เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา - ตอนที่ 69 เริ่มต้นชีวิตใหม่ โดย Airflyline @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ดราม่า,ชาย-หญิง,ไทย,เล่าประสบการณ์,แฟนตาซี

สลับร่าง,18+,nc,เรื่องเสียว,เซ็กส์,เซ็กส์จัด

เมื่อชายหนุ่มหน้าตาฐานะบ้าน ๆ สลับร่างกับนักศึกษาสาวสวยสุดเอ็กซ์ ความระทึกใจผสมกับความโกลาหลจึงเกิดขึ้น

ผู้แต่ง

Airflyline

เรื่องย่อ

ผมรีบเดินไปปิดม่านให้มิดชิด แล้วค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาออก ผิวของน้องแพมขาวเนียนจนสว่างจ้า ผมจ้องมองเรือนร่างของตัวเองไม่กระพริบ โอ้โห พระเจ้าช่วย หุ่นดีอะไรแบบนี้ ผมถอดเสื้อเครื่องแบบตัวจิ๋วนั้นออก ตามด้วยรูดกระโปรงสั้นลงไปกองอยู่ที่พื้น

ตอนนี้ผมมีบราและชั้นในปกปิดไว้เท่านั้น หน้าอกอวบใหญ่เบียดกันเป็นร่องสวย ผมบีบนมตัวเองเบา ๆ มันรู้สึกแปลก ๆ ชอบกล หน้าร้อนขึ้นมาเฉย ๆ ผมส่องกระจกใกล้ ๆ เห็นแก้มขาวเนียนของน้องแพมแดงระเรื่อขึ้นมา

ผมค่อย ๆ ปลดตะขอบราออก ตอนนี้เต้านมอวบที่ผมเคยฝันถึงปรากฏออกมาแล้ว ปลายปทุมถันสีชมพูอ่อนดึงดูดสายตา เต้านมของแพมอวบใหญ่กว่าที่คิดและได้ทรงสวยงามอย่างยิ่ง ผมอดไมได้ที่จะบีบคลำแบบเบา ๆ นิ้วเขี่ยหัวนมตัวเองจนแข็งเป็นไต ผมใจสั่นไปกับการกระทำของตัวเอง กลืนน้ำลายลงคอดังเอื้อก หุ่นดีจริง ๆ น้องแพมเอ๋ยย ชาติที่แล้วทำบุญมาด้วยอะไรเนี่ย

ผมหันหลังมองกระจก เอวของเธอยิ่งคอดลงไปอีกจากมุมด้านหลัง สะโพกผายเต็มตึงและแน่นเปรี๊ยะ แก้นก้มหนั่นเด้งสู้มือ ผมค่อยๆ ถอดกางเกงในลง จนตอนนี้ยืนเปลือยเปล่าหน้ากระจก หน้าท้องแบนราบ เส้นขนปกคลุมบางเบา หมุนไปหมุนมาหน้ากระจก เรือนร่างของแพมไร้ไขมันส่วนเกิน ผมลองรวบเส้นผมยกขึ้น รักแร้ของเธอขาวผ่องเป็นยองใย หน้าอกใหญ่อวบชูเด่นตั้งเต้า

ลองกางขาออกเล็กน้อยแล้วค่อย ๆ ใช้นิ้วลูบไล้ลงไปจนสัมผัสกับปากร่องเบา ๆ ผมสะดุ้งโหยงขึ้นมาเพราะเป็นความรู้สึกแปลกใหม่แบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน

"อึ๋ยย โอ้โห แฮะ...คนอะไรสวยเซ็กส์จริง ๆ”

ผมพึมพำชมรูปร่างน้องแพมซึ่งกลายเป็นร่างกายของผมในตอนนี้ เผลอใช้นิ้วบดเบา ๆ ที่ปากร่อง มันให้ความรู้สึกวูบวาบจนใจเต้นแรง ผมกลืนน้ำลายแล้วหยุดการกระทำไว้แค่นั้น

“พอ ๆ ...บ้าเปล่าวะกู”

