วิธีเดียวที่พลิกชีวิตจากนางร้ายตกอับฉาวโฉ่กลับไปเป็นนางร้ายตัวแม่ มีเพียงแค่เป็นคู่นอนของมาเฟียตระกูลคีนเท่านั้นเอง แต่ระวังหน่อยล่ะ เขาว่ากันว่า ไม่มีคู่นอนคนไหนทนความฮาร์ดคอร์ของพวกเขาได้สักเท่าไหร่

[7P]นางร้ายของมาเฟีย - บทที่ 5 เข้าถ้ำเสือ(แอนดริวปาริณ) โดย มักกอลลีกลิ่นมิ้นท์ @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-หญิง,ไทย,sex group,sextoy,นางร้าย,มาเฟีย,7P,อีโรติก,NSFW,PWP,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

[7P]นางร้ายของมาเฟีย

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ชาย-หญิง,ไทย

แท็คที่เกี่ยวข้อง

sex group,sextoy,นางร้าย,มาเฟีย,7P,อีโรติก,NSFW,PWP

รายละเอียด

[7P]นางร้ายของมาเฟีย โดย มักกอลลีกลิ่นมิ้นท์ @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

วิธีเดียวที่พลิกชีวิตจากนางร้ายตกอับฉาวโฉ่กลับไปเป็นนางร้ายตัวแม่ มีเพียงแค่เป็นคู่นอนของมาเฟียตระกูลคีนเท่านั้นเอง แต่ระวังหน่อยล่ะ เขาว่ากันว่า ไม่มีคู่นอนคนไหนทนความฮาร์ดคอร์ของพวกเขาได้สักเท่าไหร่

ผู้แต่ง

มักกอลลีกลิ่นมิ้นท์

เรื่องย่อ

สารบัญ

[7P]นางร้ายของมาเฟีย-คำเตือน ,[7P]นางร้ายของมาเฟีย-บทนำ ตกอับ,[7P]นางร้ายของมาเฟีย-บทที่ 1 นัดพบ,[7P]นางร้ายของมาเฟีย-บทที่ 2 คืนวงการ(คิมหันต์ปาริณ),[7P]นางร้ายของมาเฟีย-บทที่ 3 ไฮป์(โจชัวปาริณ),[7P]นางร้ายของมาเฟีย-บทที่ 4 ผีพนัน(เจเดนปาริณ),[7P]นางร้ายของมาเฟีย-บทที่ 5 เข้าถ้ำเสือ(แอนดริวปาริณ),[7P]นางร้ายของมาเฟีย-บทที่ 6 คลังสมบัติ(คาร์ลปาริณ),[7P]นางร้ายของมาเฟีย-บทที่ 7 ปาร์ตี้ชุดวันเกิด(ฟีลิกซ์ปาริณ),[7P]นางร้ายของมาเฟีย-บทที่ 8 ข่าวลือแปลกๆ(คิมหันต์เจเดนปาริณ),[7P]นางร้ายของมาเฟีย-บทที่ 9 คลับvip(ฟีลิกซ์คาร์ลปาริณ),[7P]นางร้ายของมาเฟีย-บทที่ 10 สมรภูมิ(แอนดริวโจชัวปาริณ)

เนื้อหา

บทที่ 5 เข้าถ้ำเสือ(แอนดริวปาริณ)

เซฟเฮ้าท์ย่านเมืองรอง ในจังหวัดที่ผู้คนไม่พลุกพล่าน ประชากรมีความหนาแน่นน้อยกว่าเมืองหลักที่ผู้คนมักเดินทางไปท่องเที่ยว สำหรับคนอื่นการคมนาคมที่ปราศจากความสะดวกสบาย ความเจริญย่างกรายมาไม่ถึง ย่อมไม่ใช่สถานที่ที่น่าเดินทางมาเยือนสักเท่าไหร่ ทั้งอยู่อาศัยหรือแวะท่องเที่ยว หากแต่สำหรับแอนดริว ที่นี่เหมาะสำหรับสร้างบ้านและโกดังเก็บสินค้าเพื่อส่งออก รวมไปถึงการเจรจาซื้อขาย เพราะไม่มีใครมายุ่มย่าม เพราะทุกคนล้วนสนใจแต่ปากท้องของตนเองจนละเลยสิ่งผิดหูแปลกตา แม้ว่าใต้รถลำเลียงพืชพันธุ์ทางการเกษตรจะอุดมไปด้วยอาวุธสงครามก็ตามที 


