เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา - ตอนที่ 43 เชียร์พี่พอลมากกว่า โดย Airflyline @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ดราม่า,ชาย-หญิง,ไทย,เล่าประสบการณ์,แฟนตาซี

สลับร่าง,18+,nc,เรื่องเสียว,เซ็กส์,เซ็กส์จัด

เมื่อชายหนุ่มหน้าตาฐานะบ้าน ๆ สลับร่างกับนักศึกษาสาวสวยสุดเอ็กซ์ ความระทึกใจผสมกับความโกลาหลจึงเกิดขึ้น

ผู้แต่ง

Airflyline

เรื่องย่อ

ผมรีบเดินไปปิดม่านให้มิดชิด แล้วค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาออก ผิวของน้องแพมขาวเนียนจนสว่างจ้า ผมจ้องมองเรือนร่างของตัวเองไม่กระพริบ โอ้โห พระเจ้าช่วย หุ่นดีอะไรแบบนี้ ผมถอดเสื้อเครื่องแบบตัวจิ๋วนั้นออก ตามด้วยรูดกระโปรงสั้นลงไปกองอยู่ที่พื้น

ตอนนี้ผมมีบราและชั้นในปกปิดไว้เท่านั้น หน้าอกอวบใหญ่เบียดกันเป็นร่องสวย ผมบีบนมตัวเองเบา ๆ มันรู้สึกแปลก ๆ ชอบกล หน้าร้อนขึ้นมาเฉย ๆ ผมส่องกระจกใกล้ ๆ เห็นแก้มขาวเนียนของน้องแพมแดงระเรื่อขึ้นมา

ผมค่อย ๆ ปลดตะขอบราออก ตอนนี้เต้านมอวบที่ผมเคยฝันถึงปรากฏออกมาแล้ว ปลายปทุมถันสีชมพูอ่อนดึงดูดสายตา เต้านมของแพมอวบใหญ่กว่าที่คิดและได้ทรงสวยงามอย่างยิ่ง ผมอดไมได้ที่จะบีบคลำแบบเบา ๆ นิ้วเขี่ยหัวนมตัวเองจนแข็งเป็นไต ผมใจสั่นไปกับการกระทำของตัวเอง กลืนน้ำลายลงคอดังเอื้อก หุ่นดีจริง ๆ น้องแพมเอ๋ยย ชาติที่แล้วทำบุญมาด้วยอะไรเนี่ย

ผมหันหลังมองกระจก เอวของเธอยิ่งคอดลงไปอีกจากมุมด้านหลัง สะโพกผายเต็มตึงและแน่นเปรี๊ยะ แก้นก้มหนั่นเด้งสู้มือ ผมค่อยๆ ถอดกางเกงในลง จนตอนนี้ยืนเปลือยเปล่าหน้ากระจก หน้าท้องแบนราบ เส้นขนปกคลุมบางเบา หมุนไปหมุนมาหน้ากระจก เรือนร่างของแพมไร้ไขมันส่วนเกิน ผมลองรวบเส้นผมยกขึ้น รักแร้ของเธอขาวผ่องเป็นยองใย หน้าอกใหญ่อวบชูเด่นตั้งเต้า

ลองกางขาออกเล็กน้อยแล้วค่อย ๆ ใช้นิ้วลูบไล้ลงไปจนสัมผัสกับปากร่องเบา ๆ ผมสะดุ้งโหยงขึ้นมาเพราะเป็นความรู้สึกแปลกใหม่แบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน

"อึ๋ยย โอ้โห แฮะ...คนอะไรสวยเซ็กส์จริง ๆ”

ผมพึมพำชมรูปร่างน้องแพมซึ่งกลายเป็นร่างกายของผมในตอนนี้ เผลอใช้นิ้วบดเบา ๆ ที่ปากร่อง มันให้ความรู้สึกวูบวาบจนใจเต้นแรง ผมกลืนน้ำลายแล้วหยุดการกระทำไว้แค่นั้น

