รัก,มาเฟีย,แก้แค้น,โรมานซ์,คลั่งรัก,หวงเมีย,หึงโหด,พระเอกสายเปย์,ขี้หวง,พระเอกกินเด็ก,พระเอกปากร้ายแต่ใจดี,พระเอกสายโหด,คลั่งรักขั้นสุด,หึงแรง,หึงเมีย,กินเด็กเป็นอมตะ,ดื้อ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
![นายใหญ่ล่ามเด็ก [Mafia Allergan] โดย Fortune_289 @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์](https://dur8fz7tiz12s.cloudfront.net/books-01JC3F757MQQR1YR01ZHESK85W/cover/01JC3F757MQQR1YR01ZHESK85W-1730988446966 "นายใหญ่ล่ามเด็ก [Mafia Allergan] โดย Fortune_289 @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์")
ฤทธิ์เยอะนักใช่มั้ย ได้...!
ฉันจะเอาเธอจนตายคาเตียงเลย คอยดู...!
ผู้แต่ง
Fortune_289
เรื่องย่อ
คริสโตเฟอร์ เอลิกัน อายุ 28 ปี เจ้าของภัตตาคารอาหาร allergan หลายสาขา เบื้องหน้าสวยหรูเป็นเจ้าของธุรกิจ แต่เบื้องหลังเขาคือเจ้าพ่อเงินกู้รายใหญ่ให้กับพวกมาเฟีย และแก๊งที่ใหญ่ๆ ก็ต้องก้มหัวให้กับเขาเพราะว่าอำนาจเงินมันหอมหวาน
"ล่ามันต่อไป แต่ว่าไม่ต้องฆ่านะ รอดูมันหนีหัวซุกหัวซุนก็พอ น่าสนุกดีว่าไหมล่ะละครฉากนี้..."
ทิวา ทิวาพร การกรเกียรต์ อายุ 20 ปี หญิงสาวที่ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขอยู่กับครอบครัว เธอมีคุณพ่อที่น่ารักและท่านเป็นคนเดียวที่เหลืออยู่ ขี่มอเตอร์ไซค์ไปรับไปส่งเธอที่มหาวิทยาลัย ชีวิตช่างมีความสุข แต่จู่ๆ...
"เสียชีวิตแล้วครับนาย"
"เรียกตำรวจมาจัดการด้วย"
....
"คุณใช่ไหมที่เป็นคนทำร้ายพ่อหนู...!
คุณฆ่าพ่อหนูทำไมคะไอ้คนใจร้าย
ไอ้ผู้ชายเฮงซวย"
"แล้วไง... ฉันต้องกลัวเธอไหม"
"หนูจะฆ่าคุณ หนูจะเอาคืนให้พ่อ"
"กรี๊ดดดด ปล่อยหนูนะ...!"
"เปิดประตูรถ ฉันจะเอายัยเด็กนี่กลับบ้าน"
.
.
.
นิยาย Set นายใหญ่
มีทั้งหมด 5 เรื่องค่ะ เรียงลำดับไล่กันไป
1. นายใหญ่เลี้ยงเด็ก [Mafia west valor] ลูอีส & เวียงพิงค์ (จบแล้ว)
2. นายใหญ่หวงเด็ก [Mafia west sands] ฟินิกซ์ & แพรวรินทร์ (จบแล้ว)
3. นายใหญ่ล่ามเด็ก [Mafia allergan] คริสโตเฟอร์ & ทิวา (อัพอยู่)
4. นายใหญ่หลงเด็ก [Mafia Veronica] ลูคัส & ไอรดา (รออัพ)
5. นายใหญ่ซ่อนเด็ก [Mafia Pandorica] ไมลส์ & ใบพัด (รออัพ)
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหารุนแรง
ไม่มีนอกกายนอกใจค่ะ
แนะนำให้อายุเกิน 18+ อ่านนะคะ
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ
หญิงสาวพยายามเออออตามใจชายหนุ่ม เพราะการที่เธอโวยวายมันไม่เป็นผลดีต่อตัวเองเลย และเธอยังไม่เลิกล้มความคิดที่จะฆ่าเขาเพื่อแก้แค้น และยิ่งชายหนุ่มขืนใจเธอจนเสียความบริสุทธิ์ ไม่มีทางที่เธอจะอภัยให้เขาง่ายๆแน่นอน
"นั่งลงสิ"
