รัก,มาเฟีย,แก้แค้น,โรมานซ์,คลั่งรัก,หวงเมีย,หึงโหด,พระเอกสายเปย์,ขี้หวง,พระเอกกินเด็ก,พระเอกปากร้ายแต่ใจดี,พระเอกสายโหด,คลั่งรักขั้นสุด,หึงแรง,หึงเมีย,กินเด็กเป็นอมตะ,ดื้อ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
![นายใหญ่ล่ามเด็ก [Mafia Allergan] โดย Fortune_289 @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์](https://dur8fz7tiz12s.cloudfront.net/books-01JC3F757MQQR1YR01ZHESK85W/cover/01JC3F757MQQR1YR01ZHESK85W-1730988446966 "นายใหญ่ล่ามเด็ก [Mafia Allergan] โดย Fortune_289 @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์")
ฤทธิ์เยอะนักใช่มั้ย ได้...!
ฉันจะเอาเธอจนตายคาเตียงเลย คอยดู...!
ผู้แต่ง
Fortune_289
เรื่องย่อ
คริสโตเฟอร์ เอลิกัน อายุ 28 ปี เจ้าของภัตตาคารอาหาร allergan หลายสาขา เบื้องหน้าสวยหรูเป็นเจ้าของธุรกิจ แต่เบื้องหลังเขาคือเจ้าพ่อเงินกู้รายใหญ่ให้กับพวกมาเฟีย และแก๊งที่ใหญ่ๆ ก็ต้องก้มหัวให้กับเขาเพราะว่าอำนาจเงินมันหอมหวาน
"ล่ามันต่อไป แต่ว่าไม่ต้องฆ่านะ รอดูมันหนีหัวซุกหัวซุนก็พอ น่าสนุกดีว่าไหมล่ะละครฉากนี้..."
ทิวา ทิวาพร การกรเกียรต์ อายุ 20 ปี หญิงสาวที่ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขอยู่กับครอบครัว เธอมีคุณพ่อที่น่ารักและท่านเป็นคนเดียวที่เหลืออยู่ ขี่มอเตอร์ไซค์ไปรับไปส่งเธอที่มหาวิทยาลัย ชีวิตช่างมีความสุข แต่จู่ๆ...
"เสียชีวิตแล้วครับนาย"
"เรียกตำรวจมาจัดการด้วย"
....
"คุณใช่ไหมที่เป็นคนทำร้ายพ่อหนู...!
คุณฆ่าพ่อหนูทำไมคะไอ้คนใจร้าย
ไอ้ผู้ชายเฮงซวย"
"แล้วไง... ฉันต้องกลัวเธอไหม"
"หนูจะฆ่าคุณ หนูจะเอาคืนให้พ่อ"
"กรี๊ดดดด ปล่อยหนูนะ...!"
"เปิดประตูรถ ฉันจะเอายัยเด็กนี่กลับบ้าน"
.
.
.
นิยาย Set นายใหญ่
มีทั้งหมด 5 เรื่องค่ะ เรียงลำดับไล่กันไป
1. นายใหญ่เลี้ยงเด็ก [Mafia west valor] ลูอีส & เวียงพิงค์ (จบแล้ว)
2. นายใหญ่หวงเด็ก [Mafia west sands] ฟินิกซ์ & แพรวรินทร์ (จบแล้ว)
3. นายใหญ่ล่ามเด็ก [Mafia allergan] คริสโตเฟอร์ & ทิวา (อัพอยู่)
4. นายใหญ่หลงเด็ก [Mafia Veronica] ลูคัส & ไอรดา (รออัพ)
5. นายใหญ่ซ่อนเด็ก [Mafia Pandorica] ไมลส์ & ใบพัด (รออัพ)
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหารุนแรง
ไม่มีนอกกายนอกใจค่ะ
แนะนำให้อายุเกิน 18+ อ่านนะคะ
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ
หญิงสาวหันซ้ายมองขวาอย่างรู้สึกกลัว ภายในห้องมืดสนิทไร้แสงไฟ แม้กระทั่งแสงแดดยังไม่ลอดผ่านเข้ามาเลยแม้แต่น้อย กล่องกระจัดกระจายตามพื้นทำให้หญิงสาวรู้สึกระแวงไปหมด เธอพยายามเคาะประตูให้คนข้างนอกได้ยิน แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครอยู่ตรงนั้นเลย
"ปล่อยหนูออกไปเดี๋ยวนี้นะคะ คุณไม่มีสิทธิ์มาขังหนูไว้ที่นี่นะ"
เธอพยายามตะโกนเรียกชายหนุ่ม แต่ทว่าเขาสั่งไม่ให้ลูกน้องคนไหนเข้าไปช่วยแม้แต่คนเดียว และถ้าใครขัดคำสั่งก็จะถูกลงโทษ
"นายใหญ่ครับข้างในมืดมากผมเกรงว่าเธอจะ..."