“พอ ๆ ...บ้าเปล่าวะกู”

ผมบ่นกับตัวเองแล้วตัดใจอาบน้ำ

การอาบน้ำกลายเป็นเรื่องยากลำบากสำหรับผม เพราะผมที่ยาวสลวยของเธอแห้งยากมาก แถมยังมีครีมบำรุงอีกสารพัดที่ผมไม่เคยพบเห็นมาก่อน สุดท้ายผมก็อาบน้ำไปตามปกติ แต่ที่ไม่เหมือนเดิมก็คือ สายน้ำจากฝักบัวทำให้ผมสะดุ้งได้เหมือนกันเมื่อมากระทบกับเนินสาว

เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 1 ไอ้เป้ง,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 2 สลับร่าง,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 3 พี่พอล,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 4 ทำไมถึงอายก็ไม่รู้,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 5 อารมณ์หญิง,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 6 จุดติดง่ายดาย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 7 ปรับตัว,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 8 อาจารย์หื่น,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 9 เราไม่ใช่เลสเบี้ยนนะ ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 10 พิสูจน์,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 11 ขนลุก,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 12 เกือบเสียสาว,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 13 เริ่มปรับตัวได้,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 14 ผลัดกันทำ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 15 รู้ทุกซอกทุกมุม,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 16 พาเข้าบ้าน,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 17 แมนมากไปแล้ว,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 18 ใครเปิดบริสุทธิ์ใคร,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 19 เกิดความสับสน,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 20 ดูหนังสด,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 21 ภาพติดตา,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 22 อย่าหาว่าพี่ไม่เตือน,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 23 ร้องระบายออกมาสิ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 24 ระฆังช่วย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 25 เหนียมอายขึ้นทุกวัน,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 26 เสพติดความเสียว,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 27 จิกหมอน,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 28 เป็นพริตตี้ไม่ง่าย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 29 ความสุขเสียวที่ล้นทะลัก,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 30 ผมไม่ควรจะเสียวขนาดนี้,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 31 คืนนั้นพี่มีความสุขมาก,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 32 ก็มึงบอกให้กูช่วยตัวเอง,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 33 ผิวพี่แพมสวยดีจัง,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 34 หนูขอมาค้างกับพี่แพมอีกนะ ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 35 ใจถึงแบบนี้พี่ชอบ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 36 ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 37 ยิ่งผมร้อง เขายิ่งเร่ง,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 38 ตกลงเราเป็นแฟนกันนะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 39 พี่เจรอน้องแพมเลิกกับผัวนะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 40 เข้าใจกันและกัน,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 41 ขอพี่กอดหน่อย...คิดถึง,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 42 เดี๋ยวนี้พาผู้ชายขึ้นห้องนะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 43 เชียร์พี่พอลมากกว่า,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 44 น้องแพมทำเก่งจังเลย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 45 ไปเขาใหญ่กับพี่พอล,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 46 ของพี่พอลแข็งเหมือนท่อนไม้,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 47 ผมกลัวว่าจะติดใจพี่พอล,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 48 ทำไมผมถึงไม่ปฏิเสธ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 49 สำลักความสุขเสียว,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 50 ชักนึกสนุก,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 51 อ้าปากสิครับ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 52 โลกมันกลม,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 53 มือไม้อ่อนไปหมด,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 54 พี่จีน...เดี๋ยวแพมทำบ้าง,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 55 มึงนี่ก็แรดเหมือนกันนะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 56 พี่จะเก็บทั้งต้นทั้งดอก,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 57 ลองฝึกใช้ปากดูมั้ยล่ะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 58 แอ่วสงกรานต์เจียงใหม่,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 59 ทำไมแพมถึงต้องทิ้งโจไป,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 60 รถไฟเกือบประสานงา,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 61 แทบจะยืนไม่ติดพื้น,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 62 มารยาร้อยเล่มเกวียน,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 63 แรด ๆ แบบนี้พี่ชอบ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 64 เจ็บมากมั้ยครับ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 65 รู้จักยั่วยวน,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 66 ต่อหน้าต่อตา,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 67 เป้งโดนกระทืบ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 68 แพมแม่งน่าเอาชิบหาย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 69 เริ่มต้นชีวิตใหม่,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 70 น้องแพมมาคบกับพี่เจดีกว่า,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 71 โจไม่ใช่แฟนแพมนะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 72 กลิ่นสบู่อบอวลในปาก,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 73 คิดถึงโจขึ้นมาเลยใช่มั้ย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 74 แอบดูหนังสด,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 75 หน้าแดงก่ำเลยนะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 76 แพมเป็นของโจแล้วนะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 77 เสียวจะตายอยู่แล้ว,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 78 ผมเสพติดกับลีลาของโจ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 79 แพมเก่งกว่าพี่หญิงหรือเปล่า,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 80 หนึ่งหญิง สองชาย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 81 เสียวจนสติกระเจิง ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 82 พี่เจคิดถึงน้องแพมนะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 83 ขี้งอนเหมือนกันเหรอนี่,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 84 เซ็กส์ครั้งแรกกับเจ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 85 จะหื่นอะไรนักหนา,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 86 ดูดให้พี่เจทุกวันเลยได้มั้ย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 87 เหมือนนางเอกหนังเอวีเลย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 88 น้องแพมจ๋า...ที่รักของพี่เจ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 89 สลับร่างสร้างรัก (ตอนจบ)

