ข้อดีของการเป็นนายหญิงแห่ง west sands คือมีเงินใช้ไม่ขาดมือ กินนอนอยู่สบายไม่ต้องทำงาน และที่สำคัญที่สุด เขาปกป้องเธอจากทุกสิ่ง...
"ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าพี่ยังอยู่ตรงนี้ แพรจะปลอดภัย"
รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง,มาเฟีย,โรมานซ์,แก้แค้น,พยาบาล,คลั่งรัก,พระเอกกินเด็ก,พระเอกสายเปย์,คลั่งรักขั้นสุด,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ข้อดีของการเป็นนายหญิงแห่ง west sands คือมีเงินใช้ไม่ขาดมือ กินนอนอยู่สบายไม่ต้องทำงาน และที่สำคัญที่สุด เขาปกป้องเธอจากทุกสิ่ง...
"ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าพี่ยังอยู่ตรงนี้ แพรจะปลอดภัย"
ผู้แต่ง
Fortune_289
เรื่องย่อ
ฟินิกซ์ อิลิแกนซ์ อายุ 28 ปี นายใหญ่แห่ง west sands เจ้าของธุรกิจร้านทอง และอสังหาริมทรัพย์ต่างๆ ปล่อยเช่าตึก บ้านโครงการ และตลาดสดขนาดใหญ่หลายสาขา
เขาเป็นผู้ชายที่ค่อนข้างสุขุม ภายนอกดูใจดีมากๆ แต่ลึกๆ เขาเองเป็นคนเด็ดขาด และถ้าใครทำตัวขวางโลก เขาไม่เคยไว้หน้าทั้งนั้น
"ทำไมมีรอยช้ำ ไปทำอะไรมา ใครทำอะไรให้หรือเปล่า"
"มะ...ไม่มีค่ะ แพรเดินชนประตูค่ะ"
"งั้นเหรอ..."
ลูกแพร แพรวรินทร์ สังวาลย์วิทยา อายุ 24 ปี เธอเรียนจบพยาบาล และก็เข้าทำงานทันที เพราะว่าเป็นเด็กที่เรียนเก่ง และตอนนี้ต้องใช้ทุนให้กับมหาวิทยาลัย เธอจึงได้รับหน้าที่มาดูแลคุณท่านให้กับนายใหญ่แห่ง west sands เพราะว่าทางโรงพยาบาลเป็นคนส่งมา เนื่องจากเขาเป็นผู้สนับสนุนงบประมาณในทุกปี
ชีวิตแสนจะเพอร์เฟค แต่เบื้องลึกเบื้องหลังของครอบครัวเธอก็คือ...
"ฉันเลี้ยงแกกับแม่มาหลายสิบปี มีทุกวันนี้ได้ก็เพราะฉัน ไม่คิดจะตอบแทนกันหน่อยหรือไง"
...
"แม่จะทนทำไมคะ เขาทุบตีแม่ทุกวันเลยเราออกไปจากที่นี่เถอะค่ะ"
"ลูกออกไปเถอะแม่ไปไม่ได้ เราใช้เงินเขามาตลอดหลายปี ที่หนูเรียนจบได้ก็เพราะว่าเป็นเงินที่คุณลุงเขาส่งเสียเลี้ยงดู ถ้าแม่หนีหนูก็จะเป็นอันตราย เข้าใจใช่ไหมลูก"
"แต่ว่า..."
