"จำเอาไว้ ที่ฉันยอมแต่งงานกับเธอเพราะเห็นแกเด็กในท้องเท่านั้น"แดเนียลเอ่ยด้วยความจำใจ "แค่นั้น จริงๆ เหรอ"นีน่าเอ่ยเสียงสั่นเครือ "ใช่ อย่าหวังว่าฉันจะรักเธอ ไม่มีทาง"
ผู้แต่ง
จันทร์คืนแรมเรื่องย่อ
"จำเอาไว้ ที่ฉันยอมแต่งงานกับเธอเพราะเห็นแกเด็กในท้องเท่านั้น"แดเนียลเอ่ยด้วยความจำใจ "แค่นั้น จริงๆ เหรอ"นีน่าเอ่ยเสียงสั่นเครือ "ใช่ อย่าหวังว่าฉันจะรักเธอ ไม่มีทาง"
รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง,สะท้อนปัญหาสังคม,ผู้ใหญ่,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
รักร้าย
"จำเอาไว้ ที่ฉันยอมแต่งงานกับเธอเพราะเห็นแกเด็กในท้องเท่านั้น"แดเนียลเอ่ยด้วยความจำใจ "แค่นั้น จริงๆ เหรอ"นีน่าเอ่ยเสียงสั่นเครือ "ใช่ อย่าหวังว่าฉันจะรักเธอ ไม่มีทาง"
ณ บ้านตระกูลแมคคอนเวลส์ตกแต่งไปด้วยดอกไม้และแสงไฟระยิบระยับไปทั่วบริเวณบ้านอันกว้างขวาง เนื่องจากวันนี้เป็นงานวันเกิดนีน่าเธอชวนเพื่อนร่วมห้องมางานด้วยทุกคน ส่วนแขกผู้ใหญ่บางส่วนมาจากคำเชิญจากหลุยส์กับโรสซึ่งเป็นบิดามารดาของเธอ
เจ้าของงานวันเกิดในชุดเดรสสายเดี่ยวสีขาวแต่งแต้มใบหน้าเล็กน้อยด้วยฝีมือลิลลี่พี่สาวของเธอส่วนผมดัดเป็นลอนยาวไร้แว่นสายตาหนาเตอะ ส่งให้เธอสวยสดใสตามวัยมากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า
"วันนี้ลูกสาวแม่สวยจังเลย"โรสมารดาส่งยิ้มให้เธอ
"อันนี้ต้องยกความดีความชอบให้พี่ลิลลี่เขาค่ะ"
"เป็นไงคะ ลี่ฝีมือดีไหม"ลิลลี่ในชุดเกาะอกสีครีมเดินเข้าไปโอบเอวน้องสาวเอาไว้
"ดีสิจ๊ะ มันว้าวมากเลย"โรสยิ้มกว้าง
"ไง ลูกสาวคนเก่งของพ่อ มาให้กอดหน่อยสิ งานยุ่งจนไมมีเวลาให้เลย"หลุยส์อ้าแขนรอสวมกอดลูกสาวคนเล็ก
ระหว่างนั้นจอห์นผู้ช่วยของหลุยส์เดินจับจูงมือลิลลี่ออกไปจนห่างจากผู้คน ทั้งสองคนหยุดยืนอยู่ตรงริมสระว่ายน้ำหลังบ้าน
"คิดถึงจังเลย"จอห์นสวมกอดลิลลลี่เอาไว้แน่น
"ลี่ก็คิดถึงพี่ค่ะ"ซบหน้าลงบนอกกว้างกำยำ
"ช่วงนี้งานพี่ยุ่งเข้าใจพี่นะ"
"ค่ะ ลี่เข้าใจ"
"พี่อยากจะแต่งงานกับลี่เร็วๆ จังเลย "