การฝึกงานในอีก 2-3 วันถัดมามีอะไรให้ทำมากกว่าเดิม ผมได้รู้จักและพูดคุยกับเพื่อน ๆ พี่ ๆ ในแผนกมากขึ้น พี่อาต หัวหน้าแผนกเป็นผู้ชายผิวคล้ำ ตัวอ้วนแบบคนพองเบียร์ ส่วนพี่กร รองหัวหน้าออกแนวตี๋ขาวเจ้าสำอางค์ ทั้งคู่ชอบพูดแซวกันทะลึ่งตึงตังตามประสา ทุกคนในแผนกดูแลแพมเป็นอย่างดี

พี่จีนต้องบริหารโปรเจคต์ใหญ่ของบริษัทก็เลยไม่ค่อยมีเวลาว่าง เขาบอกกว่าจะเสร็จโปรเจคต์นี้ต้องใช้เวลาอีกราวสองอาทิตย์ ต้องทำงานโอทีถึงดึกดื่น เราจึงไม่ค่อยได้คุยกัน ผมเองก็ไม่ได้ว่าอะไร ดีเสียอีก เพราะจะได้ไม่มีเวลาอยู่กันสองต่อสองให้ต้องลำบากใจ เวลาที่พี่จีนอยู่ที่บริษัท เขาจะเคร่งขรึมไม่เคยคุยเล่นซึ่งต่างกับเวลาที่เราคุยกันนอกเวลางานอย่างมาก และไม่ต้องพูดถึงตอนที่เขามีความต้องการทางเพศ เขาดูหื่นกระหายในตัวแพมมากขึ้นหลังจากได้ตักตวงความเสียวไปแล้วสองครั้งสองครา

จริง ๆ แล้วก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่คนที่ดูสุภาพอย่างพี่จีนยังหื่นในตัวแพม เพราะเมื่อฝึกงานผ่านไป 2-3 วัน ผมก็พอรู้ตัวว่าผู้ชายในบริษัทนี้หลายคนแอบมองแพมอยู่เหมือนกัน ถึงแม้จะพยายามแต่งตัวให้สุภาพมากที่สุด แต่ก็อย่างว่าล่ะครับ ชุดนักศึกษาที่แพมมีอยู่แทบจะหาแบบสุภาพเรียบร้อยไม่ได้เลย

