ร่วมกันปิดคดี ในนิยายสืบสวนเกินจะคาดคิด เมื่อการตายที่ดูเหมือนจะธรรมดาของหมอวันดี นำไปสู่ความลับอันดำมืด ที่ไม่อาจคาดเดา จงอย่าไว้ใจใคร! จงอย่าเชื่อใจใคร! เพราะแม้แต่เงาในกระจกอาจจะไม่ใช่ของจริง!!
ชาย-ชาย,สืบสวนสอบสวน,อาชญากรรม,ดราม่า,จิตวิทยา,yaoi,ดราม่า,สืบสวนสอบสวน,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
[มี E-Book] The Murder ผมว่านี่คือคดีฆาตรกรรม SS.2ร่วมกันปิดคดี ในนิยายสืบสวนเกินจะคาดคิด เมื่อการตายที่ดูเหมือนจะธรรมดาของหมอวันดี นำไปสู่ความลับอันดำมืด ที่ไม่อาจคาดเดา จงอย่าไว้ใจใคร! จงอย่าเชื่อใจใคร! เพราะแม้แต่เงาในกระจกอาจจะไม่ใช่ของจริง!!
บทที่ 13
ผมทำตามที่สารวัตรอานนท์และคุณแทนต้องการคือนั่งอ่านไดอารี่รอทั้งสองสืบคดีอยู่ในเซฟเฮ้าส์ มันคือหอพักขนาดสองชั้นสภาพค่อนข้างเก่า ยิ่งอ่านผมยิ่งค้นพบว่าไดอารี่เล่มนี้คือไดอารี่ที่พี่วันเป็นคนเขียนจริงๆ อาหารที่พี่สั่งให้ผมทานในแต่ละวันบ่งบอกว่าพี่ใส่ใจกับเรื่องของผมมากแค่ไหน ‘ผมคือน้องชายที่พี่รักมากที่สุด’ คำนี้ไม่เกินจริงเพียงแต่เรื่องราวในอดีตมันตอกย้ำว่า พี่รักผมเกินกว่าน้องชายไปมาก และเรื่องที่สารวัตรอานนท์สงสัยก็เป็นไปได้อย่างมากที่พี่จะฆ่าพ่อกับแม่จริงๆ
“ทูดี” คุณแทนเคาะประตูก่อนที่จะเปิดเข้ามา สภาพของเขาทำให้ผมรีบเข้าไปรับคนตัวใหญ่ ร่างสูงที่สะบักสะบอม ถูกสารวัตรอานนท์หามกลับเข้ามาจวนจะล้มแหล่อยู่แล้ว
“ทำไมพี่แทนเป็นแบบนี้ล่ะครับ!?”
“บอกให้นอนโรงพยาบาลเช็กอาการก็ไม่เอา”
“โห่สารวัตร เจ็บแค่นิดหน่อยพักไม่กี่วันก็หายแล้ว”
“ไปหาหมอไหมครับ”
“ไม่เอาอ่ะ เจ็บนิดเดียวเอง อีกอย่างสัญญาไว้แล้วว่าจะรีบกลับมา”
“คุณแทน!”
“คุณ…คุณแทน แสดงว่าโกรธจริง”
“ช่างเถอะ ยาแก้อักเสบทูดีก็จับหมอนี่กรอกปากด้วยจะได้หายเร็วๆ ซ่าจริง คิดว่าหน่วยสามมีตำรวจแค่ 10-20 คนหรือไง”
“แล้วพวกคุณรู้เหรอว่า Screw It มีทางออกกี่ทางมีห้องลับกี่ห้อง”
“ฟังดูเหมือนจะดีนะครับ”
“ช่ายยยแล้วล่ะทูดี คุณแทนรู้จักที่นั่นดีเลยตอนนี้เราเลยได้นายพจน์และนายเช ทำการล่อลวงนักดื่มและหน่วงเหนี่ยวกักขัง สกิลการเต๊าะของคุณแทนไม่ธรรมดาจริงๆ แผนของคุณสุดยอดมาก” สารวัตรอานนท์เล่าเสียจนผมเห็นภาพ ดูท่าสองคนนี้ทำงานเข้ากันได้อย่างเป็นปี่เป็นขลุ่ย
“ทูดี มันเป็นการทำงาน”
“แล้วทำไมถึงยับเยินแบบนี้ล่ะครับ”
“ผิดคิวนิดหน่อย” คุณแทนพูดจบก็มองอาฆาตสารวัตรอานนท์
“นายเชกับนายพจน์รับสารภาพว่าตัวเองทำกันสองคน ไม่ยอมซัดทอดคนอื่น แค่บังคับให้บริการลูกค้า V.I.P”
“เดี๋ยวนะ! เมื่อ 5 เดือนก่อนผมรับงานมางานหนึ่งมี V.I.P ให้นางนกต่อทำงานให้แบล็คเมล์นักธุรกิจไฮโซชื่อดัง เพื่อทำลายชื่อเสียหวังงานประมูลข่าวนั่นเหมือนจะออกวันเดียวกับที่หมอวันดีเสียชีวิต!”
