ยอมเสียความบริสุทธิ์เพื่อแลกกับเงิน และของมีค่าเกือบ 20 ล้านบาทกะว่าถึงฝั่งจะชิ่งหนี ทว่าโชคชะตากลับเล่นตลกผลักให้เธอกลับมาเจอเขาอีกครั้ง
"ว่าไงเมียจ๋า มาหาผัวถึงที่เลยเหรอ"
'ซวยแล้วไง...โอ๊ยยยยย!'
รัก,มาเฟีย,สายลับ,พระเอกคลั่งรักมาก,นางเอกปล้นเก่ง,โรมานซ์,หลงเมีย,Spy,รักเมีย,พระเอกรวยมาก,ฟีลกูด/feelgood,ไม่มีนอกกายนอกใจ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
![นายใหญ่ปราบเด็ก [Mafia Pandorica] โดย Fortune_289 @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์](https://dur8fz7tiz12s.cloudfront.net/books-01JCYNTJG63Y9WV2FEPHSD80FV/cover/01JCYNTJG63Y9WV2FEPHSD80FV-1731901344263 "นายใหญ่ปราบเด็ก [Mafia Pandorica] โดย Fortune_289 @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์")
ยอมเสียความบริสุทธิ์เพื่อแลกกับเงิน และของมีค่าเกือบ 20 ล้านบาทกะว่าถึงฝั่งจะชิ่งหนี ทว่าโชคชะตากลับเล่นตลกผลักให้เธอกลับมาเจอเขาอีกครั้ง
"ว่าไงเมียจ๋า มาหาผัวถึงที่เลยเหรอ"
'ซวยแล้วไง...โอ๊ยยยยย!'
ผู้แต่ง
Fortune_289
เรื่องย่อ
ยอมเสียความบริสุทธิ์เพื่อแลกกับเงิน และของมีค่าเกือบ 20 ล้านบาทกะว่าถึงฝั่งจะชิ่งหนี ทว่าโชคชะตากลับเล่นตลกผลักให้เธอกลับมาเจอเขาอีกครั้ง
"ว่าไงเมียจ๋า มาหาผัวถึงที่เลยเหรอ"
'ซวยแล้วไง...โอ๊ยยยยย!'
ไมลส์ เวลลีย์ นายใหญ่แห่ง Pandorica เจ้าของธุรกิจเรือสำราญ มีท่าเรือเป็นของตัวเอง ร่ำรวยเป็นเจ้าของธุรกิจหลานแสนล้าน เขาชอบปาร์ตี้นั่งมองลูกค้าสาวสวยที่ร่ายรำอยู่บนเรือสำราญราคาแพง แต่ทว่าวันหนึ่งกลับไปหลงเด็กเสิร์ฟบนเรือของตัวเองเสียอย่างนั้น
"สวยวะ...!"
"กูอยากได้..."
"กูจะเอา..."
ใบพัด พัชชาภา ดรุณากิจ สายลับสาวสวยสุดเซ็กซี่ ภายนอกเธอเป็นคนธรรมดา และไม่มีใครรู้ว่าหญิงสาวประกอบอาชีพอะไร แต่แล้ววันนึงความซวยก็มาเยือนเมื่อบ้านที่อาศัยอยู่กำลังจะถูกยึด อย่าเพิ่งมารู้ความจริงว่าคุณพ่อเอาไปจำนองเพื่อมาใช้หนี้พนันจนหมดตัว
"แล้วเราจะไปอยู่ที่ไหน ทำไมพ่อทำแบบนี้ล่ะ หนูอุตส่าห์หาเงินมาจุนเจือครอบครัว ไม่คิดเลยว่าพ่อจะทำแบบนี้"
"แล้วฉันจะไปหาเงินจากไหนมาไถ่บ้านเนี่ย โอ๊ย...! ทำไงดีเนี่ย"
"มีงานให้หนูทำไหม ร้อนเงินอะ"
"มี... ถ้าสำเร็จเอาเงินไปเลย 2 ล้านบาท"
"2 ล้านบาท! งานอะไรทำไมเงินดีแบบนี้"
"ฆ่าคน"
คำเตือน...
