เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา - ตอนที่ 73 คิดถึงโจขึ้นมาเลยใช่มั้ย โดย Airflyline @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ดราม่า,ชาย-หญิง,ไทย,เล่าประสบการณ์,แฟนตาซี

สลับร่าง,18+,nc,เรื่องเสียว,เซ็กส์,เซ็กส์จัด

เมื่อชายหนุ่มหน้าตาฐานะบ้าน ๆ สลับร่างกับนักศึกษาสาวสวยสุดเอ็กซ์ ความระทึกใจผสมกับความโกลาหลจึงเกิดขึ้น

ผู้แต่ง

Airflyline

เรื่องย่อ

ผมรีบเดินไปปิดม่านให้มิดชิด แล้วค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาออก ผิวของน้องแพมขาวเนียนจนสว่างจ้า ผมจ้องมองเรือนร่างของตัวเองไม่กระพริบ โอ้โห พระเจ้าช่วย หุ่นดีอะไรแบบนี้ ผมถอดเสื้อเครื่องแบบตัวจิ๋วนั้นออก ตามด้วยรูดกระโปรงสั้นลงไปกองอยู่ที่พื้น

ตอนนี้ผมมีบราและชั้นในปกปิดไว้เท่านั้น หน้าอกอวบใหญ่เบียดกันเป็นร่องสวย ผมบีบนมตัวเองเบา ๆ มันรู้สึกแปลก ๆ ชอบกล หน้าร้อนขึ้นมาเฉย ๆ ผมส่องกระจกใกล้ ๆ เห็นแก้มขาวเนียนของน้องแพมแดงระเรื่อขึ้นมา

ผมค่อย ๆ ปลดตะขอบราออก ตอนนี้เต้านมอวบที่ผมเคยฝันถึงปรากฏออกมาแล้ว ปลายปทุมถันสีชมพูอ่อนดึงดูดสายตา เต้านมของแพมอวบใหญ่กว่าที่คิดและได้ทรงสวยงามอย่างยิ่ง ผมอดไมได้ที่จะบีบคลำแบบเบา ๆ นิ้วเขี่ยหัวนมตัวเองจนแข็งเป็นไต ผมใจสั่นไปกับการกระทำของตัวเอง กลืนน้ำลายลงคอดังเอื้อก หุ่นดีจริง ๆ น้องแพมเอ๋ยย ชาติที่แล้วทำบุญมาด้วยอะไรเนี่ย

ผมหันหลังมองกระจก เอวของเธอยิ่งคอดลงไปอีกจากมุมด้านหลัง สะโพกผายเต็มตึงและแน่นเปรี๊ยะ แก้นก้มหนั่นเด้งสู้มือ ผมค่อยๆ ถอดกางเกงในลง จนตอนนี้ยืนเปลือยเปล่าหน้ากระจก หน้าท้องแบนราบ เส้นขนปกคลุมบางเบา หมุนไปหมุนมาหน้ากระจก เรือนร่างของแพมไร้ไขมันส่วนเกิน ผมลองรวบเส้นผมยกขึ้น รักแร้ของเธอขาวผ่องเป็นยองใย หน้าอกใหญ่อวบชูเด่นตั้งเต้า

ลองกางขาออกเล็กน้อยแล้วค่อย ๆ ใช้นิ้วลูบไล้ลงไปจนสัมผัสกับปากร่องเบา ๆ ผมสะดุ้งโหยงขึ้นมาเพราะเป็นความรู้สึกแปลกใหม่แบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน

"อึ๋ยย โอ้โห แฮะ...คนอะไรสวยเซ็กส์จริง ๆ”

ผมพึมพำชมรูปร่างน้องแพมซึ่งกลายเป็นร่างกายของผมในตอนนี้ เผลอใช้นิ้วบดเบา ๆ ที่ปากร่อง มันให้ความรู้สึกวูบวาบจนใจเต้นแรง ผมกลืนน้ำลายแล้วหยุดการกระทำไว้แค่นั้น

