![[มี E-Book] The Murder ผมว่านี่คือคดีฆาตกรรม SS.1 โดย Glutamate @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์](https://dur8fz7tiz12s.cloudfront.net/books-01JF6WEJYGHE8ACCM8R2526H7V/cover/01JF6WEJYGHE8ACCM8R2526H7V-1734324210641 "[มี E-Book] The Murder ผมว่านี่คือคดีฆาตกรรม SS.1 โดย Glutamate @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์")
คดีที่เกิดขึ้นมันไม่ใช่คดีธรรมดา ยิ่งสืบยิ่งเข้าใกล้ความจริงกลับค้นพบ ความดำมืดในจิตใจมนุษย์มากขึ้น และคนร้ายกับใกล้ตัวมากกว่าที่ คุณคิด!!
ผู้แต่ง
Glutamateเรื่องย่อ
มี E-Book นะคะ
คดีที่เกิดขึ้นมันไม่ใช่คดีธรรมดา ยิ่งสืบยิ่งเข้าใกล้ความจริงกลับค้นพบ ความดำมืดในจิตใจมนุษย์มากขึ้น และคนร้ายกับใกล้ตัวมากกว่าที่ คุณคิด!!
อาชญากรรม,ดราม่า,สืบสวนสอบสวน,ชาย-ชาย,จิตวิทยา,พล็อตสร้างกระแส,ดราม่า,สืบสวนสอบสวน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
[มี E-Book] The Murder ผมว่านี่คือคดีฆาตกรรม SS.1
คดีที่เกิดขึ้นมันไม่ใช่คดีธรรมดา ยิ่งสืบยิ่งเข้าใกล้ความจริงกลับค้นพบ ความดำมืดในจิตใจมนุษย์มากขึ้น และคนร้ายกับใกล้ตัวมากกว่าที่ คุณคิด!!
มี E-Book นะคะ
บทที่ 8
ช่างน่าแปลกการรักษาของหมอวันดีดูเหมือนจะเป็นอาการระยะสั้น ผิดกับที่ทูดีที่บอกกับผมว่าพี่ชายของเขายังคงรักษาอาการอยู่บางทีเพราะเขาไม่ได้รับการรักษาต่อเนื่อง หรือเพราะเขาโกหกน้องชายว่ายังรักษาอยู่เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายเป็นห่วง ทำให้ร่างกายของหมอไม่พบลิเทียมในร่างกายของหมอเลย ยิ่งอ่านไดอารี่มากขึ้น กลับยิ่งพบว่านี่คือคดีฆ่าตัวตายอย่างเห็นได้ชัด แต่ยิ่งชัดมากแค่ไหนสำหรับผมมันคล้ายกับตอกย้ำว่าหมอโดนฆ่าอำพรางแน่ๆ ทุกอย่างพุ่งเป้ามาที่อาการป่วยของหมอให้เชื่อว่าฆ่าตัวตายจากอาการสองขั้วอารมณ์
“คิดไรอยู่วะ ชวนกูมาแดกเหล้าแต่เสือกนั่งนิ่งเป็นเป่าสาก”
“คิดเรื่อยเปื่อย”
“คดีหมอวันดีอ่ะดิ”
“ก็เอ่อ….”
“กูถามจริงเหอะ มึงได้จากเขามาเท่าไหร่วะ ถึงได้เคลียดขนาดกินของชอบไม่ลงเนี่ย”
“กูยังไม่ดูเงินในบัญชีเลย”
“มึงนี่รวยจนน่าหมันไส้นะ กูเข้าใจว่ามึงไม่ได้ลำบากเรื่องเงิน แต่มึงไม่คิดจะดูหน่อยเหรอวะ”
“งานยังไม่เสร็จจะรีบดูทำไม อีกอย่างมีหลายเรื่องที่กูอยากรู้มากกว่า”
“เรื่องอะไรที่มันสำคัญกว่าเรื่องในบัญชี”
“ผู้ชายเขามีอะไรกันยังไงวะ”
“ป๊าดดดดด!!! กูว่าแล้ว มึงทำตัวแปลกๆ”
“มึงจะแหกปากทำไมวะ!!?”
