ข้อดีของการเป็นนายหญิงแห่ง west sands คือมีเงินใช้ไม่ขาดมือ กินนอนอยู่สบายไม่ต้องทำงาน และที่สำคัญที่สุด เขาปกป้องเธอจากทุกสิ่ง... "ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าพี่ยังอยู่ตรงนี้ แพรจะปลอดภัย"
รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง,มาเฟีย,โรมานซ์,แก้แค้น,พยาบาล,คลั่งรัก,พระเอกกินเด็ก,พระเอกสายเปย์,คลั่งรักขั้นสุด,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
นายใหญ่หวงเด็กข้อดีของการเป็นนายหญิงแห่ง west sands คือมีเงินใช้ไม่ขาดมือ กินนอนอยู่สบายไม่ต้องทำงาน และที่สำคัญที่สุด เขาปกป้องเธอจากทุกสิ่ง... "ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าพี่ยังอยู่ตรงนี้ แพรจะปลอดภัย"
ฟินิกซ์ อิลิแกนซ์ อายุ 28 ปี นายใหญ่แห่ง west sands เจ้าของธุรกิจร้านทอง และอสังหาริมทรัพย์ต่างๆ ปล่อยเช่าตึก บ้านโครงการ และตลาดสดขนาดใหญ่หลายสาขา
เขาเป็นผู้ชายที่ค่อนข้างสุขุม ภายนอกดูใจดีมากๆ แต่ลึกๆ เขาเองเป็นคนเด็ดขาด และถ้าใครทำตัวขวางโลก เขาไม่เคยไว้หน้าทั้งนั้น
"ทำไมมีรอยช้ำ ไปทำอะไรมา ใครทำอะไรให้หรือเปล่า"
"มะ...ไม่มีค่ะ แพรเดินชนประตูค่ะ"
"งั้นเหรอ..."
ลูกแพร แพรวรินทร์ สังวาลย์วิทยา อายุ 24 ปี เธอเรียนจบพยาบาล และก็เข้าทำงานทันที เพราะว่าเป็นเด็กที่เรียนเก่ง และตอนนี้ต้องใช้ทุนให้กับมหาวิทยาลัย เธอจึงได้รับหน้าที่มาดูแลคุณท่านให้กับนายใหญ่แห่ง west sands เพราะว่าทางโรงพยาบาลเป็นคนส่งมา เนื่องจากเขาเป็นผู้สนับสนุนงบประมาณในทุกปี
ชีวิตแสนจะเพอร์เฟค แต่เบื้องลึกเบื้องหลังของครอบครัวเธอก็คือ...
"ฉันเลี้ยงแกกับแม่มาหลายสิบปี มีทุกวันนี้ได้ก็เพราะฉัน ไม่คิดจะตอบแทนกันหน่อยหรือไง"
...
"แม่จะทนทำไมคะ เขาทุบตีแม่ทุกวันเลยเราออกไปจากที่นี่เถอะค่ะ"
"ลูกออกไปเถอะแม่ไปไม่ได้ เราใช้เงินเขามาตลอดหลายปี ที่หนูเรียนจบได้ก็เพราะว่าเป็นเงินที่คุณลุงเขาส่งเสียเลี้ยงดู ถ้าแม่หนีหนูก็จะเป็นอันตราย เข้าใจใช่ไหมลูก"
"แต่ว่า..."