น้องชายเล็กของครอบครัวยิ้มร่าเมื่อเห็นใบหน้าของสาวสวยที่เขารอให้เวลาว่างตรงกันมาทั้งสัปดาห์ พอเห็นพี่ๆเอ่ยชมเครื่องเคราของหญิงสาวหลังผ่านการยกเครื่องมาใหม่ เขาก็อยากจะพิสูจน์มันสักหน่อย


ดวงตาสดใสจับจ้องกายขาวผ่องไร้อาภรณ์ปกปิดด้วยความพึงพอใจ ปาริณที่คลุกคลีกับพวกเขามากขึ้นเริ่มจะเป็นงานโดยไม่ต้องจ้ำจี้จ้ำไชสอนให้มากความ เขาชอบสาวที่อายุเกิน22ก็เพราะแบบนี้ วัยที่ความสาวสะพรั่งเต็มที่ วัยที่ผ่านประสบการณ์และตกตะกอนเป็นผลึกงดงาม วัยที่เต็มไปด้วยความเป็นผู้ใหญ่ วัยที่เพียงแค่มองตาก็รับรู้ได้ถึงไฟแห่งอารมณ์ที่ลุกโชน วัยที่คุยกันด้วยอารมณ์เร่าร้อนปราศจากเสื้อผ้าเกะกะคอยขัดขวาง 


"คิดถึงจะแย่ คิดถึงผมไหม?"ใบหน้าหล่อซุกไซ้กับอกอวบอัด เขาหลงใหลกลิ่นน้ำหอมราคาแพงบนร่างกายของหญิงสาว ราวกับมันเป็นสารเสพติดชนิดรุนแรง 


"ไม่เลยสักนิด"คำตอบที่สมกับเป็นปาริณถูกเอ่ยออกมา หญิงสาวจ้องมองการกระทำอีกฝ่ายด้วยสายตาร้ายกาจอย่างที่เคยเป็นมาตลอด ในเมื่อตอนนี้ได้ก้าวกลับขึ้นไปสู่จุดเดิม หล่อนก็ไม่จำเป็นต้องเอาอกเอาใจใครอีกต่อไป 


"ฮ่าๆๆๆๆ เปลี่ยนสีเร็วนะครับ? หรืองอนที่ต้องเข้าคลินิก?"แอนดริวเอ่ยถาม เขาไม่วายที่ล้อเรื่องที่หญิงสาวต้องพบแพทย์เพื่อยกเครื่องชุดใหญ่หลังการร่วมรักหมู่คราวนั้น พอเดาได้จากที่หล่อนขู่ฟ่อๆใส่เขากับบรรดาพี่ๆ ถึงแม้จะละเว้นคาร์ลกับคิมหันต์เอาไว้ก็ตาม กระนั้น เขาก็ยังนึกเอ็นดูหล่อนอยู่เหมือนเดิม เวลาได้ยินเสียงหวีดแหลมปรี๊ดนั่นครางกระเส่าหวานๆ มันชวนฟังพิลึก 


"ฉันก็เป็นของฉันแบบนี้"คนปีกกล้าขาแข็งเอ่ยอย่างไม่ยี่หระ หล่อนเป็นคนแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรอยู่แล้ว ไม่มีทางเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้หรอก และไม่มีวันคิดจะเปลี่ยนด้วย ใบหน้าสวยเชิดรั้น ทำเอาชายร่างสูงอดไม่ได้ที่จะหอมแก้มสวยนั่นฟอดใหญ่ 


"แบบนี้ก็ดีครับ สนุกดี ผมชอบ"แอนดริวหัวเราะร่า เขายกกายเล็กขึ้นนั่งบนตักเปลือยเปล่าของตนเอง ซุกใบหน้ากับอกอวบสูดดมกลิ่นเนื้อสาวด้วยความกระหายอยาก


"อาาา ไม่เอาแบบนี้สิ"ถึงจะเอ่ยห้าม แต่กลับส่งเสียงครางยามถูกลิ้นแลบเลียเคล้าคลึงจุกสีสวย อกงามแอ่นรับสัมผัสวาบหวามนั่นอย่างไม่มีติดขัด ราวกับว่าหล่อนเองก็หลงใหลในสัมผัสที่ได้รับเช่นกัน 


