รัก,มาเฟีย,แก้แค้น,โรมานซ์,คลั่งรัก,หวงเมีย,หึงโหด,พระเอกสายเปย์,ขี้หวง,พระเอกกินเด็ก,พระเอกปากร้ายแต่ใจดี,พระเอกสายโหด,คลั่งรักขั้นสุด,หึงแรง,หึงเมีย,กินเด็กเป็นอมตะ,ดื้อ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
![นายใหญ่ล่ามเด็ก [Mafia Allergan] โดย Fortune_289 @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์](https://dur8fz7tiz12s.cloudfront.net/books-01JC3F757MQQR1YR01ZHESK85W/cover/01JC3F757MQQR1YR01ZHESK85W-1730988446966 "นายใหญ่ล่ามเด็ก [Mafia Allergan] โดย Fortune_289 @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์")
ฤทธิ์เยอะนักใช่มั้ย ได้...!
ฉันจะเอาเธอจนตายคาเตียงเลย คอยดู...!
ผู้แต่ง
Fortune_289
เรื่องย่อ
คริสโตเฟอร์ เอลิกัน อายุ 28 ปี เจ้าของภัตตาคารอาหาร allergan หลายสาขา เบื้องหน้าสวยหรูเป็นเจ้าของธุรกิจ แต่เบื้องหลังเขาคือเจ้าพ่อเงินกู้รายใหญ่ให้กับพวกมาเฟีย และแก๊งที่ใหญ่ๆ ก็ต้องก้มหัวให้กับเขาเพราะว่าอำนาจเงินมันหอมหวาน
"ล่ามันต่อไป แต่ว่าไม่ต้องฆ่านะ รอดูมันหนีหัวซุกหัวซุนก็พอ น่าสนุกดีว่าไหมล่ะละครฉากนี้..."
ทิวา ทิวาพร การกรเกียรต์ อายุ 20 ปี หญิงสาวที่ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขอยู่กับครอบครัว เธอมีคุณพ่อที่น่ารักและท่านเป็นคนเดียวที่เหลืออยู่ ขี่มอเตอร์ไซค์ไปรับไปส่งเธอที่มหาวิทยาลัย ชีวิตช่างมีความสุข แต่จู่ๆ...
"เสียชีวิตแล้วครับนาย"
"เรียกตำรวจมาจัดการด้วย"
....
"คุณใช่ไหมที่เป็นคนทำร้ายพ่อหนู...!
คุณฆ่าพ่อหนูทำไมคะไอ้คนใจร้าย
ไอ้ผู้ชายเฮงซวย"
"แล้วไง... ฉันต้องกลัวเธอไหม"
"หนูจะฆ่าคุณ หนูจะเอาคืนให้พ่อ"
"กรี๊ดดดด ปล่อยหนูนะ...!"
"เปิดประตูรถ ฉันจะเอายัยเด็กนี่กลับบ้าน"
.
.
.
