ครอบครัวของธิชาฉลองค่ำคืนคริสต์มาสด้วยกันที่บ้านพักตากอากาศแต่กลับมีใครบางคนหรืออะไรสักบางอย่างคอยจับตามองตลอดเวลา เหมือนมันจ้องจะขโมยความสุขคืนนี้ไปจากเธอและครอบครัว
แฟนตาซี,เรื่องสั้น,นักเขียนรถแห่มาเยือนพล็อตเทลเลอร์,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
We Wish You a Merry Christmas and Happy New Year♪
บทเพลงลำนำเฉลิมฉลองเปิดดังทั่วห้างสรรพสินค้าใจกลางกรุงเทพมหานคร มันเป็นห้างเปิดใหม่มูลค่ากว่าพันล้าน นักท่องเที่ยวขวักไขว่พลุกพล่านจากต่างจังหวัด ต่างประเทศมาจับจ่ายใช้สอย ใช้เวลาวันหยุดยาวกับครอบครัวอย่างคุ้มค่า คุ้มเงินที่สุด ธิชาร้องฮัมตามในลำคอพลางก้มมองลูกชายตัวน้อยวัยเก้าขวบที่เดินเลือกของเล่นรถบังคับ หุ่นยนต์ ตุ๊กตาสัตว์และอีกมากมาย เธอเข็นรถตามลูกพร้อมตะโกนบอกว่า อย่าวิ่งไปไหนไกล จะได้ไม่พลัดหลงกัน เธอกระซิบบอกลูกชายคนโตอายุสิบสี่ปีให้ตามประกบน้องด้วย
ธิชามั่นใจว่าตัวเองเป็นแม่ที่ดี เลี้ยงลูกอย่างดี ไม่ขาดตกบกพร่อง เธอมีความรับผิดชอบมากพอในการดูแลชีวิตของลูกชายทั้งสอง และวันนี้เธอพร้อมถลุงเงินซื้อของขวัญและวัตถุดิบทำอาหารจำนวนมากเพื่อฉลองคืนวันหยุดกับครอบครัวที่กำลังรอเธออยู่ที่บ้าน ขณะที่เธอประกบลูกชาย สามีสุดที่รักยังคงคุยโทรศัพท์กับลูกค้า
"แม่ฮะ ๆ ผมอยากกินมาร์ชเมลโลว์อะ ซื้อให้หน่อยสิ ๆๆ นะ ๆๆ" ลูกชายคนเล็กกล่าวอ้อนพร้อมส่งสายตาวิงวอนเพราะถุงมาร์ชเมลโลว์ในมือนั้นขนาดใหญ่เกือบเท่าตัวและราคาหลักร้อยเรียกได้ว่าชวนทั้งซอยหมู่บ้านมากินด้วยกันยังได้
"ถ้าแม่ซื้อถุงนี้ให้ กรณ์ต้องสัญญาว่าจะแบ่งให้เพื่อน ๆ กินด้วยนะ" เธอย่อตัวลงให้ข้อเสนอกับลูกชาย เพราะเธอรู้ดีว่ากรณ์ไม่อยากแบ่งใคร บางครั้งแม้แต่พี่ชาย เขาก็ไม่แบ่งให้ เด็กชายกรณ์น้ำตาเอ่อซึมบอกเป็นนัยว่าเขาไม่สามารถทำตามข้อเสนอนั้นได้แต่ก็ต้องการขนมถุงนี้ "งั้นกรณ์หยิบถุงเล็กมาแทน แม่จะซื้อให้สองถุง โอเคมั้ย" แล้วเด็กชายก็รีบวิ่งไปหยิบถุงมาร์ชเมลโลว์ยี่ห้อเดิมแต่ขนาดเล็กพอดีมือสองถุงมาใส่รถเข็นตามที่บอก
ขณะที่ลูกชายคนเล็กอยากได้ขนม ลูกชายคนโตก็อยากได้ของเล่นเป็นเกมคอนโซลราคาแพงหลักหมื่น กันต์อยากได้มันมาตั้งแต่หกเดือนที่แล้ว พยายามทุกวิธีให้เธอซื้อให้ ทั้งตั้งใจเรียนให้ได้เกรดสี่ทุกวิชาตลอดทั้งเทอม กลับบ้านตรงเวลา ไม่หนีเที่ยวหรือหนีเรียน ธิชารู้ว่ากันต์ทำได้และสมควรได้รางวัล เธอหันไปหาสามีที่เห็นพ้องด้วยว่าจะซื้อเกมคอนโซลให้เป็นของขวัญวันคริสต์มาส มีข้อแม้เพียงการดูแลรักษาของให้ดี
ธิชามั่นใจว่าตัวเองเป็นแม่ที่ดี...