ไร้เสียงตอบรับ คนตัวโตยังคงดูดดื่มกับเต้ากลมกลึงทั้งซุกไซ้ละเลียดเลียอย่างย่ามใจ เสียงประท้วงและเสียงครางหวีดแหลม ไม่ได้ทำให้แอนดริวคิดจะหยุดเลยสักนิด เขายังคงสลับดูดเม็ดอกงามทั้งซ้ายขวาสลับกันไปมา พร้อมทั้งใช้มือบีบขยำฐานอกจนขึ้นสีระเรือ


"พอก่อนสิ"ปาริณครางกระเส่า ใบหน้าของหล่อนแดงก่ำ มือเล็กทั้งสองข้างดันหน้าหล่อๆของมาเฟียหนุ่มให้พ้นจากทรวงอกชื้นแฉะขึ้นสีไม่ต่างจากใบหน้า ที่เขาทำมันมากเกินไป มากจนหล่อนรู้สึกเกินไป ร่างกายตอบสนองสัมผัสนั้นเสียจนนึกชังขึ้นมา เรียวขางามหนีบเข้าหากัน ถึงแม้มันจะไม่ช่วยอะไรก็ตามในเมื่อเมือกใสลื่นไม่อาจฝืนกลั้นเอาไว้ได้


"แฉะแล้วเหรอครับ?"คนชอบแกล้งเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มอย่างหน้าตาเฉย นั่นทำให้ไหล่แกร่งถูกตีแรงๆจนเกิดเสียง ทว่ามันกลับไม่ได้ทำให้แอนดริวสะทกสะท้านเลยสักนิด เขาพลิกร่างบางให้หันหลังอิงอกแกร่งของตนเอง จงใจใช้ปลายนิ้วหัวแม่มือบี้กลางกลีบเนื้อฉ่ำวาว สัมผัสสากทำเอาหญิงสาวสะดุ้งเฮือก


"แอนดริว อือออ"ลากเสียงครางผะแผ่วด้วยความกระสัน หล่อนหนีบท่อนขาเข้าหากัน หากแต่ถูกขาแกร่งแยกให้แหกออกจากกัน ร่องก้นถูกเอ็นใหญ่แนบเบียดบี้เอาไว้เสียจนรู้สึกเบียดเสียดแม้จะไม่มีการสอดใส่ 


แอนดริวหัวเราะเบาๆ ชายหนุ่มกดปลายนิ้วลงกับปากทางสวยที่กำลังเต้นกระตุก เสียงสะอึกกับคมเล็บที่จิกลงบนต้นแขนแกร่งไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มสะทกสะท้านแต่อย่างใด เขายังคงพึงพอใจที่ได้กลั่นแกล้งหญิงสาวให้อยู่ในสภาพน่าอายเช่นนี้ได้ 


"หิวแล้วเหรอครับ? ตะกละจัง"แค่ได้ยินเสียงหัวเราะลอดออกมา ก็รับรู้ได้แล้วว่าเขาไม่ได้หมายถึงอาหาร หากแต่หมายถึงทางด้านล่างที่กำลังดูดกลืนเรียวนิ้วของเขาอย่างตะกละตะกลามต่างหากล่ะ


"อ๊ะ!! อา...."ครางเสียงทุ้มต่ำต่างจากปกติ หยาดน้ำตาไหลซึมอาบแก้ม ความรู้สึกเสียวไหลลามไปทั่วกายเมื่อปลายนิ้วของชายหนุ่มชำแรกผ่านทางคับแน่น เขาจงใจขยับมันเสยขึ้นด้านบน ครูดกับโพรงผนังนุ่มหยุ่น นิ้วสากถูกับจุดไหลสัมผัสทำให้หญิงสาวดิ้นพล่าน ส่งเสียงร้องไม่เป็นภาษาออกมาแทน 