ผมบ่นกับตัวเองแล้วตัดใจอาบน้ำ

การอาบน้ำกลายเป็นเรื่องยากลำบากสำหรับผม เพราะผมที่ยาวสลวยของเธอแห้งยากมาก แถมยังมีครีมบำรุงอีกสารพัดที่ผมไม่เคยพบเห็นมาก่อน สุดท้ายผมก็อาบน้ำไปตามปกติ แต่ที่ไม่เหมือนเดิมก็คือ สายน้ำจากฝักบัวทำให้ผมสะดุ้งได้เหมือนกันเมื่อมากระทบกับเนินสาว

เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 1 ไอ้เป้ง,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 2 สลับร่าง,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 3 พี่พอล,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 4 ทำไมถึงอายก็ไม่รู้,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 5 อารมณ์หญิง,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 6 จุดติดง่ายดาย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 7 ปรับตัว,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 8 อาจารย์หื่น,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 9 เราไม่ใช่เลสเบี้ยนนะ ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 10 พิสูจน์,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 11 ขนลุก,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 12 เกือบเสียสาว,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 13 เริ่มปรับตัวได้,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 14 ผลัดกันทำ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 15 รู้ทุกซอกทุกมุม,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 16 พาเข้าบ้าน,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 17 แมนมากไปแล้ว,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 18 ใครเปิดบริสุทธิ์ใคร,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 19 เกิดความสับสน,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 20 ดูหนังสด,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 21 ภาพติดตา,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 22 อย่าหาว่าพี่ไม่เตือน,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 23 ร้องระบายออกมาสิ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 24 ระฆังช่วย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 25 เหนียมอายขึ้นทุกวัน,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 26 เสพติดความเสียว,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 27 จิกหมอน,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 28 เป็นพริตตี้ไม่ง่าย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 29 ความสุขเสียวที่ล้นทะลัก,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 30 ผมไม่ควรจะเสียวขนาดนี้,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 31 คืนนั้นพี่มีความสุขมาก,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 32 ก็มึงบอกให้กูช่วยตัวเอง,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 33 ผิวพี่แพมสวยดีจัง,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 34 หนูขอมาค้างกับพี่แพมอีกนะ ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 35 ใจถึงแบบนี้พี่ชอบ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 36 ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 37 ยิ่งผมร้อง เขายิ่งเร่ง,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 38 ตกลงเราเป็นแฟนกันนะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 39 พี่เจรอน้องแพมเลิกกับผัวนะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 40 เข้าใจกันและกัน,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 41 ขอพี่กอดหน่อย...คิดถึง,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 42 เดี๋ยวนี้พาผู้ชายขึ้นห้องนะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 43 เชียร์พี่พอลมากกว่า,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 44 น้องแพมทำเก่งจังเลย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 45 ไปเขาใหญ่กับพี่พอล,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 46 ของพี่พอลแข็งเหมือนท่อนไม้,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 47 ผมกลัวว่าจะติดใจพี่พอล,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 48 ทำไมผมถึงไม่ปฏิเสธ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 49 สำลักความสุขเสียว,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 50 ชักนึกสนุก,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 51 อ้าปากสิครับ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 52 โลกมันกลม,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 53 มือไม้อ่อนไปหมด,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 54 พี่จีน...เดี๋ยวแพมทำบ้าง,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 55 มึงนี่ก็แรดเหมือนกันนะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 56 พี่จะเก็บทั้งต้นทั้งดอก,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 57 ลองฝึกใช้ปากดูมั้ยล่ะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 58 แอ่วสงกรานต์เจียงใหม่,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 59 ทำไมแพมถึงต้องทิ้งโจไป,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 60 รถไฟเกือบประสานงา,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 61 แทบจะยืนไม่ติดพื้น,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 62 มารยาร้อยเล่มเกวียน,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 63 แรด ๆ แบบนี้พี่ชอบ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 64 เจ็บมากมั้ยครับ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 65 รู้จักยั่วยวน,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 66 ต่อหน้าต่อตา,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 67 เป้งโดนกระทืบ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 68 แพมแม่งน่าเอาชิบหาย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 69 เริ่มต้นชีวิตใหม่,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 70 น้องแพมมาคบกับพี่เจดีกว่า,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 71 โจไม่ใช่แฟนแพมนะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 72 กลิ่นสบู่อบอวลในปาก,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 73 คิดถึงโจขึ้นมาเลยใช่มั้ย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 74 แอบดูหนังสด,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 75 หน้าแดงก่ำเลยนะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 76 แพมเป็นของโจแล้วนะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 77 เสียวจะตายอยู่แล้ว,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 78 ผมเสพติดกับลีลาของโจ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 79 แพมเก่งกว่าพี่หญิงหรือเปล่า,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 80 หนึ่งหญิง สองชาย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 81 เสียวจนสติกระเจิง ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 82 พี่เจคิดถึงน้องแพมนะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 83 ขี้งอนเหมือนกันเหรอนี่,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 84 เซ็กส์ครั้งแรกกับเจ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 85 จะหื่นอะไรนักหนา,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 86 ดูดให้พี่เจทุกวันเลยได้มั้ย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 87 เหมือนนางเอกหนังเอวีเลย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 88 น้องแพมจ๋า...ที่รักของพี่เจ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 89 สลับร่างสร้างรัก (ตอนจบ)

