ข้อดีของการเป็นนายหญิงแห่ง west sands คือมีเงินใช้ไม่ขาดมือ กินนอนอยู่สบายไม่ต้องทำงาน และที่สำคัญที่สุด เขาปกป้องเธอจากทุกสิ่ง...
"ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าพี่ยังอยู่ตรงนี้ แพรจะปลอดภัย"
รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง,มาเฟีย,โรมานซ์,แก้แค้น,พยาบาล,คลั่งรัก,พระเอกกินเด็ก,พระเอกสายเปย์,คลั่งรักขั้นสุด,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ข้อดีของการเป็นนายหญิงแห่ง west sands คือมีเงินใช้ไม่ขาดมือ กินนอนอยู่สบายไม่ต้องทำงาน และที่สำคัญที่สุด เขาปกป้องเธอจากทุกสิ่ง...
"ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าพี่ยังอยู่ตรงนี้ แพรจะปลอดภัย"
ผู้แต่ง
Fortune_289
เรื่องย่อ
ฟินิกซ์ อิลิแกนซ์ อายุ 28 ปี นายใหญ่แห่ง west sands เจ้าของธุรกิจร้านทอง และอสังหาริมทรัพย์ต่างๆ ปล่อยเช่าตึก บ้านโครงการ และตลาดสดขนาดใหญ่หลายสาขา
เขาเป็นผู้ชายที่ค่อนข้างสุขุม ภายนอกดูใจดีมากๆ แต่ลึกๆ เขาเองเป็นคนเด็ดขาด และถ้าใครทำตัวขวางโลก เขาไม่เคยไว้หน้าทั้งนั้น
"ทำไมมีรอยช้ำ ไปทำอะไรมา ใครทำอะไรให้หรือเปล่า"
"มะ...ไม่มีค่ะ แพรเดินชนประตูค่ะ"
"งั้นเหรอ..."
ลูกแพร แพรวรินทร์ สังวาลย์วิทยา อายุ 24 ปี เธอเรียนจบพยาบาล และก็เข้าทำงานทันที เพราะว่าเป็นเด็กที่เรียนเก่ง และตอนนี้ต้องใช้ทุนให้กับมหาวิทยาลัย เธอจึงได้รับหน้าที่มาดูแลคุณท่านให้กับนายใหญ่แห่ง west sands เพราะว่าทางโรงพยาบาลเป็นคนส่งมา เนื่องจากเขาเป็นผู้สนับสนุนงบประมาณในทุกปี
ชีวิตแสนจะเพอร์เฟค แต่เบื้องลึกเบื้องหลังของครอบครัวเธอก็คือ...
"ฉันเลี้ยงแกกับแม่มาหลายสิบปี มีทุกวันนี้ได้ก็เพราะฉัน ไม่คิดจะตอบแทนกันหน่อยหรือไง"
...
"แม่จะทนทำไมคะ เขาทุบตีแม่ทุกวันเลยเราออกไปจากที่นี่เถอะค่ะ"
"ลูกออกไปเถอะแม่ไปไม่ได้ เราใช้เงินเขามาตลอดหลายปี ที่หนูเรียนจบได้ก็เพราะว่าเป็นเงินที่คุณลุงเขาส่งเสียเลี้ยงดู ถ้าแม่หนีหนูก็จะเป็นอันตราย เข้าใจใช่ไหมลูก"
"แต่ว่า..."
