![[มี E-Book] The Murder ผมว่านี่คือคดีฆาตรกรรม SS.2 โดย Glutamate @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์](https://dur8fz7tiz12s.cloudfront.net/books-01JF5ZYMG45M11STX1XBF82M95/cover/01JF5ZYMG45M11STX1XBF82M95-1734294327813 "[มี E-Book] The Murder ผมว่านี่คือคดีฆาตรกรรม SS.2 โดย Glutamate @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์")
ร่วมกันปิดคดี ในนิยายสืบสวนเกินจะคาดคิด เมื่อการตายที่ดูเหมือนจะธรรมดาของหมอวันดี นำไปสู่ความลับอันดำมืด ที่ไม่อาจคาดเดา จงอย่าไว้ใจใคร! จงอย่าเชื่อใจใคร! เพราะแม้แต่เงาในกระจกอาจจะไม่ใช่ของจริง!!
ผู้แต่ง
Glutamateเรื่องย่อ
ร่วมกันปิดคดี ในนิยายสืบสวนเกินจะคาดคิด เมื่อการตายที่ดูเหมือนจะธรรมดาของหมอวันดี นำไปสู่ความลับอันดำมืด ที่ไม่อาจคาดเดา จงอย่าไว้ใจใคร! จงอย่าเชื่อใจใคร! เพราะแม้แต่เงาในกระจกอาจจะไม่ใช่ของจริง!!
ชาย-ชาย,สืบสวนสอบสวน,อาชญากรรม,ดราม่า,จิตวิทยา,yaoi,ดราม่า,สืบสวนสอบสวน,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
[มี E-Book] The Murder ผมว่านี่คือคดีฆาตรกรรม SS.2
ร่วมกันปิดคดี ในนิยายสืบสวนเกินจะคาดคิด เมื่อการตายที่ดูเหมือนจะธรรมดาของหมอวันดี นำไปสู่ความลับอันดำมืด ที่ไม่อาจคาดเดา จงอย่าไว้ใจใคร! จงอย่าเชื่อใจใคร! เพราะแม้แต่เงาในกระจกอาจจะไม่ใช่ของจริง!!
บทที่ 15
จะเรียกว่าปลอดภัยแล้ว ผมก็พูดได้ไม่เต็มปากนัก เพียงแต่เวลานี้ผมได้รับอนุญาตให้กลับมาที่คอนโดได้ มีเรื่องมากมายเกิดขึ้น จากสภาพห้องที่เละเทะ เพราะถูกรื้อค้นของกระจัดกระจาย ก็พอจะรู้ว่าพวกเขาบุกเข้ามาที่นี่เพื่อมาหาหลักฐานที่หลงเหลืออยู่
“ทูดีอยากไปพักที่อื่นไหม”
“ไม่ครับ ผมอยากเก็บห้องให้เรียบร้อยก่อน บางทีอาจมีอะไรที่ยังหลงเหลืออยู่บ้าง”
“ให้พี่ช่วยนะ” ผมกับคุณแทนค่อยๆ เก็บของที่กระจัดกระจายทีละชิ้น แต่ที่สะเทือนใจที่สุดคงเป็นเจ้าหมอนกระต่ายที่ผมชอบกอดมันเป็นประจำ มันถูกกรีดจนไม่มีชิ้นดีใยสังเคราะห์สีขาวทะลักออกมาจนหมด
“ไว้พี่จะซื้อให้ใหม่นะ” ผมพยักหน้าช้าๆ เก็บเศษซากหมอนกระต่ายใส่ลงในถุงดำอย่างจำใจ คุณแทนเองก็เข้าไปเก็บของในครัวที่เกลื่อนกลาด แม้แต่ตู้เย็นก็ยังถูกรื้อค้นออกมาจนอาหารส่งกลิ่นเหม็นคละคลุ้ง
“ผมจะเรียกแม่บ้านมาทำความสะอาดนะครับ”
“อย่าดีกว่า ตอนนี้เราไม่รู้ว่าสารวัตรอานนท์จัดการพวกที่เหลือแล้วหรือยัง เดี๋ยวเปิดกระจกทุกบาน เครื่องฟอกอากาศก็น่าจะดีขึ้น”
