นายใหญ่หวงเด็ก - บทที่ 10 ในที่สุด โดย Fortune_289 @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง

มาเฟีย,โรมานซ์,แก้แค้น,พยาบาล,คลั่งรัก,พระเอกกินเด็ก,พระเอกสายเปย์,คลั่งรักขั้นสุด

ข้อดีของการเป็นนายหญิงแห่ง west sands คือมีเงินใช้ไม่ขาดมือ กินนอนอยู่สบายไม่ต้องทำงาน และที่สำคัญที่สุด เขาปกป้องเธอจากทุกสิ่ง... "ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าพี่ยังอยู่ตรงนี้ แพรจะปลอดภัย"

ผู้แต่ง

Fortune_289

เรื่องย่อ

ฟินิกซ์ อิลิแกนซ์ อายุ 28 ปี นายใหญ่แห่ง west sands เจ้าของธุรกิจร้านทอง และอสังหาริมทรัพย์ต่างๆ ปล่อยเช่าตึก บ้านโครงการ และตลาดสดขนาดใหญ่หลายสาขา 

เขาเป็นผู้ชายที่ค่อนข้างสุขุม ภายนอกดูใจดีมากๆ แต่ลึกๆ เขาเองเป็นคนเด็ดขาด และถ้าใครทำตัวขวางโลก เขาไม่เคยไว้หน้าทั้งนั้น

"ทำไมมีรอยช้ำ ไปทำอะไรมา ใครทำอะไรให้หรือเปล่า"

"มะ...ไม่มีค่ะ แพรเดินชนประตูค่ะ"

"งั้นเหรอ..."

ลูกแพร แพรวรินทร์ สังวาลย์วิทยา อายุ 24 ปี เธอเรียนจบพยาบาล และก็เข้าทำงานทันที เพราะว่าเป็นเด็กที่เรียนเก่ง และตอนนี้ต้องใช้ทุนให้กับมหาวิทยาลัย เธอจึงได้รับหน้าที่มาดูแลคุณท่านให้กับนายใหญ่แห่ง west sands เพราะว่าทางโรงพยาบาลเป็นคนส่งมา เนื่องจากเขาเป็นผู้สนับสนุนงบประมาณในทุกปี 

ชีวิตแสนจะเพอร์เฟค แต่เบื้องลึกเบื้องหลังของครอบครัวเธอก็คือ...

"ฉันเลี้ยงแกกับแม่มาหลายสิบปี มีทุกวันนี้ได้ก็เพราะฉัน ไม่คิดจะตอบแทนกันหน่อยหรือไง"

 

...

 

"แม่จะทนทำไมคะ เขาทุบตีแม่ทุกวันเลยเราออกไปจากที่นี่เถอะค่ะ"

"ลูกออกไปเถอะแม่ไปไม่ได้ เราใช้เงินเขามาตลอดหลายปี ที่หนูเรียนจบได้ก็เพราะว่าเป็นเงินที่คุณลุงเขาส่งเสียเลี้ยงดู ถ้าแม่หนีหนูก็จะเป็นอันตราย เข้าใจใช่ไหมลูก"

"แต่ว่า..."

"แม่ทนได้ แต่แพรอย่ากลับมาเลยนะ แม่ไม่อยากให้หนูโดนเขาตี"

นิยาย Set นายใหญ่

มีทั้งหมด 5 เรื่องค่ะ เรียงลำดับไล่กันไป

 

1. นายใหญ่เลี้ยงเด็ก [Mafia west valor] ลูอีส & เวียงพิงค์ (จบแล้ว)

2. นายใหญ่หวงเด็ก [Mafia west sands] ฟินิกซ์ & แพรวรินทร์ (อัพอยู่)

3. นายใหญ่ล่ามเด็ก [Mafia allergan] คริสโตเฟอร์ & ทิวา (รออัพ)

4. นายใหญ่หลงเด็ก [Mafia Veronica] ลูคัส & ไอรดา (รออัพ)

5. นายใหญ่ซ่อนเด็ก [Mafia Pandorica] ไมลส์ & ใบพัด (รออัพ)

 

 

นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหารุนแรง ⚠️

มีการกระทำความรุนแรงต่อร่างกาย และจิตใจ 

ถ้าไม่ถูกจริตเลื่อนผ่านเรื่องนี้ได้เลยค่ะ

เป็นจินตนาการของผู้แต่งไม่พาดพิงเป็นบุคคลภายนอก

อ่านนิยายเพื่อความสนุกสนาน ตัวละครทุกตัวมีบทลงโทษในการกระทำของตัวเอง

และห้ามนำไปคัดลอกหรือดัดแปลงเด็ดขาด

หากผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้

 

