เมื่อมนุษย์อยากลองเล่นบทพระเจ้า และพี่สาวของเราหวนคืน
ผู้แต่ง
ปารัชลินณ์เรื่องย่อ
เมื่อพี่สาวของเราจากไป ไอเดียบรรเจิดเรื่องการพาเธอกลับจากความตายก็เกิดขึ้น ทว่าความบรรลัยที่ต้องแก้ไขกลับตามมา ซึ่งคงมีเพียงพระเจ้าที่ทรงทราบผลลัพธ์อยู่แล้ว...
เมื่อมนุษย์อยากลองเล่นบทพระเจ้า และพี่สาวของเราหวนคืน
เรื่องสั้น,ไซไฟ,ยุคปัจจุบัน,ครอบครัว,รัก,รถแห่ชวนเขียน8,ดราม่า,ครอบครัว,เมื่อพี่สาวของเราหวนคืน,นักเขียนรถแห่มาเยือนพล็อตเทลเลอร์,ไซไฟ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เมื่อพี่สาวของเราหวนคืน
เมื่อมนุษย์อยากลองเล่นบทพระเจ้า และพี่สาวของเราหวนคืน
เมื่อพี่สาวของเราจากไป ไอเดียบรรเจิดเรื่องการพาเธอกลับจากความตายก็เกิดขึ้น ทว่าความบรรลัยที่ต้องแก้ไขกลับตามมา ซึ่งคงมีเพียงพระเจ้าที่ทรงทราบผลลัพธ์อยู่แล้ว...
ดวงดาราพร่างพรายระยับงามจับตา พระเจ้าสร้างโลกมาสวยงามเหลือเกิน เหล่ามนุษย์เราก็แค่ส่วนประกอบเล็กๆ ของจักรวาลอันซับซ้อนและกว้างใหญ่ไพศาล ตัวเราเมื่อเทียบกับจักรวาลอาจจะดูเล็กกว่าอะมีบาเมื่อเทียบกับโลกใบนี้เสียด้วยซ้ำ
มนุษย์ในปัจจุบันมีเยอะ ไม่รู้เยอะกว่าอะมีบาไหมแต่เยอะจนเรียกว่าครองโลกใบนี้เชียวเลยแหละ แล้วมนุษย์ก็มักทำทุกอย่างเพื่อตอบสนองความต้องการ พัฒนาสิ่งที่สร้างขึ้นอยู่ตลอด อ้างถึงเหตุผลล้านแปดเพื่อลงมือทำ บางอย่างฉันว่ามันก็คงเป็นอะไรที่ดี ตราบใดที่มันสร้างมาเพื่อประโยชน์สุข ความอยู่รอดของมวลมนุษยชาติ และโลกใบนี้โดยไม่สร้างความเดือดร้อนหรือเบียดเบียนสิ่งอื่นใด หรือ...ชีวิตของใคร
แต่ในความเป็นจริงสุดท้ายแล้วก็ยังมีบางสิ่งต้องแลกไปอยู่ดี มีราคาที่ต้องจ่ายไม่ว่าจะเป็นชีวิตหรือทรัพยากร แล้วบางครั้งสิ่งที่ทำก็ล้ำหน้าจนเริ่มก้าวข้ามเส้นศีลธรรม ก้าวล้ำกฎธรรมชาติ พยายามฝืนความเป็นจริง อย่างที่...พวกฉันกำลังทำอยู่
ทั้งที่ใจหนึ่งก็รู้ดีว่ายังมีเรื่องที่เราไม่ควรแตะต้อง อย่างเช่น...การพาใครสักคนกลับมาจากความตายอย่างที่กำลังทำอยู่ในตอนนี้ ฟังดูยิ่งใหญ่ดีไหมล่ะ พวกฉันอาจไม่ใช่พวกแรกที่พยายามเล่นบทพระเจ้า พยายามเรียกคืนชีวิตจากที่แสนไกล ภาวนาต่อสิ่งที่ทำเพื่อให้มันสำเร็จ ซึ่งคงมีเพียงพระเจ้าที่รู้ผลลัพธ์อยู่แล้วว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น
