![[มี E-Book] The Murder ผมว่านี่คือคดีฆาตกรรม SS.1 โดย Glutamate @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์](https://dur8fz7tiz12s.cloudfront.net/books-01JF6WEJYGHE8ACCM8R2526H7V/cover/01JF6WEJYGHE8ACCM8R2526H7V-1734324210641 "[มี E-Book] The Murder ผมว่านี่คือคดีฆาตกรรม SS.1 โดย Glutamate @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์")
คดีที่เกิดขึ้นมันไม่ใช่คดีธรรมดา ยิ่งสืบยิ่งเข้าใกล้ความจริงกลับค้นพบ ความดำมืดในจิตใจมนุษย์มากขึ้น และคนร้ายกับใกล้ตัวมากกว่าที่ คุณคิด!!
ผู้แต่ง
Glutamateเรื่องย่อ
มี E-Book นะคะ
คดีที่เกิดขึ้นมันไม่ใช่คดีธรรมดา ยิ่งสืบยิ่งเข้าใกล้ความจริงกลับค้นพบ ความดำมืดในจิตใจมนุษย์มากขึ้น และคนร้ายกับใกล้ตัวมากกว่าที่ คุณคิด!!
อาชญากรรม,ดราม่า,สืบสวนสอบสวน,ชาย-ชาย,จิตวิทยา,พล็อตสร้างกระแส,ดราม่า,สืบสวนสอบสวน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
[มี E-Book] The Murder ผมว่านี่คือคดีฆาตกรรม SS.1
คดีที่เกิดขึ้นมันไม่ใช่คดีธรรมดา ยิ่งสืบยิ่งเข้าใกล้ความจริงกลับค้นพบ ความดำมืดในจิตใจมนุษย์มากขึ้น และคนร้ายกับใกล้ตัวมากกว่าที่ คุณคิด!!
มี E-Book นะคะ
ตอนที่ 11
แผลของทูดีไม่ได้ลึกมาก ไม่ได้ทำให้ผมกังวลเท่าไหร่นัก แต่ที่ผมมือสั่นสติแทบไม่อยู่กับตัวน่าจะเป็นต้นขาขาวๆ ที่ยืนหันหลังให้ผมผิวเนียน ขาเรียวยาวแม้จะมีรอยกรีดอย่างน่าเสียดาย ถ้าผมเจอไอ้นั่นอีกรอบผมจะกรีดหน้ามันให้เหวอะเลย!!
“คุณ…แค่แกะผ้าก๊อตออกก็พอ” ทูดีเร่งผมที่กำลังมือไม้สั่น พยายามกลืนน้ำลายให้ลงคอ
“คุณ….ทำแผลเองได้เหรอ” อีกฝ่ายไม่ยอมตอบ หน้าเห่อแดงจนถึงใบหู ไม่ใช่ผมแค่คนเดียวที่รู้สึกประหม่าเขาจับกางเกงขาสั้นให้สูงขึ้น เพื่อที่ผมจะทำแผลได้ง่ายขึ้น ตัวของเขาสั่นทุกครั้งที่มือของผมสัมผัสโดนต้นขา พอๆ กับผมที่เริ่มเกร็งไปตั้งตัว!!
“อยากนอนคว่ำไหม”
“ไม่! ไม่ครับ” เขาตกใจคำถามของผม ปฏิเสธเสียงสูงปรี๊ดก่อนจะกดต่ำลงเหมือนจะทำให้มันเป็นปกติ ก่อนที่ผมจะนึกขึ้นได้ว่าคำถามของผมมันชวนให้คิดไปถึงเรื่องบนเตียง!!