 

ขอบคุณสำหรับการติดตาม และเพื่อไม่ให้พลาดการแจ้งเตือนนิยายใหม่ กดติดตามนามปากกาในเพจได้เลยนะคะ

นามปากกามีอยู่ 3 นามปากกาค่ะ

fortune_28 / พสุมันตรา / ไรท์ ฟอร์จูน

นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 1 บทนำ,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 2 คฤหาสน์ west sands,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 3 ของฝาก,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 4 มื้อเย็นครั้งแรก,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 5 ข้อเสนอดีๆ,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 6 ทำความรู้จัก,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 7 สายเปย์,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 8 ของขวัญพิเศษ,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 9 เยี่ยมแม่,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 10 ในที่สุด,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 11 สงสัย,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 12 ทางเลือกใหม่,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 13 เรียกพี่สิ,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 14 พาแม่กลับคฤหาสน์,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 15 ตัวละครใหม่,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 16 ผู้ชายอบอุ่น,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 17 ข้อความในจดหมาย,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 18 หยอดแล้วหยอดอีก,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 19 ลองดู,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 20 ยกขึ้นบนหิ้ง,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 21 ความหวาน,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 22 ทำดีมาก,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 23 แต่งงาน,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 24 พ่อไมโครเวฟ,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 25 นายใหญ่สายเปย์,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 26 เล่าให้ฟังหน่อย,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 27 งานแต่งงาน,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 28 เริ่มแผนการ,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 29 การมาเยือน,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 30 คำขอจากคุณพ่อ,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 31 แผนร้าย,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 32 แผนใหม่,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 33 สงสัย,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 34 อาการแปลกๆ,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 35 ลุ้น,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 36 ดูแลอย่างดี,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 37 เกมทั้งคู่,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 38 เริ่มไม่ไหว,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 39 ขอโทษ,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 40 งานณาปนกิจศพ,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 41 เปิดพินัยกรรม,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 42 พินัยกรรมอีกใบ,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 43 คลั่ง,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 44 สูญเสีย,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 45 จบลงด้วยดี,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 46 เสียสติ,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 47 ขอขมา,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 48 เคลียร์ปัญหาที่ค้างคา,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 49 โอนิกซ์,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 50 ปั๊มลูก,นายใหญ่หวงเด็ก-บทที่ 51 ครอบครัวอบอุ่น จบบริบูรณ์

และกว่าที่พ่อเลี้ยงจะหยุดทุบตี ร่างกายของหญิงสาวก็รู้สึกบอบช้ำไปทั่วตัว คนเป็นแม่ลากแขนลูกสาวกลับไปที่ห้องนอน มองสำรวจทั่วตัวก่อนจะร้องไห้ออกมาอย่างรู้สึกเจ็บปวด ทั้งแขนและแผ่นหลังของลูกสาวมีรอยช้ำไปทั่วทั้งตัวจนเธอแทบใจสลาย

"แม่ขอโทษนะแพร ฮึก! แม่ขอโทษ"

"แพรว่าแม่ออกไปอยู่ที่อื่นเถอะค่ะ แม่ก็รู้ว่ามันไม่มีประโยชน์อะไรเลย ทุกวันนี้ถึงเขาจะให้เงินเราใช้ แต่แม่ต้องมาอดทนถูกเขาย่ำยี ทำร้ายร่างกายและจิตใจ แม่ทำไปเพื่ออะไรคะ"

"แม่ขอโทษนะแพร แม่ขอโทษจริงๆ ที่ทำให้หนูต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ถ้าตอนนั้นเราหนีไปอยู่ที่อื่น ไม่ยุ่งวุ่นวายกับใคร หนูก็คงไม่ต้องมารู้สึกอะไรแบบนี้"

คนเป็นแม่เอ่ยขอโทษลูกสาว โทษว่าเป็นความผิดของตัวเอง ทั้งที่ทุกอย่างมันเป็นเพราะอดีตสามีคนเดียวเท่านั้น ถ้าเขาห้ามเมียหลวงไม่ให้มายุ่งวุ่นวายกับเธอและลูก อาจจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ก็ได้ และเธอก็ไม่ต้องขอความช่วยเหลือจากใคร ไม่ต้องมาชดใช้บุญคุณจนถึงตอนนี้

"ช่างมันเถอะค่ะแม่ ดูแลตัวเองหน่อยนะคะ เดี๋ยวแพรได้เงินเดือนเดือนแรก จะลองหาบ้านเช่าก่อน แม่เตรียมตัวออกไปอยู่กับแพรข้างนอกนะคะ แพรขอร้องนะ ออกไปด้วยกันเถอะ"