“พอ ๆ ...บ้าเปล่าวะกู”

ผมบ่นกับตัวเองแล้วตัดใจอาบน้ำ

การอาบน้ำกลายเป็นเรื่องยากลำบากสำหรับผม เพราะผมที่ยาวสลวยของเธอแห้งยากมาก แถมยังมีครีมบำรุงอีกสารพัดที่ผมไม่เคยพบเห็นมาก่อน สุดท้ายผมก็อาบน้ำไปตามปกติ แต่ที่ไม่เหมือนเดิมก็คือ สายน้ำจากฝักบัวทำให้ผมสะดุ้งได้เหมือนกันเมื่อมากระทบกับเนินสาว

เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 1 ไอ้เป้ง,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 2 สลับร่าง,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 3 พี่พอล,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 4 ทำไมถึงอายก็ไม่รู้,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 5 อารมณ์หญิง,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 6 จุดติดง่ายดาย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 7 ปรับตัว,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 8 อาจารย์หื่น,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 9 เราไม่ใช่เลสเบี้ยนนะ ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 10 พิสูจน์,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 11 ขนลุก,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 12 เกือบเสียสาว,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 13 เริ่มปรับตัวได้,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 14 ผลัดกันทำ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 15 รู้ทุกซอกทุกมุม,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 16 พาเข้าบ้าน,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 17 แมนมากไปแล้ว,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 18 ใครเปิดบริสุทธิ์ใคร,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 19 เกิดความสับสน,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 20 ดูหนังสด,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 21 ภาพติดตา,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 22 อย่าหาว่าพี่ไม่เตือน,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 23 ร้องระบายออกมาสิ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 24 ระฆังช่วย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 25 เหนียมอายขึ้นทุกวัน,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 26 เสพติดความเสียว,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 27 จิกหมอน,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 28 เป็นพริตตี้ไม่ง่าย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 29 ความสุขเสียวที่ล้นทะลัก,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 30 ผมไม่ควรจะเสียวขนาดนี้,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 31 คืนนั้นพี่มีความสุขมาก,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 32 ก็มึงบอกให้กูช่วยตัวเอง,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 33 ผิวพี่แพมสวยดีจัง,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 34 หนูขอมาค้างกับพี่แพมอีกนะ ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 35 ใจถึงแบบนี้พี่ชอบ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 36 ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 37 ยิ่งผมร้อง เขายิ่งเร่ง,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 38 ตกลงเราเป็นแฟนกันนะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 39 พี่เจรอน้องแพมเลิกกับผัวนะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 40 เข้าใจกันและกัน,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 41 ขอพี่กอดหน่อย...คิดถึง,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 42 เดี๋ยวนี้พาผู้ชายขึ้นห้องนะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 43 เชียร์พี่พอลมากกว่า,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 44 น้องแพมทำเก่งจังเลย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 45 ไปเขาใหญ่กับพี่พอล,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 46 ของพี่พอลแข็งเหมือนท่อนไม้,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 47 ผมกลัวว่าจะติดใจพี่พอล,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 48 ทำไมผมถึงไม่ปฏิเสธ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 49 สำลักความสุขเสียว,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 50 ชักนึกสนุก,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 51 อ้าปากสิครับ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 52 โลกมันกลม,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 53 มือไม้อ่อนไปหมด,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 54 พี่จีน...เดี๋ยวแพมทำบ้าง,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 55 มึงนี่ก็แรดเหมือนกันนะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 56 พี่จะเก็บทั้งต้นทั้งดอก,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 57 ลองฝึกใช้ปากดูมั้ยล่ะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 58 แอ่วสงกรานต์เจียงใหม่,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 59 ทำไมแพมถึงต้องทิ้งโจไป,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 60 รถไฟเกือบประสานงา,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 61 แทบจะยืนไม่ติดพื้น,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 62 มารยาร้อยเล่มเกวียน,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 63 แรด ๆ แบบนี้พี่ชอบ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 64 เจ็บมากมั้ยครับ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 65 รู้จักยั่วยวน,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 66 ต่อหน้าต่อตา,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 67 เป้งโดนกระทืบ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 68 แพมแม่งน่าเอาชิบหาย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 69 เริ่มต้นชีวิตใหม่,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 70 น้องแพมมาคบกับพี่เจดีกว่า,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 71 โจไม่ใช่แฟนแพมนะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 72 กลิ่นสบู่อบอวลในปาก,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 73 คิดถึงโจขึ้นมาเลยใช่มั้ย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 74 แอบดูหนังสด,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 75 หน้าแดงก่ำเลยนะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 76 แพมเป็นของโจแล้วนะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 77 เสียวจะตายอยู่แล้ว,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 78 ผมเสพติดกับลีลาของโจ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 79 แพมเก่งกว่าพี่หญิงหรือเปล่า,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 80 หนึ่งหญิง สองชาย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 81 เสียวจนสติกระเจิง ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 82 พี่เจคิดถึงน้องแพมนะ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 83 ขี้งอนเหมือนกันเหรอนี่,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 84 เซ็กส์ครั้งแรกกับเจ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 85 จะหื่นอะไรนักหนา,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 86 ดูดให้พี่เจทุกวันเลยได้มั้ย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 87 เหมือนนางเอกหนังเอวีเลย,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 88 น้องแพมจ๋า...ที่รักของพี่เจ,เมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา-ตอนที่ 89 สลับร่างสร้างรัก (ตอนจบ)

