นายกฯหนุ่มสบตาเขา แล้วก็ถามขึ้นมาตรงๆว่า “ผมอยากรู้ว่าคุณต้องการอะไร”
นายทหารหนุ่มหัวเราะออกมา “ผมจูบคุณขนาดนั้นแล้ว คุณยังไม่รู้อีกหรือว่าผมต้องการอะไร”
เมื่อเห็นอีกฝ่ายชะงักและกำลังจะโกรธ ชายหนุ่มจึงตอบอย่างจริงจังว่า “ผมสนใจคุณ ผมชอบคุณ”
อี้หมิงซือชะงัก หน้าแดงขึ้นมาด้วยความโกรธและอายผสมกัน
**อี้หมิงซือ นายกเทศมนตรีที่หล่อและเก่งที่สุด ชีวิตนี้มีแต่งาน จนเขาได้ช่วยชีวิตเว่ยหมิงซือ นายทหารหนุ่มอนาคตไกลเอาไว้ การต่อสู้ฝ่าฟันทั้งเรื่องรักและเรื่องงานเพื่อให้ได้ใช้ชีวิตด้วยกันจึงเริ่มต้นขึ้น**
รัก,ชาย-ชาย,จีน,ยุคปัจจุบัน,ผู้ใหญ่,นิยายวาย,โรแมนติค ,18+,จบดี ,พระเอกเก่ง,พระเอกหล่อ,นายเอกเก่ง,นายกเทศมนตรี,กลยุทธ์คว้าใจนายกฯอี้หมิงซือ,การเมือง,พระเอกเป็นทหาร,นิยายจีนปัจจุบัน,ชิงไหวชิงพริบ,อี้หมิงซือ,เว่ยซีหลง,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
นับตั้งแต่นั้นมา เว่ยซีหลงจะส่งข้อความมาหาอี้หมิงซือ บางครั้งก็โทรมาคุยกันสั้นๆ ทั้งเรื่องชีวิตทั่วไปและคำแนะนำเกี่ยวกับโครงการความร่วมมือระหว่างชิงต่าวกับกองทัพเรือ ซึ่งเป็นประโยชน์กับนายกเทศมนตรีหนุ่มมาก ทำให้ 2 โครงการที่ชิงต่าวเสนอไปยังคณะนายทหารชุดใหญ่ที่เดินทางมาในภายหลัง ได้รับการพิจารณารับรอง และเกิดการเซ็นสัญญาระหว่างสองฝ่ายขึ้น
แน่นอนว่าอี้หมิงซือไม่ใช่คนหวังผลประโยชน์จากใคร เขายังเป็นเพื่อนกับนายทหารหนุ่มเพราะชอบนิสัยใจคอด้วย และตัวเขาเองยังให้คำแนะนำกับอีกฝ่ายตอบแทนด้วยเช่นกัน
เว่ยซีหลงไม่ได้อยู่ที่ชิงต่าวนาน เพราะเขาประจำการอยู่ที่ปักกิ่ง และหลายครั้งต้องออกปฏิบัติการภาคสนามไปทั่วประเทศ บางครั้งในป่ารกร้าง ในพื้นที่ทะเลทรายกว้างใหญ่ บางครั้งนายทหารหนุ่มจะเงยหน้ามองขึ้นไปบนท้องฟ้า เพื่อมองดูพระจันทร์ที่อยู่ห่างไกลออกไปและอดถามตัวเองไม่ได้ว่า เขากับอี้หมิงซือจะไปต่อกันไม่ได้จริงๆ หรือ พวกเขาทำงานไม่เหมือนกัน หลายครั้งต้องอยู่คนห่างไกลกัน และงานของเขายังเป็นปฏิบัติการพิเศษที่ไม่สามารถเปิดเผยข้อมูลและติดต่อโลกภายนอกได้ เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว แม้แต่คนที่มั่นใจในตัวเองอย่างพันโทเว่ยหมิงซือ ก็อดที่จะถอนหายใจไม่ได้
