"เรียนจบแล้วค่อยกลับมาขอเฮียเป็นแฟน" และในวันที่โตพอ เด็กน้อยร้านขายผักจึงกลับมาทวงพื้นที่หัวใจของเฮียอี้เจ้าของตลาด ดูสิว่านายใหญ่ของตระกูลเฉิน จะยังใจแข็งปฏิเสธเสียงหัวใจตัวเองได้อีกไหม
ชาย-ชาย,รัก,ยุคปัจจุบัน,ไทย,มาเฟีย,แอบรัก,feel good,น่ารัก,วาย,นิยายเกย์,นิยายวาย,เฮียอี้ไม่กินผัก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เฮียอี้(ไม่)กินผัก"เรียนจบแล้วค่อยกลับมาขอเฮียเป็นแฟน" และในวันที่โตพอ เด็กน้อยร้านขายผักจึงกลับมาทวงพื้นที่หัวใจของเฮียอี้เจ้าของตลาด ดูสิว่านายใหญ่ของตระกูลเฉิน จะยังใจแข็งปฏิเสธเสียงหัวใจตัวเองได้อีกไหม
#เฮียอี้ไม่กินผัก
สวัสดีค่ะ เรื่องนี้เป็นการเขียนเรื่องสั้นเรื่องแรกของเรา
จำนวนตอนและจำนวนคำจึงไม่เยอะมาก
ส่วนตัวแล้วคิดว่าเรียกเรื่องนี้ว่า feel good ได้ค่ะ เพราะปมน้อยมาก
เน้นอ่านชิวๆ และมี NC นิดหน่อย(หรือเปล่านะ)
แนะนำตัวละคร
เฉินอี้ (พระเอก)
อายุ : 31 ปี
สูง : 189 cm.
สโลแกน : มุ่งมั่น ตั้งใจ พูดอะไรออกไปต้องทำให้ได้ทั้งหมด (โดยเฉพาะเรื่อง xxx)
ตั้งโอ๋ (นายเอก)
อายุ : 25 ปี
สูง : 176 cm.
สโลแกน : จองไว้ตั้งแต่มอปลาย จุดมุ่งหมายคือเมียเฮียอี้
Mood board
“ทำอะไรเป็นนะ ตั้งโอ๋ บอกเฮียได้ไหม หือ” เสียงทุ้มกระซิบใกล้ใบหูทำเอาตั้งโอ๋สะดุ้งก้าวถอยหลังไปก้าวหนึ่ง
“เฮียอี้!”
“ตั้งโอ๋ มาหาอี้เหรอลูก” ชายสูงวัยแต่ยังคงท่าทางสง่าน่าเกรงขามเดินเข้ามายืนข้างลูกชายคนโตแล้วยกมือขึ้นลูบหัวตั้งโอ๋อย่างเอ็นดู
“คุณลุง สวัสดีครับ”
“กินอะไรมาหรือยัง อี้ลื้อดูแลน้องด้วย ป๋าจะขึ้นไปพักแล้ว” คุณลุงเฉินหันไปสั่งลูกชาย เฮียอี้พยักหน้าตอบรับกลับไป
เมื่อผู้นำตระกูลเฉินหายลับจากสายตา ตั้งโอ๋จึงหันมามองร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างกาย
“เฮียอี้ เหนื่อยไหม”
“นิดหน่อย จะปลอบให้เฮียไหม” เฮียอี้ยกยิ้มโน้มใบหน้าลงมาให้ต่ำเสมอกับใบหน้าของคนเด็กกว่า
จุ๊บ
แน่นอนว่าตั้งโอ๋ไม่ลังเลที่จะเงยใบหน้าขึ้นหอมแก้มชายหนุ่มรุ่นพี่ที่ตัวเองหลงรักมาตั้งแต่เริ่มแตกเนื้อหนุ่ม