"แม่ทนได้ แต่แพรอย่ากลับมาเลยนะ แม่ไม่อยากให้หนูโดนเขาตี"
นิยาย Set นายใหญ่
มีทั้งหมด 5 เรื่องค่ะ เรียงลำดับไล่กันไป
1. นายใหญ่เลี้ยงเด็ก [Mafia west valor] ลูอีส & เวียงพิงค์ (จบแล้ว)
2. นายใหญ่หวงเด็ก [Mafia west sands] ฟินิกซ์ & แพรวรินทร์ (อัพอยู่)
3. นายใหญ่ล่ามเด็ก [Mafia allergan] คริสโตเฟอร์ & ทิวา (รออัพ)
4. นายใหญ่หลงเด็ก [Mafia Veronica] ลูคัส & ไอรดา (รออัพ)
5. นายใหญ่ซ่อนเด็ก [Mafia Pandorica] ไมลส์ & ใบพัด (รออัพ)
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหารุนแรง ⚠️
มีการกระทำความรุนแรงต่อร่างกาย และจิตใจ
ถ้าไม่ถูกจริตเลื่อนผ่านเรื่องนี้ได้เลยค่ะ
เป็นจินตนาการของผู้แต่งไม่พาดพิงเป็นบุคคลภายนอก
อ่านนิยายเพื่อความสนุกสนาน ตัวละครทุกตัวมีบทลงโทษในการกระทำของตัวเอง
และห้ามนำไปคัดลอกหรือดัดแปลงเด็ดขาด
หากผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้
ขอบคุณสำหรับการติดตาม และเพื่อไม่ให้พลาดการแจ้งเตือนนิยายใหม่ กดติดตามนามปากกาในเพจได้เลยนะคะ
นามปากกามีอยู่ 3 นามปากกาค่ะ
fortune_28 / พสุมันตรา / ไรท์ ฟอร์จูน
หลังจากที่เธอได้คุยกับนายใหญ่แห่ง west sands เธอก็รู้สึกซาบซึ้งใจเป็นอย่างมาก เขาพยายามทำทุกอย่างเพื่อช่วยให้เธอมีความสุข และการที่อนุญาตให้พาคุณแม่มาอยู่ที่บ้านเขา เป็นสิ่งที่ดีและปลอดภัยที่สุด เพราะไม่มีใครกล้ามายุ่งกับนายใหญ่แห่ง west sands แน่นอน โดยเฉพาะพ่อเลี้ยงของเธอ เขาไม่เอาตัวเองมาเป็นศัตรูกับคุณฟินิกซ์หรอก
"ขอบคุณมากเลยนะคะที่ช่วยทำความสะอาดห้องให้คุณแม่ของแพร เดี๋ยวแพรจัดการต่อเองก็ได้ค่ะรู้สึกเกรงใจจังเลย"
เธอเอ่ยคุยกับแม่บ้านใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มสดใส และคิดว่าจะทำความสะอาดด้วยตัวเอง เพราะว่าไม่อยากรบกวนมากจนเกินไป เธอเองก็เป็นลูกจ้างคนหนึ่ง รู้สึกเกรงใจในการรบกวนให้คนในคฤหาสน์ทำอะไรให้ตั้งมากมาย
"เป็นหน้าที่ของพวกพี่อยู่แล้วค่ะ คุณแพรไม่ต้องมาเกรงอกเกรงใจอะไรเลย พวกพี่จัดการให้ทั้งหมดเองค่ะ คุณแพรไปดูคุณท่านเถอะ"
"งั้นรบกวนด้วยนะคะ"
เธอยกมือไหว้ขอบคุณพี่แม่บ้านที่มาช่วยจัดห้องคุณแม่ของเธอ จากนั้นหญิงสาวก็เดินออกมาจากห้องน้ำ เดินลงมาชั้นล่างซึ่งตอนนี้คุณท่าน และคุณฟินิกซ์นั่งคุยกันอยู่ในห้องรับแขก
"เป็นยังไงบ้างห้องเรียบร้อยดีไหม"
"เรียบร้อยดีค่ะ ตอนแรกแพรรู้สึกเกรงใจว่าจะทำความสะอาดเอง แต่พี่ๆเขาก็บอกว่าเป็นหน้าที่ของเขาเดี๋ยวเขาทำให้เอง แพรรู้สึกเกรงใจจังเลยค่ะ ทำให้ทุกคนวุ่นวายไปหมดเลย"