มีเนื้อหารุนแรง คำหยาบ มีการใช้อาวุธ
ไม่มีนอกกายนอกใจ ไม่มีทำร้ายร่างกาย
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน...!!
นิยายเรื่องนี้เป็นลิขสิทธิ์ของ ไรท์ พสุมันตรา
ห้ามนำไปคัดลอกหรือดัดแปลงเด็ดขาด
หากผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้
ฝากกดติดตามและเป็นกำลังใจให้นักเขียนด้วยนะคะ
ขอบคุณที่สนับสนุนการมาตลอด 🙏
ใบพัดขับรถมาถึงที่ท่าเรือของ Pandorica หญิงสาวฝากไว้กับโกดังรับฝากรถ จากนั้นก็หิ้วกระเป๋าเดินออกมายังท่าเรือ จ้องมองไปยังเรือสำราญลำใหญ่ที่จอดอยู่ตรงท่า ซึ่งตอนนี้กำลังลำเลียงขนของลงไปใต้ท้องเรือ โดยที่บรรดาลูกค้าทั้งหลายก็ขึ้นไปเชยชมบรรยากาศภายในนั้น หรูหราสมกับเป็นเรือราคาหลักหมื่นล้าน สิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ภายในนั้นมีพร้อมทุกอย่าง ไม่รู้ว่าชาตินี้เธอจะมีโอกาสได้เป็นเจ้าของท่าเรือ และก็เรือสำราญแบบนี้หรือเปล่า ต้องทำบุญมามากมายขนาดไหนถึงได้เป็นเจ้าของสถานที่แบบนี้ได้
"เฮ้อ!"
เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูข้อความ แล้วตอนนี้คนรู้จักของพี่ชายคนสนิทให้เธอไปหาข้างในเรือสำราญ เธอเดินเข้าไปเรื่อย ๆ ก่อนจะเจอผู้หญิงคนหนึ่ง แต่งตัวชุดเดรสสีขาวดูเซ็กซี่ ยืนรออยู่ตรงหน้าทางเข้า
"สวัสดีค่ะ ใช่พี่ปีโป้หรือเปล่าคะ"
น้องชื่อใบพัดใช่ไหม"
หญิงสาวพยักหน้าทันทีก่อนจะยกมือไหว้พี่ปีโป้ ซึ่งคนนี้คือคนที่รุ่นพี่ของเธอได้บอกไว้ ว่าเป็นคนรู้จักที่สนิทกัน และถ้าเธอจะเข้ามาทำงานที่นี่ก็ต้องผ่านผู้หญิงคนนี้ เพราะว่าเธอเป็นผู้จัดการที่บาร์ในเรือสำราญแห่งนี้
"ใช่ค่ะ สวัสดีค่ะ"
"สวัสดีจ้ะ สวยใช้ได้เลยนะเนี่ยเรา ไปอยู่ที่บาร์รับรองว่าลูกค้าชอบแน่นอน เงินรายวันอาจจะไม่ได้มาก แต่ทิปหนักนะบอกไว้ก่อน เรารู้ใช่ไหมว่าทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟค่อนข้างที่จะเปลืองตัว แต่ทางบาร์ของเรามีกฎว่าลูกค้าทำได้เพียงแค่จับมือแล้วก็โอบเอวเท่านั้น ไม่มีสิทธิ์ทำมากกว่านี้เพราะฉะนั้นไม่ต้องห่วงนะ"