"แม่ทนได้ แต่แพรอย่ากลับมาเลยนะ แม่ไม่อยากให้หนูโดนเขาตี"
นิยาย Set นายใหญ่
มีทั้งหมด 5 เรื่องค่ะ เรียงลำดับไล่กันไป
1. นายใหญ่เลี้ยงเด็ก [Mafia west valor] ลูอีส & เวียงพิงค์ (จบแล้ว)
2. นายใหญ่หวงเด็ก [Mafia west sands] ฟินิกซ์ & แพรวรินทร์ (อัพอยู่)
3. นายใหญ่ล่ามเด็ก [Mafia allergan] คริสโตเฟอร์ & ทิวา (รออัพ)
4. นายใหญ่หลงเด็ก [Mafia Veronica] ลูคัส & ไอรดา (รออัพ)
5. นายใหญ่ซ่อนเด็ก [Mafia Pandorica] ไมลส์ & ใบพัด (รออัพ)
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหารุนแรง ⚠️
มีการกระทำความรุนแรงต่อร่างกาย และจิตใจ
ถ้าไม่ถูกจริตเลื่อนผ่านเรื่องนี้ได้เลยค่ะ
เป็นจินตนาการของผู้แต่งไม่พาดพิงเป็นบุคคลภายนอก
อ่านนิยายเพื่อความสนุกสนาน ตัวละครทุกตัวมีบทลงโทษในการกระทำของตัวเอง
และห้ามนำไปคัดลอกหรือดัดแปลงเด็ดขาด
หากผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้
ขอบคุณสำหรับการติดตาม และเพื่อไม่ให้พลาดการแจ้งเตือนนิยายใหม่ กดติดตามนามปากกาในเพจได้เลยนะคะ
นามปากกามีอยู่ 3 นามปากกาค่ะ
fortune_28 / พสุมันตรา / ไรท์ ฟอร์จูน
และเมื่อเดินทางกลับมาถึงที่คฤหาสน์ แพรวรินทร์ก็ยกมือไหว้ขอบคุณชายหนุ่มอีกครั้ง เธอเองไม่รู้จะพูดยังไง นาฬิกาเรือนเดียวที่เขาให้ บอกเลยว่าเธอสามารถซื้อบ้านได้เป็นหลัง แต่ในเมื่อเขามีน้ำใจที่จะซื้อและมอบให้ ก็จะถือว่าเป็นโบนัสที่ได้เข้ามาทำงานที่นี่ และจะตั้งใจดูแลคุณท่านไหนดีที่สุดเพื่อไม่ให้เขาผิดหวัง
"ขอบคุณอีกครั้งนะคะคุณฟินิกซ์ ซื้อนาฬิกาให้แพรตั้งแพง อยากได้อะไรหรืออยากให้แพรทำอะไรให้ก็บอกนะคะ"
"ยอมทุกอย่างหรือเปล่าล่ะ"
และเมื่อชายหนุ่มพูดแบบนั้น หญิงสาวถึงกับเอามือปิดปากทันที ยอมทุกอย่างที่ว่าดูท่าทางอันตรายไม่น่าไว้วางใจ ช่วงหลังเขาก็ชอบหยอดเธอบางทีก็ดูเหมือนจะเอาจริง จึงจำเป็นที่จะต้องป้องกันตัวเองไว้ก่อน
"ถึงแม้ว่าคุณฟินิกซ์จะให้นาฬิกาเรือนละเป็นล้านแก่แพร แต่ไม่ใช่ว่าใครจะยอมนอนกับคุณนะ"
"หึ... โอเค ดูเหมือนว่าแพรจะเข้าใจพี่แล้วสินะ"
"เข้าใจค่ะ แล้วก็ไม่ยอมค่ะ"
หญิงสาวเอ่ยปฏิเสธออกมาทันที คนอย่างเธอไม่มีทางที่จะยอมนอนกับผู้ชายคนไหน โดยที่ไม่มีความรักเข้ามาเกี่ยวข้อง อย่างน้อยถ้าเกิดว่าเขารักเธอขึ้นมาจริงๆ และจริงจังกับเธอ ถึงตอนนั้นคงจะมีโอกาสที่จะสมยอมเขา ซึ่งไม่ใช่ตอนนี้แน่นอน
"แล้วพี่ต้องทำยังไง"
"ถ้าเกิดว่าคุณฟินิกซ์อยากได้แพรไปเป็นของเล่น แพรขอปฏิเสธนะคะ"
"แล้วถ้าอยากได้แพรไปเป็นนายหญิงแห่ง west sands ล่ะ พี่ต้องทำยังไง"
น้ำเสียงของชายหนุ่มไม่ได้ล้อเล่นเลยแม้แต่น้อย เขาจริงจังกับการเลือกคู่ชีวิตพอสมควร แพรวรินทร์มีทุกอย่างที่เขาต้องการ ผู้หญิงที่อ่อนโยน น่ารักกับทุกคน
ไม่เคยรังเกียจ ไม่คิดดูถูกใครแม้แต่น้อย และที่สำคัญคนรอบข้างเขาชอบเธอ แค่นี้ก็ไม่ต้องการอะไรมากแล้ว
