เกิดใหม่ทั้งที ทำไมขาสั้นมีขนแถมร้องเหมียวๆด้วยหล่ะ
ผู้แต่ง
bunny 🐇เรื่องย่อ
เกิดใหม่ทั้งที ทำไมขาสั้นมีขนแถมร้องเหมียวๆด้วยหล่ะ
เกิดใหม่ทั้งที ทำไมขาสั้นมีขนแถมร้องเหมียวๆด้วยหล่ะ
แฟนตาซี,ชาย-ชาย,โอเมกาเวิร์ส,เกิดใหม่,รัก,สตรีมเมอร์,แฟนตาซี,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
streamer รีวิวชีวิตประจำวันของแมวเบงกอล | บีสต์
เกิดใหม่ทั้งที ทำไมขาสั้นมีขนแถมร้องเหมียวๆด้วยหล่ะ
เกิดใหม่ทั้งที ทำไมขาสั้นมีขนแถมร้องเหมียวๆด้วยหล่ะ
คำเตือน
มีการพูดถึงการทำร้ายร่างกายและผิดจรรยาบรรณ
เนื้อหาต่อไปนี้เป็นเพียงจินตนาการเท่านั้น
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
.
.
.
เรียนวันแรก
.
.
.
ผ่านมาสามวันหลังจากงานเปิดตัว
สิ่งที่ตัวอันตาเกลียดที่สุดก็มาถึงคือ การเรียนนี้เอง
คุณครูที่จะมาสอนคุณม๊าบอกว่า เป็นคู่หมั้นทางธรุกิจของพี่เตอร์ โดยการได้ตกลงกันไว้ว่า ทั้งคู่จะต้องดูใจกันเป็นเวลาหนึ่งปี ถ้าไม่เวิร์ค แยกย้าย
คู่หมั้นคนนี้เข้ามาสอนในฐานะครูวิชา มารยาทที่ดี กับ การเก็บอารมณ์และสีหน้า
ไปเรียนมารยาทอะเข้าใจแต่การ ต้องแอ็คหน้าอะสอนทำไม
" สวัสดีค่ะ ม๊า พี่เตอร์ไม่อยู่หรอคะ "
หญิงสาวหน้าตาสะสวย เข้ามาทักทัยม๊าของเขาและถามหาพี่เตอร์อย่างกระตือรือร้น
" อ่า น้องรินคะ หนูเข้ามาที่นี่เพื่อเป็นครูให้กับอันตานะคะ เรื่องอื่นอย่าถามถึงค่ะ "
ญารินแถมจะเก็บสีหน้าไม่อยู่เมื่อจบประโยคก่อจะหันไปเห็นเด็กชายตัวน้อย ที่กำลัง นั่งรออยู่
" เอ่อ นั่น น้องอันตาหรอคะ ทำไมต้องใส่หน้ากากด้วยล่ะคะ "
" ความปลอดภัย "
ม๊าคนสวยเดินมาหอมแก้มก่อนจะเดินออกไป โดยมีแม่บ้านตามไปด้วยเพื่อความเงียบสงบในการเรียน
" สวัสดีฮะ อุนอู "
เด็กน้อยส่งยิ้มหวานแล้วยกมือไหว้
" ค่ะ พี่ชื่อญารินนะคะ มาเริ่มเรียนกันเถอะ "
เธอพยายามเก็บอารมณ์แล้วเริ่มสอน
" การเรียนมารยาทวันแรก ครูจะสอนเรื่องมารยาทในการใช้กับผู้ใหญ่ "
" เวลาเจอหน้าผู้ใหญ่ไม่ว่าจะมิตรหรือศตรู ก็ต้องไหว้ ถ้าตอนนั้นไม่ได้อยู่ในสถาณการ์ณที่อันตราย "
" การแสดงความจริงใจกับผู้ใหญ่ไม่ว่าผู้ใหญ่คนนั้นจะเป็นยังไง เช่นการ ขอบคุณแม่บ้าน ไหว้ และแสดงความจริงใจ "