“หวงซะขนาดนั้น กูว่าแล้วมึงตกหลุมรักเขาชัวร์”
“เอาจริงกูก็ไม่ค่อยแน่ใจว่ะ ว่ากูแค่หลง แค่เหงา หรือแค่สงสาร”
“งั้นกูถามหน่อยเวลามึงทำคดีนักศึกษาโดนผู้ชายในโซเซียลหลอก มึงเคยอยากมีอะไรกับเขาป่ะ”
“จะบ้าหรือไง!! ไม่อ่ะ กูไม่เคยคิดอะไรกับผู้เสียหายมึงก็รู้กูไม่เคยยุ่งกับทั้งเจ้าทุกข์และก็จำเลย”
“เห็นไหมมึงไม่ได้อยากมีอะไรกับเขาเพราะมึงสงสารเขาหรอก แต่เพราะเขามีอะไรที่พิเศษสำหรับมึงไอ้แทน”
“แล้วกูควรทำไงวะ เขาบอกเรารู้จักกันน้อยไป อีกอย่างกูจีบผู้ชายไม่เป็นด้วย”
“มึงแน่ใจป่ะ ว่าเขาชอบผู้ชายแล้วที่สำคัญที่สุดนะ มึงแน่ใจป่ะว่าเขาชอบมึง!! ก่อนที่มึงจะคิดว่าจะเอาเขายังไง กูว่าเขาพูดถูกมึงเคลียร์ความรู้สึกตัวเองก่อนจะดีกว่า ลองศึกษาเขาดีๆ ก่อนเดี๋ยวจะกลายเป็นว่ามึงไปลวนลามเขานะ”
“เอ่อว่ะ กูว่าแล้วว่ากูปรึกษามึงได้”
“ไอ้แทนไม่ใช่ว่าอย่างงั้นอย่างงี้นะ ถึงกูจะชอบผู้ชายแต่กูก็ไม่ได้ชอบผู้ชายทุกคน สิ่งที่มึงคิดบางทีเขาอาจจะคิดว่ามึงกำลังดูถูกเขาอยู่ก็ได้”
“เอ่อ กูเข้าใจและ กูเห็นมึงควงเด็กไปทั่ว นึกว่ามึงจะใครก็ได้ซะอีก”
“ไอ้แทน…ไอ้แทน กูน่ะมั่วของกูเอง กูแค่ยังไม่เจอคนที่ใช่ และกูไม่ได้ชอบผู้ชายทุกคนโดยเฉพาะมึง แค่คิดก็ขนลุกและ”
“เอ่อ…กูกลับและ กูกลัวเขาบ่น”
“กลัวเขาบ่นหรือคิดถึงเขา เอาดีๆ”
“ไอ้สึด” ผมยิ้มที่ถูกล้อก่อนเดินผิวปากอย่างสบายอารมณ์ออกจากผับที่ผมมักมานั่งดื่มไอ้ดุลเป็นประจำ
ตุ้บ!!?
“ขอโทษครับ!!”