“เฮียหายเหนื่อยทันทีเลย เก่งจังนะตัวเท่านี้เอง” มือใหญ่ยกขึ้นวางบนกลุ่มผมนุ่ม
ตั้งโอ๋ชอบที่สุดเวลาที่สายตาเฮียอี้สะท้อนแค่เพียงเงาของเขาคนเดียว ยิ้มให้เขาคนเดียว และยอมให้เขาถึงเนื้อถึงตัวเพียงคนเดียว อย่างเช่นตอนนี้
พี่น้องที่ไหนเขาหอมแก้มกัน นอนกอดกัน
เออ ก็อาจจะมีแหละ
แต่ไม่ใช่กับเขาและเฮียอี้แน่ พฤติกรรมแบบนี้ตั้งโอ๋ตีความได้อย่างเดียวคือ มีใจ ไม่รับความเห็นต่างอะไรทั้งนั้น
เขาสารภาพรักไปแล้ว และเฮียอี้ไม่ได้ปฏิเสธ เพียงแต่ผัดเวลาไปเท่านั้น ถ้าเฮียอี้คิดกับเขาแค่พี่น้องจะทำแบบนี้กับเขาทำไมล่ะ
ตั้งโอ๋ไม่ใช่คนที่จะคิดเข้าข้างตัวเองไม่ลืมหูลืมตาหรอกนะ ทุกอย่างมันมีเหตุผลส่งเสริม และวันนี้ วันที่เขาเรียนจบมัธยมปลายเรียบร้อยแล้ว เขาจะมาทำให้มันชัดเจนเอง
“เฮียอี้”
“ว่าไง”
“จำสัญญาได้ไหม โอ๋เรียนจบแล้วนะ” ตั้งโอ๋หันไปหยิบช่อบลอกโคลีที่ผูกโบมาถือไว้ตรงหน้าชายหนุ่ม
“ตั้งโอ๋”
ใจดวงน้อยเต้นโครมครามเมื่อได้ยินเสียงเอ่ยเรียกชื่อตน
เขากำลังจะสารภาพรักเฮียอี้อีกครั้ง ตามคำสัญญาเมื่อสามปีก่อน
“เฮียอี้ โอ๋ชอบเฮียอี้ เป็นแฟนกับโอ๋นะ”
มือเรียวยืนชื่อบล็อกโคลี่ส่งให้ ก่อนจะยกยิ้มเอียงอายกับคำที่เพิ่งเอ่ยขอ เท้าเล็กก้าวเข้าไปชิดร่างสูงอีกหนึ่งก้าว ยกแขนขึ้นจับไหล่กว้าง ยึดร่างสูงเป็นฐานมั่นเขย่งปลายเท้าขึ้น ยกใบหน้าทาบริมฝีปากลงบนอวัยวะเดียวกันที่ยังไม่ได้เอื้อนเอ่ยคำใดตอบกลับมา
เด็กชายหลับตาลงพุ่งจุดสนใจไปที่ความอุ่นนุ่มที่ตนเองเพิ่งครอบครอง ขบเม้มริมฝีปากทั้งด้านบนและล่างของเฮียอี้ตามคลิปอีโรติกที่แอบแม่ดูเพื่อเรียนรู้มาหลายวัน
เอวเล็กรู้สึกได้ว่ากำลังถูกโอบกอดลูบไล้จากฝ่ามือร้อน นั่นยิ่งทำให้สายรุกมือใหม่หยามใจเผยอริมฝีปากแลบลิ้นน้อย ๆ ไล้เลียรอยแยกเพื่อเปิดริมฝีปากหยักให้ตอบรับ
แต่ทันทีที่ลิ้นอ่อนประสบการณ์แตะถึงไรฟันเรียงสวยพยายามหาทางเข้า ร่างที่เขย่งยืนเกาะไหล่กว้างอย่างมั่นคงก็โดนดึงออกห่างด้วยฝ่ามือของเจ้าของริมฝีปากหยักที่เพิ่งถูกรุกล้ำ
“ตั้งโอ๋เดี๋ยวก่อน”
“โอ๋จูบไม่ถูกเหรอ”
“...”