"ก็ต้องจีบแพรสิคะ เวลาคุณฟินิกซ์จะคบกับใครก็ต้องจีบเขาก่อนไม่ใช่เหรอคะ หรือว่าฉุดมาเลย"
"พี่ไม่ทำแบบนั้นหรอก ก็ได้ถ้าอย่างนั้นพี่จะจีบแพรเอง เอาจริงตอนนี้พี่ก็จีบอยู่นะ แต่แพรเองที่ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้"
หญิงสาวได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกว่าใบหน้าเริ่มแดงระรื่น ร้อนผ่าวเพราะชายตรงหน้าพูดจาไม่นึกถึงเธอเลยว่าจะรู้สึกยังไง แล้วดูใช้สายตาที่มองสิ ใครไม่เขินบ้างก็ให้มันรู้ไป
"แพรไปหาคุณท่านก่อนนะคะ"
"ฝึกเรียกคุณพ่อไว้สิ เป็นนายหญิงแห่ง west sands ก็ต้องเรียกคุณท่านว่าคุณพ่อนะ"
"คุณฟินิกซ์ยังไม่ยอมเรียกเลย แล้วมาบังคับให้แพรเรียกทำไม"
หญิงสาวย้อนกลับชายหนุ่มทันที ตัวเองยังเรียกพ่อว่าตาแก่บ้าง คุณไฮดราบ้าง แล้วทีแบบนี้มาบอกให้เธอฝึกเรียก
"ถ้าพี่เรียกตาแก่นั่นว่าพ่อ แพรจะยอมเป็นเมียพี่ไหมล่ะ"
"กรี๊ด...! ไม่ฟังค่ะ"
หญิงสาวกรี๊ดออกมาก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปในบ้านทันที ฟินิกซ์หัวเราะออกมาเล็กน้อยมองตามเธอไปจนลับสายตา เหลือบสายตาเห็นลูกน้องที่ยืนยิ้มอยู่
"ยิ้มอะไรไม่ทราบ"
"ก็อีกหน่อยที่นี่ก็จะมีนายหญิงแล้ว ผมยิ้มไว้ก่อนไม่ได้หรือไง"
"ยุ่งไม่เข้าเรื่อง"
ชายหนุ่มเอ่ยออกมาก่อนจะเดินเข้าบ้านไปในทันที เฉินอมยิ้มมองตามเจ้านายไปจนลับสายตา ถือว่าครั้งนี้ประสบความสำเร็จในการหาคู่มาให้เจ้านาย เขาก็เลือกมาอยู่หลายคน ก็ไม่คิดว่านายใหญ่จะชอบแบบคุณพยาบาล ซึ่งเป็นสเปคที่เขาไม่เคยเลือกมาให้เลยสักครั้ง
หลายวันต่อมา...
แพรวรินทร์จะเดินทางกลับไปที่บ้าน ในช่วงเช้าของวันอาทิตย์ ซึ่งคนขับรถมาจอดรออยู่ข้างหน้าคฤหาสน์เรียบร้อยแล้ว ฟีนิกซ์เดินออกมาส่งหญิงสาว ให้ลูกน้องส่งตะกร้าผลไม้ และขนมให้เธอติดตัวไปด้วย
"ดูแลตัวเองด้วยนะ"
"ค่ะคุณฟินิกซ์ เจอกันตอนเย็นนะคะ แพรขอกลับไปเยี่ยมแม่ก่อน"
หญิงสาวยิ้มออกมาเล็กน้อย ก่อนจะเดินขึ้นรถไปในทันที ชายหนุ่มหันไปหาผู้ช่วยของตัวเอง สั่งให้ตามไปส่งเธอจนถึงบ้าน และรอรับบริเวณแถวนั้น เฉินโค้งตัวเล็กน้อยจากนั้นก็เข้าไปนั่งข้างในด้วย
แพรวรินทร์โบกไม้โบกมือให้ชายหนุ่ม ฟินิกยิ้มให้หญิงสาวไม่ได้พูดหรือทำท่าทางอะไร ด้วยความที่เขาเป็นนายใหญ่ การที่จะมาทำตัวไม่น่านับถือต่อหน้าลูกน้องหลายคน เขาไม่สามารถทำได้จริงๆ
และเมื่อแพรวรินทร์เดินทางกลับมาถึงที่บ้าน หญิงสาวก็ถือของทุกอย่างเดินลงไปจากรถ เฉินส่งของบางอย่างไปให้เธอ เพราะหญิงสาวบอกว่าไม่ต้องเข้าไป ไม่ใช่เพราะว่าไม่ให้การต้อนรับ แต่ทว่าการที่พวกเขาเห็นสถานการณ์ภายในบ้าน มันไม่ได้ดูดีอย่างที่คิด
"แม่จ๋าหนูมาแล้วจ้า"
หญิงสาวตาโตอย่างตกใจ เมื่อตอนนี้พ่อเลี้ยงกำลังใช้ไม้ตีแม่ของเธออยู่ สาวรีบวิ่งเข้าไปสวมกอดท่านเอาไว้ จึงทำให้ตัวเองโดนลูกหลงตามไปด้วย
"โอ๊ย...!"