“คุณแทนรอบคอบจัง”
“มันติดเป็นนิสัยน่ะ ไม่ดีเหรอมีแฟนเก่งขนาดนี้” ผมไม่ตอบได้แต่ยิ้มแล้วก้มหน้าก้มตาเก็บของต่อ
ฟอดดดด!! ไม่ใช่แค่รอบคอบแต่คุณแทนยังมีฝีเท้าเบาอีกด้วย แค่ครู่เดียวก็เข้ามาหอมแก้มผมอย่างไม่ทันตั้งตัว
“หายเหนื่อยเลย” พูดจบก็เดินไปเก็บของต่อ ในตอนนี้บรรยากาศในห้องที่เคยมืดมิด มีแสงสว่างจ้าแต่น่าแปลกที่ที่ตอนนี้ผมไม่ได้รู้สึกว่ามันแสบตา หรืออึดอัดจนหายใจไม่ออกอีกแล้ว
ในขณะนี้หัวเรือใหญ่ทั้งสามคนยังคงให้การตรงกันว่าหมอวันดีคือผู้บงการตัวจริง และหลักฐานทางการเงินยังคงชี้ชัดว่าโอนเข้าบัญชีของหมอวันดี
“คดีออกมาในรูปแบบนี้ทำให้ทูดี กับผมยังไม่พ้นข้อกล่าวหาแม้จะสืบได้ว่าผมกับทูดีไม่ได้มีการติดต่อกับเครือข่ายและทูดีเองก็ไม่ได้มีการจ้างวางผมด้วยเงิน”
“ขอโทษนะครับเป็นเพราะผม พี่นนท์เลยพลอยเดือดร้อนไปด้วย”
“พี่เป็นคนขอเสนอตัวช่วยเอง ทูดีไม่ผิดหรอก”
“สารวัตรคิดไหมว่า ทั้งหมอวันดีและหมวดพอลทำทุกอย่างเพื่อปกป้องทูดี แล้วจะมีเหรอจะไม่เก็บหลักฐานเรื่องผู้บงการตัวจริงเอาไว้ พวกเขาไม่มีทางให้พวกมันโยนความผิดมาที่ทูดีแน่”
“แต่ปัญหาก็คือ หลักฐานชิ้นนั้นอยู่ที่ไหน” ผมสามคนช่วยกันคิดในขณะที่ผมยังคงอ่านไดอารี่วนไปมาหลายรอบ ก็ยังไม่พบอะไรที่ผิดปกติ
“ทูดี ไดอารี่เหมือนจะเลอะนะ”
“เหรอครับ ผมไม่ได้สังเกต” ทันทีที่คุณแทนทักผมก็เอากระดาษทิชชูเช็ดไปตามหน้าปกแต่เพราะเป็นหนังสังเคราะห์คราบเลยเช็ดออกยากนิดหนึ่ง ผมเช็ดมันแรงขึ้นจนรู้สึกสะดุดกับอะไรบางอย่าง
“คุณแทนครับ ผมรู้สึกเหมือนมีอะไรอยู่ด้านใน” สารวัตรกับคุณแทนพากันลูบคลำก่อนจะมองหน้ากันแล้วนำมีดปลายแหลมค่อยๆ กรีดหน้าปกออก มันถูกกาวแปะเอาไว้อย่างดีทำให้แกะยากมากเป็นพิเศษ
“ฝีมือประณีตขนาดนี้ฝีมือหมอวันดีชัวร์ ดูไม่ออกเลยว่าถูกเลาะออกมาแล้วแปะเข้าไปใหม่”
“ได้แล้ว” สารวัตรอานนท์หยิบเมมโมรี่สีดำขนาดเล็กออกมา ก่อนจะเสียบมันเข้าไปกับอุปกรณ์เพื่อเปิดไฟล์ด้านในขึ้นมาดู คลิปแรกที่เปิดขึ้นมาเป็นหมอวันดีที่กำลังเถียงกับหมอจีในห้องทำงาน แต่ผมไม่คุ้นตา ก่อนจะพบว่ามันคือที่คลินิกเก่าของพี่
:คุณต้องการอะไรหมอจี:
:ฉันเคยบอกแล้ว ว่าคุณรักฉันได้แค่คนเดียว คุณจะนอนกับอีตัวที่ไหนฉันก็ไม่เคยว่า ฉันทุ่มเทให้คุณขนาดนี้แต่คุณกลับทำให้ฉันเป็นตัวตลก กล้าพาผู้ชายมาให้เพื่อนๆ ฉันเห็น อยากประกาศให้ใครต่อใครรู้สินะ ว่าคุณคือเกย์ตัวพ่อไม่คิดบ้างเหรอว่าฉันต้องอับอายมากแค่ไหน:
:ผมเป็นเกย์ และไม่มีวันชอบผู้หญิง:
:ถ้าอย่างนั้น ก็อย่าหาว่าฉันใจร้ายแล้วกัน ในเมื่อคุณชอบศัลยกรรมนักถ้าอย่างนั้นก็เชิญทำได้อย่างพอใจเลย พาพวกมันเข้ามา!:
:พวกนี้คือใคร!:
:ทำซะ ทำยังไงก็ได้ให้พวกมันมีมูลค่าเพิ่มขึ้น:
:ผมไม่ทำ!:
:ไม่ทำเหรอ ได้นะ…แต่เอ๊ะ ได้ข่าวว่าคุณรักน้องชายคุณมากนี่ ถ้าเป็นผู้ชายคนนั้น…ไม่ต้องทำอะไร ก็น่าจะขายได้ราคาดีทีเดียว:
:อย่าแตะต้องเขา หมอจี…คุณไม่รู้หรอกว่าผมทำให้คุณตกนรกได้เลย:
:ถ้าหากฉันต้องตกนรก เราสองคนก็ต้องตกนรกไปพร้อมกัน:
:ได้ แต่ถึงผม ทำก็ไม่มีวันรักคุณ:
:ฉันจะทำให้คุณ เป็นของฉันแค่คนเดียว:
“พี่…” ผมพึมพำออกมาเบาๆ เมื่อดูคลิปแรกจบลง
“ทูดี…โอเคใช่ไหม”
“ครับ” สารวัตรอานนท์เลื่อนไปเปิดคลิปถัดไปคราวนี้เป็นที่คลินิกของพี่ที่ใหม่ชั้นบน ทันทีที่ภาพปรากฏผมจำได้ทันทีว่ามันคือวันนั้นสารวัตรอานนท์รีบหยุดภาพทันที
“ทูดี อย่าดูดีกว่า” คุณแทนรีบแย้งขึ้น ในขณะที่สารวัตรอานนท์เองก็เหมือนจะเห็นด้วย
“แต่ว่าผมอาจช่วยได้นะครับ”
“เดี๋ยวพี่บอก อย่าดูดีกว่านะ” ผมมองคุณแทนอีกครั้งก่อนจะยอมเดินกลับเข้าไปในห้อง ผมเดินเข้าห้องครู่เดียวก็ได้ยินเสียงคุณแทนพูดกับสารวัตรอานนท์
“ที่แท้รอยบุบนั่นก็คือที่ซ่อนกล้อง ผมสงสัยอยู่ว่ามันคือรอยอะไร”
“ใช่ หมอจีบังคับให้หมวดพอลฆ่าหมอวันดี” ทันทีที่ผมได้ยิน ผมถึงกับชะงักที่แท้ในตอนนั้นที่ที่พอลมั่นใจและยืนยันว่าพี่ถูกฆ่าเพราะเขาก็อยู่ในเหตุการณ์และเป็นคนช่วยฆาตกรตัวจริง!
อยู่ๆ ขาทั้งสองข้างของผมก็รู้สึกหมดแรง คนที่รักพี่วันขนาดนั้นกลับเป็นคนที่ลงมือฆ่าพี่เสียเองแม้จะไม่เต็มใจ แต่การมองคนรักขาดใจตายต่อหน้ามันคงทรมานมากแน่ๆ ผมนึกถึงวันที่พี่พอลขอมาซ่อนตัววันนั้นพี่พอลเอาแต่โทษตัวเอง ร้องไห้ฟูมฟายราวกับคนเสียสติ
“ทูดี…” ผมเดินออกไปเจอพวกเขาทั้งสอง หน้าจอคอมยังคงค้างฉากสุดท้ายก่อนที่สารวัตรอานนท์จะหมุนหน้าจอแล้วส่งไฟล์เข้าหน่วย
“เป็นอย่างไงบ้างครับ”
“ตอนแรกเราเข้าใจว่าเมมอันนี้เป็นหมอวันดีที่ซ่อนเอาไว้ แต่จริงๆ แล้วเป็นหมวดพอลที่รู้ที่ซ่อนกล้อง หมอวันดีน่าจะให้เขามาติดตั้งให้ในวันตกแต่งคลินิก”
“ในคลิปหมอวันดีดื่มน้ำที่อยู่ในห้อง น้ำนั่นถูกหมวดพอลเอามาวางไว้ จากนั้นหมอวันดีถูกหมวดพอลใช้เชือกรัดคอจากด้านหลัง จากนั้นหมอจีก็เข้ามาฉีดมิดาโซแลมที่เราตรวจเจอในตับของหมอวันดีโดยที่หมอวันดี ยังไม่ทันแม้แต่ป้องกันตัว”
