เกิดใหม่ทั้งที ทำไมขาสั้นมีขนแถมร้องเหมียวๆด้วยหล่ะ
ผู้แต่ง
bunny 🐇เรื่องย่อ
เกิดใหม่ทั้งที ทำไมขาสั้นมีขนแถมร้องเหมียวๆด้วยหล่ะ
เกิดใหม่ทั้งที ทำไมขาสั้นมีขนแถมร้องเหมียวๆด้วยหล่ะ
แฟนตาซี,ชาย-ชาย,โอเมกาเวิร์ส,เกิดใหม่,รัก,สตรีมเมอร์,แฟนตาซี,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
streamer รีวิวชีวิตประจำวันของแมวเบงกอล | บีสต์
เกิดใหม่ทั้งที ทำไมขาสั้นมีขนแถมร้องเหมียวๆด้วยหล่ะ
เกิดใหม่ทั้งที ทำไมขาสั้นมีขนแถมร้องเหมียวๆด้วยหล่ะ
คำเตือน
เนื้อหาต่อไปนี้เป็นเพียงจินตนาการเท่านั้น
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
.
.
.
งานเปิดตัว
.
.
.
ตื่นเต้นไหม ?ก็ตื่นเต้นนะ แต่ธีมงานเป็นหน้ากาก ทุกคนต้องใส่หน้ากากครึ่งหน้า
แต่มันก็ดีกับตัวเขาเอง ถ้าตัวเขาอยากจะเป็นคนธรรมดาๆในอนาคตมันก็ง่าย เหมือนม๊าและปู่คิดมาแล้ว
พิธีเปิดจะเป็นการที่ครอบครัวของอันตาต้องเดินเข้าไปในงานพร้อมๆกัน แขกที่มาถึงก่อนจะถูกต้อนรับโดยแม่บ้านของตระกูล
งานนี้คืองานเปิดตัวของเขา หลังจากผ่านมาสี่เดือนแล้วตัวเขานั้นแปลงร่างแล้ว
สิ่งเดียวที่ตัวอันตาคนนี้จะตอบแทนทุกคนได้ในอนาคตคือ การปกป้องและให้ความสุขแก่ทุกคน
อันตารักครอบครัวนี้มาก มากที่สุดเท่าที่คนๆหนึ่งจะรักได้
อันตาผูกพันธ์มากๆ รักและห่วงทุกคน อันตาดีใจและมีความสุขที่ได้เข้ามาอยู่ในร่างๆนี้
" อัน หนูเป็นอะไรคะ บอกม๊าได้นะ "
ตัวเธอเห็นลูกชายตัวน้อยนั่งน้ำตาไหลอยู่ก็เกิดความรู้สึกกระวนกระวาย
" มะเป็งไยฮะ อันแคะ ดีใจ "
เด็กน้อยหันมาสบตากับแม่ก่อนจะพุ่งไปก่อนอย่าฃหวงแหน
" โอ๋ น่ารักเสียจริง ตัวแค่นี้ "
ลูกชายตัวน้อยของเธอรู้ภาษามาตั้งแต่ไหนแต่ไร คนในบ้านรู้ดี ว่า ลูกชายที่เห็นอยู่ตอนนี้คือคนๆหนึ่งที่ได้เข้ามาอาศัยร่าง ของลูกชายของเธอที่เสียไป
แต่ทุกคนในบ้านก็เลือกที่จะให้ความอบอุ่นอย่างเต็มที่ เพราะอดีตของคนๆนี้ มันเกินกว่าคนๆหนึ่งจะรับไหวจริงๆ
ตระกูลเราเลืองชื่อได้ก็เพราะพวกเราบูชาเทพ เทพคือคนชี้นำทางให้เรา ชี้ให้เห็น ชี้ให้คิด ชี้ให้รับรู้
ท่านเทพคือคนค่อยชี้ทางพวกเธอคือคนตามและทำมัน
" การที่ได้รักหนูมันคือสิ่งที่ดีที่สุดของแม่และคนในครอบครัวนะรู้ไหม ไม่ว่าที่ผ่านหนูจะเจออะไรมา แต่แม่และคนอื่นจะอยู่ข้างหนูเสมอ"
" ไปกัน ถึงเวลาแล้วค่ะ "
ลอลี่ย์ลุกยืนขึ้นแล้วเดินจับมือกันอันตาออกไป
" พร้อมไหมครับ "
เอเชอร์เอ่ยถามลูกชายตัวน้อยเพราะเห็นทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
อะไรอะ ทำไมมันเด็นจัง ดีหน่อยที่ใสหน้ากาก
วันนี้ครอบครัวเขามาในตรีมสีขาวดำ ป๊า พี่และปู่ ใส่สูทสีดำ
ม๊าและเขาใส่ชุดสีขาว ของม๊าเป็นประโปรงสวยมาก ส่วนตัวเขาเป็นสูทพอดีตัว
ปึง!