ผมไม่รู้จะตอบอะไร ไม่รู้จะบอกเขายังไงว่าแพมไปถ่ายแบบเพื่อเอาเงินไปรักษาร่างของไอ้เป้ง พอเห็นผมเงียบ พี่พอลก็เหมือนจะยิ่งโกรธขึ้นไปอีก

“ทำไมทำแบบนี้แพม” เขาถามเสียงแข็งและดังขึ้นจนแทบตะคอก

“ก็แพมอยากถ่าย...” ด้วยความที่ไม่ชอบให้ใครมาตะคอกแบบนี้ ผมเลยตอบแบบกวนโมโหด้วยเสียงดังพอสมควรเหมือนกัน เขาขมวดคิ้ว

“อยากถ่าย? ... ถ่ายชุดว่ายน้ำเลยเนี่ยนะ...ทำไมทำอะไรไม่เคยปรึกษา” เขาพูดเสียงดัง

ผมนั่งเงียบ เขามีท่าทีไม่พอใจอย่างมาก

“รู้มั้ยว่ามันทุเรศ...ดูคนมาคอมเมนท์สิ แพมชอบเหรอ มีผู้ชายมาหื่นใส่แบบนี้...มีแต่คนบ้ากามพูดถึงแพมแบบทุเรศ ๆ น่ะ”

ผมไม่ตอบอะไรอีก ไม่อยากต่อล้อต่อเถียง บรรยากาศในรถมาคุอย่างมาก กระทั่งพี่พอลก็เอ่ยขึ้น

“ลงจากรถไป” เขาบอก ผมหันไปมองหน้าเขา พี่พอลหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธ เขาตะคอกอีก “บอกให้ลงไปไปไง”

ผมไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้มาก่อน ปกติพี่พอลจะใจเย็นเสมอมา แต่คราวนี้เขาคงจะโกรธจริง ๆ ผมจึงรีบลงจากรถ พี่พอลขับออกไปอย่างรวดเร็ว

กลับขึ้นมานอนหงายผึ่งบนเตียง ดูแล้วพี่พอลคงจะไม่สนใจแพมอีกแล้วกระมัง เขาคงรู้สึกเสียหน้าและอับอายที่สาวข้างกายไปถ่ายแบบโชว์เนื้อหนังมังสา ทำไงได้ล่ะ ผมก็ต้องดิ้นรนเพื่อรักษาร่างกายของผมนี่นา

ไม่นานนัก ไอ้เจที่โทรมา มันบอกเห็นภาพถ่ายแบบแล้ว ก่อนจะยิงคำถามเป็นชุดว่าไปถ่ายตั้งแต่เมื่อไหร่ พี่เล็กเป็นช่างภาพใช่มั้ย แล้วก็อีกหลายคำถามก่อนจะพูดอีกว่า

“เห็นแล้วขึ้นเลยว่ะ สวยชิบหาย ยังงี้ไปเอาดีทางนางแบบชุดว่ายน้ำนี่รุ่งเลยนะมึง”

