![[มี E-Book] The Murder ผมว่านี่คือคดีฆาตกรรม SS.1 โดย Glutamate @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์](https://dur8fz7tiz12s.cloudfront.net/books-01JF6WEJYGHE8ACCM8R2526H7V/cover/01JF6WEJYGHE8ACCM8R2526H7V-1734324210641 "[มี E-Book] The Murder ผมว่านี่คือคดีฆาตกรรม SS.1 โดย Glutamate @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์")
คดีที่เกิดขึ้นมันไม่ใช่คดีธรรมดา ยิ่งสืบยิ่งเข้าใกล้ความจริงกลับค้นพบ ความดำมืดในจิตใจมนุษย์มากขึ้น และคนร้ายกับใกล้ตัวมากกว่าที่ คุณคิด!!
ผู้แต่ง
Glutamateเรื่องย่อ
มี E-Book นะคะ
คดีที่เกิดขึ้นมันไม่ใช่คดีธรรมดา ยิ่งสืบยิ่งเข้าใกล้ความจริงกลับค้นพบ ความดำมืดในจิตใจมนุษย์มากขึ้น และคนร้ายกับใกล้ตัวมากกว่าที่ คุณคิด!!
อาชญากรรม,ดราม่า,สืบสวนสอบสวน,ชาย-ชาย,จิตวิทยา,พล็อตสร้างกระแส,ดราม่า,สืบสวนสอบสวน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
[มี E-Book] The Murder ผมว่านี่คือคดีฆาตกรรม SS.1
คดีที่เกิดขึ้นมันไม่ใช่คดีธรรมดา ยิ่งสืบยิ่งเข้าใกล้ความจริงกลับค้นพบ ความดำมืดในจิตใจมนุษย์มากขึ้น และคนร้ายกับใกล้ตัวมากกว่าที่ คุณคิด!!
มี E-Book นะคะ
บทที่ 17
เพราะเนื้อเสียงที่ต่างกันทำให้ผมแยกได้ไม่ยากนักว่าใครเป็นใคร ในที่สุดตัวละครทุกคนที่ผมคิดเอาไว้ก็มารวมกันอยู่ที่นี่ทั้งหมด ถ้าจะจัดการปิดปากผม ในกรุงเทพ คงเป็นที่สะดุดตาถึงได้รอจนผมมาถึงสระบุรี!!
“ทูดี…พี่จะบอกเราอีกครั้งนะ เรื่องของวันไม่ควรมีใครรู้ และเราก็ไม่ควรรู้”
“พวกพี่ตั้งใจจะฆ่าคุณแทน อย่างน้อยผมก็ควรรู้สิว่ามันเรื่องอะไรของพี่ที่ผมรู้ไม่ได้!!”
“โยมน้อง เรื่องในอดีตของคนตายไปแล้วอย่ารื้อฟื้นจะดีกว่า”
“ถ้าอย่างนั้นพวกพี่ให้ผมตามคุณแทนมาช่วยสืบคดีนี้ทำไม!!? เรากำลังสู้กับอะไรกันแน่!!? สิ่งที่ผมต้องการคือผมอยากรู้ว่าใครฆ่าพี่ชายของผม!!”
“ชู่วววว ใจเย็นๆ ทูดีพวกเรารู้ดีอยู่แก่ใจว่าใครฆ่าวัน คนที่มันทำมันต้องได้รับโทษอย่างสาสม”
“แล้วถ้าพี่พอลโดนจับได้ว่าฆ่าคุณแทนตาย ใครจะช่วยผมสืบคดี แล้วผมจะเชื่อใจใครได้อีก”
“โยมน้องไม่ต้องร้อนใจหรอก เพราะถึงยังไงก็ไม่มีใครรู้ว่าคุณแทนหมดบุญที่นี่”
“นี่มันจะไปกันใหญ่แล้ว!! เรื่องในอดีตของพี่มันเลวร้ายแค่ไหน ผมไม่รู้หรอกว่าเรื่องอะไร แต่ว่าต้องมีคนตายอีกกี่คนถึงจะปิดบังเรื่องของพี่ได้ ผมว่าคุณแทนเองก็ไม่รู้หรอกว่าจริงๆ พี่ทำอะไร”
“ทูดี ฟังพี่นะ…มันเคยเป็นตำรวจ ไอ้คนพวกนั้นมันยังไม่รู้ว่าจริงๆ วันทำอะไรลงไป แต่มันต้องรู้เรื่องอะไรมาบ้างไม่อย่างนั้นมันไม่ส่งคนมาเบี่ยงประเด็นเรื่องการตายของวันหรอก ถ้าไม่อยากให้คนทั้งโลกประนามวัน ทั้งที่ยังจับคนร้ายที่ฆ่าวันไม่ได้…เราต้องฆ่าทุกคนที่รู้เรื่องของวัน!!”