พี่ช่างแต่งหน้ามาเติมเครื่องสำอางเล็กน้อย ก่อนจะเริ่มถ่ายทำกันต่อ ผมพยายามระงับหัวใจที่เต้นแรงให้เป็นปกติ ไม่อยากให้การถ่ายทำต้องยุ่งยากและเสียเวลา ผมไม่สนใจทีมงานของพี่เล็กที่ยืนจ้องตาเป็นมัน ชุดเสื้อกล้าม ขาสั้นดูเปิดเผย แต่ก็ไม่ได้โป๊มากนัก อยากจะมองก็มองไปเถอะ

การถ่ายทำมีต่ออีก 2 ชุด ซึ่งก็ไม่เปิดเผยมากเท่าไหร่ ใช้เวลาถ่ายอีกราวเกือบสองชั่วโมงก็เสร็จสิ้น พี่เล็กดูจะพออกพอใจกับการถ่ายทำครั้งนี้มากกว่าครั้งแรกเสียอีก เขาบอกว่า รับรองว่าคนอ่านจะต้องชื่นชอบภาพแฟชั่นเซ็ทนี้แน่นอน น้องแพมสวยมากและถ่ายรูปขึ้นมากอีกด้วย เขาคาดว่าน่าจะมีการถ่ายครั้งที่สามต่อ แล้วจะติดต่อสอบถามแพมอีกที ผมยิ้มรับแล้วขอบคุณเขา

ขณะที่ทีมงานกำลังเก็บของ ผู้ช่วยพี่เล็กก็เดินมาบอกว่า แฟนน้องแพมขอตัวกลับไปก่อนแล้วนะ เขาบอกว่ามีธุระด่วน ส่วนคนขับรถรออยู่ที่ล็อบบี้ ผมพยักหน้ารับ แปลกใจเล็กน้อยที่โจกลับไปก่อน แต่ก็ดีเหมือนกัน ยังรู้สึกหยึย ๆ อยู่ในปากไม่หายเลย

ผมกลับมาที่ห้องพักเพื่อจะเปลี่ยนชุดกลับบ้าน ผมไม่ได้เร่งรีบอะไร ยังนั่งพักอยู่ในห้องเพราะผู้ช่วยพี่เล็กบอกว่าใช้ห้องได้ตามสบายจนถึงเย็นเลย เห็นคราบน้ำกามที่เปื้อนพรมจนเป็นด่างดวงแต่ก็เจือจางไปแล้ว โจคงจะทำความสะอาดเรียบร้อย

เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ผมคิดว่าพี่ผู้ช่วยคงจะมาคุยอะไรเพิ่มเติม จึงเปิดประตูให้โดยไม่ได้มองที่ช่องตาแมว

หนึ่งในทีมงานพี่เล็กยืนอยู่หน้าประตู เขาบอกว่าลืมของไว้ในห้องนี้ เดี๋ยวขอเข้าไปเอาสักหน่อย ผมพยักหน้าแล้วหลีกทางให้เขา แต่แล้วทีมงานอีกคนก็เดินเข้ามาด้วย เขาปิดประตู

“ลืมของอะไรเหรอคะ” ผมถาม

ทั้งสองคนหันมามองเรือนร่างแพมหัวจรดเท้า ก่อนจะยิ้มออกมาพร้อมกัน

“เราไม่ได้ลืมอะไรหรอก... แต่จะมาคุยกับน้องแพมสักหน่อย” หนึ่งในทีมงานพูด ผมเริ่มเอะใจ ถามว่าจะคุยอะไร แพมคุยกับพี่ผู้ช่วยไปหมดแล้ว มันยิ้มกระหยิ่ม “มาคุยกันบนเตียงดีมั้ยน้องแพม”

มันพูดจบก็สาวเท้าเข้ามาหา ผมอึ้งจนทำอะไรไม่ถูก มันจับแขนแพมแล้วดึงให้มานั่งที่ปลายเตียง แต่ผมสะบัดออก

“ผัวกลับไปแล้วเหรอ”

มันถามอีก ผมรู้ว่ามันหมายถึงโจ ทำเอาผมคิดถึงโจขึ้นมาทันควัน เขาไม่น่ารีบกลับเลย โธ่เอ้ยย ผมนั่งจ้องมองหน้าทั้งคู่

“ถ้าแตะตัวกูอีก...กูร้องให้คนช่วยแน่” ผมพูดขู่ แต่เสียงแพมดูหน่อมแน้มเหลือเกิน มันจึงหัวเราะออกมา

“ไม่ต้องรีบร้องหรอก...เดี๋ยวถูกพี่สองคนยัดเยียดความเป็นผัวให้...แล้วน้องแพมได้ร้องแน่...”

ผมหน้าซีดเผือด หัวใจผมเต้นแทบจะหลุดออกมานอกอกเมื่อได้ยินมันพูดหยาบคายและหื่นกามสุด ๆ มันเดินเข้ามาจับแขนอีก ผมสะบัดจนหลุดออกอีกรอบ ผมทำท่าจะลุกขึ้นแต่มันก็ผลักให้ล้มตัวนอนลงบนเตียง

“พี่รู้นะว่าน้องแพมเองก็ไม่ธรรมดา...สวย ๆ แรด ๆ แบบนี้...ประสบการณ์เยอะอยู่แล้ว มาเป็นเมียพวกพี่อีกสักสองคนจะเป็นไรไป”

มันพูดหน้าตาเฉย ผมได้กลิ่นปากหืนๆ โชยมา กลืนน้ำลาย จะยกเท้าขึ้นถีบแต่ถูกมันจับข้อเท้าไว้

“ฤทธิ์เยอะนักเหรอ อยากให้พี่ใช้กำลังใช่มั้ยจ๊ะ”

มันพูด ใบหน้าอัปลักษณ์จ่อที่หน้าของแพม ผมขยะแขยงอย่างยิ่ง

แต่แล้วเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น มันผงะออกจากตัวแพม ก่อนจะเดินไปเปิดประตู โจเดินเข้ามาหน้าตาเฉย ทำเอามันทั้งสองคนตกตะลึงจนทำอะไรไม่ถูก มันสองคนคงคิดไม่ถึงว่าโจยังไม่กลับ ผมเองก็ตกใจและแปลกใจเช่นกัน นึกว่าโจจะกลับไปแล้ว แต่ยังไงก็แล้วแต่ เขาโผล่มาช่วยชีวิตแท้ ๆ เลยทีเดียว