นิยาย Set นายใหญ่
มีทั้งหมด 5 เรื่องค่ะ เรียงลำดับไล่กันไป
1. นายใหญ่เลี้ยงเด็ก [Mafia west valor] ลูอีส & เวียงพิงค์ (จบแล้ว)
2. นายใหญ่หวงเด็ก [Mafia west sands] ฟินิกซ์ & แพรวรินทร์ (จบแล้ว)
3. นายใหญ่ล่ามเด็ก [Mafia allergan] คริสโตเฟอร์ & ทิวา (อัพอยู่)
4. นายใหญ่หลงเด็ก [Mafia Veronica] ลูคัส & ไอรดา (รออัพ)
5. นายใหญ่ซ่อนเด็ก [Mafia Pandorica] ไมลส์ & ใบพัด (รออัพ)
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหารุนแรง
ไม่มีนอกกายนอกใจค่ะ
แนะนำให้อายุเกิน 18+ อ่านนะคะ
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ
คริสโตเฟอร์ลากหญิงสาวกลับมาที่รถ เธอเองก็ไม่ได้เต็มใจอยากจะกลับมากับเขา แต่ทว่ายิ่งต่อต้านก็อาจจะโดนดีซึ่งเธอยังไม่อยากทะเลาะกับเขาในตอนนี้
"ไม่ต้องไปยุ่งกับคนพวกนั้นอีกนะ มันกำลังจะหลอกใช้เธอ"
"แต่ว่าเขาเป็นป้าหนูนะคะ เค้าจะหลอกใช้หนูทำไม คุณเองมากกว่าหรือเปล่าพี่จะหลอกใช้หนู"
หญิงสาวโต้ตอบชายหนุ่มด้วยใบหน้าเรียบเฉย เธอเองไม่รู้หรอกว่าใครจะเข้ามาหาผลประโยชน์จากเธอ เท่าที่รู้คือเธอไม่ได้มีอะไรที่เป็นประโยชน์ต่อคนอื่นมาก จึงไม่ได้คิดหวาดระแวงว่าใครจะมาหาผลประโยชน์อะไร
"เธอมันยังเด็กไม่รู้เรื่องอะไรหรอก ฟังที่ฉันพูดบ้าง"
"ทำไมต้องฟังคะ"
"ยัยเด็กบ้า!"
ชายหนุ่มสบถออกมาอย่างหัวเสีย อุตส่าห์เป็นห่วงแต่เธอกลับมองเห็นความหวังดีของเขาเป็นอื่น ถึงแม้ว่าจะเป็นญาติพี่น้อง แต่ก็ใช่ว่าพวกเขาจะหวังดีกับใคร ดูหน้าก็รู้ว่ามีผลประโยชน์บางอย่าง และคนฉลาดแบบเขาไม่มีทางที่จะมองใครไม่ออก เขามั่นใจว่าป้าของเธอไม่ได้หวังดีแน่
"คุณจะบอกว่าตัวเองหวังดีกับหนูเหรอคะ หนูยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าจริงๆ แล้วคุณเป็นคนทำร้ายพ่อหนูหรือว่าคุณโกหก จะให้หนูเชื่อใจทั้งๆที่เราเพิ่งเคยเจอกันอย่างนั้นเหรอคะ แถมคุณยังทำร้ายหนูอีกคิดว่าคุณมีอะไรที่ทำให้หนูเชื่อว่าคุณหวังดีล่ะคะ"
หญิงสาวเอ่ยออกมาพร้อมกับจ้องมองใบหน้าของเขาด้วยสีหน้าจริงจัง อะไรที่จะทำให้เธอมั่นใจว่าเขาไม่ได้โกหก ทั้งๆ ที่ภาพทุกอย่างที่ออกมามันจะเป็นคนอื่นไปไม่ได้เลย