ไอ้เจพูดแล้วหัวเราะ ช่างมีแนวคิดแตกต่างจากพี่พอลอย่างกับหน้ามือเป็นหลังเท้า

“แต่พี่พอลเห็นแล้วโกรธจัดเลยนะ” ผมบอก

“แหงอยู่แล้ว พี่พอลเค้าหวงแพมจะตาย ท่าทางเป็นคนประเภทเก็บไว้ดูคนเดียวด้วย แล้วดูแต่ละคอมเมนท์สิหื่น ๆ ทั้งนั้น” ไอ้เจพูด

มันบอกด้วยว่าวันนี้จะไปจ่ายเงินค่ารักษาทั้งหมดแล้วให้แพมในร่างผมออกจากโรงพยาบาล ผมบอกมันว่าจะไปด้วย แต่มันบอกไม่เป็นไร ไปหลายคนวุ่นวายเปล่า ๆ ยังไงแพมก็มีเจนคอยดูแลอยู่แล้ว

ยังไม่ทันตอบรับ มันก็บอกแค่นี้ก่อนนะแล้ววางหูไปเลย ผมนอนเล่นอยู่บนเตียง กดเสิร์ชดูภาพน้องแพมในชุดว่ายน้ำจากโทรศัพท์ พี่เล็กปล่อยภาพชุดแรกออกมา 4 ภาพก่อนที่จะปล่อยคอนเทนท์ตัวเต็มเดือนหน้า เผยให้เห็นผิวขาวโพลนและสัดส่วนอวบอัดในชุดว่ายน้ำ พี่เล็กเลือกมุมกล้องเพื่อเน้นความโดดเด่นจากเรือนร่างอ้อนแอ้นของแพมได้อย่างสมกับเป็นช่างภาพมืออาชีพ แต่ละคอมเมนท์ก็มีทั้งแง่บวกและลบ แน่นอนว่ามีพวกที่มาหื่นใส่ด้วยเช่นกัน

อ่านเสร็จ ผมก็ลุกมาอาบน้ำ วันเสาร์แบบนี้ รู้สึกไม่อยากอยู่ห้องเฉยๆ ตอนแรกผมคิดว่าจะไปเยี่ยมแพมในร่างผมที่คอนโดของเจน แต่เอาไว้ก่อนดีกว่า ยังไงเธอก็มีเจนคอยดูแลอยู่แล้วอย่างที่ไอ้เจบอก ว่าจะออกไปเดินห้างแก้เซ็งแต่ก็ขี้เกียจซะอีก ผมจึงนอนอยู่แต่ในห้องทั้งวัน ไม่ได้ออกไปไหนเลย

ถึงช่วงกลางดึก ก่อนที่ผมจะนอน ก็ได้ยินสียงปิดประตูดังปังอยู่นอกห้อง ผมเดาเอาว่าไอ้เจคงกลับมาถึงห้องแล้ว ผมใส่เสื้อคลุมแล้วลุกเดินออกไปเคาะห้องมัน หวังจะถามเรื่องแพมว่าออกจากโรงพยาบาลแล้วเป็นไงบ้าง ไอ้เจเปิดประตูออกมา ทั้งหน้าและตาของมันแดงก่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ โหนกแก้มมีรอยเขียวช้ำ และปากบวมเจ่อ

“เกิดอะไรขึ้นอะ” ผมถามมัน จ้องมองโหนกแก้มที่บวมบนหน้าไอ้เจ มันส่ายหัว ไม่ได้พูดอะไร ผมถามย้ำอีกรอบ “เกิดอะไรขึ้นวะไอ้เจ”

มันเงียบไปครู่นึง ก่อนจะพูดขึ้นเบาๆ

“พี่พอลแม่งชกกู” มันบอก ผมได้ยินแล้วอึ้งไป มองหน้าตาของมันที่บวมปูด ไอ้เจพูดต่อ “พี่พอลมันจะให้แพรวเลิกกับกู... แต่กูไม่ยอม...ด่ากันไปด่ากันมาแล้วมันก็ชกกูหงายเลย”

ผมนั่งลงบนโซฟาข้าง ๆ มัน ได้กลิ่นเหล้าหึ่งเลย คงจะเมาแล้วพูดจาไม่เข้าหูกันเป็นแน่ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคงเป็นเรื่องของแพมที่ไปถ่ายแบบชุดว่ายน้ำด้วย ครู่เดียว ไอ้เจก็เปิดปากเล่าอย่างที่ผมคิดไว้ไม่มีผิด พี่พอลโมโหที่แพมไปถ่ายแบบ ก็เลยพาลอยากจะให้แพรวเลิกกับไอ้เจเพราะรู้ว่าแพมเป็นคนแนะนำไอ้เจให้แพรวรู้จัก แต่นี่ถึงขั้นลงไม้ลงมือเลยหรือ ผมชักโมโหขึ้นมาบ้าง