เว่ยซีหลงอยากจะใช้เวลากับอี้หมิงซือให้มากกว่านี้ เพื่อให้อีกฝ่ายได้ตัดสินใจว่าจะเดินหน้าความสัมพันธ์ต่อ หรือจะหยุดอยู่แค่นี้ แต่ถ้าพวกเขาไม่มีโอกาสได้อยู่ใกล้กัน แล้วจะสร้างความรักความผูกพันขึ้นมาได้อย่างไร แล้วเขาก็ได้คำตอบที่ต้องการ เมื่อตัดสินใจกลับบ้านของเขาที่ปักกิ่ง
ชายหนุ่มขับรถSUV สีดำของเขาไปยังวิลล่า 3 ชั้นแห่งหนึ่งที่อยู่ชานเมืองปักกิ่ง หน้าบ้านมีป้อมยามรักษาความปลอดภัย เมื่อเห็นว่าเป็นเขา ทหารยามทำความเคารพและรีบเปิดประตูเหล็กหน้าบ้านด้วยรีโมทคอนโทรลทันที
เมื่อจอดรถในโรงรถแล้ว เว่ยซีหลงเดินเข้าไปในบ้าน เขาเห็นชายคนหนึ่งอายุประมาณ 40 ปี กำลังดื่มชาและดูข่าวโทรทัศน์อยู่ เมื่อเห็นนายทหารหนุ่มเดินเข้ามา เขาจึงทักว่า “อ้าว! เสี่ยวหลง วันนี้ว่างหรือ”
เขาคือ เว่ยซีหยาง พี่ชายคนเดียวของเว่ยซีหลง เป็นนักการเมืองอนาคตไกล ตอนนี้เขาเป็นผู้ช่วยรัฐมนตรีกระทรวงความมั่นคงแห่งรัฐ ถึงจะมีหน้าตาคล้ายกับน้องชาย แต่เขามีบุคลิกสุขุมสุภาพ แต่แฝงไว้ด้วยความลื่นไหลตามสไตล์นักการเมือง ตอนนี้เขาแต่งงานแล้วและภรรยากำลังตั้งครรภ์ลูกคนแรกอยู่
เว่ยซีหลงพยักหน้า “ครับพี่ใหญ่ ผมขอไปอาบน้ำก่อนนะ” จากนั้นก็เดินขึ้นห้องไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เมื่อเสร็จแล้วก็เดินลงมาคุยกับพี่ชาย ในระหว่างที่รอให้พ่อกลับมา เพื่อกินข้าวเย็นด้วยกัน วันนี้แม่ของเขาติดประชุม จึงเหลือเฉพาะพ่อและลูกชายสองคนอยู่บ้าน ส่วนลูกสะใภ้คนโตอยู่อีกเมือง เธอจะกลับมาในช่วงสุดสัปดาห์
พ่อของเว่ยซีหลง คือ พลโทเว่ยเจียนอวี้ เป็นรองผู้บัญชาการทหารบก ตอนนี้เขามีอายุ 55 ปี คนในตระกูลเว่ยส่วนใหญ่เป็นนักการเมืองและทหาร มีบางคนเป็นนักธุรกิจ การที่ลูกชายทั้งสองเป็นทั้งนักการเมืองและทหารและยังมีความสามารถสูง ทำให้หลายคนอิจฉามาก เพราะเท่ากับว่าพวกเขากุมอำนาจสำคัญของประเทศเอาไว้ในมือ ทำให้คนบ้านเว่ยยิ่งน่าเกรงขามเข้าไปอีก
เมื่อพ่อกลับ พวกเขากินข้าวเย็นด้วยกัน จากนั้นก็พูดคุยกันสักพัก และแยกย้ายกันไปเข้าห้องของตัวเอง แต่เว่ยซีหลงนอนไม่หลับ เขาจึงลงมานั่งดูโทรทัศน์ที่ห้องรับแขกข้างล่าง เว่ยซีหยางเดินลงมาหาของกินในครัวพอดี เมื่อเห็นน้องชายจึงถามเขาว่า “นายนอนไม่หลับหรือ”