ฝ่ามือร้อนสากหนาของผมสัมผัสสูงกว่าแผลไล่ตามขาเนียนยาว ทำทูดีสะดุ้งเป็นระยะ เหมือนอีกฝ่ายจะรู้สึกบางอย่างเขาพยายามจะหนีแต่เจอฝ่ามือเค้นหนักที่ต้นขาด้านในจะถึงสุดโคนขารั้งเอาไว้ทำเจ้าตัวยืนตัวแข็งทื่อ
“คะ คุณ…สะ สูงไป”
“งั้นเหรอครับ” ผมไล่มือลงมาอย่างช้าแปะสก๊อตเทปติดแผลแล้วใช้กรรไกรตัดพร้อมพ่นลมร้อนลงที่ผิวเนียนเป็นการปลอบใจ
“สะ เสร็จแล้วก็ออกไปได้แล้วครับ” ทูดีหน้าแดงไปจนถึงใบหู ยืนตัวสั่นหันหลังไล่ผม เขาค่อยๆ ดึงกางเกงขาสั่นลงปิดต้นขาขาวอย่างประหม่า
“ไม่ขอบคุณผมหน่อยเหรอ”
“ขะ ขอบคุณครับ”
“หันหน้ามาด้วยสิ ไม่จริงใจซะเลย”
“ขอบคุณ พอใจหรือยังครับคุณแทน”
“ยัง!!”
ผมคว้าเอวทูดีจนร่างกายเกือบแนบชิด ริมฝีปากประกบนาบแนบจนอีกฝ่ายไม่มีเสียงขัดขืน ลมหายของเขาติดขัดเป็นช่วงราวกับจะขาดใจเสียให้ได้ แต่ถึงอย่างนั้นกลับไม่ยอมเปิดริมฝีปากให้ผมรุกเข้าด้านในอย่างที่ผมต้องการ แน่นอนมันไม่ได้ยากนักหรอกในเมื่อเราเป็นผู้ชายเหมือนกันจุดอ่อนไหวของทูดีก็คงไม่ได้ต่างจากผมมากนัก ผมลูบเนื้ออ่อนที่อยู่ด้านล่างมันตั้งตระหง่าตั้งแต่ที่ผมเริ่มสัมผัสต้นขาตอนทำแผล การที่เขาไม่หันหน้ามาขอบคุณเป็นการยืนยันได้อย่างดี
“คุณแทน!! ฮึก” ทูดีกระตุกร่างตามมือของผมที่ลูบสัมผัสอย่างไม่นึกไม่ฝันมาก่อนว่าจะได้ทำแบบนี้กับผู้ชายคนไหน ลิ้นของผมแทรกเข้าโพลงปากที่สบถออกมาเมื่อครู่ รุกเร้าเสียจนทูดีเริ่มยืนไม่อยู่มือที่พยายามเอามือผมออกกลายเป็นเกาะไหล่พยุงให้ตัวเองยืนให้ได้ เพราะทันทีที่เขาล้มตัวนอนเมื่อไหร่ เสือร้ายอย่างผมพร้อมจะกลืนกินเขาอย่างแน่นอน!!
“อ่า…หอมจัง หอมไปทั้งตัว” ผมไล่ลิ้นสากไปตามคอ หน้าอก รวมทั้งติ่งเล็กๆ ที่ประดับอยู่ ก่อบขยับขึ้นไปขบกัดติ่งหู ในขณะที่มือสาละวนกับแท่นเนื้อจนขึ้นเต็มไม้เต็มมือ จนร่างของทูดีสั่นระริก
“ทำเถอะครับ…ได้โปรด นะครับ” มือของเขาถอดเสื้อของผมออก
พึ่ง!! ด้ายเส้นบางๆ ของผมขาดลง ผมกระตุกกางเกงขาสั้นของทูดีลงจนมันไปกองอยู่ปลายข้อเท้า ขยำต้นขาข้างที่ไม่มีแผลบีบเค้นอย่างหมันเคี้ยวเสียงร้อง ซี๊ด ของทูดียิ่งทำผมไม่อาจยั้งความป่าดิบในตัวเองได้ผมอยากจะกลืนกินเขาทั้งตัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน!!