เสื้อนักศึกษาตัวเล็ก เมื่อมาอยู่บนตัวของแพมจึงฟิตรัดหน้าอกอวบใหญ่ชูชันดันออกมาเป็นก้อนดึงดูดสายตาหลายคนจนต้องหาเสื้อคลุมมาสวมทับ ส่วนสะโพกกลมกลึงและเรียวขาขาวเนียนได้รูปก็เป็นเป้าสายตาของผู้ชายหลายคน ผมขี้เกียจไปซื้อกระโปรงใหม่ที่ยาวกว่านี้ ก็จำใจสวมกระโปรงนักศึกษาแบบนี้ไป ใครอยากจะมองก็มองไปเถอะ

ผมได้รู้จักพิมซึ่งเป็นพนักงานที่ทำงานอยู่ในแผนกที่ผมฝึกงานอยู่ เธอน่าจะอายุไล่เลี่ยกับผม แต่ผมก็ต้องเรียกเธอว่าพี่พิม เพราะตอนนี้ผมอยู่ในร่างน้องแพมที่เป็นนักศึกษาฝึกงาน พี่พิมเป็นสาวใต้ ผิวละเอียดเนียนสวย เธอให้ความสนิทสนมกับผมมากที่สุด พาผมไปกินข้าวกลางวันตั้งแต่วันแรกที่มาฝึกงาน

พอเราอยู่ด้วยกันหลายวันเข้า หลายคนก็เรียกเราว่าเป็นคู่หูพิม-แพม บางคนเรียกขำๆ ว่าทางม้าลาย เพราะผิวของเราขาว-เข้ม ตัดกันอย่างลงตัว

“น้องแพมนี่ฮอตจริง ๆ เลยนะ” พี่พิมบอกขณะเรานั่งกินข้าวกลางวัน “พี่ ๆ แผนกอื่นมาถามใหญ่เลยว่าน้องฝึกงานเป็นใคร...ชื่ออะไร พี่อยู่มานานยังไม่เห็นมีใครถาม”

เธอพูดแล้วหัวเราะเสียงใส ทำเอาผมยิ้มตาม พี่พิมถามด้วยว่าแพมมีแฟนหรือยัง ผมส่ายหัวบอกว่ายัง เธอทำตาโต แล้วบอกน่ารักแบบนี้ไม่มีแฟนได้ไง อย่าให้คนอื่นรู้เชียว มีหวังรุมจีบกันวุ่นวายไปหมด ผมบอกว่าก็ยังไม่มีจริง ๆ นี่คะ ผมไม่ได้บอกเธอเรื่องพี่จีน แต่แล้วเธอก็ถามว่า รู้จักบริษัทนี้ได้ไง ใครแนะนำมาให้ฝึกงาน ผมก็ต้องตอบว่าพี่จีน เธออึ้งชะงักไปนิดนึง ผมถามว่าทำไมเหรอ

“พี่จีนเป็นแฟนเก่าพี่น่ะ” เธอตอบเสียงเบา ๆ คราวนี้ผมเป็นฝ่ายชะงักบ้าง เธอเล่าต่อ “เราคบกันเกือบสองปี...วางแผนจะแต่งงานกันด้วยนะ...แต่แล้วอยู่ ๆ ก็ห่างกันไปซะเฉย ๆ”

“แบบนี้พี่พิมเสียใจแย่เลย” ผมพยายามเก็บสีหน้าให้เป็นปกติ พูดเบา ๆ เป็นเชิงปลอบใจ เธอส่ายหัว

“ไม่หรอก เรื่องมันก็ผ่านมา 2-3 เดือนแล้วล่ะ”

ผมกลืนน้ำลายเอื้อก 2-3 เดือนเองเหรอ นั่นเป็นช่วงเวลาที่ผมสลับร่างกับแพม แล้วมาเจอกับพี่จีนพอดีเลย หรือพี่จีนเลิกกับพี่พิมแล้วมาหาแพมหรือนี่ ผมเห็นว่าเรื่องชักจะไม่เข้าท่าก็เลยเปลี่ยนเรื่องคุย แต่พี่พิมยังถามต่อ