"ไม่ต้องกลัวหรอกแค่นั้นเอง ถ้ารู้สึกเงียบๆก็ค่อยปล่อยออกมา แต่ว่าตอนนี้ฤทธิ์เยอะสั่งสอนให้รู้สำนึกสักหน่อยดีกว่า แล้วพวกตำรวจเก็บศพพ่อยัยเด็กนี้ไปหรือยัง"
"ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาลครับ จากผลชันสูตรจากโรงพยาบาล เห็นว่ากระสุนเข้าไปเกือบห้านัด ไม่ได้โดนจุดสำคัญแต่ว่าเสียเลือดมาก ทนพิษบาดแผลไม่ไหวก็เลยเสียชีวิต"
เขานิ่งเงียบไปอย่าใช้ความคิด ผู้ชายที่ถูกยิงรู้จักเขาก็ไม่ค่อยแปลกเท่าไหร่ แต่เอาจริงเขาก็อดสงสัยไม่ได้เพราะภาพลักษณ์ข้างนอกเขาไม่ได้เป็นมาเฟีย เป็นแค่นักธุรกิจเจ้าของภัตตาคารอาหารยุโรป allergan ภาพลักษณ์ภายนอกคือนักธุรกิจ แต่เบื้องหลังคือเจ้าพ่อปล่อยเงินกู้ให้กับพวกแก๊งมาเฟียรายใหญ่ แต่ถ้าเป็นระดับผู้มีอิทธิพลก็ไม่ค่อยมากู้เงินกับเขาหรอกเพราะว่าพื้นฐานเป็นคนร่ำรวยมหาเศรษฐีอยู่แล้ว บางคนก็กู้ไปเพราะจะขยายธุรกิจ และเขาเองก็มีเงินหมุนเวียนในบัญชีหลายแสนล้าน จึงทำให้มีเงินปล่อยให้พวกนั้นกู้ยืมได้ และใครที่ไม่คืนเขาก็จะส่งลูกน้องตามล่าให้มันหนีหัวซุกหัวซุน เพียงเพราะความสนุกไม่ได้อยากได้เงินคืน
"แล้วส่งคนไปทำเรื่องรับศพออกจากโรงพยาบาลด้วย"
"เหมือนจะให้ญาติต้องเป็นคนไปเซ็นเอกสารนะครับ อาจจะต้องเป็นเด็กคนนั้น"
"ช่วยดูสภาพยัยนั่นด้วย มันคงยอมไปดีๆหรอก จ่ายเงินให้โรงพยาบาลไปแล้วศพออกมา บอกไปว่าฉันเป็นคนสั่งมาพวกมันยอมอยู่แล้ว"
"ครับนายใหญ่"
พายัพโค้งตัวเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไปทำตามที่เจ้านายสั่ง ส่วนคนสนิทอีกคนชื่อแทน เขายืนเฝ้าอยู่หน้าประตูที่มีเด็กคนนั้นอยู่ข้างใน และดูเหมือนว่าเสียงโวยวายจะหยุดลงแปรเปลี่ยนเป็นเสียงสะอื้นแทน
เขาเดินออกมาจากตรงนั้น และไปหาเจ้านายก่อนจะรายงานความเป็นไปในสถานการณ์ตรงนั้น
"ว่าไงแทน หมาบ้ามันเลิกร้องหรือยัง"
"ไม่ร้องเสียงดังโวยวายแล้วครับ แต่ว่าร้องไห้ไม่หยุดเลย ปล่อยออกมาดีไหมครับข้างในนั้นมืดผมเกรงว่าเด็กจะกลัว"
"เดี๋ยวฉันไปดูเอง"
เขาเอ่ยออกมาก่อนจะขยับตัวลุกขึ้น และเดินตรงไปยังห้องเก็บของ แล้วดูเหมือนว่าเสียงข้างในจะเงียบลง แม้กระทั่งเสียงร้องไห้ก็ไม่ได้ยินแล้ว ชายหนุ่มใช้กุญแจปลดล็อคโซ่ที่อยู่ข้างนอก จากนั้นก็เปิดประตูเดินเข้าไปทันที เขาจ้องมองไปยังเบื้องหน้าที่มีแสงเล็ดลอดเข้าไปทางประตู แต่ทว่าไม่มีหญิงสาวอยู่ภายในห้องนี้
"หายไปไหน"
เขาหันไปมองโดยรอบก่อนจะเบิกตากว้างอย่างตกใจ เมื่อมีเงาตะคุ่มจู่โจมเข้ามาหาเขาอย่างไม่คิดชีวิต ในมือถือท่อนไม้ไม่ใหญ่มากแต่ทว่าสร้างความเจ็บปวดให้คนที่โดนตีอยู่ไม่น้อย
"โอ๊ยยยย!"
ชายหนุ่มร้องออกมาเมื่อถูกท่อนไม้ตีเข้าที่หัวไหล่ เขาใช้มือจับเอาไว้รู้สึกเจ็บจี๊ดแต่พยายามไม่แสดงออกมากนัก จ้องมองไปยังร่างบางที่รีบปล่อยท่อนไม้ก่อนจะรีบวิ่งออกไปยังประตู
"จับตัวเอาไว้"
"กรี๊ดดดดด ปล่อยหนูนะ!"