"แม่ทนได้ แต่แพรอย่ากลับมาเลยนะ แม่ไม่อยากให้หนูโดนเขาตี"
นิยาย Set นายใหญ่
มีทั้งหมด 5 เรื่องค่ะ เรียงลำดับไล่กันไป
1. นายใหญ่เลี้ยงเด็ก [Mafia west valor] ลูอีส & เวียงพิงค์ (จบแล้ว)
2. นายใหญ่หวงเด็ก [Mafia west sands] ฟินิกซ์ & แพรวรินทร์ (อัพอยู่)
3. นายใหญ่ล่ามเด็ก [Mafia allergan] คริสโตเฟอร์ & ทิวา (รออัพ)
4. นายใหญ่หลงเด็ก [Mafia Veronica] ลูคัส & ไอรดา (รออัพ)
5. นายใหญ่ซ่อนเด็ก [Mafia Pandorica] ไมลส์ & ใบพัด (รออัพ)
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหารุนแรง ⚠️
มีการกระทำความรุนแรงต่อร่างกาย และจิตใจ
ถ้าไม่ถูกจริตเลื่อนผ่านเรื่องนี้ได้เลยค่ะ
เป็นจินตนาการของผู้แต่งไม่พาดพิงเป็นบุคคลภายนอก
อ่านนิยายเพื่อความสนุกสนาน ตัวละครทุกตัวมีบทลงโทษในการกระทำของตัวเอง
และห้ามนำไปคัดลอกหรือดัดแปลงเด็ดขาด
หากผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้
ขอบคุณสำหรับการติดตาม และเพื่อไม่ให้พลาดการแจ้งเตือนนิยายใหม่ กดติดตามนามปากกาในเพจได้เลยนะคะ
นามปากกามีอยู่ 3 นามปากกาค่ะ
fortune_28 / พสุมันตรา / ไรท์ ฟอร์จูน
หลังจากที่ทั้งสองคนซื้อเสื้อผ้าในร้านแบรนด์เนมเสร็จ ก็เดินออกมาซื้อเครื่องประดับ และของใช้อื่นๆ เขาให้หญิงสาวเลือกซื้อนาฬิกาให้คุณพ่อสักเรือนหนึ่ง เห็นบ่นว่าอยากได้เอาไว้ดูเวลา จริงๆเขาควรจะซื้อหลายอย่างให้ เพราะท่านเองไม่เคยได้อยู่ที่บ้าน เขาเร่ร่อนออกไปอยู่ข้างนอกหลายสิบปี ก็ไม่แปลกที่จะไม่มีของใช้อะไรเลยอยู่ที่บ้าน
"แพรรู้ใช่ไหมว่าพ่อพี่เขาต้องใช้อะไรบ้าง ที่บ้านไม่มีอะไรเลยนะ รองเท้าก็แทบจะไม่มี ครีมบำรุงของใช้อะไรก็ไม่มีเลยสักอย่าง"
"แพรพอจะเดาออกค่ะว่าผู้ใหญ่เขาใช้อะไรบ้าง งั้นเดี๋ยวแพรช่วยเลือกนะคะ ตอนนี้คุณฟินิกซ์จะเอานาฬิกา อยากได้ประมาณไหนคะ"
หญิงสาวเอ่ยถามชายหนุ่ม พร้อมกับจ้องมองไปยังตู้นาฬิกา เหมือนว่าโซนนี้จะเป็นคอลเลคชั่นใหม่ล่าสุด ราคาแพงเอาเรื่อง แต่ละเรือนราคาไม่ต่ำกว่าหลักล้าน ถ้าเป็นเธอก็คงจะซื้อในราคาเพียงแค่หลักพันเท่านั้น ส่วนนาฬิกาเรือนละเป็นล้าน เธอไปซื้อบ้านอยู่ดีกว่า
"ก็ในตู้คอลเลคชั่นใหม่นั่นแหละ เลือกมาเลย"
"แพงมากเลยนะคะ"
"ซื้อไปเหอะน่าจะบ่นอะไรเนี่ย"