"แม่ง!! ผมไม่ไหวแล้วว่ะ ข้างในแม่งตอดกว่าข้างนอกอีก เหนื่อยหน่อยนะ ปาริณ"แอนดริวสบถ เพียงแทรกนิ้วหมายจะแกล้งหญิงสาวให้แสดงสัญชาตญาณดิบออกมา ทว่ากลับเป็นเขาเองที่ทนไม่ไหว จำใจต้องรูดปลายนิ้วออกมา ก่อนจะยกสะโพกสวยขึ้นเหนือตัก ในเมื่อไม่มีร่องสวยกดนาบเอาไว้ แท่งเนื้อแข็งขืนก็ตั้งชันขึ้นหา ส่วนหัวของมันฉ่ำวาวไปด้วยคราบความต้องการของชายหนุ่มเอง เขาจ่อมันเข้ากับปากทางสีสด มันกระตุกดูดส่วนที่ใกล้ที่สุด ทำให้อดทนไม่ไหวกดสะโพกงามกลืนกินส่วนกลางกายลงมาครึ่งลำ 


ปาริณสะอึก หล่อนไม่ทันได้ตั้งตัวเสียด้วยซ้ำ รู้ตัวอีกทีสิ่งแปลกปลอมก็แทรกเข้ามาเกินครึ่งเสียแล้ว เสียงครางเบาหวิวเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากสวย อกอวบกระเพื่อมสูดลมหายใจเข้าออกอย่างช้าๆเพื่อผ่อนอารมณ์และคุมสติเอาไว้ยามถูกมือหนาวางทาบบนสะโพกสวย เพราะอีกสักพัก เขาคงกดร่างหล่อนลงไปมิดสุดลำเอ็นแน่ๆ  


"ซี๊ดดด"นั่นปะไร ผิดจากที่คิดเอาไว้เสียเมื่อไหร่ ร่างทั้งร่างถูกกดลงแนบชิดสุดโคนท่อนเนื้อแข็งๆ ตามมาด้วยเสียงสูดปากของคนตัวโต  เขาแช่ค้างเอาไว้ ปล่อยให้ทางคับแน่นตอดรัดเร้าอารมณ์อีกสักพัก มือข้างหนึ่งหยิบออกมาถ่ายเงาสะท้อนจากกระจกฝั่งตรงข้าม แสงแฟลชสาดส่องทำให้ห้องสว่างโร่เพียงไม่กี่วินาที นั่นเองที่ทำให้ปาริณได้ทันเห็นว่าห้องนี้มีกระจกและการถ่ายรูปเมื่อกี๊คงติดภาพน่าอายของหล่อนเอาไว้แน่ๆ 


"ไม่ได้ถ่ายหน้า ผมถ่ายแค่ช่วงล่าง ไม่ต้องห่วง ผมก็ต้องเซฟชีวิตผมเหมือนกัน เพราะถ้าถ่ายติดหน้า มันก็ต้องติดผมไปด้วย คิมหันต์คงได้ถลกหนังพรมไปทำเป็นพรมแน่ๆ"เขาสาธยายยืดยาวก่อนจะส่งมือถือให้ร่างบางเช็คภาพ สิ่งที่เห็นไม่ต่างจากที่เขาบอกสักเท่าไหร่ ทว่ายังไม่ทันจะได้เอ่ยอะไร สะโพกแกร่งก็โถมขยับขึ้นมาเสียก่อน 


"อ๊ะ!!! อืออ"มือถือร่วงจากมือเล็กลงไปนอนแอ้งแม้งบนพื้น ร่างบางสั่นไหวไปตามแรงกระแทกกระทั้น ปาริณครวญครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน เรียวขาทั้งสองแยกกว้างอัตโนมัติ พร้อมกับแผ่นหลังที่เอนอิงกับอกแกร่ง มือทั้งสองข้างส่งไปด้านหลังวางทาบกับขอบโซฟา 


อารมณ์มีอำนาจมากกว่าเหตุผลและความถือตัว หญิงสาวปล่อยให้คนตัวโตตักตวงความสุขจากร่างกายของตนให้คุ้มค่า ปล่อยให้เขากระแทกสะโพกแกร่งอัดกระหน่ำใส่กลีบฉ่ำแฉะอย่างเอาเป็นเอาตายจนเสียงเนื้อดังก้อง 


"อู้วววว ยิ่งโดนซอยแรงๆ ยิ่งตอดถี่ หมอคลินิคนี้โคตรเก่งเลยว่ะ"เขาครางแทบไม่เป็นภาษา สะโพกสอบยังคงซอยขยับไม่หยุดหย่อน แรงตอดรัดทำให้เขาแทบคลั่งตาย 