“ว่าแต่...พี่จีนไม่ได้มาอะไรกับแพมใช่มั้ย” เธอถาม ผมส่ายหัวทันควันโดยไม่ทันได้คิด

“เปล่าเลย...พี่จีนเป็นเพื่อนของเพื่อนของเพื่อนน่ะค่ะ”

ผมตอบอย่างรวดเร็ว แน่ล่ะ ผมโกหกคำโตไปเรียบร้อยแล้ว แต่สถานการณ์แบบนี้ใครจะกล้าพูดความจริงได้เล่า

เรื่องราวระหว่างพี่จีนกับพี่พิม ทำให้ผมสงสัยใคร่รู้ ผมอยากรู้ความจริงจากปากพี่จีนว่าตกลงมันเป็นยังไงกันแน่ เพราะผมไม่อยากจะมีปัญหาในภายหลังถ้าพี่พิมมารู้ว่าพี่จีนมายุ่งกับแพม ผมเก็บงำความสงสัยไว้ก่อน เอาไว้พี่จีนว่างแล้วค่อยถามเรื่องราวทั้งหมด

บ่ายวันหนึ่ว ไอ้เจโทรมาถามว่าว่างมั้ย ไปกินข้าวกับพี่พอลและน้องแพรวกัน ผมรู้สึกเบื่อ ๆ เซ็ง ๆ ก็ตอบรับในทันที ไอ้เจนัดที่ร้านอาหารไม่ไกลจากที่ทำงาน พอเลิกงาน ผมก็ตรงดิ่งไปที่ร้านก็เจอไอ้เจกับแพรวนั่งรออยู่ก่อนแล้ว ทั้งสองคนนั่งชิดกันราวกับเป็นแฟนกันเลยทีเดียว หรือจะเป็นแฟนกันแล้วผมก็ไม่รู้ได้

“ฝึกงานเป็นไงบ้างครับน้องแพม...”

ไอ้เจถามด้วยน้ำเสียงสุภาพ ถ้าอยู่กันสองคนมันคงไม่ถามนุ่มนวลแบบนี้หรอก ผมตอบไปว่าก็ดี แต่ก็เบื่อๆ มันพูดต่อ

“ยังงี้แหละ...ทำงานไม่ได้สนุกเหมือนตอนเรียนนะ” พูดไม่ทันจบ พี่พอลก็เดินมานั่งข้าง ๆ ผม เขาเอ่ยปากขอโทษที่มาช้าเพราะรถติด

เราสี่คนกินกันไปคุยกันไป ไอ้เจคุยกับพี่พอลอย่างถูกคอ ผมจำได้ว่าไอ้เจเคยนินทาว่าพี่พอลนี่แม่งเจ้าชู้ตัวพ่อ สงสัยว่าไอ้เจมันก็คงจะพอ ๆ กันละมั้ง ถึงเข้ากันได้ดีขนาดนี้

“ไม่เจอกันนานเลยนะ” พี่พอลหันมากระซิบข้างหู “พี่คิดถึงแพมจัง...”

เขาพูดแล้ววางมือแปะลงบนหัวเข่า ผมนั่งนิ่งไม่ได้ว่าอะไร เขายกแก้วเบียร์ชนกับไอ้เจ ดื่มอึกใหญ่ ส่วนผมกับน้องแพรวกินน้ำเปล่า ไอ้เจชวนคุยเรื่องนู้นนี่ ผมล่ะไม่อยากจะเชื่อว่ามันจะพูดเก่งอะไรได้ขนาดนี้

หลังจากกินกันเสร็จ เราก็แยกย้าย ไอ้เจอาสาไปส่งแพรวที่บ้าน ส่วนพี่พอลไปส่งแพมที่อพาร์ทเมนท์ ก่อนขึ้นรถ ไอ้เจเดินมาพูดเบา ๆ