“แล้วถึงกับต้องชกเลยเหรอวะ...” ผมถามเบาๆ มันนั่งนิ่ง ก่อนที่จะพูดขึ้น

“ก่อนจะคุยเรื่องนี้ กูจะบอกว่าแพมออกจากโรงพยาบาลแล้วนะ...ไม่ต้องห่วง ตอนนี้อยู่คอนโดเจนแล้ว อีกสักอาทิตย์น่าจะกลับไปทำงานได้ แต่ยังต้องเข้าเฝือกอ่อนอยู่” ไอ้เจพูด ผมพยักหน้าตอบรับแล้วบอกขอบคุณมัน

“แล้วแพรวก็ยอมเลิกเนี่ยนะ” ผมวนกลับมาเรื่องเดิม “เชื่อฟังพี่พอลขนาดนั้นเลยเหรอ”

ไอ้เจพยักหน้าเบาๆ มันบอกว่าแพรวก็ไม่รู้จะทำยังไง แต่ก็รู้กันว่าแพรวเชื่อฟังพี่พอลจะตาย แล้วกูก็พูดจาไม่ดีด้วย ต่างคนต่างเมา พี่พอลเลยโมโห ชกกูสองหมัดซ้อน เจ็บชิบหาย ผมมองแผลที่ปากและแก้มของมัน ก็น่าจะเจ็บอยู่หรอก พี่พอลตัวล่ำขนาดนั้นนี่ ถึงแม้ไอ้เจจะตัวสูงแต่ก็ไม่ได้หนาเท่าพี่พอล มันลุกขึ้นไปหยิบเบียร์กระป๋องในตู้เย็น เอากระป๋องมาแนบรอยบวมช้ำที่ข้างแก้ม

“พี่พอลโกรธขนาดนั้นเลยเหรอวะ” ผมถาม

“โกรธสิวะ แต่พี่พอลเค้าเลิกยุ่งกับมึงก็ดีแล้ว คนอะไรไม่ใจกว้างเลย” ไอ้เจพูด “กูว่ารูปชุดว่ายน้ำก็สวยดีออก เซ็กซี่จะตาย” มันพูดแล้วหัวเราะแบบขื่นๆ เปิดเบียร์กระดกอึกใหญ่

“กูขอโทษด้วยละกัน” ผมพูดเบา ๆ ไอ้เจถอนหายใจออกมา

“ช่างแม่งเถอะ” มันเอนหลังพิงโซฟา กระดกเบียร์ราวกับหิวน้ำ

..........................................................

โชคดีที่เหลือเวลาฝึกงานอีกแค่สองอาทิตย์ เพราะหลังจากภาพถ่ายแฟชั่นถูกเผยแพร่ออกไป แพมก็กลายเป็นเป้าสายตาของพี่ๆ ในที่ทำงานมากกว่าเดิม หลายคนเอ่ยชม แต่ก็มีเสียงวิจารณ์ในแง่ลบจากบางคนอยู่เหมือนกัน ผมก็ทำได้แต่เอาหูทวนลม ไม่ใส่ใจต่อเสียงตำหนิมากนัก

ที่ผมห่วงก็คือไอ้เจที่ดูซึมเศร้าไปหลังจากต้องเลิกกับน้องแพรวโดยไม่เต็มใจ ผมสงสารมันเหมือนกันที่ต้องตกที่นั่งแบบนี้ซึ่งเป็นเพราะผมที่ใช้ร่างแพมไปถ่ายแบบทำให้พี่พอลไม่พอใจจนพาลมาให้มันต้องเลิกกับน้องแพรว ไอ้เจเมาหัวราน้ำเกือบทุกวัน