หญิงสาวกุมมือคุณแม่เอาไว้แน่น ถึงแม้ว่าจะเจ็บปวดร่างกายขนาดไหน แต่แผลในใจมันเจ็บมากกว่า ท่านจึงตัดสินใจที่จะออกไปจากตรงนี้ เพื่อที่ลูกสาวจะได้มีความสุข และไม่ต้องเป็นห่วงหรือกังวลอะไรอีก

"แม่ตกลง เราจะออกไปอยู่ข้างนอกด้วยกันนะ แต่ว่าแม่ขอเวลาหน่อย แพรรอได้ใช่ไหม"

"รอได้สิคะ ระหว่างนี้แพรจะหาบ้านเช่าก่อน ถ้าเกิดว่าหาได้แล้วเมื่อไหร่ แพรจะมารับแม่นะคะ"

พิมประภาพยักหน้าก่อนจะยิ้มออกมาทั้งน้ำตา ตอนนี้เธอเป็นห่วงความรู้สึกของลูกมาก ตัวเองจะเจ็บปวดมากแค่ไหนเธอทนได้ แต่ถ้าลูกสาวต้องมาอยู่สภาพนี้เหมือนเธอ เธอรับไม่ได้จริงๆ

"เดี๋ยวแม่ทายาให้หนูนะ แล้วหนูกลับไปก่อน ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่ต้องกลับมา ถ้าหนูพร้อมก็บอกแม่นะ เราจะออกไปอยู่ข้างนอกด้วยกัน"

หญิงสาวยิ้มออกมาทันที ที่ได้รับคำตอบอันน่าพึงพอใจ ดีใจมากที่คุณแม่ยอมออกไปกับเธอ เพราะฉะนั้นวันนี้เธอจะยอมกลับไปดีๆ แล้วเดี๋ยวจะหาบ้านเช่าเล็กๆ ไว้อยู่กับคุณแม่ แต่ว่าอาจจะต้องรอเงินเดือนออกก่อน เธอไม่อยากรบกวนเงินของคุณลุงแล้ว และถ้าอนาคตเธอมีเงินมากมาย จะเอามาคืนให้เขาหมดทุกบาททุกสตางค์ จะได้ไม่ต้องติดค้างกันอีก

"เดี๋ยวสิ้นเดือนนี้เงินเดือนหนูออก หนูจะไปหาบ้านเช่าหลังเล็กๆไว้ แล้วก็จะโทรศัพท์มาบอกให้แม่เตรียมตัวนะคะ แม่อย่าให้คุณลุงรู้นะคะว่าเราจะออกไปอยู่ข้างนอก ไม่อย่างนั้นจะทะเลาะกันอีก"

"จ้ะลูก หนูกลับไปก่อนดีไหม"

"แม่ดูแลตัวเองด้วยนะคะ"

แพรวรินทร์สวมกอดคุณแม่ไว้แน่น เธอไม่รู้เลยว่าตัวเองจะโกรธใครก่อนดี แต่ที่น่าเจ็บใจที่สุด คือคนเป็นลูกอย่างเธอไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย แล้วบุญคุณของผู้ชายที่เรียกว่าพ่อเลี้ยง มันค้ำคออยู่ ถ้าไม่มีเงินจากเขาคอยเลี้ยงดู ก็ไม่รู้ว่าเธอจะมาอยู่ถึงจุดนี้ไหม

"หนูกลับก่อนนะคะ"

 

 

 

"จ้ะ"

พิมประภาขยับตัวลุกขึ้น ก่อนจะพาลูกสาวไปส่งที่หน้าบ้าน แพรวรินทร์ไม่ยอมให้เธอดูแผลหรือรอยช้ำตามร่างกาย คงกลัวว่าคนเป็นแม่อย่างเธอจะรู้สึกผิด ที่พาเธอมาอยู่ในจุดนี้

"หนูดูแลตัวเองนะลูก ไว้แม่โทรหานะคะ"

"ค่ะแม่ หนูไปก่อนนะคะ"

หญิงสาวที่ได้กดโทรศัพท์โทรไปเรียกคนขับรถของคฤหาสน์ ให้มารับเธอที่หน้าบ้าน ซึ่งเฉินเองก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมหญิงสาวถึงมาได้เพียงแค่แป๊บเดียว 

"คุณแพร มาแป๊บเดียวเองเหรอครับอยู่นานๆก็ได้นะ นายใหญ่ไม่ได้ว่าอะไร"

"คุณแม่ของแพรมีธุระต่อค่ะ เรากลับกันเถอะค่ะ"

"ได้ครับ ถ้าอย่างนั้นเชิญเลยนะครับ"