และเมื่อได้ยินแบบนั้นไปพัดเองก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาหน่อย ตั้งแต่เธอเกิดมาจนอายุถึงตอนนี้ยังไม่เคยมีความสัมพันธ์กับผู้ชายคนไหนมาก่อนในชีวิต เนื่องจากว่าทำงานหาเงินเหนื่อยแทบขาดใจ ไม่มีเวลาที่จะมีความรักของตัวเอง และถ้าพ่อกับแม่ของเธอยังเป็นแบบนี้ คำว่าครอบครัวซึ่งคือสามี และลูกคงจะไม่เกิดขึ้นกับผู้หญิงที่ชื่อใบพัดเด็ดขาด
"หนูจะตั้งใจทำงานค่ะ"
"เราสวยนะพี่ชอบ งั้นเอาเป็นว่าพี่ให้รายวันวันละ 4,000 บาทแล้วกัน เรือสำราญที่นี่เงินดีจะตาย แต่ว่าเรามาทำแค่ชั่วคราวใช่หรือเปล่า"
"ใช่ค่ะ หนูมีงานที่ทำอยู่แล้ว แต่ว่าช่วงนี้ว่างค่ะก็เลยหาอะไรทำเพิ่ม"
"ขยันเหมือนกันนะเนี่ย ถ้างั้นตามพี่มา ไปเรียนรู้งานกันก่อนเพราะเดี๋ยวจะต้องเริ่มงานแล้ว"
ปีโป้พาใบพัดเข้าไปในเรือสำราญ หญิงสาวจะมีห้องพักของพนักงานที่อยู่อีกฝั่ง จะอยู่คนละทางกับห้องพักของลูกค้า เธอจะต้องได้แต่งตัวสวย และเซ็กซี่ ก็ไม่แปลกใจว่าทำไมถึงให้รายวันตั้ง 4,000 บาท เปลืองตัวนั่นเอง แต่ไม่เป็นไรเธอยอมเพื่อเงิน
หลังจากนั้นหญิงสาวก็เข้ามายังบาร์ที่อยู่บนเรือสำราญ ตั้งใจเรียนรู้งานกับพี่ปีโป้ และบางอย่างเธอก็ค่อนข้างมีประสบการณ์ไม่น้อย ความที่ทำหน้าที่สายลับสืบราชการมาตลอดหลายปี จึงทำให้เธอสามารถเรียนรู้งานได้เร็ว และยิ่งงานที่บาร์เหล้าเธอค่อนข้างมีประสบการณ์ไม่น้อย ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงแค่การสืบราชการ แต่เธอก็ได้เรียนรู้จริงจากที่ผ่านมา
"อันนี้ชุดของใบพัดนะ ใส่ได้ใช่ไหมไม่ดูโป๊ไปใช่หรือเปล่า"
"หนูก็เลือกไม่ได้นี่คะ ใส่ได้ค่ะไม่เป็นไรหรอก"
"ดีแล้วล่ะที่เราไม่เรื่องมาก อดทนเอานะเพื่อเงิน"
ใบพัดพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะถือชุดเดรสสีแดงเพลิงเดินเข้าไปข้างหลังร้าน ซึ่งมีห้องน้ำเอาไว้ให้พนักงานเข้า หญิงสาวเข้าไปเปลี่ยนชุดข้างใน ในระหว่างที่แต่งตัวก็จ้องมองไปยังกระจก ชุดที่เธอได้รับมาเป็นเสื้อสายเดี่ยวคล้องคอสีแดงเพลิง แล้วก็กระโปรงสีแดงสั้นเข้าชุดกัน รองเท้าส้นสูงขนาด 4 นิ้ว ตรงช่วงเอวมีเพชรประดับตกแต่งให้ดูสวยงาม
"เฮ้อ! นี่ฉันมาถึงจุดนี้แล้วเหรอเนี่ย"