ชายหนุ่มเอ่ยออกมาก่อนจะสะกิดให้เธอไปเลือกมาสักเรือนหนึ่ง หญิงสาวมองหาตัวเรือนที่เหมาะสำหรับผู้ใหญ่ จึงเลือกที่เป็นสแตนเลสอย่างดีมีเพชรประดับประดาไม่มาก เนื่องจากผู้ที่สวมใส่เป็นผู้ชาย แต่ว่าดูหรูหราเหมาะสมฐานะของการเป็นคุณท่าน
"อันนี้สวยดีนะเนี่ย สีชมพูด้วย"
หญิงสาวหันไปมองตามเสียง ก่อนจะยิ้มกว้างออกมาแล้วพยักหน้าอย่างเห็นด้วย นาฬิกา rolex สี rose gold สวยงามมากมันเป็นคอลเลคชั่นใหม่ที่เพิ่งออก ส่วนราคาไม่ต้องพูดถึง สามารถซื้อบ้านได้เป็นหลัง
"สวยค่ะแต่ว่าราคาซื้อบ้านได้เป็นหลังเลย แพรไม่กล้าใส่หรอกค่ะแบบนี้ โจรปล้นจะทำไงล่ะ"
หญิงสาวเอ่ยกระซิบกระซาบชายหนุ่มให้ได้ยินกันแค่สองคน ฟินิกซ์หลุดขำออกมาเล็กน้อย ให้พนักงานหยิบนาฬิกาเรือนนั้นออกมาได้ชำระเงินพร้อมกับอีกเรือน
"เอาเรือนนี้ด้วยครับ"
"โห... ซื้อนาฬิกาทีเดียวสองเรือนเลยเหรอคะ ไม่คิดเลยนะเนี่ยว่าคุณฟินิกซ์ชอบใส่นาฬิกาสีชมพู แต่ก็ดูดีไปอีกแบบค่ะ"
หญิงสาวยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดี ไม่คาดคิดเลยว่าชายหนุ่มจะชอบอะไรที่แหวกแนวผู้ชายแบบนี้ ฟินิกซ์ไม่ตอบอะไรส่ง black card ไปให้พนักงาน จากนั้นก็รอรับของ แล้วเอาไปให้เฉินถือไว้
และเมื่อซื้อของทุกอย่างได้ครบ ก็พากันไปหาของอร่อยกิน เนื่องจากว่าเมื่อเช้าเขาได้กินแต่เมนูสุขภาพ จึงทำให้ไม่รู้สึกอิ่มแม้แต่นิดเดียว
"กินอะไรดี แพรชอบกินอะไรไหนลองบอกพี่ซิ"
"แพรกินได้ทุกอย่างเลยค่ะคุณฟินิกซ์"
"ถ้าอย่างนั้นกินอาหารญี่ปุ่นนะ"
หญิงสาวพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนจะเดินตามเขาเข้าไปในร้านอาหารญี่ปุ่น เธอเองไม่ใช่คนที่เรื่องมากเลยกับการกินอาหาร จึงทำให้ใช้ชีวิตโดยง่ายไม่เดือดร้อนว่าจะต้องกินอะไรในแต่ละวัน
ตลอดการกินข้าว หญิงสาวก็แอบลอบสังเกตชายหนุ่ม ดูเขาไม่แตะต้องผักเลยแม้แต่น้อยแถมยังเขี่ยออกด้วย จึงทำให้ค่อนข้างแปลกใจ ทั้งที่เมื่อเช้ายังกินสลัดผักอยู่เลย
"ทำไมเขี่ยผักออกขนาดนั้นล่ะคะ แล้วทำไมเมื่อเช้าถึงกินสลัดซะหมดเลย อย่าบอกนะคะว่ากินเพราะว่ากลัวแพรโกรธ"
"ก็แพรกดดันพี่ เอาจริงพี่เป็นคนไม่ชอบกินผักเท่าไหร่ แต่ไม่ใช่ว่ากินไม่ได้นะ กินแค่บางชนิดเท่านั้น"
"มิน่าล่ะ ตอนที่ถามทำหน้าตาพะอืดพะอมเหมือนไม่ค่อยอยากกินเลย แล้วก็ไม่บอกอะไรตั้งแต่แรก ขอโทษนะคะแพรไม่ได้ตั้งใจค่ะ"