“ชาวบ้านทั่วไปถ้ารู้เรื่องนี้ก่อนความจริงว่าใครฆ่าโยมวัน…ไม่มีใครให้อภัยพี่ชายของโยมน้องหรอกนะ”
“ได้เวลาแล้ว…ฟ้ามืดสนิท ทูดีมาช่วยพี่อุ้มไอ้แทนลงไปในหลุมได้แล้ว”
“พี่พอล…ผมไม่อยากทำ ได้โปรด…ไว้ชีวิตเขาเถอะนะ”
“มันรนหาที่เอง…ทูดีอยากไว้ชีวิตมันจนยอมทรยศพี่ชายที่รักทูดีหมดหัวใจได้เหรอ ทำเพื่อวันดี…ฆ่ามันซะ”
“รับไปสิโยม มีดด้ามนี้คมมากนะ รับรองคุณแทนไม่ทรมานมากนักหรอก แทงที่คอตอนที่เขายังไม่ฟื้นนี่แหละ”
“คุณแทน…ผม…ผม…ไม่”
“นึกถึงวันดีแล้วทำซะ” ผมลืมตามองเมื่อรู้สึกว่ามีเงาพาดผ่านมาใกล้ กลิ่นน้ำหอมเจือจางของทูดีทำให้ผมมั่นใจว่าคนตรงหน้าคือคนที่กำลังถือมีดด้ามนั้นอยู่ตรงข้างหน้าผม ทูดีน้ำตาเปอะเปื้อนเต็มหน้าตัวสั่นเทา แววตาตกตื่นเมื่อเห็นผมรู้สึกตัว ผมส่งสัญญาณให้เขาเดินอ้อมมาด้านหลังเพื่อใช้มีดด้ามนั้นตัดเชือก เขาเดินอ้อมมาด้านหลัง หากแต่มือที่เย็บเฉียบของทูดีกลับจับที่ลำคอ ผมหลับตาลง เดิมพันกับสิ่งที่ผมเลือก!!?
ผมเคยสงสัยมาตลอดว่าทูดีจะรู้สึกแบบเดียวกับที่ผมรู้สึกไหม จะรักผมแบบที่ผมรักเขาไหม ผมรักเขาจนแทบบ้า หลงจนโงหัวไม่ขึ้น เขาจะรับรู้มันได้ไหม…สิ่งที่ผมอยากรู้ ผมจะได้รู้วันนี้…พร้อมกับสิ่งแลกเปลี่ยนที่เรียกว่า ชีวิต!!
“ขอโทษนะ…คุณแทน”
ฉึ่ก!!? ความเย็นเฉียบของเหล็กแทรกเข้ามาที่ผิวเนื้อ ก่อนจะรู้สึกชื้นแฉะ แคล๊งงง!! เสียงมีดร่วงหล่นอยู่ที่ด้านใกล้กับมือของผมที่เริ่มชาลงจากพิษบาดแผล!!
“ผมทำไม่ได้”
“ทูดี…” ผมเรียกอีกฝ่ายราวกับคนที่เพิ่งได้สติว่าความเจ็บนั้นไม่ได้ทำให้ผมหมดลมหายใจ
“ละครจบลงแล้ว…แทน ไม่เอาน่า…ผมรู้คุณตื่นนานแล้ว!”
“แล้วยังไง…จะฆ่าผม…เอาสิ”
“ผมบอกแล้วไงว่าผมไม่อยากฆ่าเขา!!” ทูดีเข้ามาขวางในขณะที่ผมกำลังใช้มีดตัดเชือกที่มัดอยู่ ซึ่งมันบังสายตาของทั้งสองคนได้สนิท
“หลวงเจตต์ เอาทูดีออกไป” น้ำเสียงนิ่งเย็นของพอล ทำให้ผมรู้สึกได้เลยว่าเขากำลังเอาจริง ชายป่ารกร้าง มืดสนิทมีเพียงแสงจากไฟฉายที่ส่องไปยังหลุมดินที่ขุดรอไว้ และแสงจากไฟฉายอีกกระบอกที่เหน็บไว้ให้ทั้ง 3 คุยกัน มันไม่ได้สว่างมากพอให้ชาวบ้านที่ไหนสังเกตเห็น กว่าจะรู้ว่ามีคนตายที่นี่คงเป็นสักวันที่ใครบังเอิญขุดเถ้ากระดูกของผมขึ้นมา!!
“พี่พอล…” ทูดีถูกดึงออกไปในขณะที่เชือกที่มัดผมขาดออกจากกันพอดี!!
“หยุดตรงนั้นแหละ!!” เสียงของพอลดังขึ้นพร้อมปลายกระบอกปืนในมือที่ชี้มาที่ผม เขาเตรียมพร้อมมาอย่างดี ทางรอดของผมเริ่มลดน้อยลงจนเรียกว่าจนตรอกอีกครั้ง!!
“อย่าพี่พอล!!” เสียงทูดีที่ดังขึ้นเหมือนจะขาดใจ ทำผมเจ็บปวดมากกว่าโดนตำรวจเลวนี่ยิงซะอีก
“รู้อะไรไหม…แทน…นายกับฉันมันก็ไม่ได้ต่างกันนักหรอก มันจะต่างกันก็ตรงที่…ทูดี…ยังมีชีวิตอยู่”
“ทิ้งอาวุธ ขณะนี้เจ้าหน้าที่ได้ล้อมไว้หมดแล้ว!!”