เมื่อประตูเปิด ทุกฟสายตาก็มองมาทางพวกเขา
ครอบครัวใส่หน้ากากสีทองคนอื่นๆในงานจะใส่สีอื่น
" นั้นลูกชายคนเล็กหรอ "
" ผิวขาวเชียว "
" เค้าไม่ได้เปิดหน้าหลล่ะ "
" หน้าตาดูไม่ได้หรือป่าว "
" ใช่สิ ฮ่าๆๆ "
เสียงซุบซิบมีทั้งเสียงนินทา และเสียงชื่นชมดังขึ้น
" วันนี้ครอบครัวเรารู้สึกยินดีและเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ทุกท่าน ให้หารตอบรับในงานเปิดตัวลูกชายคนเล็กของเรา "
" ทางเราขอเปิดงาน ณ บัดนี้ สำหรับท่านใดที่มีของติดไม้ติดมือสามารถนำมาวางไว้บนโต๊ะที่ทางเราเตรียมมาได้เลยนะครับ "
" ทางเราจะให้ลูกชายคนเล็กแกะของต่างๆเป็นการปิดงานนะครับ "
แปะๆๆๆๆ
เมื่อพิธีเริ่มผู้คนก็หันไปจับกลุ่มคุยกัน เขาและครอบครัวก็ลงจากเวทีแล้ว ป๊าม๊าก็พาเขาไปในห้องส่วนตัวเพื่อให้เขาได้นอน เพราะเวลาบ่ายคือเวลานอนของเขาพอ ถึงเวลาแกะของเมื่อไหร่จะมาพาออกไป
งั้น งีบก่อนละกัน ไม่ไหว ตาจะปิด
เด็กก้อนกลมทิ้งตัวลงนอนเข้าสู่นินทราในทันใด
.
.
.
.
" อันตา หนู ลูก ตื่นได้แล้วครับ "
เอเชอร์ได้รับหน้าที่จากภรรยาให้มาปลุกลูกเพราะใกล้ถึงเวลาปิดงานแล้ว
เมื่อเข้ามาเห็นเด็กน้อยนอนอยู่ก็ไม่อยากจะปลุกสักเท่าไหร่ แต่ภรรยาสั่งมาตัวเขาเองก็ต้องทำ
" อืมม ป๊าเหยอ ถึงเวยสาเย็วจัง "
ร่างเล็กลุกขึ้นจากเตียง ผมชี้ฟู และหน้าตางัยเงียช่วยเพิ่มความน่ารักน่าเอ็นดูเข้าไปอีก
ฟอดด
" ครับ ไปกัน "
เอเชอร์อุ้มลูกขึ้นเมื่อเด็กน้อยยื่นมาให้ตัวเขาอุ้ม
.
.
.
.
.