" เด็กควรพูดมีหางเสียงกับผู้ใหญ่ เช่น คุณครูครับ ขอบคุณครับ พี่ครับ ขอ...ได้ไหมครับ "
บลาๆๆๆ
ง่ายชะมัด แต่พูดมากไม่น้อยเลย
" ต่อไปเรื่อง การแสดงสีหน้านะคะ "
" แต่ก่อนอื่นครูขอถามหน่อยนะคะว่า น้องอันตาสนิทกับพี่เตอร์ไหม "
โอกาสนี้แหละ เด็กยังไงก็เป็นเด็กอยู่วันยังค่ำเธอจะหลอกให้ไหว้้พวกชั้นต่ำเด็กมันก็ไม่รู่หรอก
" คุณครูฮะ ม๊าบอกว่า ฝห้ตอลแค่อะไรที่เกี่ยวกับเนื้อหาที่จะเรียนฮะ "
" จิ๊ ก็ได้ค่ะ การเก็บสีหน้า คือ การที่เราจะไม่แสดงสีหน้าใดๆก็ตามที่จะทำให้ฝั่งตรงข้ามได้ใจ "
" เช่น การที่น้องอันตาถูกตี แล้วน้องอันตาแสดงสีหน้าว่าเจ็บก็จะทำให้คนตีได้ใจ น้องอันตาต้องเก็บสีหน้าให้เรียบนิ่งเหมือนไม่รู้สึกอะไร มาลองดูนะคะ "
มือของหญิงสาวตีเข้าที่หลังของอันตา โดยไม่เกรงกลัวต่อคนอื่นๆในบ้าน
หึ เล่นให้เด็กมันดูหน่อยแล้วกัน
ญารินเธอหูบยิ้มทันทีที่ฟาดมือเข้ากับหลังของเด็กน้อยแล้วเด็กน้อยยังเก็บสีหน้าได้อยู่ เธอคิดว่าจะร้องไห้ออกมาสะอีก
เธอรู้สึกหมั่นไว้เด็กอันตาอะไรนี่ ที่ฉลาดเกินไป เธอเลยเลือกที่จะใช้บทเรียนในการสั่งสอน
" เก่งมากค่ะ ต่อไปอันตาต้องเก็บสีหน้ายามถูกต่อว่าหรือดูถูกนะคะ "
" การที่เธอไม่ยอมเปิดหน้าแสดงว่าเธอหน้าตาหน้าเกลียดจนแม้แต่คนในครอบครัวยังรังเกียจสินะ เกอะ ยัยอัปลักษณ์ "
นิ่งสนิท อีเด็กบ้านี้
" เพี๊ยะ ! เพี๊ยะ ! "
ญารินเธอทนไม่ไหว ลงมือตีแขนเด็กน้อยจนแดง
แต่เด็กน้องก็ยังนิ่งสนิท
ยิ่งทำให้เธอโกรธ
" ครูรู้ไหมฮะว่า พิ่เตอร์ ไม่ชอบคงนิจัยมะดี ทำย้ายเดะ "
อันตากวนประสาทเธอคนนี้เพื่อที่จะให้หญิงสาวลงไใ้ลงมือจะได้ทำให้ทุกคนโกรธ จะได้กำจัดเธออกไป แค่หน้าตาและดวงตาก็รู้แล้วว่า นิสัยไม่ดี ไม่คู่ควรกับพี่เตอร์เลยสักนิด
ญารินอึ้ง เมื่อถูกเด็กพูดใส่ อารมณ์โทสะที่ถูกเก็บก็ระเบิดออกมา
เธอยกมือแล้วตบเข้าที่กน้าของเด็กน้อยเต็มแรง จนอันตาหน้าหัน แก้มขึ้นรอยมือ ปากแตก
แต่เมื่อเด็กน้อยยังทำหน้านิ่ง
เธอเลยหยิบแจกันดอกไม้ข้างๆขึ้นมาหวังจะทุกใส่
แต่ก็ต้องชะงักเมื่อมีคนเข้ามา
.
.
.
ยังไม่แก้ไขคำผิด
ใครมา????