"ไอ้แทน มึงไปเอากล้องหน้ารถมาเปิดให้ยัยเด็กบ้านี่ดูหน่อย เผื่อจะได้ตาสว่างและรู้อะไรขึ้นมาบ้าง คนอย่างฉันไม่ฆ่าใครง่ายๆหรอกมันเสียมือ บางคนกู้เงินฉันไปเป็นล้านๆ ฉันยังไม่เคยสั่งยิงทิ้งเลยนอกจากให้ลูกน้องเอาปืนไปไล่มันเล่นๆ คนอย่างฉันไม่มาทำอะไรไร้สาระแบบนั้นหรอก"
และเมื่อหญิงสาวได้ยินประโยคเท่านั้นก็เริ่มรู้สึกลังเลขึ้นมาอีกครั้ง หรือว่าเธอจะคิดมากเกินไปและเขาเองก็พูดความจริง มาเฟียเชื่อถือไม่ค่อยได้ แต่ทว่าทำไมเธอคุยกับเขาแล้วมันรู้สึกว่าไม่ได้มีประโยคไหนที่โกหก
"หนูเชื่อคุณก็ได้ค่ะ ถ้าคุณไม่ได้ทำแสดงว่าก็คงเป็นคนอื่นทำ ไม่ว่ายังไงหนูจะตามหาคนคนนั้นให้เจอ จะเอาคืนมันให้สาสมกับสิ่งที่มันทำกับคุณพ่อของหนู"
เธอเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าเคียดแค้น แล้วไม่ว่าใครที่มันทำกับคุณพ่อของเธอ ไม่ว่าต้องแลกด้วยอะไรเธอจะต้องเอาคืนให้ได้ คริสโตเฟอร์รู้สึกว่าเป็นสาวมีความแค้นสุ่มอยู่ในอก และเขาจะต้องเป็นคนดับมันลง เหตุผลเพียงแค่เธอยังเป็นเด็กที่ขาวสะอาด ไม่ควรจะมีความคิดแค้นอยู่ภายในใจ เธอควรจะใช้ชีวิตในวัยอายุเท่าๆกับคนอื่น ไปเรียนหนังสือใช้ชีวิตอยู่แบบปกติ ไม่ควรที่จะมีความคิดแก้แค้นใคร
"เลิกคิดเรื่องที่จะแก้แค้นใคร เธอยังเป็นเด็กยังมีอนาคต ไปเรียนหนังสือแล้วก็ใช้ชีวิตในแบบที่ต้องการ ล้มเลิกความคิดในการแก้แค้น เธอไม่เหมาะกับการใช้ชีวิตที่มีแต่ความเกลียดชัง ขึ้นไปพักผ่อนเถอะ เจี๊ยบพาคุณทิวาขึ้นไปที่ห้องของฉัน ข้าวของของเธอเอาไปเก็บไว้ให้เรียบร้อยด้วย"
"ได้ค่ะนายใหญ่"
หญิงสาวจ้องมองชายหนุ่มด้วยใบหน้าที่มีคำถามเต็มไปหมด ทำไมเขาถึงไม่อยากให้เธอแก้แค้นใคร ทั้งที่คนแบบเขาถ้าเกิดใครก็ต้องเอาคืน
"เชิญค่ะคุณทิวา"
"ค่ะพี่เจี๊ยบ"
หญิงสาวตัดใจที่จะโต้ตอบกับเขา แล้วก็เดินตามพี่เลี้ยงไป คริสโตเฟอร์หันไปหาลูกน้องที่ตอนนี้ยืนอยู่ไม่ไกลเท่าไหร่ สงสัยเขาเองจะต้องให้ลูกน้องไปสืบ ใครที่มันส่งคนมายิงคุณพ่อของทิวา เพราะดูจากใบหน้าและสายตาของหญิงสาวเมื่อครู่
กลัวเหลือเกินว่าถ้าเธอรู้ว่าใครเป็นคนทำร้าย จะทำอะไรโง่ๆขึ้นมาแล้วทุกอย่างมันจะแย่ไปหมด
"พวกแกไปสืบมาว่าใครเป็นคนส่งคนมาทำร้ายพ่อของทิวา ไปขอกล้องวงจรปิดแถวนั้นแล้วก็ดูหน้ามัน กล้องหน้ารถก็รื้อออกมาเลยนะจะได้รู้"
"ได้ครับนายใหญ่ ผมจะรีบจัดการให้เร็วที่สุด"
"ส่วนผมอาจจะต้องไปจัดการที่วัดก่อน ยังไงเดี๋ยวให้พายัพเคลียร์เรื่องนี้แล้วกัน"
เขาพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเดินตามทิวาขึ้นไปชั้นบน สงสัยเรื่องนี้น่าจะมีอะไรมากกว่าที่คิดไว้ คุณพ่อของทิวาต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับอะไรบางอย่าง คนปกติจะถูกยิงแบบนี้เหรอ ถ้าเกิดว่าไม่มีปัญหาทะเลาะเบาะแว้งกันมาก่อน และฟังจากที่หญิงสาวเล่าเธอกับคุณพ่อก็อยู่ด้วยกันดีๆไม่มีปัญหากับใคร แสดงว่าทิวาต้องมีอะไรบางอย่างที่คนทั่วไปไม่รู้ ไม่อย่างนั้นคุณพ่อของเธอไม่ขอร้องให้เขาปกป้องผู้หญิงคนนี้หรอก และเขาจะสืบเรื่องนี้ด้วยตัวเอง
เมื่อชายหนุ่มเดินเข้ามาถึงในห้องนอน ก็เจอทิวากำลังนั่งเปิดถุงเสื้อผ้าของตัวเอง โดยมีเจี๊ยบช่วยอีกแรง
"เดี๋ยวทั้งหมดนี้พี่จะเอาไปซักให้ก่อนนะคะ ไม่รู้ว่าสะอาดหรือเปล่าเพิ่งออกจากร้านมา"
"ขอบคุณค่ะพี่เจี๊ยบ"
หญิงสาวส่งถุงทุกอย่างไปให้พี่เลี้ยงเพื่อให้เธอเอาไปซักก่อน รู้สึกไม่ชินยังไงก็ไม่รู้ เพราะโดยปกติเธอเป็นคนทำความสะอาด และซักผ้าดูแลตัวเองทุกอย่าง พอมาอยู่ตรงจุดนี้กลับมีคนทำให้ทุกอย่าง ก็เลยรู้สึกแปลกๆยังไงก็ไม่รู้เหมือนกัน
"ออกไปก่อนเจี๊ยบ"
"ได้ค่ะนายใหญ่"
เจี๊ยบถือถุงที่เป็นเสื้อผ้ารีบเดินออกไปจากตรงนั้นทันที เพราะว่าจะได้ให้ความเป็นส่วนตัวแก่เจ้านาย คุณคริสโตเฟอร์ไม่ชอบให้ใครมายุ่งวุ่นวายในพื้นที่ส่วนตัว ในเวลาที่เขาอยู่ที่บ้าน จึงไม่มีใครเข้ามารบกวนเขาเลยถ้าอยู่ที่ห้องนอน
หรือแม้กระทั่งห้องสัตว์เลี้ยงของเขาก็เหมือนกัน ถ้าเกิดเจ้านายอยู่ในนั้นห้ามให้ใครเข้าไปรบกวนเด็ดขาด
หลังจากที่เจี๊ยบเดินออกไปจากตรงนั้นไม่ลืมที่จะล็อคประตูให้เจ้านายด้วย ชายหนุ่มหันมาจ้องมองใบหน้าของหญิงสาว เธอดูหวาดระแวงเพราะเขามองเธอด้วยสายตาไม่ค่อยน่าไว้วางใจ
"ทำไมมองหนูแบบนี้คะ"
"ฉันอุตส่าห์พาเธอไปซื้อของตั้งเยอะแยะ จะไม่ตอบแทนกันหน่อยหรือไง"
"แต่หนูไม่ได้ขอสักหน่อย คุณเป็นคนเสนอตัวซื้อให้เองไม่ใช่เหรอคะ เพราะฉะนั้นไม่ถือว่าเป็นบุญคุณ"
หญิงสาวไม่ยอมที่จะเอาตัวเองเข้าไปตอบแทนบุญคุณในครั้งนี้หรอก แต่ก็พอจะดูออกว่าเขาต้องการอะไรจากเธอ ที่โดนไปก็ช้ำยังไม่หายเลย การคิดจะรังแกเธออีกโคตรใจร้ายเลยผู้ชายอะไร
"ถ้างั้นก็ไม่ต้องตอบแทน แต่ว่าทำหน้าที่เมียที่ดีแล้วกัน"
"หนูไม่ใช่เมียคุณค่ะ อ๊ะ!"