หญิงสาวเอ่ยออกมาเสียงหวาน ขยับตัวนั่งลงตรงโซฟา ก่อนจะชะงักไปเมื่อเห็นสายตาของชายหนุ่มจ้องมองมา
"เดี๋ยวนะคะ ทำไมมองแพรแบบนั้นล่ะ"
"มานั่งใกล้ๆพี่สิไปนั่งทำไมตรงนั้น"
"ได้ค่ะ"
หญิงสาวลุกขึ้นจากโซฟาตัวเล็ก จากนั้นก็ย้ายที่นั่งไปตรงโซฟาใหญ่ซึ่งมีนายใหญ่แห่ง west sands นั่งรออยู่ก่อนแล้ว เขายื่นมือมากุมมือหญิงสาวเอาไว้ จากนั้นก็ชวนเธอพูดคุยตามประสาคนสนิทกัน
"แล้วโทรศัพท์บอกคุณแม่หรือยังให้เตรียมตัว"
"โทรไปตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ แม่บอกว่าจะเก็บกระเป๋ารอ พรุ่งนี้เช้าคุณฟินิกซ์ไปรับคุณแม่พร้อมแพรได้ไหมคะ แพรอยากให้คุณไปด้วย"
"ได้สิพี่ไปด้วย พี่อยากให้แพรเรียกพี่ว่าพี่ฟินิกซ์มากกว่านะ เราสองคนก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกลกันแล้ว หรือว่าแพรคิดว่าพี่เป็นคนอื่น"
ชายหนุ่มยื่นมือไปเกลี่ยแก้มนวลด้วยความหลงใหล เธอหันไปมองคุณท่านของบ้าน ซึ่งตอนนี้เขามองลูกชายและพยาบาลส่วนตัว รู้สึกเอ็นดูทั้งคู่ เอาจริงก็เหมาะสมกันดี ถ้าจะตกลงปลงใจกันเขาก็ยินดีสนับสนุน
"งั้นคุณฟินิกซ์เรียกคุณท่านว่าคุณพ่อก่อนสิคะ แพรจะเรียกคุณว่าพี่ฟินิกซ์ตามที่ต้องการ"
หญิงสาวยิ้มออกมาก่อนจะหันไปมองคุณท่าน สบตากันก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างสนุก ได้กลั่นแกล้งนายใหญ่ของบ้าน เขาหัวเราะหึๆ ในลำคอ และไม่มีทางที่จะยอมทำตามคำสั่งของหญิงสาว ยกเว้นเสียว่าเธอเองจะยอมแต่งงานกับเขา และถึงเวลานั้นอาจจะมีโอกาสที่จะกลับมาเรียก
"พี่จะรอวันที่แพรเรียกตาแก่นี่ว่าคุณพ่อสามี"
"คุณฟินิกซ์...!"
หญิงสาวถึงกับเขินใบหน้าแดงก่ำ เธอเองอยู่กับเขามาสักพักใหญ่ เราสองคนรู้สึกได้เลยว่าสามารถเข้ากันได้ดีมาก และคิดว่าคงไม่มีอะไรที่ทำให้เราสองคน จบความสัมพันธ์ดีๆต่อกันได้
"จะรอแล้วกันนะ พร้อมเมื่อไหร่ก็บอกพี่"
"คนบ้าเอ้ย รอไปเลยแพรไม่ยอมตอนนี้หรอก"
"หึ... ไม่ยอมตอนนี้อนาคตก็ต้องยอมอยู่ดี แต่ไม่เป็นไรพี่รอได้ ตอนนี้แพรเคลียร์เรื่องของที่บ้านก่อนแล้วกัน รอให้ทุกอย่างลงตัวแล้วเราค่อยคุยกัน"
หญิงสาวบีบมือชายหนุ่มเอาไว้แน่น ระบายยิ้มออกมาอย่างรู้สึกอบอุ่นและมีความสุขมากที่สุด เขาเป็นผู้ชายที่ดูเข้าใจทุกคน รวมถึงเธอที่ไม่เคยกดดันหรือเรียกร้องให้ทำตามที่เขาต้องการ
"ขอบคุณนะคะที่เข้าใจ"
"พรุ่งนี้ก็จัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย พาคุณแม่มาอยู่ที่นี่ หนูแพรเองก็จะได้หมดห่วงไม่ต้องกังวลอะไรอีก"
