![[มี E-Book] The Murder ผมว่านี่คือคดีฆาตรกรรม SS.2 โดย Glutamate @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์](https://dur8fz7tiz12s.cloudfront.net/books-01JF5ZYMG45M11STX1XBF82M95/cover/01JF5ZYMG45M11STX1XBF82M95-1734294327813 "[มี E-Book] The Murder ผมว่านี่คือคดีฆาตรกรรม SS.2 โดย Glutamate @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์")
ร่วมกันปิดคดี ในนิยายสืบสวนเกินจะคาดคิด เมื่อการตายที่ดูเหมือนจะธรรมดาของหมอวันดี นำไปสู่ความลับอันดำมืด ที่ไม่อาจคาดเดา จงอย่าไว้ใจใคร! จงอย่าเชื่อใจใคร! เพราะแม้แต่เงาในกระจกอาจจะไม่ใช่ของจริง!!
ผู้แต่ง
Glutamateเรื่องย่อ
ร่วมกันปิดคดี ในนิยายสืบสวนเกินจะคาดคิด เมื่อการตายที่ดูเหมือนจะธรรมดาของหมอวันดี นำไปสู่ความลับอันดำมืด ที่ไม่อาจคาดเดา จงอย่าไว้ใจใคร! จงอย่าเชื่อใจใคร! เพราะแม้แต่เงาในกระจกอาจจะไม่ใช่ของจริง!!
ชาย-ชาย,สืบสวนสอบสวน,อาชญากรรม,ดราม่า,จิตวิทยา,yaoi,ดราม่า,สืบสวนสอบสวน,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
[มี E-Book] The Murder ผมว่านี่คือคดีฆาตรกรรม SS.2
ร่วมกันปิดคดี ในนิยายสืบสวนเกินจะคาดคิด เมื่อการตายที่ดูเหมือนจะธรรมดาของหมอวันดี นำไปสู่ความลับอันดำมืด ที่ไม่อาจคาดเดา จงอย่าไว้ใจใคร! จงอย่าเชื่อใจใคร! เพราะแม้แต่เงาในกระจกอาจจะไม่ใช่ของจริง!!
บทนำ
ทันทีที่ประตูปิด ผมทรุดลงกับโซฟาอย่างหมดแรง รู้สึกเหมือนกำลังแบกโลกทั้งใบไว้บนบ่า ผมมองคนที่ผมรักเดินออกไปจากห้องด้วยความเข้าใจผิด เรื่องที่แม้แต่ผมก็ไม่สามารถบอกความจริงกับเขาได้ มันยากนะครับ กับการต้องเล่าเรื่องที่เจ็บปวดในอดีต เรื่องที่เราต้องการจะลืม ให้กับคนที่มองเราด้วยสายตาอ่อนโยนแบบนั้นฟัง ผมเฝ้าแต่ถามตัวเองทำไมถึงมาอยู่จุดนี้ได้ หรือผมควรกลับไปอยู่ที่เมืองเล็กๆ ในประเทศที่ผมเรียนจบมาดี ที่นั่นแม้จะไม่ใช่บ้านเกิด แต่ผมไม่ต้องมารับรู้เรื่องอะไรแบบนี้อีก หากวันที่ความจริงปรากฏมาถึง ผมนาย ทักษกร หิรัญรัก อายุ 25 ปี ก็แค่กลับมาเหลือเพียงตัวคนเดียว…และอยู่ให้ได้แค่นั้นเอง…
ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง
เสียงโทรศัพท์ทำผมสลัดความหม่นในจิตใจออกไป หน้าจอแสดงชื่อ พี่นนท์ หรือ สารวัตรอานนท์ ตำรวจสืบสวนพิเศษสากล คนที่ได้รับมอบหมายให้ทำคดีของพี่ นั่นทำให้ผมไม่ลังเลที่จะรับสาย
“ครับพี่นนท์”
“คุณแทนอยู่ด้วยหรือเปล่า”
“เปล่าครับ คือเขา…”
ตึ๋ง ตึ๋ง
“ทูดี นั่นเสียงกริ่งหรือเปล่า”
“ครับ”
“อย่าเปิด!!” ไม่ทันแล้วทันทีที่ผมเห็นคนที่มาเป็นใคร ผมลดโทรศัพท์ลงช้าๆ เมื่อคนที่ผมเชิญเขาเข้ามา กำลังเล็งปลายกระบอกปืนมาที่ผม หากแต่ว่าเขาดูหวาดกลัวมากกว่าผมเสียอีก!!
“คุณดุล…”
“ขอโทษนะทูดี…แต่ผมจำเป็นต้องทำ!”
“คุณเป็นพวกเขา”
“เอาโทรศัพท์ที่เหลือมาให้ผม ไดอารี่ด้วย”
“ผมเอาให้คนอื่นไปแล้ว”
“โกหก!!”
พลั่ก!!
“โอ๊ย!!” ด้ามกระบอกปืนฟาดเข้ากับใบหน้าของผมเต็มแรง ผมร้องด้วยความเจ็บปวด และยังไม่ทันตั้งตัวคุณดุล ดันร่างของผมให้นั่งอยู่ที่โซฟา
“อยู่ที่ไหน! โทรศัพท์กับไดอารี่ ที่ไอ้แทนพูดถึงอยู่ที่ไหน!!” ผมมองปลายกระบอกปืนที่ส่ายไปมาอย่างคนไร้สติ
“ผมบอกแล้ว ผมให้คนอื่นไปแล้ว”
“ใคร! มันเเป็นใคร! ไม่มีแล้วจะทำยังไงดี!! ถ้าไม่ยอมบอกว่าอยู่ที่ไหนก็ทำให้มันจบๆ ไปเลยดีกว่า!! มานี่!!”