"คุยงานกับลูกค้าเรียบร้อยมั้ยคะ" เธอถามสามีที่เพิ่งวางสาย
"อืม เขาสงสัยเรื่องคุณภาพสินค้าน่ะเพราะไม่เคยเห็นโฆษณามาก่อน"
"แล้วเขาซื้อมั้ยคะ"
"ซื้อตัวปรับฮอร์โมนไปลงกล่องหนึ่งน่ะ"
"เยี่ยมเลยค่ะ แต่ทำไมเขาต้องโทรหาคุณด้วย พนักงานไม่ตอบออเดอร์เหรอคะ"
"คิดว่างั้น แต่คงไม่มีอะไรหรอก เขาได้คุยกับผมตรง ๆ ก็ดี ผมให้ข้อมูลสินค้าทีเดียวจบ ไม่ต้องท่องสคริปต์"
รชต หรือ ธีร์ สามีสุดที่รักผู้แต่งงานใช้ชีวิตร่วมกับธิชากว่าสิบห้าปี เขาเป็นผู้บริหารบริษัทผลิตภัณฑ์อาหารเสริมเพื่อสุขภาพ เขาทำงานสัปดาห์ละเจ็ดวันโดยหวังว่าสักวันเขาจะเป็นหนึ่งในบุคคลที่รวยและมีความสุขที่สุดในโลก และธิชารักในความคิดแบบนั้น ทำไมต้องลำบากในเมื่อเราสามารถสร้างตัวให้รวยได้ ธีร์พูดแบบนั้นแล้วสวมแหวนแต่งงานประดับเพชรให้ที่นิ้วนางข้างซ้าย ปีหน้าทั้งคู่ตั้งใจจะสร้างทายาทเพิ่มอีกคน
ขณะขับรถเดินทางไปที่บ้าน
บ้านพักตากอากาศนอกเมืองขนาดร้อยตารางวา มีสระว่ายน้ำและสวนไม้ดอก ไม้ผลห้อมล้อม บ้านที่เธอและรชตทุ่มทุนสร้างด้วยน้ำพักน้ำแรงจากการทำงานมากกว่าห้าปี ที่นี่คือบ้านพักผ่อนในฝัน ทุกวัสดุก่อสร้าง ปูน กระเบื้อง หิน กรวดทรายและเฟอร์นิเจอร์ทุกตารางนิ้ว พวกเขาคัดสรรมันกับมือ ช่วงแรก ๆ ของการก่อสร้าง มีคนจรพยายามเข้ามาขโมยของ ไม่ก็แอบเข้ามานอนในบริเวณบ้านเพราะไม่มีที่ไป แต่พวกเขาไม่ยอมให้ใคร แม้แต่ปลวกแมลงย่างกรายเข้ามาบ่อนทำลาย
"มาแล้วค่าา กันต์กับกรณ์ไปอยู่ปู่ย่านะ เดี๋ยวพ่อกับแม่จะเตรียมอาหาร" ธิชากล่าวกับลูกชายทั้งสองที่ถือของขวัญในมือแล้ววิ่งไปกอดคุณปู่คุณย่าของพวกเขาที่นั่งปอกผลไม้ ดูละครน้ำเน่าอยู่ที่โซฟาหนังราคาแพง แต่ธีร์กลับขอปลีกตัวไปเข้าห้องน้ำ ปล่อยให้เธอจัดการครัวเพียงลำพัง
ธิชามั่นใจว่าตัวเองเป็นแม่ที่ดี...