"มายุ่งทำไมออกไป ฉันจะสั่งสอนเมียที่มันชอบขัดใจ"
"อย่าทำแพรนะคุณพล ฮึก! อย่านะ"
คนเป็นแม่พยายามปกป้องลูกสาวอย่างถึงที่สุด แพรวรินทร์สวมกอดคุณแม่เอาไว้แน่น หญิงสาวพยายามอย่างถึงที่สุด ที่จะปกป้องไม่ให้ท่านได้รับบาดเจ็บอีก ยังไงคุณแม่ก็ต้องคิดได้สักที ว่าการที่มาอดทนอยู่ที่นี่มันไร้ซึ่งประโยชน์ และไม่ต้องคาดหวังว่าพ่อเลี้ยงของเธอจะปรับปรุงตัวเองได้ เขาติดแอลกอฮอล์ และเมื่อกลืนลงคอทุกครั้ง จะต้องเกิดปัญหาแบบนี้ตลอด
"ฮึก...! แพรออกไปเดี๋ยวนี้"
คนเป็นแม่พยายามดันตัวลูกสาวออก แต่ทว่าแพรวรินทร์เธอไม่ยอมขยับเขยื้อนตัวไปไหน ยังคงเอาตัวเองเป็นที่ระบายอารมณ์ให้กับพ่อเลี้ยง ปล่อยให้เขาใช้ไม้ทุบตี จนตอนนี้ร่างกายเริ่มช้ำเพราะว่าถูกตีอย่างหนัก
"โอ๊ยยยย"
หญิงสาวร้องครางออกมา กำมือแน่นอย่างอดทนแล้วรอเวลาให้พ่อเลี้ยงหยุดสักที คุณแม่ของเธอร้องไห้ออกมาอย่างรู้สึกเจ็บปวด เธอไม่อยากให้ลูกมาทนอยู่ในสภาพแบบนี้เลย และทุกครั้งแพรวรินทร์จะต้องเห็นคนเป็นเป็นแม่มีสภาพที่ย่ำแย่แบบนี้ ก็รู้สึกไม่ได้แตกต่างกัน
"แพร..."
"นี่แน่... เซ้าซี้บ่นอยู่นั่นแหละ กูบอกแล้วใช่ไหมว่าถ้ากลับมาให้เตรียมของอร่อยไว้ที่โต๊ะ นี่มึงไม่ทำอะไรสักอย่างเลย แล้วกูจะกินอะไร"
"ก็คุณบอกว่าจะไม่กลับมา นอนค้างที่บ้านเพื่อนไม่ใช่หรือไงคะ"
เธอพยายามเถียงกลับสามี แต่ทว่าเป็นการยั่วโมโหเสียมากกว่า ยิ่งเธอตอบโต้เขามากเท่าไหร่ก็จะถูกทุบตีมากขึ้นเท่านั้น ตอนนี้คนที่โดนหนักก็คือลูกสาว เพราะว่าเอาตัวเองมารับอารมณ์ทุกอย่างที่พ่อเลี้ยงกระทำ
"แพรทนได้ค่ะ อ๊ะ...! ขอแค่แม่ปลอดภัยเท่านี้ก็พอแล้ว"