ทิวานั่งลงทางด้านขวาของชายหนุ่ม จากนั้นแม่บ้านก็ตักข้าวใส่จานให้เธอตรงหน้า หญิงสาวใช้ช้อนส้อมเขี่ยเล่นไปมาเพราะรู้สึกกินไม่ลง เธอเพิ่งจะสูญเสียคุณพ่อไปแถมยังต้องเสียความบริสุทธิ์ให้กับคนสารเลวที่ทำร้ายพ่อเธออีก ไม่มีอะไรน่าเจ็บใจไปกว่านี้แล้ว
"จะเขี่ยข้าวเล่นทำไม"
"คะ... หนูไม่หิวค่ะ"
"ไม่หิวก็ต้องกิน เพราะถ้าเธอไม่กินข้าว งั้นเอาปากไว้กินอย่างอื่นไหมล่ะ"
ชายหนุ่มยิ้มมุมปากออกมาก่อนจะจ้องมองหญิงสาวด้วยใบหน้าหื่นกระหาย สายตามองไปยังหน้าอกของเธอจนหญิงสาวเริ่มรู้สึกตัว ทิวาเบิกตากว้างอย่างตกใจเมื่อได้ยินประโยคนั้น จึงรีบใช้ช้อนกลางตักกับข้าวใส่จานของตัวเอง จากนั้นก็ตักกินด้วยความฝืน เนื่องจากอารมณ์ความรู้สึกในตอนนี้ มันห่อเหี่ยว โศกเศร้าในเวลาเดียวกัน เธอจึงไม่สามารถกินอะไรได้เพราะมันไม่หิวเลย
"หึ... นึกว่าอยากกินอย่างอื่น"
คริสโตเฟอร์ยิ้มมุมปากออกมาเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ตักกับข้าวใส่จานของตัวเองบ้าง และกว่าที่จะกินเสร็จก็กินเวลาไปเกือบครึ่งชั่วโมง ทิวาค่อนข้างเป็นผู้หญิงที่กินข้าวช้ามาก กว่าจะกลืนลงคอในแต่ละคำเขาต้องดุแทบทุกนาที
หญิงสาวยกแก้วน้ำขึ้นดื่มจนหมด หันมามองชายหนุ่มด้วยใบหน้าหมดอาลัยตายอยาก ชีวิตของเธอในตอนนี้ไร้ซึ่งคนดูแล คุณพ่อคนเดียวที่เหลืออยู่ก็มาด่วนจากไปแล้ว หลังจากนี้เธอจะใช้ชีวิตอย่างไรต่อยังไม่สามารถคาดเดาได้เลย
"อยากพักผ่อนไหม เพิ่งสร่างไข้น่าจะต้องไปนอนอีกสักรอบหนึ่งน่าจะดีขึ้นนะ"
"หนูอยากกลับบ้านค่ะ ถ้าคุณไปส่งหนูที่บ้าน หนูจะไม่เอาเรื่องคุณ จะไม่ถือโทษในสิ่งที่คุณทำกับหนูก่อนหน้านี้"
เธอพยายามที่จะควบคุมอารมณ์ของตัวเองให้สงบนิ่ง และคิดว่าการมีเพศสัมพันธ์มันเป็นเรื่องปกติของผู้ชายและผู้หญิง เธอจะต้องไม่คิดมากกับความบริสุทธิ์ที่สูญเสียไป มันคงเป็นกรรมเวรแต่ชาติปางไหนที่เธอเคยทำไว้ จึงทำให้ต้องถูกคนเลวรังแกแบบนี้
"เธอต้องอยู่ที่นี่"
"ไม่ค่ะหนูไม่อยู่ หนูจะต้องกลับบ้านไปเรียนหนังสือ จะต้องไปหางานทำอีกเพราะว่าพ่อไม่อยู่แล้ว ฮึก! หนูไม่มีใครแล้วค่ะ"
หญิงสาวร้องไห้ออกมาเสียงสะอื้น ถ้าเกิดว่าคุณพ่อยังอยู่ เธอก็คงจะไม่ต้องใช้ชีวิตลำบากแบบนี้ ได้เรียนที่มหาวิทยาลัยกับเพื่อนๆ กลับมาก็เจอคุณพ่อทำกับข้าวไว้รอ แต่ตอนนี้ชีวิตดูโดดเดี่ยวไม่มีใครแล้ว เธอเองจะต้องเข้มแข็งและผ่านช่วงเวลาชีวิตนี้ไปให้ได้
คริสโตเฟอร์นิ่งเงียบไม่พูดอะไร เอาจริงเขาก็สงสารเธอนะตัวคนเดียวคุณพ่อก็เสียชีวิตไปแล้ว แล้วถ้าก่อนหน้านี้เธอไม่ใช้กำลังกับเขาก่อน จนไหล่อักเสบต้องแวะไปฉีดยาที่โรงพยาบาล เขาก็คงไม่ทำรุนแรงกับเธอแบบนั้น หวังว่าจะเป็นบทเรียนให้เธอเรียนรู้ ไม่ควรทำแบบนี้กับเขา
"รีบกินข้าว แล้วเดี๋ยวจะพาออกไปซื้อชุดนักศึกษาใหม่ ถ้าจะไปเรียนเดี๋ยวให้รถที่บ้านไปส่ง ส่วนค่าเทอมจะจ่ายให้ไม่ต้องออกไปทำงาน"