หญิงสาวกรีดร้องออกมาเสียงดังลั่น เมื่อถูกลูกน้องของเขาจับตัวเอาไว้ เธอดีดดิ้นใช้เท้าเตะไปมาเพื่อให้หลุดพ้นจากการเกาะกุม แต่ทว่าเรี่ยวแรงของเธอไม่มีทางที่จะสู้กับผู้ชายที่ตัวใหญ่กว่าได้
คริสโตเฟอร์พยายามสงบสติอารมณ์ของตัวเองไม่ให้เผลอบีบคอฆ่าผู้หญิงตรงหน้า ไหล่ของเขาเริ่มช้ำแดงและมีเลือดซิบเพราะท่อนไม้ที่เธอเอามาตีเขามันบาดเนื้อของเขา ความเจ็บปวดแล่นเข้ามาจนรู้สึกได้ ชายหนุ่มเดินตรงมาจ้องมองใบหน้าเล็กก่อนจะยิ้มมุมปากออกมามองสำรวจร่างบางด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ทิวาเริ่มนิ่งขึ้นและรู้สึกระแวงกับสายตาของเขาในตอนนี้
"ทำไมมองหนูแบบนี้"
"เธอก็สวยดีนะ หุ่นดีด้วยน่าเอา..."
หญิงสาวได้ยินแบบนั้นก็เบิกตาก็อย่างตกใจ เธอพยายามปัดป้องการเกาะกุมจากลูกน้องของเขา ไม่อยากให้ชายหนุ่มมองเรือนร่างของเธอด้วยความหื่นกระหายแบบนั้น
"หึ... กลัวหรือไง"
เขายิ้มมุมปากออกมาเล็กน้อยก่อนจะจัดการถอดเสื้อนอกของตัวเองออก ให้เห็นซิกแพคเป็นลอนสวยงามแก่ผู้ที่มองเห็น และหัวไหล่ของเขาที่ถูกท่อนไม้ตีอย่างแรง ตอนนี้กลายเป็นเขียวช้ำและเขาน่าจะเจ็บมากพอสมควร แถมยังมีรอยเลือดติดอยู่ทำให้เธอรู้สึกผิดที่ทำแรงแบบนั้น
"เห็นอะไรนี่ไหม"
เขาเอาหัวไหล่ของตัวเองหันไปให้หญิงสาวดู เธอนิ่งเงียบไปสักพักก่อนจะเถียงข้างๆ คูๆ เพื่อให้ตัวเองไม่ผิด
"ก็คุณมาจับตัวหนูทำไม ถ้าคุณปล่อยหนูไว้ตรงนั้นก็ไม่ต้องเจ็บตัวแบบนี้หรอก"
"ตั้งแต่เกิดมายังไม่มีใครเคยมีใครกล้าทำให้ฉันเลือดไหล่เลย เธอคิดว่าเธอเป็นใครถึงได้เอาไม้โง่ๆ มาตีฉัน แทน... พายัยเด็กนี้ไปที่ห้องนอนของฉัน เดี๋ยวฉันจะสั่งสอนให้รู้สำนึกว่าการที่คิดร้ายต่อฉันมันจะต้องเจออะไรบ้าง"
พูดจบแทนก็หิ้วปีกหญิงสาวกับลูกน้องอีกคนลากไปที่ห้องนอนของเขาในทันที ทิวาเบิกตากว้างยาวตกใจพยายามดึงรั้งตัวเองไม่ให้เดินตามเขาไป ท้ายที่สุดลูกน้องเขาทั้งสองคนก็อดทนไม่ไหวหิ้วและกึ่งลากพาขึ้นไปข้างบน
"กรี๊ดดดดดด หนูไม่ไปนะอย่ามาทำกับหนูแบบนี้"
"แสบนักใช่ไหม ฉันจะเอาจนตายคาเตียงเลย"
เขาหัวเราะออกมาในลำคอจากนั้นก็เดินตามร่างบางไป เมื่อเข้ามาถึงในห้องนอนลูกน้องของเขาทั้งสองคนก็โยนหญิงสาวลงไปบนเตียงนอนคิงไซส์ เธอพยายามหลบหนีแต่ทั้งสองคนก็ตั้งท่าจะจับอีกครั้ง
คริสโตเฟอร์เดินเข้ามาข้างในก่อนจะส่งเสื้อของเขาที่ถือไว้ไปให้ลูกน้อง
"ออกไปให้หมดแล้วล็อคประตูด้วย"
"อย่าเข้ามานะ คุณทำอะไรหนู หนูจะแจ้งความให้คุณติดคุก"
"ตำรวจหน้าไหนก็ทำอะไรฉันไม่ได้ เสียใจด้วยนะอีหนูวันนี้เธอต้องโดนฉันเอาจนตายคาเตียงอยู่ที่นี่แหละ หลังจากนี้ฉันอนุญาตให้เธอฆ่าฉันได้ทุกเวลาที่ต้องการ แต่จำไว้นะว่าถ้าเกิดฆ่าฉันไม่ได้ จะกลายเป็นเธอเองที่โดนฉันเอาจนตาย"