“อ้าว...ถ่ายเสร็จแล้วเหรอ”

โจถาม ทีมงานพี่เล็กทั้งสองคนซึ่งตัวเล็กกว่าโจอย่างเห็นได้ชัดรีบบอกว่าพอดีลืมของไว้ห้องนี้ เดี๋ยวจะกลับแล้ว ลาล่ะครับ ทั้งคู่เดินตัวลีบออกจากห้องไปทันที โจมองตามทั้งคู่ ก่อนจะปิดประตูห้อง แล้วหันมามองหน้าแพม

“ไปไหนมา”

ผมชิงถามก่อนด้วยเสียงเข้ม แต่สั่นไหวอย่างชัดเจนด้วยความหวาดหวั่น โจยิ้ม

“คิดถึงโจขึ้นมาเลยใช่มั้ย” เขาตอบหน้าตาเฉย สีหน้าเจ้าเล่ห์ ผมชี้หน้าเขา

“นี่อย่าบอกนะว่ารู้อยู่แล้วว่าสองคนนั้นจะมาทำแบบนี้” ผมพูดแทบจะเป็นเชิงตำหนิ เขาหัวเราะ ก่อนจะตอบ

“โจรู้ตั้งแต่ช่วงเช้าแล้ว ตอนออกไปคุยโทรศัพท์อยู่ที่บันไดหนีไฟ...ไอ้สองคนนี้มันแอบมาคุยวางแผนว่าจะปล้ำแพมน่ะสิ แต่มันติดที่โจ...โจก็เลยแกล้งไปทำธุระ”

เขาพูดหน้าตาเฉย ผมกลืนน้ำลายเอื้อก นี่รอดแบบเส้นยาแดงผ่าแปดเลยทีเดียว ผมถามเขาอีก แล้วก็ปล่อยให้มันสองคนเข้ามาแบบนี้เนี่ยนะ โจยิ้มชอบใจ

“แพมจะได้คิดถึงโจไง” เขาพูดแล้วหัวเราะ

ผมส่ายหัวแล้วถอนหายใจออกมา รู้สึกโกรธอยู่เหมือนกันที่โจแกล้งปล่อยให้มันสองคนเข้ามาในห้อง แต่รอดมาได้ก็ดีเท่าไหร่แล้ว ผมบอกกับเขาว่าอย่าบอกเรื่องนี้กับพี่พอลนะ ผมไม่อยากให้พี่พอลรู้ เพราะแน่ใจว่าถ้าเขารู้ เขาจะต้องอาละวาดกับพี่เล็กและทีมงานแน่นอน โจส่ายหัว

“โจไม่บอกหรอก...ถ้าแพมไม่ใจร้ายกับผมมากเกินไป” ผมมองหน้าเขา ถามว่าแพมใจร้ายอะไรอีกล่ะ โจบอก “ก็ไปเที่ยวกับผมบ้างสิ เหมือนที่เคยไปกันไง”

“โจก็รู้ แพมมีพี่พอลแล้ว...โจเองก็มีพี่หญิง มันเป็นไปไม่ได้” ผมบอก เขาอมยิ้ม

“ยิ่งดีซะอีก...ต่างคนต่างมีคนของตัวเองแล้วไง ผมแค่ขอให้แพมไปเที่ยวกับผมบ้าง ไม่ได้ขอให้มาเป็นแฟนนะ” โจพูด ผมส่ายหัว

“ถ้าให้แพมไปเที่ยวกับโจแล้วต้องทำแบบวันนี้ แพมไม่ไปไหนกับโจหรอก” ผมพูดแล้วรีบลุก เดินเปิดประตูออกจากห้องไปเลย โจเดินตามออกมาแล้วพูดง้อ