“งั้น…ลองใหม่” เท้าปลายกำลังจะเขย่งขึ้นจุมพิตอีกครั้ง แต่ก็โดนมือใหญ่กดไหล่เล็กลงเสียก่อน
“พี่ยังไม่ได้ตอบโอ๋เลยนะ” เฮียอี้ตอบเสียงเรียบ
“เฮียไม่ต้องตอบ โอ๋ก็รู้ว่าเฮียก็รักโอ๋ หรือเฮียจะบอกว่าไม่รัก”
“รัก รักสิ”
“แล้วเฮียจะขัดทำไม มันเสียมู้ดรู้ไหม”
“เฮียบอกว่ารอให้เรียนจบก่อน ถึงมาขอเฮียอีกรอบไม่ใช่เหรอ” ตั้งโอ๋ชะงักกับคำพูดนั้น
ใช่ เฮียอี้บอกว่าให้รอเรียนจบก่อน แล้วตอนนี้เขาก็เรียนจบแล้วนี่ไง
“ไว้โตกว่านี้ก่อน”
“เฮียอี้ โอ๋โตแล้ว จะรอให้โตถึงไหน เฮียบอกให้โอ๋เรียนจบก่อน โอ๋ก็รอแล้ว แล้วพอเรียนจบโอ๋ก็มาทำตามสัญญาแล้ว เฮียจะเบี้ยวเหรอ”
“ไม่ใช่แบบนั้น”
“แค่คบ ยังไม่ได้ได้กันสักหน่อย เฮียจะให้โอ๋รอถึงไหน”
“แก่แดดใหญ่แล้ว โอ๋เรียนจบมหาวิทยาลัยเมื่อไหร่ เฮียจะเป็นคนขอโอ๋เป็นแฟนเอง” เฮียอี้เอื้อมมาจับมือของตั้งโอ๋ไปกุมไว้ แต่คนที่กำลังไม่เข้าใจในสถานการณ์กลับสะบัดออกแทบจะทันที
“เฮียจะทำให้คลุมเครือไปอีกทำไม ที่ผ่านมาเราก็เหมือนคบกันแล้วด้วยซ้ำ แค่ตอบตกลงเป็นแฟนให้มันชัดเจนมันยากตรงไหน”
“แล้วโอ๋คิดว่าการเป็นมาเป็นแฟนเฮียมันจะง่ายเหรอ”
“แล้วมันยากตรงไหน”
“เชื่อเฮีย รอก่อน นะ” ชายหนุ่มใช้น้ำเสียงอ่อนลงเมื่อเห็นว่าอีกคนเริ่มใช้อารมณ์เข้ามาควบคุมการตัดสินใจ
“ได้ อยากให้เรียนจบก่อนใช่ไหม งั้นโอ๋จะเรียนเยอะ ๆ เลย เรียนให้ตายกันไปข้างหนึ่ง แล้วโอ๋ก็จะไปเรียนไกล ๆ ด้วย ถ้าเฮียอยากเป็นแฟนโอ๋จริง ๆ ก็ตามมาขอให้ได้แล้วกัน แต่จะบอกไว้ก่อนเลยว่า โอ๋ไม่รอเฮียหรอกนะ ถ้าโอ๋เจอคนถูกใจโอ๋ก็จะคบกับเขาเลย ไม่รอไปรอมา เลื่อนนู่นเลื่อนนี่เหมือนบางคนแถวนี้หรอก”
เสียงทุ้มเอ่ยเรียกตามหลังมา แต่ตั้งโอ๋ไม่แม้แต่จะลดฝีเท้าหรือหันกลับไปมอง ความรู้สึกทั้งโกรธ ทั้งเสียใจ ทั้งเสียหน้าประเดประดังเข้ามาใส่เด็กหนุ่มวัยเพียงสิบแปดปี
ตั้งโอ๋ไม่คิดว่าตัวเองเข้าใจผิด ทั้งคำพูดและการกระทำของเฮียอี้แสดงออกชัดว่าเขาและเฮียอี้ใจตรงกัน แต่เพราะแบบนั้นตั้งโอ๋จึงไม่เข้าใจเลยว่าทำไมวันนี้เฮียอี้ถึงยังบ่ายเบี่ยงความรู้สึกและความสัมพันธ์ที่ควรจะคืบหน้าอีก
และอาจจะเพราะตัดสินใจด้วยประสบการณ์ผ่านโลกมาเพียงสิบแปดปี ทั้งยังเป็นรักครั้งแรก จึงทำให้ในวันนั้นตั้งโอ๋ปั่นจักรยานสามล้อที่ตะกร้าหลังว่างเปล่ากลับบ้าน
พร้อมประโยคเด็ดขาดที่เอ่ยบอกผู้เป็นแม่ ซึ่งทำให้ตัวเองและเฮียอี้ห่างไกลกันตามคำเอ่ยบอกทั้งที่ไม่มีความตั้งใจจะให้เป็นแบบนั้นเลยสักนิด
“แม่ โอ๋จะกลับไทยกับแม่”
สวัสดีค่ะ เราไม่ค่อยได้มาสื่อสารกับคุณนักอ่านเท่าไหร่เลย แต่มีเรื่องที่เราอยากสอบถามและขอความเห็นทุกคนค่ะ
ถ้าในบทที่เป็น NC คุณนักอ่านอยากให้เราวงเล็บไว้ข้างหลังตอนนั้นๆไหมคะ เพราะเรื่องก่อนหน้านี้เราไม่เคยวงเล็บให้เลย ยังไงแชร์ความเห็นได้นะคะ หรือจะติชมเรื่องอื่นๆก็ได้ค่ะ