"ขอบคุณคุณท่านด้วยนะคะที่ดีกับแพรมาตลอด เกิดเรื่องขนาดนี้ทุกคนก็ยังไม่ทอดทิ้งแพร แถมยังให้ความช่วยเหลืออย่างเต็มที่"
หญิงสาวยกมือไหว้ขอบคุณทั้งคุณท่านของบ้าน แล้วก็เจ้าของบ้านที่มีน้ำจิตน้ำใจ หวังดีกับเธอและคุณแม่ อยากให้หลุดพ้นออกมาจากคนใจร้าย ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ เธอขอเลือกไม่มีชีวิตเกิดมา เพราะถ้าไม่มีเธอแม่ก็ไม่ต้องลำบากลำบน เจอผู้ชายใจร้ายถึงสองคน
"ไม่ต้องคิดมากหรอก แพรไปพักผ่อนเถอะพรุ่งนี้เช้าจะได้ไปรับแม่กัน"
"งั้นแพรไปดูห้องคุณแม่ก่อนนะคะ"
"ไปเถอะ"
แพรวรินทร์ขยับตัวลุกขึ้นจากโซฟา จากนั้นก็ขึ้นไปห้องนอนของตัวเอง หญิงสาวเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดใหม่ จากนั้นก็เข้าไปยังห้องนอนที่อยู่ข้างกัน ซึ่งเป็นห้องนอนของคุณแม่ที่นายใหญ่แห่ง west sands ยกให้เป็นที่เรียบร้อย
แพรวรินทร์ถือโทรศัพท์ติดมือมาด้วย หญิงสาวกดโทรไปหาคุณแม่ของตัวเอง เพื่อทำการนัดแนะเวลาที่ชัวร์
(ว่าไงลูกแพร โทรหาแม่มีอะไรหรือเปล่า)
"พรุ่งนี้เราจะได้อยู่ด้วยกันแล้วนะคะ แม่เก็บของเตรียมพร้อมทุกอย่างแล้วใช่ไหม"
(เรียบร้อยแล้วลูก แม่รักหนูนะรู้ไหม หนูอยากให้แม่ทำอะไรเพื่อที่หนูจะสบายใจ แม่ทำให้ได้ทุกอย่าง แม่ขอโทษนะตลอดเวลาที่ผ่านมา แม่ทำให้หนูทุกข์ทรมานจิตใจแล้วก็ร่างกาย ขอบคุณที่อดทน ขอบคุณที่เกิดมาเป็นลูกแม่ หลังจากนี้แพรจะต้องมีความสุข ไม่ต้องกังวลว่าแม่จะต้องถูกทุบตีอีก เราจะอยู่ด้วยกันนะลูก)
แพรวรินทร์ถึงกับน้ำตาซึม เธอรู้ว่าคุณแม่อดทนมากกว่าเธอไม่รู้กี่ร้อยเท่าพันเท่า ทุกอย่างก็เพื่อให้เธอมีเงินใช้ ได้เรียนสูงๆ และมีโอกาสได้ทำงานดีๆเหมือนอย่างคนอื่น แต่หลังจากนี้เธอจะดูแลท่าน จะทำให้คุณแม่พบเจอแต่เรื่องดีๆ มีความสุขมากที่สุด
"หนูก็รักแม่นะคะ ตอนนี้หนูอยู่ในห้องของแม่ คุณฟินิกซ์เขาใจดีมากเลยค่ะ ให้แม่มาอยู่ด้วยกันแล้วก็อยู่ห้องข้างๆหนูด้วย เตียงใหญ่นุ่มมากๆเลยค่ะ"
(ตื่นเต้นจังเลย ขอบคุณคุณเขามากเลยนะที่มีน้ำใจกับหนูขนาดนี้ เขาไม่ได้ชอบหนูใช่ไหม)
"แหะๆ เขาบอกว่าเขาจะจีบแพรค่ะ แต่ว่าแพรยังไม่ไว้ใจเขาร้อยเปอร์เซ็นต์หรอกค่ะ ความรักมันต้องใช้เวลา แพรอยากดูเขาไปนานๆค่ะ ไม่อยากเจอผู้ชายแบบที่แม่เจอ"
(ขอให้เขาเป็นคนดี และขอให้เขารักลูกสาวแม่จริงๆ แม่จะได้สบายใจว่าหนูจะไม่มีชีวิตเหมือนแม่)
"ไม่ต้องห่วงนะคะ แพรเชื่อว่าคุณฟินิกซ์เป็นผู้ชายที่ดี และเขาจะไม่ทำให้แพรทุกข์ใจเหมือนผู้ชายสองคนนั้น เจอกันพรุ่งนี้นะคะรักแม่นะ"
(รักหนูเหมือนกัน เจอกันนะลูก)