เมื่อชายหนุ่มแสนเย็นชาและเจ้าชู้อย่าง ภาคิน ต้องถูกจับให้แต่งงานกับ สายใจ สาวแสบสุดซนของบ้านที่แสนฉลาดและมีฝาแฝดจอมยุ่ง พวกเขาถูกบังคับให้ก้าวเข้าสู่ชีวิตคู่ที่ไม่คาดคิด แต่ยิ่งใกล้ชิด ยิ่งเปิดเผยด้านที่ไม่เคยรู้ ความเข้าใจที่ค่อย ๆ ก่อตัว กลายเป็นความรักท่ามกลางความวุ่นวาย ทั้งสองต้องฝ่าฝันอุปสรรค ความเข้าใจผิด และเรื่องราวในอดีต กว่าจะค้นพบหัวใจตัวเอง
ความรักที่เริ่มต้นด้วยการบังคับ แต่ลงเอยด้วยความผูกพันที่ลึกซึ้ง จะเปลี่ยนแปลงทั้งสองให้เป็นคนใหม่ได้อย่างไร? พบกับเรื่องราวหวานละมุนผสมความแสบซ่าและความอบอุ่นในหัวใจ ใน รักนะยัยตัวแสบ ที่จะทำให้คุณรู้สึกถึงคำว่า “ความรักคือการอยู่เคียงข้างกัน แม้ในวันที่ยาก
รักนะยัยตัวแสบ - ตอนที่ 3 ชีวิตคู่ที่ต่างคนต่างอยู่ โดย kunmee @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์
ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,รัก,เรื่องสั้น,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
รักนะยัยตัวแสบ
หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง
แท็คที่เกี่ยวข้อง
รายละเอียด
เมื่อชายหนุ่มแสนเย็นชาและเจ้าชู้อย่าง ภาคิน ต้องถูกจับให้แต่งงานกับ สายใจ สาวแสบสุดซนของบ้านที่แสนฉลาดและมีฝาแฝดจอมยุ่ง พวกเขาถูกบังคับให้ก้าวเข้าสู่ชีวิตคู่ที่ไม่คาดคิด แต่ยิ่งใกล้ชิด ยิ่งเปิดเผยด้านที่ไม่เคยรู้ ความเข้าใจที่ค่อย ๆ ก่อตัว กลายเป็นความรักท่ามกลางความวุ่นวาย ทั้งสองต้องฝ่าฝันอุปสรรค ความเข้าใจผิด และเรื่องราวในอดีต กว่าจะค้นพบหัวใจตัวเอง
ความรักที่เริ่มต้นด้วยการบังคับ แต่ลงเอยด้วยความผูกพันที่ลึกซึ้ง จะเปลี่ยนแปลงทั้งสองให้เป็นคนใหม่ได้อย่างไร? พบกับเรื่องราวหวานละมุนผสมความแสบซ่าและความอบอุ่นในหัวใจ ใน รักนะยัยตัวแสบ ที่จะทำให้คุณรู้สึกถึงคำว่า “ความรักคือการอยู่เคียงข้างกัน แม้ในวันที่ยาก
ผู้แต่ง
kunmee
เรื่องย่อ
สารบัญ
เนื้อหา
ตอนที่ 3 ชีวิตคู่ที่ต่างคนต่างอยู่
หลังจากข้อตกลงในวันนั้น สายใจและภาคินก็เริ่มใช้ชีวิตคู่ในแบบ “ต่างคนต่างอยู่” อย่างที่ตกลงกันไว้ แม้ว่าภายนอกพวกเขาจะเป็นคู่สมรสที่สมบูรณ์แบบในสายตาของครอบครัวและคนรอบข้าง แต่จริง ๆ แล้วพวกเขาแทบไม่เคยสนทนากันนอกเรื่องที่จำเป็น
สายใจทำงานประจำที่บริษัทเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในฐานะนักวางแผนการตลาด เธอตั้งใจทำงานเต็มที่และใช้เวลาส่วนใหญ่ที่ออฟฟิศ เพียงเพื่อหลีกเลี่ยงการกลับบ้านที่ต้องอยู่กับภาคิน ส่วนภาคินเองก็ยุ่งอยู่กับธุรกิจของครอบครัว และไม่เคยอยู่บ้านนานนัก
ค่ำวันหนึ่ง หลังจากเลิกงานและกลับถึงบ้าน สายใจก็พบว่าภาคินกำลังนั่งอ่านเอกสารบนโต๊ะในห้องนั่งเล่น เธอรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย เพราะปกติเขามักจะกลับบ้านดึก หรือไม่ก็ออกไปข้างนอกในยามค่ำคืน