“จากหลักฐานน่าจะเพียงพอแล้วกับคดีค้ามนุษย์คดีหมอวันดี รวมทั้งคดีฆาตกรรมต่อเนื่องเมื่อ 3 ปีก่อนรวมทั้งคดีคนหาย ผมจะรีบกลับไปที่หน่วย คดีของหมอวันดีทำผมหมดแรงเลยจริงๆ”
“สารวัตรอานนท์ ที่เหลือฝากด้วยนะ” คุณแทนยื่นมือไปจับเชคแฮนด์กับสารวัตรอานนท์ นี่เป็นครั้งแรกที่คุณแทนมองสารวัตรอานนท์แบบเป็นมิตร
“รักษาไว้ให้ดีล่ะ ถ้าพลาดเมื่อไหร่คราวนี้ผมไม่ออมมือแน่”
“ไม่มีวันนั้นหรอกสารวัตร” ทั้งสองพูดกันเหมือนจะคุยเล่นแต่กลับมองมาที่ผม แม้จะไม่เข้าใจนักแต่ก็ถือว่าเป็นเรื่องดี
ในตอนนี้ข่าวทุกสำนักเหมือนจะมีแต่ข่าวของนายอดิศร พันโทจำลอง และนิติเวชแพทย์หญิงจีรนันท์ที่ทำเอาสะเทือนทุกวงการ ไม่เว้นแม้กระทั่งวงการสื่อที่โดนสอบสวนด้วย
“ไอ้ดุล”
“ว่าไงแทน ทูดี”
“ตำรวจเขาว่าไง”
“กูก็บอกไปตามความจริง กูนี่เหมือนมีคำว่าควายตัวเท่าบ้านสวมอยู่บนหน้าผากโดนซะบ้างจะได้หายโง่…ทูดี พี่ขอโทษนะเรื่องวันนั้น”
“ไม่เป็นไรครับผมลืมไปหมดแล้ว”
“มึงเล่ามาให้หมดเลย ทำไมมึงถึงไปเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ได้”
“เมื่อต้นปีมีคนบอกว่าให้ช่วยทำข่าวเรื่องไฮโซมอมเหล้าพริตตี้ บอกให้กูเตรียมทำข่าวนี้ให้ดีๆ แถมให้วันที่ โรงแรมมาพร้อม”
“ใครวะ”
“ก็พี่เช เจ้าของผับกูเห็นว่างานนี้น่าจะเหมาะกับมึงมากกว่าถ้ากูออกหน้า กูกลัวว่าเรื่องจะมาที่สำนักข่าวของกู”
“จากนั้นมึงก็แค่ปั่นข่าว ส่งเรื่องในสำนักข่าวอื่น ให้เล่นข่าวนี้จนทำให้คดีอื่นไม่น่าสนใจ แล้วไอ้เด็กที่ชื่อนิว นี่มายังไง”
“กูก็เจอที่ผับ มึงเห็นรูปยังสเปคกูเลย แล้วเด็กเล่นด้วย ใครจะไปคิดว่าจะพากูไปหาผู้การจำลอง ซ้อมกูซะน่วมเลยแถมยังเล่นละครบอกจะเอานิวไปขายต่อ ถ้าหาเอาหลักฐานจากทูดีไม่ได้”
“มึงนี่มันโง่จริงๆ เลยว่ะ”
“มึงแหละ ทำเป็นพูดดี ถ้าทูดีโดนจับมึงก็ไม่ต่างจากกูหรอก”
“ว่าแต่เจอตัวนิวหรือยัง”
“ยังเลย นิวจะเป็นพยานอีกปากตอนนี้กำลังเร่งหาตัวอยู่ว่าถูกส่งไปที่ไหน หรือว่าถูกปิดปากแล้ว”
“ดีนะครับ ที่คุณดุลปลอดภัย”
“ทูดี อย่าไปใจดีกับมัน”
“อ้าวไอ้นี่ ทูดีอยากรู้ความลับไอ้แทนป่ะ เดี๋ยวพี่เล่าให้หมดเลยแทนคำขอโทษ”
“ไอ้ดุล มึงอยากตายใช่ป่ะ”
“อ้าวๆ มึงกำลังจะปิดปากพยานนะ กูแจ้งตำรวจนะ”
“ไอ้! ไอ้! ไอ้! ไอ้หน้าหมีพลู!”
“มึงสิหน้าหมีพลู!” ในที่สุดทั้งสองคนก็ทำผมหัวเราะออกมาเป็นครั้งแรกในรอบปี