"อุ๊ว อั่ก อ๊ะ อาา"ปากสวยเผยอเตรียมตำหนิถ้อยคำน่าอายนั่น หากแต่ร่างกายกลับไม่ให้ความร่วมมือเลยสักนิด มันตอบรับคำพูดลามกนั่นอย่างหน้าตาเฉย ซ้ำยังแสดงออกว่าชื่นชอบเสียด้วย 


สองเต้าใหญ่ถูกมือหนาตะปบบีบคลึงบดขยี้ตุ่มไตสีสวยที่ตั้งชันสู้นิ้ว เขาละเลงปรนเปรออกสวยเร้าอารมณ์วาบหวามในกายสวยให้เดือดพล่านยิ่งขึ้น  


"อืมม"ใบหน้าสวยหันไปด้านข้าง ยินยอมให้ชายหนุ่มแทรกลิ้นควานหาความหวานในโพรงปากเล็ก เรียวลิ้นเกี่ยวกระหวัดกันไปมาอย่างไม่มีใครยอมใคร เสียงดูดดุนแสนลามกดังลอดกลีบปากสวยออกมา มุมปากงามถูกเคลือบด้วยน้ำเชื่อมใสเลอะเปื้อนอยู่ บางส่วนหยดไหลซึมไปตามลำคอระหง 


ส่วนกลางกายโถมขยับเข้าหากันอย่างบ้าคลั่ง บั้นท้ายงามโยกขย่มอย่างหนักหน่วง สะโพกแกร่งโถมขยับสวนเน้นๆทุกจังหวะ 


"ซี๊ดดด"มือสวยปาดรอยเลอะบนมุมปากออกอย่างลวกๆเมื่อจูบหนักๆจบลง หล่อนถูกจับพลิกกายหันหน้าไปหาอีกฝ่าย แผ่นหลังเล็กถูกวางทาบลงกับโต๊ะกลาง ความเย็นของแผ่นกระจกทำเอาปาริณสะดุ้ง ทว่าเพียงครู่เดียว ความเสียวซ่านก็กลับคืนมาอีกครา เรียวขาข้างหนึ่งถูกยกขึ้นพาดไหล่แกร่ง แอนดริวโถมกระแทกกระทั้นใส่ทางคับแน่นอย่างรุนแรง เขาครางเสียงพร่า มือข้างที่ว่างบีบขยำทรวงอีกอวบจนขึ้นสีแดงระเรื่อ 


"อะ อาาา อื้ออ อ๊าาา อาา"บั้นท้ายสวยแอ่นร่อนขยับเข้าหาความแข็งขืนที่กระหน่ำตอกลงมาเช่นกัน หล่อนครางแทบไม่เป็นภาษาเสียด้วยซ้ำ ร่างทั้งร่างสั่นสะท้านด้วยความกระหาย สาดความต้องการใส่กันอย่างรุนแรงไม่มีใครยอมใคร 


"อาววว อาาา ตอดแรงมากเลยปาริณ"เอ่ยชมพลางกดแก่นกายแช่ค้างในโพรงสวยที่กำลังเต้นตุบๆรัดสิ่งแปลกปลอมเอาไว้ น้ำรักจำนวนมากไหลท่วมโพรงผนังลึก หญิงสาวรับรู้ได้จากความรู้สึกร้อนวูบวาบในช่องท้อง หล่อนหายใจหอบกระชั้นจนแผ่นอกกระเพื่อม มันยังคงถูกแอนดริวลูบคลำอยู่อย่างนั้น เขาหลงใหลร่างบางราวกับคนบ้าไม่มีผิด 


"รับปากเป็นผู้หญิงของคีนเถอะปาริณ"เขาพึมพำเบาๆ ทว่านั่นดังพอที่คนตัวเล็กจะได้ยิน แน่นอนว่าสำหรับปาริณ หล่อนไม่อยากผูกมัดกับใครตอนนี้ เรื่องสำหรับตนเองและพวกเขา ให้มันเป็นแค่ดีลที่จัดการคนที่ใส่ร้ายหล่อนและเพื่อผลประโยชน์ก็เพียงพอแล้ว ถึงพวกเขาจะดูแลหล่อนเป็นอย่างดี ก็ใช่ว่าจะทำให้ใจอ่อนได้ง่ายๆเสียเมื่อไหร่ 


.


.