“ทำงานดึกจังนะคะ” สายใจทักขึ้นเบา ๆ โดยไม่ได้ตั้งใจจะเริ่มต้นบทสนทนา แค่คิดว่าจะผ่านไปห้องตัวเองเงียบ ๆ แต่ท่าทางเขาดูเคร่งขรึมจนเธออดไม่ได้ที่จะพูดอะไรสักคำ
ภาคินเงยหน้ามองเธอ “ก็พอ ๆ กับที่คุณกลับบ้านดึกทุกวันนั่นแหละ” เขาพูดพลางหันกลับไปมองเอกสารต่อ
สายใจยิ้มบาง “ฉันทำงานเพื่อให้ไม่ต้องกลับมาเจอคุณบ่อยไงล่ะคะ นี่ก็เป็นตามข้อตกลงของเราอยู่แล้ว”
ภาคินแค่นหัวเราะ “ดีแล้ว ถ้าคุณรู้จักอยู่ในกรอบของตัวเอง ผมก็ไม่มีอะไรจะพูด”
สายใจสะบัดหน้าเล็กน้อย “ก็หวังว่าเราจะอยู่กันแบบนี้ไปได้เรื่อย ๆ นะคะ” เธอพูดอย่างเย้ยหยัน ก่อนจะเดินผ่านไปยังห้องของตัวเอง
เช้าวันถัดมา สายใจออกไปทำงานตามปกติ แต่ระหว่างทางนั้นเธอก็ได้รับโทรศัพท์จากแม่ที่เอ่ยปากให้เธอและภาคินไปร่วมงานเลี้ยงประจำปีของบริษัทครอบครัว เขาไม่อาจปฏิเสธคำขอของแม่ได้ จึงต้องจำใจไปในฐานะคู่รักที่ดูดี
คืนนั้นในงานเลี้ยง สายใจในชุดราตรีสีน้ำเงินเข้มดูสวยสะกดทุกสายตา ส่วนภาคินเองก็ดูโดดเด่นในชุดสูทดำเคร่งขรึม จนคนรอบข้างต่างชมว่าทั้งสองเหมาะสมกันเป็นอย่างดี
“คุณสองคนดูเข้ากันได้ดีนะคะ เหมือนคู่ที่รักกันมากเลย” ญาติคนหนึ่งเอ่ยขึ้นระหว่างที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกับแขกคนอื่นในงาน
สายใจฝืนยิ้มให้ดูเป็นธรรมชาติ แต่ในใจเธอรู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อย เธอชำเลืองมองภาคินที่ยิ้มแค่พอเป็นมารยาท ก่อนจะตอบ “ขอบคุณค่ะ”
หลังจากคุยกับแขกไปสักพัก ภาคินก็ดึงแขนสายใจให้เดินออกมาจากมุมที่เต็มไปด้วยสายตาของผู้คน เธอรู้สึกแปลกใจ แต่ก็ยอมตามเขาออกมาเงียบ ๆ
“คุณไม่ชอบงานเลี้ยง?” ภาคินถามขึ้นในขณะที่พวกเขามายืนอยู่ที่มุมระเบียงด้านนอกห้องจัดเลี้ยง
“ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอกค่ะ ฉันแค่รู้สึกแปลก ๆ เวลาต้องทำตัวเหมือนคู่รักที่สมบูรณ์แบบในสายตาคนอื่น” เธอพูดตรง ๆ พลางทอดสายตามองออกไปข้างหน้า
ภาคินนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นเสียงเรียบ “เราก็แค่ต้องทำตามหน้าที่เพื่อครอบครัว จะเกลียดหรือไม่ชอบกันก็ไม่ใช่ปัญหา”
สายใจหันมามองเขา ดวงตาของเธอมีแววความผิดหวังเล็ก ๆ ที่แฝงอยู่โดยที่เธอเองก็ไม่เข้าใจ “ฉันรู้ค่ะ แค่บางทีก็อดคิดไม่ได้ว่า…ถ้าเราได้เลือกชีวิตของตัวเองก็คงจะดีกว่านี้”
ภาคินไม่ตอบอะไร เขาหลุบตาลงและนิ่งไป สายใจจึงตัดสินใจเดินกลับเข้าไปในงาน ทิ้งเขายืนอยู่ที่ระเบียงคนเดียว
คืนนั้นสายใจกลับบ้านพร้อมความรู้สึกที่ปะปนในใจ เธอเริ่มตั้งคำถามกับตัวเองว่าทำไมต้องรู้สึกเช่นนี้กับคนที่เธอไม่เคยสนใจ
และในใจลึก ๆ เธอก็เริ่มสงสัยว่า ข้อตกลง “ต่างคนต่างอยู่” นั้นจะยังใช้ได้อีกนานแค่ไหน…