เธอหั่นผัก เนื้อและไก่สำหรับทำอาหารสำหรับสมาชิกหกคนในครอบครัว เธอยังคงฮัมเพลงสุขสันต์วันคริสต์มาสอย่างอารมณ์ดี สลับมองระหว่างลูก ๆ กับวัตถุดิบบนเขียง ธีร์ยังไม่กลับออกมาจากห้องน้ำ ต่างคนต่างมีพื้นที่ของตัวเอง แม้จะเสียงดังแต่ก็สงบสุข สำหรับธิชานั้น ของขวัญของเธอคือช่วงเวลาแบบนี้
เมนูแรกที่ทำคือไก่ทอดซอสน้ำปลา ลูกชายทั้งสองชอบกินมาก ๆ และมักชมว่าธิชาทำอร่อยกว่าร้านข้างโรงเรียน เมนูที่สองคือแกงเขียวหวานเนื้อ อาหารโปรดของธีร์กับแม่ เมนูที่สามคือไข่เจียวหัวหอม อาหารกินง่ายตัดเลี่ยน สุดท้ายคือเมนูเครื่องดื่มรสหวานอย่างโกโก้ร้อน
"มั่นใจแล้วเหรอ"
เสียงใหญ่ทุ้มแหบพูดข้างหูทำเอาธิชาสะดุ้งโหยง มีดตกลงบนพื้น แต่โชคดีที่ไม่ได้รับบาดเจ็บตรงไหน เธอมองหาว่า ใคร เป็นคนพูดกับเธอเมื่อกี้ จนกระทั่งสามีเดินเข้ามาร่วมวงทำอาหารในครัวด้วย เขาโอบเอวเธอจากข้างหลัง จุ๊บเบา ๆ บนหัวไหล่
"เมื่อกี้คุณได้เรียกฉันรึเปล่า"
"ไม่นะ ผมเพิ่งออกมาจากห้องน้ำ พอดีท้องเสียน่ะ"
แล้วใครเรียกล่ะ?
สองสามีภรรยาทำอาหารด้วยกันจนเสร็จ เรียกสมาชิกทุกคนมาทานอาหารร่วมกันที่โต๊ะกลางบ้าน เด็ก ๆ ตื่นเต้นกับวันคริสต์มาสยิ่งกว่าใคร ๆ เพราะพ่อแม่จะใจดีเป็นพิเศษและปู่ย่าจะคอยอยู่ตามใจ พวกเขาทั้งหกกินอาหารอย่างมีความสุขโดยที่มีเสียงละครซีรีส์ดังมาจากโทรทัศน์
ตริ๊ง!
<1 ข้อความใหม่ : บุคคลไม่รู้จัก>
โทรศัพท์มือถือของธิชาสั่นบนโต๊ะอาหาร ขณะที่ข้าวยังไม่หมดจาน ผู้เป็นแม่ของสามีดุว่า อย่าเล่นมือถือเวลากินข้าว ทำให้ลูกชายทั้งสองของเธอหัวเราะคิกคักชอบใจ แต่แล้วโทรศัพท์ของเธอก็สั่นอีกครั้ง... อีกครั้ง... อีกครั้ง... และอีกครั้ง จากผู้ส่งคนเดิม บุคคลไม่รู้จัก ข้างนอกนั่นอาทิตย์กำลังอัสดงพร้อมห่มท้องฟ้าด้วยสีดำ
"ขอตัวนะคะ"
บุคคลไม่รู้จัก: สุขสันต์วันคริสต์มาส
บุคคลไม่รู้จัก: และสวัสดีปีใหม่
บุคคลไม่รู้จัก: ขอให้คุณมีความสุข
บุคคลไม่รู้จัก: สุขภาพแข็งแรงนะครับ
บุคคลไม่รู้จัก: ผมมีของจะให้คุณด้วย
บุคคลไม่รู้จัก: ออกมารับที่หน้าบ้านด้วยครับ
ธิชาไม่เข้าใจกับสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นเพราะไม่รู้ว่าใครเป็นคนส่งข้อความมา พยายามคิดในแง่ดีว่าเขาอาจเป็นหนึ่งในลูกค้าหรือพนักงานที่เคยทำงานด้วย แต่ก็มีเสียงออดหน้าบ้านดึงขึ้นแทบจะทันทีหลังจากที่เธอได้อ่านข้อความแล้ว ออดดังซ้ำ ๆ พร้อมตะโกนเรียกชื่อของธิชาให้มารับของ เมื่อเปิดประตูออกไปพบกับชายวัยกลางคนสวมชุดลำลองสบาย ๆ สวมหมวกแก็ปปิดหน้า ถือกล่องพัสดุขนาดใหญ่หนึ่งใบ เธอพยายามมองดูใบหน้าของคนแปลกหน้าอย่างระมัดระวัง ทว่าเห็นเพียงแววตาสีประกายแดงเท่านั้น
"ช่วยรับไว้ด้วยครับ ของขวัญวันคริสต์มาสถึงคุณ"
"พอจะทราบมั้ยคะว่าผู้ส่งคือใคร" ธิชาถามโดยที่รับกล่องขนาดใหญ่ไว้ในมือแล้ว มันค่อนข้างหนักจนถือคนเดียวไม่ไหว แต่ชายร่างผอมกลับถือได้ราวกับเบาเป็นปุยนุ่น หลังจากนั้นผู้ส่งพัสดุก็ถือวิสาสะเดินเข้าไปในบ้าน "นี่ ฉันไม่ได้อนุญาตให้คุณเข้ามานะ!" หญิงสาวเจ้าของเคหสถานร้องตะโกนใส่บุคคลนั้นที่กำลังผิวปาก ไล้มือจับตามวัสดุโครงสร้างและเฟอร์นิเจอร์ของบ้าน พร้อมกับสูดดมกลิ่นมื้อเย็นหอมฉุยฝีมือคู่รัก
"ที่รัก ใครเหรอครับ" ธีร์ถาม เมื่อเห็นชายแปลกหน้าเข้ามาในบ้าน ธิชาส่ายหน้า "คุณเป็นใคร!"
