เมื่อยินเสียงเปียโนแว่วหวาน และเดือนกันยายนหมุนวนมากครั้ง ปาฏิหาริย์จะนำพวกเขากลับมาพบกัน เพื่อรักษาทุกบาดแผลนั้นให้ลบเลือน '...ผมคิดถึงคุณ ...มายเดียร์'
Autumn in September | เมื่อเราพบกันอีกครั้งในเดือนกันยายน - บทนำ - Prologue โดย Alice in Rivendell @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์
รัก,ชาย-หญิง,ข้ามเวลา,ย้อนยุค,ตะวันตก,พีเรียดตะวันตก,แฟนตาซี,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
Autumn in September | เมื่อเราพบกันอีกครั้งในเดือนกันยายน
หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง
แท็คที่เกี่ยวข้อง
รายละเอียด
เมื่อยินเสียงเปียโนแว่วหวาน และเดือนกันยายนหมุนวนมากครั้ง ปาฏิหาริย์จะนำพวกเขากลับมาพบกัน เพื่อรักษาทุกบาดแผลนั้นให้ลบเลือน '...ผมคิดถึงคุณ ...มายเดียร์'
ผู้แต่ง
Alice in Rivendell
เรื่องย่อ
มากกว่าความผูกพันความภพชาติ...
คือความผิดพลาดที่ไม่มีใครต้องการให้เกิดแต่ก็สายเกินกว่าจะแก้ไข 'เทียนญาดา' จะทำอย่างไร เมื่อปาฏิหาริย์แห่งเดือนกันยายนได้พาเธอหมุนวนกลับไปอยู่ท่ามกลางเรื่องราวเหล่านั้นอีกครั้ง
เรื่องราวที่นอกจากเฝ้ามองแล้ว
...เธอก็ไม่มีสิทธิ์แก้ไขอะไรเลย
สารบัญ
เนื้อหา
บทนำ - Prologue
ในห้องนอนใหญ่ที่แสงดาวน์ไลท์ถูกหรี่ลงเหลือเพียงความสลัวราง พื้นที่บางส่วนของฟูกนอนหนานุ่ม ยุบยวบจากการเป็นที่พักพิงให้ใครคนหนึ่ง เข็มสั้นยาว และเหล่าตัวเลขบนผนังบอกเวลาตีสองสิบห้านาที แม้จะเป็นเวลาที่ดึกเกินกว่าจะมีใครอาบน้ำและนั่งเช็ดผม แต่เพราะการที่เธอได้พบ 'ใครบางคน' ที่แสนสำคัญในค่ำคืนนี้ เป็นเหตุผลให้ 'เทียนญาดา' ใช้เวลาในร้านประจำบนถนนนิมมานนานกว่าปกติ
เธอกลับถึงบ้านดึกกว่าทุกวัน
สองมือเรียวละจากผ้าขนหนูผืนเล็กที่ช่วยซับความชื้นจากเรือนผมออกไป ใบหน้าที่งดงามแม้ยามไร้สิ่งปรุงแต่งแย้มยิ้มบางเบาให้เจ้ากล่องดนตรีที่วางอยู่ไม่ห่าง ของโบราณล้ำค่าที่ได้มาจากร้านขายของเก่า อาจเป็นโชคชะตา ปาฏิหาริย์ หรืออาจเป็นเพียงความบังเอิญที่ของล้ำค่าราคาแพงนี้ ได้นำความทรงจำจากห้วงเวลาแสนห่างไกลมาคืนให้เธอ
รวมทั้ง ‘เขา’ ที่ได้พบ ก็อาจเป็นคนที่เธอเฝ้าคอยมาอย่างยาวนานเช่นกัน
...กริ๊ง
กล่องดนตรีสีขาวใบเก่าถูกเปิด เธอเอนกายลงนอนพร้อมกับท่วงทำนองอ่อนหวานขับกล่อมให้จมสู่ห้วงฝัน ในภาพวันวานที่ช่างชัดเจนราวกับความจริง เธอจะได้พบกับเขาเสมอ ราวกับที่แห่งนั้นคือจุดนัดพบที่มั่นคง เหนือกฎเกณฑ์แห่งกาลเวลา
ใต้แสงสีส้มยามเช้าในวันที่สายลมหนาวโชยไหว ท่าเรือใกล้สะพานทาวเวอร์บริดจ์ที่เพิ่งสร้างเสร็จสมบูรณ์คึกคักไปด้วยผู้คน ภาพที่การจราจรบนถนนซึ่งตัดผ่านตัวสะพานถูกระงับชั่วคราว และใจกลางสะพานถูกยกขึ้นเพื่อเปิดเส้นทางสัญจรให้เรือเดินสมุทรได้เคลื่อนผ่าน ช่างเป็นความยิ่งใหญ่อันน่ามหัศจรรย์ของชาวอังกฤษในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 18 ที่เหล่าผู้คนในช่วงเวลาปัจจุบันไม่มีโอกาสได้สัมผัส
เมื่อแสงแดดยามสายเริ่มสร้างอุ่นไอพอจะขับไล่ความเหน็บหนาวให้เบาบางลง เธอจะเดินกึ่งวิ่งเลียบริมแม่น้ำสายใหญ่ไปอย่างคุ้นเคยเพื่อจะได้พบเขาซึ่งรออยู่ที่เดิมนั้น ที่ม้านั่งตัวเก่าใต้ต้นซิลเวอร์โอ๊คสูงใหญ่ เหล่ากิ่งก้านจะโยกไหวสร้างแสงเงาสะท้อนบนผิวน้ำงดงามราวกับภาพวาด
เมื่อใบไม้สีน้ำตาลเริ่มโรยรา เขาจะหันมาและเธอจะได้พบ ชายผู้เป็นเจ้าของเส้นผมสีน้ำตาลไหม้ใต้แสงเงาของอดีตกาล นัยน์ตาสีฟ้าจาง รอยยิ้มงดงามที่แสนคุ้นเคย
และอ้อมกอดแนบแน่นแสนอบอุ่นที่ต่างเฝ้ารอจะได้มอบให้กัน
ไม่ว่าในห้วงเวลาที่แตกต่างนั้นเขาจะเป็นคนเดียวกันหรือไม่ แต่ในทุกค่ำคืนที่ฤดูใบไม้ร่วงได้เวียนมาบรรจบในความฝัน อ้อมกอดนั้นในเดือนกันยายน จะยังเป็นของกันและกันเสมอ
ตราบสิ้นกาลเวลา