"เหมือนวันนี้จะเป็นวันเสาร์ ไปเดินตลาดนัดกันสักหน่อยไหมครับ?"คำชวนที่ถูกเอ่ยออกมาจากปากของแอนดริว ทำให้หญิงสาวในชุดเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งกับกางเกงขาสั้นหลุดขำออกมา ถ้าเป็นคนอื่น คงไม่ใช่เรื่องน่าแปลกอะไรนักหรอก แต่นี่คือแอนดริว คีน ทายาทมาเฟียใหญ่ พอเขาชวนไปตลาดนัดมันฟังดูแปลกๆสำหรับคนอย่างเขาไปสักหน่อย 


"อย่าขำออกนอกหน้าขนาดนั้นสิครับ ที่นี่มีแค่ตลาดนัดกับงานประจำปีแค่นั้นแหละ อ่าาา อันที่จริงก็มีห้างเล็กๆนั่นแหละ แต่ผมว่ามันไม่น่าไปเดินสักเท่าไหร่ ไม่ค่อยมีของสำหรับให้พวกเราสนใจหรอก"พูดราวกับอ่านใจได้ว่าหญิงสาวตรงหน้าคิดอะไรอยู่


"งั้นก็....ไปสิ ฉันไม่ได้เดินตลาดนัดมาหลายปีแล้ว"เพราะช่วงหลายปีมานี้หล่อนเคยมีช่วงทำงานหนัก ออกกองบ่อย แม้จะไปต่างจังหวัดก็ไม่ได้แวะเที่ยว ขณะเดียวกัน ในช่วงที่ถูกว่าร้าย ไม่มีงาน ก็ออกไปไหนไม่ได้ เพียงแค่ก้าวขาออกจากบ้านก็ถูกโจมตีเสียแล้ว ทำได้แค่เพียงนั่งจุมปุกสั่งของทุกอย่างทางออนไลน์เท่านั้น


ใครๆต่างก็รู้ว่าปาริณ ปาริศา เพิร์ค คือนางร้ายเบอร์ต้นๆของวงการ ฝีมือการแสดงร้ายกาจและจัดจ้าน ชนิดที่แม่ค้าร้านตลาดขู่เอาทุเรียนฟาดหน้า แต่นั่นก็เป็นเพียงบทบาทหนึ่งเท่านั้น เพราะสิ่งที่แอนดริวเห็นด้วยสายตา ทั้งจากที่เจอแฟนคลับเอ่ยทักทาย คุยเล่นกับเด็กที่นั่งรอขนมคิวใกล้เคียงกัน อ้อนขอท็อปปิ้งน้ำปั่น ปาริณก็เป็นเพียงแค่คนธรรมดาคนนึงที่มีอาชีพเป็นนักแสดงเท่านั้น ไม่ใช่คนที่ร้ายกาจหรือน่าเกลียดชังตรงไหน ไม่มีอะไรให้ต้องนึกชังเลยสัก 


"นี่ๆแอนดริว แม่เขาบอกฉีกเปลือกกินได้เลย หูย ฟังจากเสียงแล้วคงกรอบกำลังดีแน่ๆ"คนสวยพูดเจื้อยแจ้วระหว่างลากเขามาหยุดหน้าร้านขายทุเรียน นึกว่าหล่อนจะกลัวร้านผลไม้ชนิดนี้เสียอีก แต่ผิดคาดที่ดูชอบมันมากๆ ทั้งยังขอแม่ค้าฉีกทุเรียนทั้งลูกด้วยตัวเองอีกต่างหาก เขาเริ่มเข้าใจคิมหันต์แล้วล่ะว่าทำไมถึงตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้ แม้จะไม่ต้องเอาเรื่องเซ็กส์มาเกี่ยวข้องก็ตาม 