"อีกไม่กี่เดือนก็จะได้แต่งแล้ว อดใจรอหน่อยนะคะ"
"ครับ พี่รอได้เสมอ"สิ้นเสียงคนทั้งคู่ริมฝีปากก็จูบประกบปากอย่างดูดดื่มด้วยความคิดถึงและโหยหา
อีกด้านภายในงานที่ครึกครื้นเต็มไปด้วยผู้คนนีน่ากำลังยืนรับของขวัญจากเพื่อนๆ ร่วมห้องซึ่งหนึ่งในนั้นคือซินดี้
"สุขสันต์วันเกิดนะนีน่า ฉันขอให้เธอมีความสุขมากๆ"
"จ้ะ ขอบใจมากนะที่มา"นีน่าเอ่ยพลางรับกล่องของขวัญเอาไว้ในมือ
ระหว่างนั้นครอบครัวตระกูลคาร์เตอร์ที่สนิทสนมกันเป็นอย่างดีกับครอบครัวของเธอก็เดินตรงเข้าไปหาเธอ
"สวัสดีค่ะ น้าพิมพ์"นีน่าพนมไหว้แบบประเพณีไทยเพราะหญิงสูงวัยตรงหน้าเป็นคนไทย
"สวัสดีจ้ะ หนูนีน่า วันนี้แต่งตัวสวยแปลกตาจังเลยน่าเอ็นดูจังลูก"พิมพ์ส่งยิ้มให้นีน่า
"ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ ฝีมือพี่ลี่เขาค่ะ"
"เหรอจ้ะ เก่งจังเลย นี่จ้ะของขวัญ"
"ขอบคุณมากค่ะ"
"แดเนียล แมทธิวมาทางนี้สิลูก"พิมพ์หันไปทางลูกชายทั้งสองคน
"ผมขอให้พี่มีความสุขมากๆ นะครับ"แมทธิวเอ่ยพลางยื่นของขวัญให้รุ่นพี่
"ขอบใจจ้ะ"นีน่ายิ้มรับ
"แดเนียลล่ะลูก ไม่อวยพรให้เพื่อนหน่อยเหรอ"
"ขอให้มีความสุขมากๆ ก็แล้วกัน ส่วนของขวัญฉันไม่มีให้นะ"แดเนียลอวยพรไปส่งๆ ตามมารยาทเพื่อไม่ให้เสียมารยาทเท่านั้น เขายอมรับว่าวันนี้นีน่าสวยสะดุดตากว่าทุกครั้งที่เห็นแต่มันก็ไม่สามารถดึงดูดอะไรเขาได้เลย
"ไม่เป็นไร ขอบใจมากนะที่มา"นีน่ายิ้มรับต่อให้เธอจะสวยมากแค่ไหนก็คงไม่อยู่ในสายตาของชายหนุ่มเพราะคนไม่ใช่ยังไงก็ไม่ใช่อยู่ดี
"ผมขอตัวนะครับแม่"แดเนียลรีบเดินออกไปทันที
"ลูกคนนี้ มันยังไง"พิมพ์ส่ายหน้าให้ลูกชายเสียไม่ได้
"มีอะไรเหรอพิมพ์"ปีเตอร์ที่เพิ่งไปทักทายหลุยส์เดินตรงเข้าไปหาภรรยา
"เปล่าค่ะ"
เมื่อถึงเวลาทุกคนก็พากันร้องเพลงให้กับเจ้าของวันเกิดตามด้วยการอธิษฐานเป่าเค้กและดื่มฉลองให้เธอด้วยความยินดี แต่ไร้ซึ่งเงาของแดเนียลกับซินดี้นีน่าตั้งใจตัดแบ่งเค้กชอคโกแลตใส่จานให้คนทั้งคู่ เธอจึงยกจานเดินตามหาทั้งสองคนไปทั่วงานแต่ไม่พบ เพื่อให้มั่นใจทั้งสองคนยังอยู่ เธอจึงเดินตรงไปยังลานจอดรถแต่ภาพตรงหน้ามันกลับทำให้เธอรู้สึกแย่