“กูเชียร์พี่พอลนะงานนี้...กินขาดพี่จีนเลย หล่อรวยกว่าตั้งเยอะ”

ไอ้เจบอก ผมทำหน้ามุ่ยใส่มัน ไม่รู้ว่ามันเชียร์จริงๆ หรือเป็นเพราะมันจะได้สานความสัมพันธ์กับน้องแพรวได้ง่ายขึ้นกันแน่ มันยิ้มแล้วโบกมือบ๊ายบาย ก่อนจะขึ้นรถขับออกไปกับน้องแพรว

“ได้ยินว่าฝึกงานอยู่เหรอ...ทำไมไม่เห็นบอกเลยจะได้ให้มาฝึกที่บริษัทพี่”

พี่พอลพูด ขณะขับรถออกมา ผมบอกว่าบริษัทพี่พอลใหญ่เกินไป ฝึกงานบริษัทเล็กๆ ดีกว่า พี่พอลพูดต่อ

“ฝึกงานบริษัทใหญ่ ๆ สิจะได้เก่ง ๆ ...หรือมาเป็นเลขาพี่ก็ได้... จะได้เจอกันทุกวัน พี่จะได้หายคิดถึงลงบ้าง”

เขาขึ้นทางด่วน มุ่งหน้าคนละทางกับอพาร์ทเมนท์ ผมถามว่าจะไปไหน เขายิ้มๆ แล้วบอกไปคอนโดพี่แปปนึงนะ ผมรู้สึกเซ็งขึ้นมาทันควัน พี่พอลเห็นผมทำหน้าบูดก็พูดขึ้น

“ใจเย็น ๆ ...แค่ไปเอาของนิดหน่อย แพมรอในรถก็ได้นะ...เดี๋ยวจะกลับไปส่งที่ห้อง”

พอมาถึงคอนโดสุดหรูของเขา พี่พอลจอดรถด้านหน้า แล้วบอกรอแปปนึง เขาหายขึ้นไปบนห้อง แล้วกลับลงมา พร้อมกับถุงเสื้อผ้า เขาบอกว่าซื้อมาฝากจากอิตาลี เพิ่งบินกลับมาจากทริปทำงานเมื่อวานซืน ผมรับถุงไว้แบบงง ๆ พี่พอลขับรถออกมา มุ่งตรงกลับอพาร์ทเมนท์ ระหว่างทาง เขาถามขึ้น

“นี่แพมจำไม่ได้จริง ๆ ใช่มั้ยเนี่ย...” เขาถาม ผมหันไปมองเขา

“จำอะไรเหรอคะ” ผมถาม พี่พอลถอนหายใจออกมา แล้วพูดเสียงเบาลง

“วันเกิดพี่...วันจันทร์ที่ผ่านมาไง” เขาบอก

ผมอึ้งไปเล็กน้อย จะไปรู้ได้ไงว่าพี่พอลเกิดวันไหน แต่ดูแล้วเขาจะน้อยใจพอสมควรที่แพมจำวันเกิดเขาไม่ได้

“แพม...แพม...เริ่มฝึกงานพอดีน่ะ...ขอโทษด้วยนะคะ” ผมแก้ตัวไปน้ำขุ่น ๆ สงสัยว่าทำไมน้องแพรวไม่เตือนกันบ้างเลย พี่พอลส่ายหัว

“ไม่เป็นไรหรอก...จำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร”

เขาพูดแล้วเงียบไป ผมปลอบใจหรือง้อใครไม่เก่งเสียด้วยสิ ทำได้แต่นั่งเงียบ ทำให้ความเงียบเข้ามาครอบงำในรถตลอดจนเรามาถึงอพาร์ทเมนท์ ผมลังเลว่าจะเปิดประตูลงไปเลยแล้วปล่อยให้เป็นแบบนี้ดีหรือเปล่า