“อ่า.คุณ อึก คุณแทน!” ผมเอาแท่นเนื้ออุ่นเข้าปาก ดูดมันตั้งแต่ลำโคนจนถึงปลายน้ำหยาดเยิ้ม นิ้วเรียวจิกที่หลังของผมเต็มแรงแต่นั่นมันยิ้งทำให้ผมอยากทำมากยิ่งขึ้น
“รู้ไหมทูดี ผมอยากเข้าไปในตัวคุณจนแทบบ้า” ผมผลักเจ้าของร่างให้นอนราบไปกับที่นอน ใช้มือกอบกุมรูดรั้งจนอีกฝ่ายตัวบิดในขณะที่ปากของผมประกบปิด สอดลิ้นหยอกล้ออย่างใจเย็นที่ทำอีกฝ่ายแทบบ้าคลั่ง
“ฮึก!!” ไม่นานนักร่างขาวเนียนใต้ร่างกระตุกพร้อมน้ำสีขาวขุ่น ผมใช้มันเบิกทางด้านหลังไปตามสันชาตญาน มันลื่นพอให้คนที่นอนอยู่ไม่รู้สึกเจ็บอย่างน้อยก็ตามที่ผมเข้าใจ
“ผมขอเข้าไปนะ” อีกฝ่ายไม่ตอบแต่ปล่อยมือผมที่จับเอาไว้เชิงปรามให้หยุดตอนแรก
“คุณแทน! อึก!”
“เจ็บมากไหม พอก่อนไหม”
“ได้..เข้ามาให้หมดเลย”
“อ่า…ผมอยากเข้าไปให้ลึกกว่านี้”
“คุณ…พอก่อนนะ อย่าลึกกว่านี้ นี่เป็นครั้งแรกของผม”
“เผื่อคุณยังไม่รู้นะทูดี ผมชอบคุณ”
“อย่าเพิ่งพูดได้ไหมครับ รีบๆ เถอะ”
“แน่ใจนะ” ผมเริ่มขยับสะโพกเข้าออกยกขาข้างที่เจ็บของทูดีขึ้นเพื่อลดการเสียดสีของแผล แต่มันกลับทำให้ผมเข้าไปได้ลึกอย่างที่ผมต้องการในตอนแรก
“ฮึก! มันลึก กระแทกเข้ามาอีก” เหมือนจะถูกจุดสีหน้าบิดเบี้ยวของทูดีเร้าอารมณ์ของผม เสียงกระเซ่าร้องขอยิ่งปลุกความกระสันที่ไม่มีอะไรหยุดมันไว้ได้ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังพอๆ กับเสียงร้องของผมกับทูดี มันเป็น Sex ที่ดีมากราวกับปลดปล่อยบางอย่างในตัวของผมออกมาจนหมด
“อ่า…คุณชอบมันหรือเปล่า ผมชอบมันมากนะ”
“คุณทำผมแทบพัง” เสียงตัดพ้อของทูดีทำผมยิ้มออกมาอย่างพอใจ
“อยากเช็ดตัวไหม”
“แล้วผมอาบน้ำได้ป่ะล่ะ” ผมจัดการหยิบผ้าขนหนูในห้องน้ำเช็ดตามเนื้อตัวของทูดี ทำความสะอาดให้คนที่นอนเป็นผักอยู่บนเตียง
“กินยาด้วยนะ แก้แผลอักเสบ”
“จะอักเสบก็เพราะคุณนั่นแหละ”
“เพราะผมงั้นเหรอ”
“คืนนี้ให้ผมนอนด้วยนะ”
“ถ้าผมไล่คุณจะไปไหม”
“ไม่ล่ะ ผมหน้าหนาพอ” ผมสอดตัวเองเข้ากับผ้านวมผืนใหญ่แต่ครั้งพอจะสวมกอดอีกฝ่าย ทูดีก็รีบเอาหมอนกั้นราวกับเมื่อกี้เราสองคนไม่ได้มีความสุขด้วยกัน