"ใจเย็น ๆ ไม่ต้องเสียงดังหรอกครับ" ว่าแล้วเขาก็ถอดหมวกแก๊ปออก เผยให้เห็นใบหน้าโครงเหลี่ยม ผิวเข้มเหมือนแรงงานที่ต้องทำงานสู้แดดเป็นประจำและดวงตาสีประกายแดงคู่นั้น ธิชาไม่คุ้นว่าบุคคลนี้คือใคร แม้แต่ธีร์ก็ไม่คุ้น ทุกคนต่างมีคำถามเดียวกันถึงตัวตนและชื่อเสียงเรียงนามของเขา "ผมเป็นเพื่อนเก่าของธิชา ตั้งแต่เรียนจบจากโรงเรียนมัธยม เราก็ไม่ได้เจอกันเลย"
“แล้ว… คุณรู้ที่อยู่นี้ได้ยังไง”
“เพื่อน ๆ คุณบอกน่ะ มันไม่ใช่ความลับนี่เนอะ”
บรรยากาศคุกรุ่น น่าอึดอัด ทำให้ทุกคนไม่อยากกินอาหารต่อ ปู่ย่าสะกิดบอกหลาน ๆ ให้เตรียมตัวขึ้นนอน แต่สายตาเฉียบคมปราดมองคนที่กำลังเดินหนีพร้อมเค้นเสียงพูดว่า “ไม่ต้องลุกหนีไปไหนหรอกครับ เสร็จธุระผมก็จะไปแล้ว” ทำให้ทั้งสี่ยอมจำนนนั่งลงบนโซฟา
ธิชาพยายามนึกว่าเพื่อนเก่าคนนี้คือใคร เพราะโรงเรียนมัธยมนานาชาติที่เธอเรียนนั้น มีเพื่อนผู้ชายหลายคนแต่ใครกันนะที่มีดวงตาสีแดง
“ใช่ภูริตรึเปล่า”
“ในที่สุดก็จำกันได้สักที! แต่เรียกว่า ริต ก็พอ อย่าทำเหมือนคนแปลกหน้าเลย”
ธีร์แคลงใจเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของชายคนนี้กับภรรยาของเขา ทำไมแค่ส่งของแล้วยังมายุ่มย่ามในชีวิตอีกแถมยังดูถูกใจที่มาปั่นป่วนบ้านนี้อีก
“ส่งของเสร็จก็ออกไปได้แล้วครับ” ผู้เป็นหัวหน้าครอบครัวตะเบ็งเสียงขับไล่คนนอก เด็ก ๆ ไม่ค่อยได้เห็นพ่อดุแบบนี้บ่อยนัก แต่ก็พอรู้สึกได้แล้วว่าที่นี่ไม่ปกติตั้งแต่คนแปลกหน้าคนนี้เข้ามา “ไม่งั้นผมจะเรียกตำรวจ”
"เรียกสิ คิดว่าผมกลัวรึไง ตำรวจกาก ๆ ทำอะไรผมไม่ได้หรอก แม้แต่ยามหน้าหมู่บ้านยังต้อนรับผมเลย ที่สำคัญ... ธุระของผมยังไม่จบกับธิชาด้วย"
ริตกล่าวโต้กับเจ้าของบ้านด้วยเสียงใหญ่เหมือนอสูรกายปีศาจ เงาของเขาใต้เท้าคู่นั้นมหึมาพองขนและส่งเสียงคำราม รัตติกาลแห่งคริสต์มาสกำลังคืบคลานเข้ามา ธิชาไม่อาจอยู่เฉย เธอจึงฟาดมือเข้าที่แก้มของริตฉาดหนึ่ง ตะเพิดไล่ให้เขาออกไปเดี๋ยวนี้ ริตทำตามที่เธอขอ แต่คืนนี้เพิ่งจะเริ่มต้น...
ทุกคนมองเธอไม่เหมือนเดิมแล้ว โดยเฉพาะธีร์ กันต์และกรณ์
#โศกศัลย์คริสต์มาส #ChristmasMoonlight