“หรือว่าคนที่ไฮโซนั่นหามา ก็มาจากที่ผับนั่น”
“ไม่ใช่หรอก…เป็นคนที่นายอดิศรส่งมาต่างหาก นายอดิศรอาจมีส่วนรู้เห็นเรื่องการเสียชีวิตของหมอวันดี ใช้สื่อเบี่ยงประเด็นไปเรื่องไฮโซ ไอ้ดุล…”
“นายดุลอาจรู้เรื่องนี้มาตั้งแต่ต้น เลยโยนงานนี้มาให้คุณสินะ” คุณแทนนิ่งไปคงจะรู้สึกเหมือนโดนหักหลังซ้ำไปซ้ำมา
“ตอนแรกคิดว่าตัวเองจะรอด เพิ่งรู้ว่าตัวเองก็โดนปั่นหัวไม่ต่างจากพวกคุณ”
“ตอนนี้เรายังขาดหลักฐาน กับผู้ร่วมขบวนการทั้งหมด เพียงแต่มีเรื่องหนึ่งที่ผมไม่เข้าใจหมวดพอลกับหมอวันดีรอบคอบขนาดนี้ทำไมไม่รวบรวมหลักฐานมาให้หน่วยสืบสวนไปเลย”
“แล้วแบบนี้หน่วยสืบสวนพิเศษจะทำยังไงต่อ”
“ช่วงนี้เป็นช่วงหน้าสิ่วหน้าขวาน พวกมันรู้ตัวแล้วพวกมันต้องหาทางทำลายหลักฐานที่เหลือ จากนี้คือของจริง ต้องระวังตัวให้มาก” ผมมองหน้าคุณแทนหลังจากที่โดนปืนจ่อหัวสองครั้ง ผมก็รู้แล้วว่าตอนนี้ผมกำลังเจอกับอะไร ผมว่านี่ไม่ใช่คดีฆาตกรรมธรรมดาอีกต่อไปแล้ว!!
ในตอนนี้ผมกำลังยืนอยู่หลังบานกระจกห้องสอบสวนพิเศษ พร้อมกับคุณแทนและผู้การหรั่ง เบื้องหน้ามีสารวัตรอานนท์ที่กำลังสอบสวนอยู่ในห้องพร้อมหมวดที
“นายพจน์รู้ใช่ไหม การที่นายไม่บอกตัวผู้บงการก็ไม่ได้ทำให้นายรอดหรอกนะ แถมจะตายเร็วขึ้นแต่ถ้านายยอมบอก…ผมสัญญาจะเก็บตัวคุณไว้เป็นพยานโทษของคุณก็จะลดลงด้วย” ผมที่มองนายพจน์สั่นไปทั้งตัว มองซ้ายมองขวาหาคนรู้จักในห้องแต่ดูเหมือนว่าในห้องนี้จะไม่มีใครที่เป็นหนอนอีก
“บอกไปพวกคุณก็ไม่เชื่อ หมอวันดีนั่นแหละ ที่เป็นคนชวนผมให้ทำ” โกหก! คำนี้ผุดขึ้นมาในหัวของผมถ้าพี่เป็นคนทำจริงจะซ่อนหลักฐานทำไม
“ตอนนี้หมอวันดีก็ตายแล้ว หมวดพอลก็ตายแล้วและทำไมนายยังทำเหมือนเดิมอยู่”
“ก็ทำแล้วมันรวย! มีเงินจะทำอะไรก็ได้”
“ถ้างั้นนายส่งคนไปให้ใคร”
“โอ๊ย!! ผมจำไม่ได้หรอกลูกค้าผมมีตั้งเยอะ อีกอย่างเด็กมันก็สมยอมเองด้วยได้เงินใช้ทีเป็นหมื่น ใครๆ ก็อยากทำแรกๆ มันก็ขัดขืนไปงั้นแหละ” สารวัตรอานนท์ถึงกับส่ายหัวเดินออกมาจากห้องหลังจากที่นายพจน์ไม่ยอมให้ความร่วมมือ