ภายในรถคันหรูชายหญิงกำลังขึ้นคร่อมบรรเลงบทรักกันอย่างสุขสมจนรถสั่นสะเทือนไปตามจังหวะแรงกระแทกของชายหนุ่มผู้เป็นฝ่ายคุมเกมเสียงครางเล็ดลอดออกมาจากรถมันยิ่งตอกย้ำให้เธอรู้ตัวเวลานี้ชายหญิงทั้งคู่มีความสุขมากเพียงใด
นีน่าเดินคอตกเข้าไปในงานด้วยใบหน้าเศร้าหมอง จอห์นเห็นอย่างนั้นจึงเดินเข้าไปถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง
"ทำไมทำหน้าเศร้าแบบนั้นล่ะ น้องสาวคนสวยของพี่ วันเกิดเราควรจะมีความสุขสิมันถึงจะถูก"
"เปล่าค่ะ พี่ทานเค้กไหมคะ"ยื่นจานเค้กที่อยู่ในมือให้จอห์น
"มีอะไรไม่สบายใจปรึกษาพี่ได้ทุกเรื่องนะ"
"ขอบคุณมากนะคะ พี่จอห์น"นีน่าเดินเข้าไปสวมกอดชายหนุ่ม
"อ้อนขออะไรกันอีกคะ"ลิลลี่เดินตรงเข้าไปหาคนทั้งคู่
"เปล่าสักหน่อยค่ะ"นีน่ารีบผละออกจากจอห์น
"น่าจะมีเรื่องกลุ้มใจน่ะ"จอห์นเอ่ยขึ้น
"เหรอคะ"ลิลลี่จ้องหน้าน้องสาว
"ขอตัวก่อนนะคะ"นีน่ารีบเดินออกจากวงสนทนาทันที
ตกดึกในระหว่างนีน่าจะเข้านอนลิลลี่พี่สาวของเธอก็เข้ามาหาถึงข้างในห้องพร้อมกับเอ่ยปากถามปัญหาที่น้องสาวกำลังเผชิญด้วยความเป็นห่วง
"มีเรื่องอะไรไม่สบายใจปรึกษาพี่ได้ทุกเรื่องนะ รับรองพี่จะเก็บเป็นความลับระหว่างเราไม่บอกใครเลย แม้แต่พี่จอห์น โอเคไหม"ลิลลี่ทิ้งตัวนั่งลงบนเตียง
"เอ่อ คือพี่เคยแอบชอบใครบ้างไหมคะ"
"ก็พี่จอห์นไงล่ะจ๊ะ"
"มันไม่เหมือนกันค่ะ น้องแอบชอบเขาข้างเดียว พี่ลี่กับพี่จอห์นใจตรงกันอยู่แล้วถึงได้คบหากันจนถึงทุกวันนี้"
"ใครเหรอบอกพี่ได้ไหม"
"เขามีแฟนแล้ว คนไม่ใกล้ไม่ไกลแถวนี้แหละ"
"ถ้าเขามีแฟนแล้ว เราควรจะตัดใจนะ อย่าไปเป็นมือที่สามของใครเลย"ลิลลี่รีบเอ่ยเตือนน้องสาวด้วยความเป็นห่วง
"ค่ะ น้องไม่ทำเรื่องแบบนั้นหรอก"
"ดีแล้วจ้ะ ว่าแต่เขาเป็นใครนะ คนไม่ใกล้ไม่ไกลแถวนี้ ที่พอจะนึกออกก็มีแดเนียลกับแมทธิว หนึ่งในสองคนนี้ใช่ไหม"
"ค่ะ"พยักหน้ายอมรับด้วยความไว้ใจ
"แดเนียลใช่ไหม"
"อืม"
"พี่ว่าแล้ว เห็นแววมาตั้งแต่เด็กๆ"ลิลลี่นึกย้อนไปในวัยเด็ก นีน่ามักจะชอบเล่นกับแดเนียลและตัวติดกันอยู่เสมอ แต่ไม่คิดว่าโตขึ้นนีน่าจะยังคงไม่เปลี่ยนใจ