โลกที่หลายคนปรารถนา อาจเป็นโลกที่ความตายไม่อาจก้าวก่ายชีวิตมนุษย์ แต่ใจหนึ่งฉันกลับคิดว่าคนเราจะอยู่นานขนาดนั้นเพื่ออะไร มันก็คงดีถ้าเป็นชีวิตที่มีแต่ความสุข แต่ถ้าเป็นทุกข์เล่า เราจะยังอยากอยู่ไปชั่วนิรันดร์ไหม แล้วในความเป็นจริงคนเราไม่มีทุกข์มันจะเป็นไปได้จริงหรือ
แต่เราก็ทำลงไปแล้ว เราจะพา 'พี่สาว' กลับมาจาก...ความตายให้ได้
"ไอริส ได้เวลาแล้วนะ" ฉันละสายตาจากท้องฟ้าที่พร่างพราวด้วยดวงดาวแล้วหมุนตัวกลับไปตามเสียงเรียก
เธอชื่อไอญ่าเป็นพี่สาวของฉัน เจ้าของผมหยักศกสีน้ำตาลและดวงตาสีเดียวกับเส้นผม รูปร่างหน้าตาก็อย่างกับฝาแฝดของฉัน เรามักคิดอะไรตรงกันเสมอด้วยอายุที่ห่างกับปีเดียว เป็นลูกคู่ที่พี่สาวปวดหัวตั้งแต่เด็กจนโต ซึ่งรวมถึงเรื่องการพาพี่สาวกลับมาจากความตายด้วย
จากใจจริงของฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่ควรแตะต้องอย่างเด็ดขาด เราไม่ได้เล่นกับแค่วิทยาศาสตร์ แต่ในทางความเชื่อ...ก็ขนหัวลุกอยู่นะว่าไหม เรากำลังล้ำเส้นฝืนกฎธรรมชาติ ช่วงชิงชีวิตพี่สาวกับบางสิ่งที่ลึกลับ แต่เมื่อเป็นเรื่องของคนที่รัก เป็นคุณจะไม่ทำไหมถ้ามีโอกาสพาเธอกลับมาวางอยู่ตรงหน้าแล้ว
"ไม่รู้สิ ฉันรู้สึกได้กลิ่น...ความชิบหาย" ไอญ่าทำหน้าปั้นยาก มีคำว่า 'ไร้สาระ' ฉายอยู่บนหน้าผากของเธอด้วย
"นักวิทยาศาสตร์อย่างเธอเลือกเชื่อความรู้สึกตั้งแต่เมื่อไหร่ยะ ไอวี่ได้ยินคงไม่เชื่อหูแบบฉันนี่แหละ"
"เมื่อตอนที่เรากำลังทำบ้าๆ อยู่นี่แหละ"
"มันไม่ชิบหายแบบในหนังไซไฟที่เธอชอบดูหรอกน่า"
"เธอแน่ใจนะว่ามันจะออกมาสมบูรณ์ บางทีมันอาจถึงเวลาที่เราจะยอมรับความจริง" ฉันทำทุกอย่างไปก็กังขาในตัวเองไปตลอด และคิดเรื่องนี้มาตลอด
เรากำลังจะพาไอวี่ผู้เป็นพี่สาวกลับมาจากความตายด้วย 'ชิ้นงาน' ที่ผสมความรู้ทางวิทยาศาสตร์กับปัญญาประดิษฐ์ ซึ่งไม่รู้ว่าผลจะออกมาแบบไหน
"เชื่อฝีมือตัวเองกับฝีมือฉันหน่อยสิยะ" ไอญ่าเป็นคนจัดการเรื่องโปรแกรมและปัญญาประดิษฐ์ที่จะใช้ ส่วนฉันดูแลเรื่องร่างกายของไอวี่ที่ต้องสร้างขึ้นใหม่หลายชิ้นส่วน เพราะอุบัติเหตุทำให้อวัยวะหลายอย่างของเธอเสียหายหนักมาก
"ขอพระเจ้าทรงอภัยให้ความทะเยอทะยานของลูกทั้งสองด้วย" ฉันมองท้องฟ้าเป็นครั้งสุดท้ายแล้วเดินตามไอญ่ากลับลงไปที่ห้องใต้ดิน ฉันถึงได้บอกอย่างไรว่าได้กลิ่นความฉิบหาย หายนะในหนังหลายเรื่องมันก็เริ่มจากห้องใต้ดินนี่แหละ!
คอมเมนต์ติชมเป็นกำลังใจและเพื่อปรับปรุงต่อไปได้เลยนะคะ แล้วพบกันตอนถัดไปค่ะ