หลังเลิกฝึกงานวันจันทร์ ผมตรงไปที่คอนโดของเจนเพื่อจะไปเยี่ยมแพมในร่างผม เมื่อไปถึง เจนยังไม่กลับมาถึงห้อง ผมเห็นร่างตัวเองใส่เฝือกอ่อนทั้งแขนและขา แต่เดินเหินคล่องขึ้น แถมหน้าตาก็กลับมาเป็นเหมือนปกติแล้ว แพมเอ่ยขอโทษที่ทำให้ผมไม่สบายใจ และยังทำให้ร่างกายของผมบาดเจ็บอีกด้วย

“ไม่เป็นไรหรอก...แพมไม่เป็นไรมากก็ดีแล้ว” ผมบอก แพมยิ้ม หน้าดำ ๆ ของเป้งดูสดชื่น เห็นอย่างนี้ผมก็โล่งใจ “แล้วเจนล่ะ...ตกลงดีกันแล้วเหรอ”

แพมไม่ได้ตอบอะไรแต่พยักหน้าน้อย ๆ เธอบอกว่าเจนรู้สึกผิดที่แฟนเก่ามาทำร้าย จึงดูแลเป็นอย่างดี ผมยิ้มให้เธอ ดีแล้วที่ทุกอย่างคลี่คลายไปได้ด้วยดี แพมเงียบไปครู่นึง ก่อนจะเอ่ยว่าเธอเห็นภาพในชุดว่ายน้ำแล้ว สวยดีนี่ ผมหุบยิ้มแทบไม่ทัน ถามเธอเบา ๆ ว่าโกรธมั้ยที่ไปถ่ายแบบนั้น

“ไม่โกรธหรอก...แพมรู้ว่าเป้งไปถ่ายเพื่อนำเงินมารักษาแพม...เห็นเจเค้าชอบมากเลยนะ ดูแล้วดูอีก” เธอบอก ผมหัวเราะ

“แต่พี่พอลโกรธมากเลยนะ ควันออกหูเลย ไม่ได้คุยกับหลายวันแล้ว” ผมบอก

“ไม่แปลกนะ พี่พอลเค้าออกจะเผด็จการหน่อย ๆ ไม่ชอบให้แฟนถ่ายแบบนี้หรอก” แพมว่า “เค้ากลัวเสียหน้าน่ะ”

“อืม” ผมตอบ

“ตรงข้ามกับเจเลยเนอะ” แพมเปรย ผมมองหน้าเธอ ไม่เข้าใจในความหมาย เธออมยิ้ม “แพมเชียร์เจนะ...เป้งเคยเกริ่นว่าถ้าคบกับเจจะเป็นยังไงไม่ใช่เหรอ”

“ทำไมอยู่ดี ๆ มาเชียร์เจล่ะ” ผมถาม

“ไม่อยู่ดี ๆ หรอก จริง ๆ แล้ว เจเค้าก็น่ารักนะ ถึงจะปากร้ายไปหน่อยก็เถอะ แต่ลึก ๆ แล้วนิสัยดี...นี่เค้าก็ช่วยออกค่ารักษาพยาบาลด้วยนี่” แพมว่า ผมพยักหน้ารับ

เราคุยกันได้ไม่นาน ผมก็เอ่ยปากขอตัวกลับก่อน เพราะไม่รู้ว่าเจนจะกลับมาถึงคอนโดเมื่อไหร่ ผมไม่อยากให้เจนเข้าใจผิดว่ามีนักศึกษาสาวมาเยี่ยมเป้งถึงในห้องสองต่อสองแบบนี้ แต่จู่ ๆ แพมก็เปรยออกมา

“แพมว่าจะไปอยู่อเมริกากับเจนสักพักนะ” เธอว่า ผมอึ้งไปเลย “หาลู่ทาง เผื่อจะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ได้อย่างเต็มที่”

คำว่าชีวิตใหม่ของแพมเหมือนจะสะท้อนอะไรหลายอย่าง นอกจากร่างใหม่ที่เราสลับเปลี่ยนกันแล้ว ดูเหมือนเธอจะต้องการเริ่มต้นชีวิตทั้งหมดเลยทีเดียว และทำให้ผมย้อนกลับมาดูตัวเองด้วย ผมควรจะเริ่มต้นใหม่อย่างจริงจังเสียที

...และต้องลืมการสลับร่างคืนไปอย่างถาวรแล้ว