ผู้การหรั่งเองจากใบหน้าที่เรียบเฉยก็ดูเหมือนว่าจะมีรอยย่นตรงหัวคิ้ว จากนั้นก็มองมาที่ผม
“ทั้งนายพจน์และนายเชต่างพูดเหมือนกันว่าหมอวันดีเป็นเจ้าของผับและเป็นผู้บงการเรื่องนี้ ส่วนบัญชีของร้านก็ถูกโอนไปที่บัญชีของ One Skin คลินิกตอนนี้มันถูกเปลี่ยนไปเป็นชื่อของเธอเพราะสารวัตรนนท์เป็นคนเดินเรื่องให้”
“ผู้การกำลังจะบอกว่า…”
“ใช่ ถ้ายังไม่มีหลักฐานเรื่องนี้บางที ทั้งสารวัตรนนท์กับทูดีอาจเข้าข่ายเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดขบวนการนี้ สารวัตรนนท์จะถูกถอดออกจากคดีนี้” ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้!! ดูเหมือนเรื่องของผมกำลังทำให้พี่นนท์เดือดร้อน!!
“ผู้การตอนที่หมอวันดีเสีย ผมเป็นคนอาสาทำเรื่องเอกสารต่างๆ ให้ทูดี ทูดีไม่มีญาติคนอื่น กลับมาจากต่างประเทศแค่ปีเดียวผมยอมรับว่าผมไม่ทันสังเกตบัญชีผับของหมอวันดี”
“ถ้าอย่างนั้น สารวัตรนนท์จำได้ไหมว่าหมอวันดีมีกี่บัญชี”
“ทั้งไทยและต่างประเทศ 21 บัญชีมีทรัพย์สินในบัญชี ร้อยกว่าล้านไม่รวมทรัพย์สินอย่างอื่น”
“ทูดีถ้าทางเราจะขอตรวจสอบบัญชีของคุณทุกบัญชีโอเคใช่ไหม”
“ได้ครับ เชิญเลย”
“รวมทั้งของนายด้วยนะ สารวัตรนนท์”
“ครับผู้การ”
“หมอวันดีเสีย 5 เดือนกว่า ก็ไม่แปลกที่พวกมันจะแก้เกมทัน” คุณแทนพูดขึ้นมาอย่างเคืองๆ กอดอกมองคนที่อยู่ในห้องสอบสวน
พวกเราถูกนำตัวไปไว้ที่เซฟเฮ้าส์มีคนคุ้มกันหนาแน่นกว่าเดิม จากเจ้าทุกข์ตอนนี้กำลังจะกลายเป็นจำเลยซะเอง
“ต้องเร่งหาหลักฐานไม่อย่างนั้น เราอาจจะกลายเป็นแพะเรื่องนี้” คุณแทนบ่นขึ้น
“หลักฐานที่ว่ามันควรเป็นแบบไหน” สารวัตรอานนท์ถึงกับกุมขมับ ผมเองก็พยายามหาจากไดอารี่ในขณะที่ฟังทั้งสองผลัดกันบ่น
“หมวดพอลรอบคอบขนาดนี้ ทำไมถึงได้ทำแผนผังความสัมพันธ์คนร้าย ลากเส้นสับสนไปหมด” คุณแทนที่ไล่ดูรูปย้อนหลังเพื่อหาเบาะแสวางรูปให้สารวัตรอานนท์ดู ผมเองก็เคยเห็นตอนนั้นคุณแทนคิดว่าผมเป็นคนวาด ก่อนที่เขาจะลบรูปทิ้งคุณแทนถ่ายรูปเก็บเอาไว้