“คุณจะพาผมไปไหน คุณดุล!!” แรงกระชากของเขาทำให้ผมตัวปลิวไปตามแรงเหวี่ยงแต่ถึงอย่างนั้น ผมกลับรู้สึกได้ถึงมือของเขาที่สั่นเทาและเย็นเฉียบ ใบหน้าของคุณดุลดูสิ้นหวัง แววตาที่เคยใจดีและเป็นมิตรเริ่มเลื่อนลอยออกไปไกลขึ้นทุกที
“คนก็ตายไปแล้ว! ทำไมถึงยังไม่หยุดอีก จะลากให้คนอื่นมาตายด้วยทำไม!”
“คุณพูดเรื่องอะไร”
“ขึ้นไป!!” คุณดุลดันให้ผมปีนบันไดชั้นบนสุดของดาดฟ้า และพลักผมไปจนสุดทางเดิน ผมมองลงไปเบื้องล่างมันดูว่างเปล่าแม้มีคนเดินอยู่และถึงแม้ผมจะตะโกนจนสุดเสียงก็ไม่มีทางที่ใครจะได้ยิน ทั้งที่มีตึกมากมายแต่กลับไม่มีใครสนใจว่าเกิดอะไรขึ้นตรงนี้สักนิด ลมที่ปะทะเข้ากับใบหน้าทำให้ผมเงยหน้ากลับไปมองบนท้องฟ้าอีกครั้ง ไม่เคยคิดว่าบนนี้จะสวยงามได้ขนาดนี้มาก่อน
“ผมจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง บอกมาของพวกนั้นอยู่ที่ไหน!”
“ผมเอาให้ตำรวจสืบสวนพิเศษแล้ว พี่ชายผมตายได้ยังไงไม่นานความจริงจะปรากฏ”
“ตำรวจสืบสวนพิเศษ!! บ้าชิบ!! พวกมันเข้ามายุ่งคดีนี้ทำไมหรือว่า…รู้แล้วเหรอว่าใครเป็นคนร้าย”
“ทูดี!!”
“คุณแทน!!”
“ไอ้ดุล!! ทำไมถึงเป็นมึง”
“ไอ้แทน! มึงกลับมาทำไม!”
“มึง..มีอะไรทำไมไม่บอกกู”
“เรื่องนี้มึงช่วยกูไม่ได้หรอก”
“ใจเย็นๆ กูต้องมีทางช่วยมึงแน่”
“มึงไม่เข้าใจกู เรื่องนี้ใครก็ช่วยกูไม่ได้”
“บอกกู กูช่วยมึงได้”
“แทน…ในชีวิตกู สำคัญที่สุดคือครอบครัวและเพื่อน มึงเป็นเพื่อนสนิทกู มึงต้องเข้าใจตอนนี้กูถูกบังคับ ถ้ากูไม่ทำมันจะเอานิวไปขายซ่อง”
“นิวเป็นใคร?”
“นายดุลปล่อยทูดี ผมสัญญาพวกเราจะช่วยคุณเอง”
“พี่นนท์!!”
“แทน…มันจับแฟนกูไปได้ 3 เดือนแล้วตั้งแต่วันที่กูไปทำข่าวหมอวันดี พวกมันขู่จะส่งแฟนกูไปซ่อง ไอ้แทนมึงต้องช่วยนิวนะ”
“พวกมัน…”
“พวกมัน…พวก อั่ก!!” กระสุนปลิดชีพของคุณดุลมาจากทางไหนไม่รู้ ชั่ววินาทีที่คิดว่าตัวเองกำลังตกลงไปด้านล่างพร้อมกับคุณดุล ความรู้สึกเหมือนถูกกระชากไปตามแรงเหวี่ยง มันล่องลอยออกไปราวกับตัวของผมเบาไร้น้ำหนัก ก่อนที่มือคู่ใหญ่ของคุณแทนที่จะคว้ามือผมเอาไว้ทันพร้อมกับคว้ามือคุณดุล โชคดีที่พี่นนท์จะเข้ามาช่วยดึงผมขึ้นไปอีกแรง คุณแทนถึงใช้มือสองข้างดึงร่างคุณดุลขึ้นมา
“ดึงกูขึ้นไปเร็ว!! กูยังไม่อยากตาย!!” เสียงร้องขอชีวิตราวกับคนไร้สติ ทำเอาสารวัตรอานนท์ต้องรีบไปช่วยคุณแทนอีกแรง
ปุก!! ปุก!!
“ไอ้ดุล!!” เสียงกระสุนปืนสไนเปอร์ดังขึ้นอีก 2 นัดร่างสูงใหญ่ของคุณดุลสงบลงทันที คุณแทนดึงเพื่อนขึ้นมากอดไว้แน่น ส่งเสียงร้องไห้ปานขาดใจ ผมได้แต่เฝ้ามองพวกเขาทั้งคู่ด้วยตัวสั่นเทา ทุกอย่างมาอย่างไร้ทิศทาง ผมได้ยินเพียงลม เสียงลมหายใจของพี่นนท์ และเสียงของคุณแทน แต่ที่ผมไม่ได้ยินกลับเป็นเสียงของตัวผมเองที่กำลังสับสนกับเหตุการณ์ตรงหน้า มันช่างไร้ซึ่งคำตอบและคำอธิบายว่าพวกเรามาอยู่จุดนี้กันได้อย่างไร...หรือตอนนี้…เราต้องกลับไปที่จุดเริ่มต้นอีกครั้ง