“โอ๋ๆๆ แพมไม่ต้องทำก็ได้ แค่ไปเที่ยวโจก็พอ ขอแค่นี้เอง” เขาบอก เราสองคนเดินเข้าไปในลิฟต์ ผมคิดอะไรอยู่ครู่นึง ก่อนจะเอ่ยถามเขา

“ถามหน่อยสิ...พี่จีนหายไปไหนแล้วล่ะ”

โจยักไหล่ “ไม่รู้สิ...ได้ข่าวว่าไปทำงานเวียดนาม ทำไมเหรอ...แพมยังคิดถึงพี่ผมเหรอ”

ผมส่ายหัวดิกทันที ผมแค่กังวลใจที่จะต้องเจอพี่จีนอีกน่ะสิ เหมือนโจจะรู้ เขาพูดต่อ

“ไม่ต้องห่วงพี่จีนหรอก...โจก็ไม่อยากให้เขามาใกล้แพมเหมือนกัน” ผมมองหน้าโจ เขาทำหน้าจริงจัง

เช้าตรู่วันอาทิตย์ พี่พอลโทรมาบอกว่าเขาติดงานอีกแล้ว ก่อนจะรับปากว่าอาทิตย์หน้าจะมารับแพมไปเที่ยวแน่นอน ผมบอกเขาไปว่าอาทิตย์หน้าก็ต้องไปเรียนที่มหาลัยแล้ว แถมยังใกล้สอบไฟนอลอีกด้วย พี่พอลบอกว่าไม่เป็นไร ไว้จะไปรับที่มหาลัยเลย

ครู่เดียวโจก็โทรมา เหมือนเขาจะรู้ว่าพี่พอลติดงาน เขาบอกว่าจะมารับไปเที่ยว ให้รีบแต่งตัว ด้วยความเกรงใจที่เขาอุตส่าห์เสี่ยงเข้ามาช่วยไว้เมื่อวาน ผมก็ต้องตอบรับนัดไปโดยปริยาย โจบอกให้ใส่เสื้อแขนยาวและขายาวนะ ผมงงว่าทำไมต้องใส่เสื้อแขนยาวขายาวด้วย แต่ก็เลือกเสื้อยืดแขนยาวรัดรูปสีดำกับกางเกงยีนส์สลิมฟิตออกมาใส่

ไม่นานนักโจก็มาถึงที่อพาร์ทเมนท์ ผมก็เข้าใจได้ทันทีว่าทำไมต้องใส่ขายาวและแขนยาว เพราะโจขับบิ๊กไบค์คันใหญ่มา เขาสวมเสื้อยีนส์กับกางเกงสีเขียวแบบทหาร หมวกกันน็อกเต็มใบพร้อมเต็มที่ ผมเห็นแล้วอึ้งไปเล็กน้อย เพราะไม่เคยซ้อนรถขนาดใหญ่แบบนี้มาก่อน

“ทำหน้ายังกะไม่เคยซ้อน...อ้าวนี่หมวกกันน็อก”

เขายื่นหมวกให้ ผมรับมาอย่างงง ๆ นี่แสดงว่าแพมก็เคยซ้อนรถของโจหรือเนี่ย

“แล้วจะไปไหน” ผมถาม เขาตอบว่าไปไม่ไกลหรอก ขึ้นมาเร็ว จริงๆ แล้วผมไม่ค่อยชอบพวกที่ขี่รถบิ๊กไบค์และไม่เข้าใจว่าขี่รถพวกนี้มันสนุกตรงไหน น่ากลัวจะตายไป แต่ตอนนี้ผมต้องมาซ้อนท้ายอย่างนั้นหรือ โจยิ้มแล้วบอกขึ้นมาสิ เพื่อนโจรออยู่นะ ผมถอนหายใจเบา ๆ เออไปก็ไป แล้วก้าวขึ้นซ้อนท้ายแบบง่ก ๆ เงิ่น ๆ

โจบิดออกตัวไปอย่างเร็ว ทำให้ผมต้องผวาเกาะเอวเขาไว้เพราะกลัวหงายหลัง