หญิงสาวเอ่ยออกมาอย่างรู้สึกผิด ตัวเองจะไปบังคับให้เขากินของที่ไม่ชอบได้ยังไง เขาเป็นนายจ้างเป็นเจ้านาย เธอเองเป็นแค่คนที่รับเงินเดือนแล้วก็มาทำงานให้เขา จะไปคอยกะเกณฑ์ให้เขากินนั่นกินนี่เป็นไปไม่ได้หรอก
"แพรก็ไม่ได้ผิดอะไรนี่ แต่ว่าคราวหลังพี่จะไม่เซ้าซี้ให้ทำกับข้าวให้แล้วกัน ความผิดพี่เองแหละ"
"พูดซะแบบแพรรู้สึกผิดเลย"
"กินเถอะพี่ไม่ได้โทษแพร"
ชายหนุ่มเอ่ยออกมา ก่อนจะตักปลาแซลมอนให้เธอกิน หญิงสาวยกมือไหว้ขอบคุณ รู้สึกอบอุ่นในการกระทำของเขาเป็นอย่างมาก ตั้งแต่เกิดมาถ้าไม่ใช่แม่ก็มีแค่เขานั่นแหละ ที่อ่อนโยนกับเธอขนาดนี้
"ทำหน้าอย่างกับจะร้องไห้ รีบกินสิ"
"ค่ะ"
หญิงสาวยิ้มออกมาก่อนจะนั่งกินของอร่อยที่เขาตักให้ ทั้งสองคนคุยกันพลางกินไป มีเรื่องให้คุยกันหลากหลาย ดูเหมือนว่าจะเข้ากันได้ดีทีเดียว ฟินิกซ์และหญิงสาวกินข้าวใช้เวลาอยู่เกือบหนึ่งชั่วโมง จากนั้นเขาก็เดินออกไปและให้ลูกน้องชำระเงิน จากนั้นก็ยื่นมือไปจับมือของแพรวรินทร์เอาไว้ เธอเงยหน้ามองสบตากับชายหนุ่ม ใบหน้าเริ่มแดงระรื่นเพราะรู้สึกเขินที่มีผู้ชายกุมมือ
"ยิ้มอะไร"
"แล้วคุณฟินิกซ์ยิ้มอะไรคะ"
ต่างคนต่างจ้องมองสบตากัน จากนั้นก็เบือนหน้าหนีไปคนละทางด้วยความเขินอาย โดยที่มือยังจับกันไว้แน่น
"จะกลับหรือยัง"
"กลับเลยก็ได้ค่ะ จะกลับไปดูคุณท่านสักหน่อยไม่รู้ว่าได้กินข้าวและก็ยาตอนเที่ยงหรือยัง เอาขนมนี้ไปให้กินด้วยค่ะ"
"อืม... งั้นกลับกันเถอะ"
เขาดึงมือหญิงสาวให้เดินตาม จากนั้นทั้งสองคนก็เดินไปยังประตูทางเข้าห้างด้านหน้า ซึ่งตอนนี้คนขับรถวนมารับเรียบร้อยแล้ว
และเมื่อเข้าไปนั่งในรถ ฟินิกซ์ก็รับถุงนาฬิกามาจากลูกน้องที่ยื่นมาให้ เปิดกล่องหยิบนาฬิกาเรือนสีชมพูแสนสวยออกมา จากนั้นก็จับมือหญิงสาวมาวางไว้ที่ตัก ใส่นาฬิกา rolex ราคาแพงไว้บนข้อมือของเธอ แพรวรินทร์ที่เห็นก็สะดุ้งอย่างตกใจ เธอไม่คิดว่านาฬิกาที่เขาซื้อมาจะยกให้เธอ หรือว่าอาจจะกำลังเข้าใจผิด คุณฟินิกซ์อาจจะซื้อให้ใครสักคน แล้วใช้ข้อมือของเธอทดลองสวมใส่
"ลองให้ใครเหรอคะ เดี๋ยวก็เปื้อนหรอก"
"พี่ซื้อให้แพร"
"ห๊ะ.... วะ...ว่าไงนะคะ มันแพงมากเลยนะคะ เรือนนี้ซื้อบ้านได้เป็นหลังแล้ว แพรรับไว้ไม่ได้หรอกค่ะ แพงขนาดนี้มาอยู่บนข้อมือเดี๋ยวก็เสียหมดหรอก"
หญิงสาวพยายามจะถอดออก แต่ทว่าชายหนุ่มกุมมือเธอไว้แน่น ไม่ยอมให้หญิงสาวถอดนาฬิกาออกเด็ดขาด
"ถ้าถอดออกก็ไม่ต้องทำงานที่บ้านพี่ต่อแล้ว"
"คุณฟินิกซ์...!"
"เลือกเอา"