" เวลานี้นะคะ ได้เวลาแกะของต่างๆที่ท่านๆเอามาให้นะคะ "
ลอลี่ย์ทำหน้าที่รับหน้าแทนสามี เมื่อเห็นลูกน้อยกับสามีมาแลวเธอก็พูดเปิเการแกะของขวัญทันที
ของขวัญมีไม่มาก ประมาณ 15ชิ้น ส่วนใหญ่เป็นชิ้นเล็กๆ
" หนูจะแกะอันไหนก่อนคะ "
พี่เตอร์ถามตัวเขา ก่อนที่ดวงตากลมสีห้าจะเลื่อนไปเห็นกล่องสีแดงปั้มสัญลักษณ์ตระกูลเด่นหร่าา
มือๆ เอื้อมไปหยิบของชิ้นนั้น ก่อนจะค่อยๆแกะ
" นั่นของตระกูล อาเมียร์นิ "
" จะเอาอะไรมาให้นะ "
เสียงนินทาและพูดคุยยังคงดังอยู่ตลอด
" นั่นมัน เพชรหายากนิ ได้ข่าวว่าอาเมียร์พึ่งไปประมูลมาในราคา ห้าร้อยล้าน "
" ใจถึงจริงๆ "
มือน้อยหยิงเพชรขึ้นมาก่อนจะยื่นให้ป๊า
" ป๊า เอาปัยทำไยดีฮะ "
" ไว้ป๊าเอาไปทำเครื่องประดับให้หนู "
" ได้ฮะ "
มือน้อยๆแกะของแล้วของเล่า ก็มีแต่เพชร พลอย ทอง ที่ดิน เครื่องประดับ จนมาถึงกล่องสุดท้าย
" นั่นมันตราประจำตระกูลโจนส์ "
" บ้าน่า "
" เค้าคนนั้นจะเล่นอะไรอีก "
เสียงพูดคุยเสียงดังขึ้นเมื่อในมือเล็กเธอตรามังกรสีทอง
" ไอ โนอาห์บ้าเอ่ยย คิดจะทำอะไรเนี่ย "
ทางด้านคนอื่นๆเมื่อเห็นว่าเริ่มวุ่นวายก็ กล่าวปิดงานแล้วให้บอดี้การ์ดกันคนในงานให้ออกไป
ตืดดดด
" ว่าไง ทำอะไรไว้หล่ะ ห้ะ "
คาเตอร์เอ่ยด้วยน้ำเสียงติดดุเมื่อปลายสายคือคนที่กระทำการอักอาจอย่างการส่งตราประจำตระกูลมา
คนในงานรู้ดีว่าการที่ส่งตราประจำตระกูลมาให้อีกตระกูลหนึ่ง คือการจองตัวคนในตระกูลไว้ หรือจองตัว ตัวหลักในงาน
" ฮ่าๆๆ ใจเย็นๆสิ ขอคุยกับน้องอันตาหน่อยสิ แปปเดียว "
" ถ้าไม่เห็นแกความเป็นเพื่อนนะ "
" สะวัดดีฮะ "
" ครับ พี่โนอาห์เองนะ ขอโทษด้วยนะครับ ที่พี่ไปงานวันเกิดของน้องไม่ได้ แต่น้องชอบของขวัญของพี่ไหม "
เสียงทุ้มนุ่มน่าฟัง เอ่ยถามเด็กน้อย
" ชอบสิฮะ มังกรตัวใหญ่เยย "
มือแกร่งของคาเตอร์เอื้อมมาตัดสายทิ้ง
" อันตา เราไป ห้องครอบครัวกันเถอะ "
คาเนลอุ้มอันตาขึ้นมาแม้อายุจะเพียง5ขวบแต่ก็สูงกว่าอันตาพอตัว
" อันตา ป๊าม๊าและพี่ๆ กำลังจะตรวจเพศรองหนู ไม่ว่าเพศรองหนูจะเป็นเพศอะไร ทุกคนก็ยังรักหนูนะคะ "
เอเชอร์เอ่ยสร้างความมั่นใจและเชื่อมั่นให้กับลูกชาย
" ฮะ คุงปู่ยะ "
" อ่า คุณปู่มีเหตุด่วนครับ แต่คุณปู่ก็ยังรักหนูเหมือนกัน "
" เริ่มแล้วนะคะ เจ็บนิดเดียว "
หุ่นยนต์อัจฉริยะดำเนินการเจาะเลือดเพื่อนำไปตรวจเพศรองด้วยความรวดเร็ว รอไม่นานผลตรวจก็ออก
อันตาตื่นเต้น มาก แต่สีหน้าก็ซี้ดลงเมื่อเห็นทุกๆคนทำหน้าตาเหมือนเห็นผี
" มีอะไรฮะ "
เสียงเล็กๆดึงสติผู้ใหญ่ให้อยู่กับร่องกับรอยคืน
" หนูวิเศษที่สุดเลยค่ะ แต่หนูต้องเก็บเป็นความลับนะคะ เพศรองของหนูคือ โอเมก้า ถ้าใครถามให้ตอบแบบนี้ "
" หนูไม่ต้องกังวลว่าเพศรองที่แท้จริงขอหนูมันไม่ดี แต่มันดีเกินไป ทำให้ต้องปกปิดไว้ หนูเข้าใจไหมคะ "
เอเชอร์อธิบายให้ฟังอย่างตั้งใจ เพื่อไม่ให้กระทบต่อจิตใจของลูกน้อย
" ลูกๆพาน้องขึ้นไปพักเถอะ อีกสองสามวันน้องก็ต้องเรียนแล้ว "
.
.
.
.
ยังไม่แก้ไขคำผิด
เพศรองน้องคืออะไรนะ