“น่าแปลก ถึงหมวดพอลจะไม่ได้อยู่กองสอบสวนแต่จากประวัติ หมวดพอลผ่านการฝึกการสืบสวนชั้นสูงถึง 4 หลักสูตร ฝึกร่วมกับทีมสอบสวนจากต่างประเทศอีก 4 หลักสูตรผมไม่คิดว่าหมวดพอลจะวาดเส้นได้สับสนแบบนี้นะ”
“ทีแรกผมคิดว่าเป็นทูดีวาด แต่พอมาเทียบลายมือกับไดอารี่ถึงรู้ว่าเป็นลายมือคนเดียวกัน เรื่องนี้กับเรื่องไดอารี่ติดอยู่ในใจผมมาสักพัก”
“ทูดีรู้สึกอะไรบ้างไหม” ผมมองกระดาน ถ้ามองจากในมุมของผมที่ไม่มีทักษะเรื่องพวกนี้ คงต้องว่ามันเหมือนกับพี่พอลกำลังวาดรูปอยู่มากกว่า หากเอาชื่อคนทั้งหมดออก มันจะออกเป็นรูปอะไรหรือเปล่า
“พี่พอลเหมือนกำลังวาดรูปอยู่นะครับ”
“รูปเหรอ”
“ครับ”
“แต่ก็ดูไม่เหมือนเท่าไหร่” สารวัตรนนท์วิ่งไปหากระดาษมาให้ผม ลองวาดจากมุมที่ผมเห็น
“เพราะเรามองจากการสืบคดี เลยเข้าใจว่าหมวดพอลวาดแผนผังความสัมพันธ์มาตลอด ส่วนชื่อในแผนผังถ้าสังเกตดีๆ ทุกคนหมวดพอลไม่ใส่ชื่อใครเลย ถ้าเป็นทูดีวาดผมเลยไม่แปลกใจที่เขาอาจไม่รู้จักจริงๆ แต่พอเป็นหมวดพอลดูเหมือนเขาจงใจที่จะวาดแผนผังแบบนี้”
“ได้แล้วครับ” ทุกคนต่างมุงดูรูปที่ผมวาด พากันขมวดคิ้วเพราะมันเหมือนลายแทงอะไรสักอย่างมากกว่า
“แปลกๆ แหะ”
“นั่นสิ หรือจะเป็นแผนที่”
“สารวัตรครับ” หมวดภาคกับหมวดเมย์ยืนอยู่หน้าห้อง สารวัตรอานนท์เลยเดินไปเปิดมองซ้ายมองขวา
“มีอะไร”
“ผู้การสอบเส้นทางการเงิน พบว่าบัญชีของคลินิกหมอวันดีมีเงินสะพัดตอนนี้เกือบห้าร้อยล้าน”
“ว่าไงนะ!!”
“พวกมันจงใจโอนเงินเข้ามาในบัญชี”
“ตรวจสอบได้ไหมเงินมาจากที่ไหนบ้าง”
“บัญชีต่างประเทศครับ”
“ตอนนี้ถ้าเรายังไม่ได้หลักฐานเพิ่ม สารวัตรกับทูดีอาจโดนข้อหาเองนะคะ”
“ว่าแต่พวกคุณเล่นทายคำกันอยู่เหรอครับ”
“ทายคำ?”
“ใช่ครับ หน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้ยังเล่นทายคำกันอีกนะครับ”
“คำ…” คุณแทนหมุนกระดาษก่อนจะพบว่ามันคือคำว่า ‘Clock’
“นาฬิกา…คืออะไร”
“หรือหมวดพอลจะซ่อนหลักฐานไว้ที่นาฬิกา”
“ส่งคนไปตรวจสอบที่คอนโดทูดี!!”
“เดี๋ยวครับ ผมว่ามันคือเรือนนี้” ผมยื่นข้อมือไปให้ทุกคนดู ใช่แล้วนาฬิกาสายหนังสีดำที่พี่สั่งทำเป็นพิเศษ ของขวัญวันเกิดชิ้นแรก!!