“ไม่เป็นไรครับ” ผู้ชายร่างสูงใหญ่เดินชนผมอย่างจัง ดูจากการแต่งตัวเหมือนกับตำรวจมาสืบอะไรสักอย่าง หัวเกรียน ใส่หมวกอำพราง เสื้อยีนต์สีซีด เข้ากับกางเกงที่ใส่อยู่ เดี๋ยวนี้ใครเขาแต่งตัวแบบนี้กันมองจากดาวอังคารยังรู้เลยว่ามาทำอะไร
“ทางนี้ ทางนี้” เสียงคนที่นั่งอยู่โต๊ะด้านในตระโกนเรียกผู้ชายคนนั้นให้เดินเข้าไปหา ผมเดินออกมาจากร้านโดยไม่ได้สนใจเขาอีกบางทีอาจจะถูกของไอ้ดุล ผมจะตัดสินคนจากภายนอกไม่ได้ เขาอาจมาเที่ยวตามประสาเพื่อนฝูงที่ไม่ได้พบกันมานาน
“กลับมาแล้วเหรอครับ” คำทักทายที่น่าฟังถามผมขึ้นทันทีที่เปิดประตูเข้าไปในห้อง
“คุณไม่ได้ทำงานเหรอ”
“อีกประมาณชั่วโมงนึง ผมมีประชุม”
"อ่านไดอารี่อยู่เหรอ”
“ครับ คุณอ่านไปถึงไหนแล้ว”
“อ่านไปได้ 2 เดือนแล้ว” ผมลงไปนั่งข้างๆ คนที่ก้มหน้าก้มตาอ่านจนหน้าแทบจะติดไปกับสมุด แต่แล้วผมที่ยาวร่วงลงมาปิดใบหน้าด้านข้างของทูดีที่ผมกำลังจ้องอยู่ เขาเอาผมทัดหูเอียงคอเล็กน้อยราวกับอยากให้ผมเห็นคองามระหงได้ถนัดตา
“มึงอย่าได้คิดลวนลามเขาเด็ดขาด” จู่ๆ เสียงไอ้ดุลก็ดังเข้ามาในหัวราวกับต้องการเตือนสติ ผมใช้มือตบหน้าตัวเองแรงๆ ให้ยับยั้งช่างใจ
“เป็นอะไรของคุณ”
“ป่าว…ผมไปอาบน้ำก่อนนะ”
“อืม…” เขาบอกผมอย่างงงๆ ก่อนก้มอ่านต่อให้ตายเถอะ แทนไทมึงจะเป็นแบบนี้ไม่ได้ สติโว้ยสติ!!
“คุณๆๆๆ” ทูดีปรี่เข้ามาหาผมอย่างตื่นเต้นทันทีที่ผมเดินออกมาจากห้องน้ำ พร้อมกับไดอารี่ในมือ แล้วรีบเบรคตัวโก่งก็สภาพผมมันไม่ได้พร้อมรับแขกขนาดนั้น ผ้าขนหนูผืนเดียวที่พันรอบเอว กับผ้าเช็ดหัวที่วางแปะเอาไว้หลังจากที่อีกฝ่ายโผล่พรวดเข้ามาในห้อง
“มีอะไรเหรอครับ คุณเจออะไร”
“คะ คือ…คนที่ปล่อยคลิปพี่ชื่อเจตต์”
“ผมขอดูหน่อย…”
วันที่ 24/08/2022
มึงไม่มีสิทธิ์แค้นกูไอ้เจตต์ มึงเป็นคนปล่อยคลิป มึงคิดว่าความลับจะมีในโลกเหรอ มึงเลวมากมึงหลอกให้กูไปหาไอ้ภทร มึงรู้อยู่แล้วว่ากูต้องเจอกับอะไร ทำไมโลกใบนี้ถึงมีแต่คนพร้อมจะทำร้ายเรา อย่าโทษกูเลยมึงเป็นคนเริ่มก่อนเอง
“พี่ชายคุณทำอะไร บางทีนายเจตต์อาจแค้นพี่ชายคุณมาก จนวางแผนฆ่าก็ได้!!”
นี่เป็นครั้งแรกที่เราอาจได้ตัวคนร้าย นายเจตต์ที่ว่าอาจเป็นผู้มีอิทธิพลที่เรากำลังตามหาตัวอยู่ อาจมีเส้นสายทำลายหลักฐานทุกอย่างได้อย่างง่ายดาย คนใกล้ตัวคน 3 ที่มีแรงจูงใจในการฆาตกรรม!!