แพรวรินทร์หันไปมองคุณแม่อีกครั้ง จากนั้นหญิงสาวก็เดินขึ้นรถไปทันที เธอหยิบเสื้อกันหนาวมาสวมใส่ เขากลัวว่าลูกน้องของคุณฟินิกซ์จะเห็นว่าร่างกายของเธอมีรอยช้ำ 

ตลอดทางที่มา เธอพยายามที่จะไม่คิดมากและไม่ร้องไห้ เกรงว่าคนอื่นจะพลอยเป็นห่วงกันหมด เฉินแอบสังเกตเห็นท่าทีของหญิงสาว แต่ไม่กล้าถามอะไรเพราะเป็นเรื่องส่วนตัว 

และเมื่อเดินทางมาถึงที่คฤหาสน์ แพรวรินทร์ก็เดินลงไปจากรถ จากนั้นก็รีบวิ่งขึ้นไปในห้องนอนของตัวเอง อาบน้ำและสวมใส่เสื้อผ้าที่มิดชิด ใบหน้าสวยนิ่วหน้าอย่างรู้สึกเจ็บปวด ถึงแม้ว่ามันไม่ใช่รอยแผล แต่ผิวขาวผ่องเป็นรอยช้ำสังเกตได้ไม่ยากเพราะร่างกายบอบบางจนเห็นเด่นชัด

"โอ๊ย..."

เธอร้องครางออกมาเล็กน้อย พยายามเป็นอย่างมากที่จะไม่ให้ตัวเอง แสดงอาการออกมาให้เห็นชัดเจน เธอเปิดประตูเดินออกมาจากห้องนอน ว่าจะไปดูคุณท่านสักหน่อยไม่รู้ว่ากินยาช่วงตอนเที่ยงหรือยัง 

"อ้าวหนูแพร ทำไมกลับมาเร็วขนาดนี้ล่ะ ไปเยี่ยมแม่ไม่ใช่หรอทำไมไม่อยู่นานๆ"

ไฮดราเอ่ยถามพยาบาลส่วนตัว จริงๆวันนี้ก็เป็นวันหยุดของเธอ เพราะฉะนั้นไม่เห็นจะต้องมาดูแลเขาเลย 

"คุณแม่แพรมีธุระต่อค่ะ ก็เลยอยู่นานไม่ได้ ไม่เป็นไรหรอกค่ะแพรมาอยู่เป็นเพื่อนคุณท่านดีกว่า ตอนนี้ทำอะไรอยู่เหรอคะอยากออกไปเดินเล่นไหม"

"ไม่เป็นไรหรอกหนู ลุงก็หาอะไรทำตามประสาคนอายุเยอะแหละ ถ้าหนูไม่รู้จะทำอะไร งั้นเราไปปลูกต้นไม้กันไหม ลุงให้ลูกน้องของเจ้าฟินิกซ์สั่งต้นไม้มงคลมาให้เยอะแยะเลย ดอกไม้สวยงามก็ตั้งเยอะ นี่ก็ว่าจะไปปลูก"

หญิงสาวยิ้มกว้างออกมาก่อนจะพยักหน้าตกลงทันที อยู่ที่นี่เธอก็ไม่มีอะไรทำอยู่แล้ว หากิจกรรมอย่างอื่นทำร่วมกับคนในบ้านก็น่าสนุกดี และการปลูกต้นไม้อาจจะทำให้จิตใจของเธอสงบลง ไม่คิดฟุ้งซ่านเป็นห่วงคุณแม่ในเวลานี้ เธอภาวนาให้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี อยากให้แม่รีบออกมาจากจุดนั้นโดยไว

"หนูปลูกต้นเล็กๆ พวกนี้ก็ได้ ส่วนต้นใหญ่เดี๋ยวให้คนสวนมาทำ"

"ได้เลยค่ะคุณท่าน ถ้างั้นเดี๋ยวแพรปลูกพวกดอกกุหลาบนะคะ ส่วนไม้มงคลคุณท่านปลูกเลยค่ะ ดอกกุหลาบเราเอาไว้ตรงมุมนี้ดีไหมคะ"

"ไว้ตรงนั้นแหละสวยเลย"

หญิงสาวนั่งลงที่พื้นก่อนจะทำการขุดหลุมเพื่อปลูกดอกไม้ ทว่าร่างกายของเธอบอบช้ำ ยังรู้สึกเจ็บแต่ไม่แสดงออก เพราะว่าไม่อยากให้คนที่บ้านรับรู้ เธอจึงอดทน และรอเวลาเพื่อที่จะพาท่านออกมาจากตรงนั้น จะได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างสงบสุขสักที