"คุณไม่จำเป็นที่จะต้องมาทำดีกับหนู"
หญิงสาวไม่ค่อยอยากจะเชื่อกับสิ่งที่เขาจะทำให้ ก็คงจะมีแผนการบางอย่างที่จะกลั่นแกล้งเธอ คนอย่างเขากล้าที่จะขืนใจเธอได้ คนแบบนี้คงไม่มีอะไรดีหรอก
"ก็ไม่ได้ทำดีกับเธอ เลี้ยงไว้ระบายความใคร่เฉยๆ ไม่ดีหรือไง งานก็ไม่ต้องออกไปทำ หนังสือก็ได้เรียน ใช้ชีวิตอย่างสะดวกสบายอยู่ที่คฤหาสน์หลังใหญ่ เป็นชีวิตที่ใครๆก็อยากมี อุตส่าห์ให้สิทธิพิเศษกับเธออย่าเล่นตัวนัก"
หญิงสาวกำมือทั้งสองข้างด้วยความโกรธจัด แต่ก็พอเดาได้ไม่ยากว่าถ้าเธอไม่มีประโยชน์ให้กับเขา ก็คงไม่มาทำดีด้วย เพราะแบบนี้แหละเธอถึงไม่อยากอยู่ที่นี่ และคนอย่างเธอต่อให้ต้องลำบากกัดก้อนเกลือกิน ก็จะไม่ยอมเป็นนางบำเรอให้ใครเด็ดขาด
"มันไม่ใช่ชีวิตที่หนูอยากได้ค่ะ"
"มันคือชีวิตที่คนหลายคนอยากได้ต่างหาก ฉันให้เธอคิดดีๆนะ"
"มันไม่คุ้มหรอกค่ะ ทำไมหนูจะต้องอดทนเป็นที่ระบายความใคร่ให้กับผู้ชายที่ทำร้ายพ่อหนูด้วย คนเลวแบบคุณไม่ตายดีหรอก"
หญิงสาวพยายามที่จะสะกดกลั้นอารมณ์ของตัวเองให้ใจเย็น ตอนแรกจะแสร้งเล่นละครเพื่อให้เขาตายใจ แต่พอเจอการกระทำแบบนี้จากเขาก็อดที่จะแขวะไม่ได้จริงๆ เป็นผู้ชายที่ไม่เกรงกลัวกับสิ่งใด แถมยังไม่รู้สึกผิดกับการลงมือฆ่าคนอื่น
คริสโตเฟอร์ถอนหายใจออกมา ก่อนจะตะโกนเรียกลูกน้องของเขาให้เข้ามา
"ไปตามไอ้แทนเข้ามาหน่อย"
"ได้ค่ะนายใหญ่"
แม่บ้านเดินออกไปตะโกนเรียกลูกน้องคนสนิทของนายใหญ่ให้เข้ามาในห้องอาหาร แทนที่ได้ยินก็รีบวิ่งเข้ามายืนอยู่ข้างๆกับเจ้านาย จะเอ่ยถามเสียงเรียบ
"มีอะไรเหรอครับนายใหญ่"
"นายลองตอบผู้หญิงคนนี้ทีสิ ว่าใครเป็นคนฆ่าพ่อของเธอ"
ทิวาจ้องมองทั้งสองคนด้วยความมึนงง พวกเขาพูดจาแปลกๆ หรือว่ากำลังจะแก้ตัวให้ตัวเองพ้นผิดอยู่ พวกเขาต้องกำลังหาเรื่องโกหกแน่นอนเลย
"เอาจริงผมก็ไม่รู้ว่าใครเป็นคนฆ่า ก่อนหน้านี้ผมกับนายใหญ่เราไปล่าพวกเหนียวหนี้ ตอนเดินทางกลับมาก็เจอคุณพ่อของคุณกำลังวิ่งหนีใครบางคนอยู่ แต่โชคไม่ดีที่ถูกยิงล้มลงหน้ารถพอดี กระสุนเข้าไปที่ท้องหลายนัด ผมกับนายใหญ่ลงไปดูเขาก็สภาพไม่ไหวแล้ว เอาจริงทางเราต้องถามคุณมากกว่าว่ามีปัญหากับใครหรือเปล่า ทำไมถึงถูกไล่ยิงได้"
และเมื่อจบประโยคของผู้ช่วยคนสนิทนายใหญ่ หญิงสาวก็นิ่งเงียบไปทันที ก่อนหน้านี้คุณพ่อไปรับเธอที่มหาวิทยาลัย แต่ทว่าจู่ๆก็มีคนตามล่าทั้งสองคน คุณพ่อพาเธอไปหลบอยู่ที่โกดังร้าง ส่วนตัวเขาวิ่งออกมาเพื่อหลอกล่อให้พวกนั้นหนีไปทางอื่น เธอเห็นว่าสงบลงไม่มีเสียงปืนจึงวิ่งออกมาตามหา สถานการณ์ตอนนั้นคือเธอเห็นคุณพ่อนอนตายอยู่ที่ข้างถนน แล้วก็มีผู้ชายตรงหน้ากับลูกน้องของเขายืนมองอยู่ สถานการณ์ตอนนั้นมันทำให้เธอคิดว่าเขาเป็นคนทำ แต่จากการเล่าก็มีความเป็นไปได้
'แล้วเธอจะเชื่อใครดีล่ะ'