เมื่อเห็นน้องชายมีหน้าตาคร่ำเคร่ง เขาจึงนั่งลงข้างๆ และถามด้วยความสนใจว่า “เกิดอะไรขึ้น”
เว่ยซีหลงนิ่งไปสักพัก เขาไม่ชอบเล่าเรื่องส่วนตัวให้ใครฟัง แต่เขายังหาคำตอบให้หัวใจไม่ได้ ในที่สุดเขาจึงถามขึ้นว่า “พี่ใหญ่กับพี่สะใภ้ตัดสินใจเป็นแฟนกันตอนไหนครับ”
เว่ยซีหยางซึ่งกำลังถือรีโมทโทรทัศน์ในมือก็ชะงักทันที เขาหันไปมองใบหน้าคมเข้มของน้องชาย ที่มองจอโทรทัศน์เหมือนกับไม่สนใจกับคำถามมากนัก แต่เขารู้ได้ทันทีว่าอีกฝ่ายจะต้องมีเรื่องรบกวนใจอยู่แน่ๆ แต่ถ้าเขาถามไปตรงๆ เจ้าน้องชายหัวดื้อคนนี้จะไม่ยอมตอบอย่างแน่นอน เว่ยซีหยางจึงตัดสินใจจะเล่นตามเกม และคอยเก็บข้อมูลไปเรื่อยๆ จนกว่าน้องชายจะยอมเปิดปากเล่าเอง
“ตอนไหนน่ะหรือ...ก็ตอนที่พี่คิดว่า เราไม่อยากจะอยู่ห่างกันอีกต่อไปแล้ว ก็เลยคบกัน จากนั้นพอมั่นใจแล้ว ก็เลยแต่งงานกัน...นี่ฉันตอบคำถามนายแล้วหรือยัง” เขาหันไปถามน้องชาย
เว่ยซีหลงนิ่งเฉย แต่ก็ถามต่อว่า “แล้วพี่ทำยังไงให้พี่สะใภ้อยากอยู่กับพี่ครับ”
เว่ยซีหยางซ่อนยิ้ม อืมมม...ดูเหมือนว่าเจ้านี่กำลังติดใจใครอยู่สินะ เขาจึงตอบเหมือนไม่รู้ว่า “โฮ้ยยย! ระดับพี่แล้วไม่ต้องทำอะไรเลย พี่สะใภ้ของนายต่างหาก ที่อยากมาอยู่กับพี่ก่อน!”
แต่แล้วเขาก็หยุดพูด เมื่อเจ้าน้องชายตัวแสบใช้หางตามองเขา และพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “ผมจะไปบอกพี่อ้ายชิง ว่าพี่พูดแบบนี้”
พี่ชายของเขาหัวเราะอย่างโมโห “นายนี้มันเนรคุณจริงๆ ฉันอุตส่าห์เล่าให้ฟัง ยังจะหาเรื่องให้ฉันอีก” แต่เมื่อเห็นอีกฝ่ายไม่สนใจจะเล่นด้วย เว่ยซีหยางจึงยอมเล่าแต่โดยดี
“ก็ไม่มีอะไรพิเศษ” เขาทำท่าคิด “เราต้องทำให้เขาชอบเราให้มากที่สุด มากกว่าคนอื่นๆ เราต้องทำให้เขารู้ว่า การอยู่กับเรา จะทำให้เขามีความสุขมากกว่าการอยู่คนเดียว และดีกว่าอยู่กับคนอื่นอีกด้วย นั่นละวิธีของพี่”
ที่จริงแล้ว เว่ยซีหยางก็ไม่ได้มีคนรักมากมาย แต่เขามีประสบการณ์ที่เรียนรู้มาจากการคบภรรยาคนนี้ เขาจึงถือว่าตัวเองมีประสบการณ์มากกว่าน้องชายอย่างแน่นอน เว่ยซีหยางจึงสอนน้องชายที่เก่งในเรื่องงาน แต่อ่อนประสบการณ์ในเรื่องความรักว่า