“ขอบคุณที่มาส่งนะคะ...” ผมบอก

พี่พอลพยักหน้าตอบรับนิดนึง สีหน้าบ่งบอกความผิดหวัง จนผมต้องพูดต่อด้วยเสียงอ้อนแบบสำนึกผิดโดยไม่รู้ตัว

“เอาไว้แพมแก้ตัววันหลังนะ...พี่พอลจะพาไปเที่ยวไหน...แพมตามใจทุกอย่างเลย”

พอพูดจบ สีหน้าของเขาก็ระรื่นขึ้นมาทันทีจนผมหมั่นไส้ ผมลงจากรถ กดลิฟท์ขึ้นชั้นบน เห็นห้องไอ้เจเปิดไฟอยู่ ผมเคาะประตู แต่แล้วก็เป็นแพมในร่างผมเปิดประตูออกมา พร้อมกับไอ้เจนั่งอยู่ด้วย ผมเดินเข้าไปนั่งบนโซฟา นับเป็นครั้งแรกในรอบหลายอาทิตย์ที่เราสามคนอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตากันแบบนี้

พอผมเล่าให้ทั้งไอ้เจและแพมฟังว่า พี่พอลน้อยใจที่จำวันเกิดไม่ได้ แพมหัวเราะ ไอ้เจบอกว่าพี่พอลเค้าบอกเองว่าไม่ให้บอกแพมเรื่องวันเกิด เค้าอยากจะดูว่าแพมจำได้มั้ย ผมทำหน้าซังกะตาย แล้วใครจะไปจำได้วะ น่าจะบอกกันก่อน ผมพูดกับไอ้เจ

“ไม่เป็นไรหรอก พี่พอลเค้าโกรธง่ายหายเร็ว” แพมพูด ไอ้เจพยักเพยิด

“แต่กูยืนยันนะ กูเชียร์พี่พอล...ว่าแต่หายไปกันสองคนตั้งนาน ไม่มีอะไรคืบหน้าเลยเหรอวะ” ไอ้เจพูดจบ แพมก็หันมามองผมเหมือนรอฟังคำตอบ ผมส่ายหัว บอกไม่มีอะไร จะมีได้ไงล่ะ

“หล่อรวยออกปานนั้น...เป็นกูคว้าหมับแล้วเว้ย” ไอ้เจพูดเหมือนผมทำไม่ได้ดังใจมัน แพมหัวเราะไปกับคำพูดของไอ้เจ

“เป้งเค้าดูคนที่นิสัยมั้ง” เธอแซว ไม่มีใครเข้าใจกันเลยว่า ผมยังตะขิดตะขวงใจที่ต้องไปไหนมาไหนกับผู้ชาย แพมมองหน้าผมแล้วพูดต่อ

“พี่พอลเค้านิสัยดีนะ อาจจะเจ้าชู้ไปบ้าง แต่ก็คุยกันรู้เรื่อง” ไอ้เจสอดขึ้นมาทันที “เป้งเค้ามีคนที่ชอบอยู่แล้วน่ะ”

พูดจบ แพมก็ถามทันทีว่าใคร ผมถอนหายใจออกมาเป็นรอบที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ บอกว่าไม่ใช่ชอบเว้ยย ก็พี่จีนเข้ามาชอบเอง แถมยังช่วยเหลือหลายเรื่อง รวมถึงเรื่องฝึกงานด้วย ไอ้เจหัวเราะ

“หนุ่ม ๆ เพียบเลยเห็นแบบนี้น่ะ” มันแซวต่อ จนผมอยากจะกลับห้องไปซะเดี๋ยวนี้

ผมถามแพมว่าแล้วเจนล่ะ แพมบอกเจนไปต่างจังหวัด วันนี้เลยกลับมานอนที่ห้องนี้บ้าง ผมพยักหน้าหงึก ๆ ก่อนจะขอตัวกลับห้อง แพมยังพูดส่งท้ายด้วยว่า เธอก็เชียร์พี่พอลเหมือนกันนะ