เธอจ้องมองตัวเองด้วยความสมเพช จากตำรวจยศร้อยตรีผันตัวมาเป็นสายลับ และตอนนี้กำลังมาเป็นเด็กเสิร์ฟอยู่บนเรือสำราญ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตัวเองจะมาอยู่จุดนี้ได้ ทั้งที่หลายปีมานี้เธอสามารถหาเงินได้หลายล้านบาท แต่แปลกดีนะที่นอกจากจะไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอัน สมบัติที่เคยมีก็ถูกผลาญไปหมด
"เฮ้อ! ช่างเถอะไปทำงานดีกว่า"
เธอเดินออกไปข้างนอก และเตรียมตัวทำงานในช่วงเวลาต่อมา ใบพัดตั้งใจเรียนรู้งานเป็นอย่างดี และทำตามคำสั่งของปีโป้แทบทุกอย่าง รับออเดอร์จากลูกค้า ซึ่งมีพวกหัวงูหลายคนที่หลงเสน่ห์ของเธอ จนยอมซื้อ drink เพื่อให้ได้ตัวเธอมานั่งอยู่เป็นเพื่อน เอาจริงไม่ต่างจากเด็กเอนเลย ก็ไม่แปลกใจว่าทำไมทุกคนถึงบอกว่าเงินดีเหลือเกิน
"คนสวยพี่จะต้องซื้ออีกกี่ดริงก์ถึงจะได้น้องมานั่งด้วยครับ"
"สำหรับคนนี้ ต้องซื้อขั้นต่ำ 100 ดริงก์ ค่ะ เพราะว่าน้องเป็นเด็กใหม่เพิ่งเข้ามาทำงานวันนี้วันแรก สวย บริสุทธิ์ สดใหม่ 100 ดริงก์ ยังน้อยไปด้วยซ้ำค่ะ"
ปีโป้ที่ยืนอยู่บริเวณนั้นรีบเข้ามาช่วยเหลือใบพัดที่ตอนนี้ไม่รู้จะตอบคำถามลูกค้าหัวงูว่าอย่างไร เอาจริงถ้าผู้ชายโต๊ะนี้เหมา 100 ดริงก์ เพื่อให้เธอไปนั่งด้วย เท่ากับว่าคืนนี้เธอจะได้เงินจากส่วนแบ่งในการซื้อดริงก์เป็นเงินหลายหมื่นบาท เพราะที่นี่จะขายดริงก์ในราคาดริงก์ละ 500บาท เพียงแค่คืนเดียวยังทำรายได้ขนาดนี้ ไม่แปลกใจที่ใครก็อยากเข้ามาทำงานบนเรือสำราญแห่งนี้
"ทำไมเด็กคนอื่น ฉันจ่ายเงินแค่ 6-7ดริงก์ ก็ได้มานั่งด้วยแล้ว"
"ไม่งั้นซื้อดริงก์กับเด็กคนอื่นดีไหมคะ สำหรับน้องใบพัดอาจจะยังไม่ใช่ตอนนี้"
"ถ้าอย่างนั้นเอามาเลยสองระ..."
"ต้องขอโทษคุณลูกค้าด้วยนะครับ สำหรับน้องใบพัดในคืนนี้มีคนเหมาดริงก์ไปแล้ว 500ดริงก์ ถ้าคุณลูกค้าอยากจะซื้อดริงก์กับน้อง รอเป็นวันอื่นแล้วกันนะครับ"
ปีโป้หันไปมองใบหน้าของผู้ชายที่อยู่ข้างหลังก็เบิกตากว้างอย่างตกใจ เพราะคนที่เข้ามาเจรจาให้ก็คือคนสนิทของนายใหญ่แห่ง Pandorica ซึ่งเท่ากับว่าคนที่เหมาน้องในคืนนี้ก็คือ นายใหญ่แห่ง Pandorica หรือคุณไมลส์ เวลลีย์ เจ้าของเรือสำราญแห่งนี้
"คุณโรเจอร์ปีโป้ขอร้องค่ะ ขอเปลี่ยนเป็นคนอื่นได้ไหม"
"นายใหญ่จะเอาคนนี้"
"มีอะไรกันเหรอคะ..."