“วิธีแบบนี้มันไม่มีสูตรสำเร็จหรอกนะ แต่ละคนก็ไม่เหมือนกันเราต้องรู้เขาต้องการอะไร แล้วเราก็ให้ในสิ่งนั้น บางคนต้องการเพื่อนคู่ใจ เราก็ให้ความเป็นเพื่อน ไปไหนไปกัน บางคนต้องการคนเอาใจใส่ดูแล เราก็ต้องให้ตรงนั้น บางคนต้องการผู้นำ เราก็เป็นคนนำชีวิตให้เขา บางคนต้องการผู้ตาม เราก็เป็นผู้ตามแล้วก็สนับสนุนสิ่งที่เขาตัดสินใจ”
เว่ยซีหยางเตือนน้องชายว่า “แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า เราจะต้องยอมทำทุกอย่างจนไม่เป็นตัวของตัวเองนะ พี่ก็หาคนที่ตอบสนองต่อสิ่งที่พี่ต้องการด้วย เมื่อตอบโจทย์ของทั้งสองฝ่ายได้ มันก็เลยเข้ากันได้ดียังไงล่ะ”
“แล้วถ้าเราไม่รู้เลยล่ะครับว่าเขาต้องการอะไร” เว่ยซีหลงขมวดคิ้วอย่างกังวลใจ
“ก็แสดงว่าพวกนายยังไม่รู้จักกันมากพอยังไงล่ะ พวกนายต้องใช้เวลาเรียนรู้ และอยู่ใกล้ชิดกันจนมากพอที่จะรู้จักกัน เราจะไปคิดเอาเองไม่ได้นะ ไม่อย่างงั้น สิ่งที่เราคิดว่าดี อาจกลายเป็นสิ่งที่เขาไม่ต้องการ จากหวังดีจะกลายเป็นหวังร้ายไปในที่สุด”
เว่ยซีหลงเข้าใจทันทีว่า การอยู่ห่างกันแบบนี้คงไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นแน่ เขาตัดสินใจในตอนนั้นว่า ถ้าจะพิชิตใจอี้หมิงซือให้ได้ เขาต้องหาทางไปอยู่ใกล้ๆกับชายหนุ่มคนนี้ นายกฯอี้ยังเป็นชายหนุ่มที่มีความภาคภูมิใจในตัวเอง เขาเป็นคนเก่งมีความสามารถรอบด้าน และยังมีรูปร่างหน้าตาดี การเอาชนะใจเขาได้ จะต้องไม่ใช่วิธีตามตื๊อแบบทั่วไป และจะต้องใช้เวล เพื่อเรียนรู้ให้ได้ว่า ภายใต้ความสมบูรณ์แบบที่ห่อหุ้มตัวเขาอยู่นี้ อะไรคือสิ่งที่ชายหนุ่มคนนี้ต้องการมากที่สุด!
เมื่อตัดสินใจได้แล้ว ในอีกสองวันต่อมา นายทหารหนุ่มก็เดินทางไปยังกองบัญชาการของเขาทันที เพื่อทำให้ปฏิบัติการพิชิตหัวใจนายกฯอี้หมิงซือบรรลุผลให้ได้!
เว่ยซีหยางถึงกับสบถออกมา เมื่อมารู้ในภายหลังว่า บทสนทนาในวันนั้นกลายมาเป็นแรงบันดาลใจให้น้องชายตัวแสบของเขา ตัดสินใจทำเรื่องย้ายตัวเองไปประจำที่เมืองชิงต่าวในอีก 3 เดือนต่อมา!