"พี่อย่าบอกใครนะคะ"
"จ้ะ วางใจเถอะความลับของน้องสาวพี่ก็เหมือนความลับของพีี่"
"ขอบคุณค่ะ"นีน่าเข้าสวมกอดพี่สาว
หลายเดือนต่อมา
งานแต่งระหว่างลิลลี่กับจอห์นถูกจัดขึ้นภายในโบสถ์ชื่อดังใจกลางเมืองด้วยบรรยากาศสดใสเรียบง่ายในโทนสีขาวทั้งงาน พิธีการต่างๆ เป็นไปด้วยความราบรื่น ในระหว่างนั้นนีน่าในชุดเดรสสีขาวแขนตุ๊กตาก็ชำเลืองมองแดเนียลกับซินดี้ที่ควงคู่กันมาร่วมงานมงคลที่น่ายินดีด้วย จนเสร็จพิธีกำลังจะแยกย้ายกันกลับเธอถึงได้มีโอกาสได้มองใบหน้าของชายหนุ่มใกล้ๆ
"นีน่าจะกลับแล้วเหรอ"ซินดี้เดินตรงเข้าไปหาเพื่อนสนิท
"จ้ะ"พยักหน้ารับ
"วันนี้พี่สาวเธอสวยมากเลยรู้ไหม"
"ขอบใจมากนะ ที่ชม อย่าลืมไปงานเลี้ยงฉลองเย็นนี้กันที่โรงแรมด้วยล่ะ"เอ่ยพลางมองใบหน้าชายหนุ่มข้างกายเพื่อนแวบหนึ่ง ซึ่งวันนี้ดูดีและหล่อเหลาเป็นพิเศษในชุดสูทสีขาว
"ไปแน่นอนอยู่แล้วล่ะ ใช่ไหมคะแดเนียล"ซินดี้หันไปทางแฟนหนุ่ม
"อืม"ชายหนุ่มพยักหน้ารับพร้อมกับมองใบหน้าสวยของนีน่าแวบหนึ่ง
"งั้นเจอกันในงานนะ"พูดจบนีน่าก็เดินจากไป
ตกเย็นภายในห้องโถงกว้างขวางโรงแรมหรูเต็มไปด้วยแขกเหรื่อหลากหลายวงการทั้งบรรเทิงและนักธุรกิจ ไฮโซมีชื่อดังต่างก็มาร่วมงานในครั้งนี้ เสียงดนตรีบรรเลงสดดังกึกก้องไปทั่วงานสร้างบรรยากาศให้คู่รักหลายคู่ที่มาร่วมงานอดที่จะลุกขึ้นมาเต้นรำไม่ได้
ในระหว่างนั้นนีน่าก็เดินหาอะไรทานไปด้วย มือบางยื่นไปหยิบแก้วไวน์สีใสขึ้นมาหลังจากที่ชั่งใจอยู่นานเธออยากจะลองดื่มดูสักหน่อย ทันทีที่กระดกแก้วไวน์ลงคอเธอก็นิ่วหน้าคิ้วขมวดเพราะไม่คุ้นชินกับรสชาติของมัน
"หึ เป็นไงรสชาติมันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ"แดเนียลเอ่ยพลางหยิบแก้วไวน์ขึ้นกระดก
"เปล่า แค่มันแปลกๆ สำหรับคนไม่เคยดื่มอย่างฉัน"นีน่าหันไปมองหน้าชายหนุ่ม
"งั้นเหรอ ฉันว่าเรื่องนี้มันไม่แปลกเท่ากับแอบมองคนอื่นเขาทำกิจกรรมส่วนตัวหรอกนะ ว่าไหม"พูดจบชายหนุ่มก็เดินจากไป
โปรดติดตามตอนต่อไป...