"ชิมดูสิ อร่อยนะ"ทุเรียนพูหนึ่งถูกยื่นมาจ่อที่ปาก หลังจากที่เขาตัดสินใจซื้อมันมา ปกติ เขาไม่ได้ชอบอะไรแบบนี้ ไม่สิ ไม่เคยมาตลาดด้วยซ้ำ แค่คิดว่าจะพาหญิงสาวมาเที่ยวเล่นก่อนพากลับบ้านก็เท่านั้น คาดไม่ถึงจริงๆว่าจะมีอะไรที่ชวนให้มองเยอะขนาดนี้ โดยเฉพาะนางร้ายไฮโซที่กำลังแกะถุงยำเทลงถ้วยโฟมใช้ส้อมพลาสติกจ้วงพวกมันเข้าปาก สลับกับจิ้มผลไม้แช่อิ่มขึ้นมากัด หันไปดูดน้ำบ้าง โบกมือทักทายคนที่รู้จักว่าตนเป็นดาราบ้าง ปาริณเป็นที่ใช้ชีวิตอย่างคนธรรมดาได้อย่างไม่ขัดเขินจริงๆ และมีเสน่ห์ชวนมอง ไม่สิ ชวนให้เก็บรูปเอาไว้เสียด้วย ทั้งๆที่ปกติเขาไม่ชอบถ่ายรูป เพราะไม่ชอบเก็บความทรงจำอะไรมากนัก แต่วันนี้ หลายร้อยรูปในแกลลอรี่ที่เพิ่มเข้ามา ล้วนแต่เป็นผู้หญิงตรงหน้าแทบทั้งสิ้น 


"นึกถึงตอนเด็กๆที่ต้องออกกองต่างจังหวัดเลย  คราวหน้านายต้องพาฉันมาอีกนะ"วินาทีนั้นเองที่แอนดริวเริ่มตระหนักได้ว่า ไม่ใช่แค่พามาที่นี่ ต่อให้เขาต้องยกตลาดนัดทั่วประเทศไปตั้งกองไว้หน้าบ้านของหล่อน เขาก็จะทำ ขอแค่เห็นรอยยิ้มใสซื่อเต็มไปด้วยความสดใสแบบนั้น ให้แลกอะไรเขาก็ยอมทั้งหมดนั่นแหละ 


"ได้สิครับ คราวหน้า ชวนคุณปารวีมาด้วยก็ได้ เธอเองก็คงอยากใช้เวลากับน้องสาวบ้างเหมือนกัน ดีไหมครับ?"เพราะรู้ว่าปาริณรักและสนิทกับพี่สาวมากๆ จึงเสนอแบบนั้นออกไป และเขาคิดถูก เพราะยิ้มน่ารักๆปราศจากความเย่อหยิ่งผุดขึ้นบนใบหน้างาม เขามั่นใจว่ามาถูกทางแล้วล่ะ ถ้าคิดจะทำคะแนนเพื่อชนะใจปาริณ การยืมชื่อของปารวีมาใช้ มันได้ผลดีทีเดียว 


รูปถ่ายของนางร้ายตัวแม่สุดฉาวโฉ่อย่างปาริณกระจายว่อนอินเทอร์เน็ตอย่างรวดเร็วราวกับไฟลามทุ่ง แต่ทว่า ไม่ใช่ข่าวลือร้ายๆอย่างที่แล้วมา ไม่ใช่ภาพลักษณ์แย่ๆอย่างที่ต้องการ และไม่อาจควบคุมการแพร่กระจายของมันได้ เพราะมันไม่ใช่การจ้างปั่นกระแสด้วยเงินตรา หรือใช้หลายๆแอคเคาท์เกลี้ยกล่อมให้ทุกคนคล้อยตาม เพราะมันคือรูปและประสบการณ์จากปากของคนที่พบเจอปาริณในวันนี้เป็นคนเล่าต่างหาก เมื่อคนที่เจอตัวจริง ต่างออกมาปกป้องถึงความน่ารักของปาริณ เสียงในอินเทอร์เน็ตก็เริ่มแตกเป็นสองฝั่ง เมื่อมีคลิปโหมกระพือเข้ามายืนยันอีกรอบ ฝ่ายชิงชังก็เหลือเพียงกลุ่มคนที่ถูกว่าจ้างมาเท่านั้น ไม่สิ แม้แต่คนที่ถูกจ้างบางส่วนยังยอมรามือไม่สนเงินตราขึ้นมาเสียดื้อๆ ส่วนที่ยังอยู่ก็เริ่มลังเลและอยากจะวางมือบ้างเช่นกัน เพราะทั้งในรูปและคลิป ล้วนถ่ายติดแอนดริว คีนทุกรูป หากว่าปาริณเป็นผู้หญิงของคีนขึ้นมา ใครจะกล้าต่อกรกับตระกูลมาเฟียตระกูลนี้กันล่ะ มันไม่คุ้มค่ากับเศษเงินที่ได้รับเลยสักนิด ไม่คุ้มกันเลย.......