รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
ผู้แต่ง
Run_Kantheephopเรื่องย่อ
รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
รัก,ตลก,ชาย-ชาย,ยุคปัจจุบัน,ไทย,รัก,รักวัยรุ่น,รักมหาลัย,รักโรแมนติก,ปลื้มเป็นต่อ,นิยายวาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย
รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
ครืดดด ครืดดด~
เสียงโทรศัพท์สั่นแรงจนเพนเทอร์ที่กำลังทำการบ้านอยู่ต้องหันมามองแล้วหยิบขึ้นมาดู ก็พบว่าเป็นสายวิดีโอคอลจากคนสนิทที่เพิ่งงอนและง้อกันไปเมื่อตอนเช้า
ปืน <3
“ทำไมต้องมีหัวใจต่อท้ายด้วยอะ” กันกันเอ่ยทักเมื่อสายตาดันเหลือบไปเห็นชื่อที่ปรากฏขึ้นมาบนหน้าจอตอนที่มีสายเรียกเข้า
“อะไร? มะ.. ไม่มี!! ตาฝาดแล้วว” เพนเทอร์ปฏิเสธเสียงอ่อนก่อนจะลุกขึ้นเดินหนีไปกดรับสาย
(เธอทำไรอยู่) ปืนเอ่ยพูดทันทีเมื่อหน้าจอของปลายสายปรากฏภาพใบหน้าของเพนเทอร์
“ทำการบ้านอ่า”
(อ่อ... นึกว่าเธอว่าง)
“ทำไมหรอ จะชวนไปไหน”
(ไปกินข้าวเที่ยงค้าบบ)
“มื้อเย็นได้ป่าว นี่ขอทำการบ้านก่อน”
(ง่า... ก็ได้)
“ทำไม อยากเจอนี่มากหรอ” เพนเทอร์พูดแซวพลางอมยิ้มอย่างพึงพอใจ
(อือ)
“ตอนเย็นนะ นะๆๆๆ” คนตัวเล็กทำหน้าอ้อนใส่ฝ่ายที่อยู่ปลายสาย
(ได้ค้าบบบ เดี๋ยวโทรหาใหม่นะ) ปืนพูดจบก็ยกมือขึ้นบ๊ายบายแล้วกดตัดสายไป
...
...
...
13:00 น.
“เชี่ยยย...” กันกันร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจขณะที่กำลังเล่นมือถืออยู่
“เป็นไร ตกใจหมด” เพนเทอร์ที่เพิ่งสะดุ้งหันมาถามอย่างสงสัย
“พี่เทอร์ดูนี่” กันกันยื่นมือถือให้เพนเทอร์ดูสตอรี่ของเสมิร์ฟที่เพิ่งอัพเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา
“อะไร ก็แค่เสมิร์ฟไปกินข้าวเอง”
“พี่เทอร์ดูดีๆ ว่าพี่เสมิร์ฟไปกินข้าวกับใคร”
เพนเทอร์ขมวดคิ้วกับคำพูดของกันกันจึงเบนสายตาจ้องไปที่หน้าจออีกครั้งจึงได้เห็นว่าชายหนุ่มในสตอรี่ที่นั่งกินข้าวอยู่ตรงข้ามกับเสมิร์ฟใส่เสื้อลายคุ้นตา
“...”
“เป็นไงล่ะ ทีนี้รู้ยัง” กันกันถามย้ำ
“ไม่ใช่หรอกมั้ง...” เพนเทอร์ลังเลที่จะตอบ
“เมื่อกี๊ตอนวิดีโอคอลพี่ปืนใส่เสื้อสีอะไร?” กันกันขยี้ถามต่อ
“เออ!!! รู้แล้วน่ะ! อุตส่าห์หลอกตัวเองอยู่ว่าขอให้ไม่ใช่ปืน” เพนเทอร์อารมณ์เสียออกมาอย่างชัดเจน หงุดหงิดฟึดฟัดเพราะโทรมาชวนเขากินข้าวตอนเย็นแท้ๆ แต่ดันแอบหนีไปกินกับคนอื่นซะได้
“ยังไงดีแม่!” กันกันถามอย่างเอาเรื่อง
“เดี๋ยวเจอเล้ย!” เพนเทอร์เอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
17:00 น.
เสียงเรียกเข้าดังขึ้นอีกครั้งคราวนี้มาในรูปแบบของการโทรมาด้วยเบอร์มือถือตามปกติแต่เพนเทอร์ไม่รับสาย
“เอ่า ไม่รับสายล่ะ รำคาญญ” กันกันหันมาบ่นกับเพนเทอร์เพราะตัวเองดูซีรีสืไม่รู้เรื่องเนื่องจากเสียงมือถือรบกวน
“งอน ไม่อยากรับ” เพนเทอร์บ่นแล้วกดปิดเสียงมือถือ
ครืด ครืด~
เสียงมือถือสั่นดังขึ้นอีกครั้ง กันกันหงุดหงิดเลยเอื้อมมือไปคว้ามารับเอง “ฮัลโหลพี่เทอร์เขางอนพี่ปืนอยู่จ้า ไปทำอะไรเอาไว้ มาแก้ตัวเอาเองนะ บัยส์”
“นิสัยไม่ดี มาเอาโทรศัพท์คนอื่นไปรับเองได้ไง” เพนเทอร์บ่นก่อนจะคว้าเอามือถือของตัวเองคืนมาจากกันกัน
ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงไลน์ของเพนเทอร์ก็เด้งขึ้นมาเป็นข้อความจากปืนว่ามาถึงคอนโดแล้วกำลังนั่งรออยู่ที่ล้อบบี้ให้ลงมาหาหน่อย
“กัน ปืนอยู่ข้างล่างอะ” เพนเทอร์หันไปบอกกันกันหลังจากได้เห็นข้อความ
“ก็ลงไปสิ”
“งอนอยู่ไง”
“อย่าเล่นตัวเยอะค่า เดี๋ยวนกไม่รู้นะ”
“ก็ด้ะ...”
เพนเทอร์ตอบรับเสียงอ่อนแล้วรีบจ้ำอ้าวไปลงลิฟท์เพื่อไปหาปืนทันที แม้ในใจจะยังรู้สึกนอยด์อยู่นิดๆ แต่การที่อีกฝ่ายเทคแอคชั่นไวขนาดนี้ก็พลอยจะทำให้อารมณ์มันผ่อนคลายขึ้นมาได้บ้าง
“โกรธไรอ่า” ปืนเอ่ยถามทันทีที่เห็นหน้าเพนเทอร์
“ก็หนีไปกินข้าวก่อนทำไม เธอชวนนี่แล้วอะ”
“ใช่ แต่เธอก็ขอเป็นมื้อเย็นไง กลางวันเลยไปกินอาหารเกาหลีกับเสมิร์ฟมา” ปืนพยายามอธิบายเพราะไม่อยากถูกเพนเทอร์งอน
“ชิ! อาหารเกาหลีมันอร่อยกว่าอาหารใต้สินะ” เพนเทอร์บ่นพึมพำในลำคอแต่ก็ไม่รอดพ้นความหูดีของปืนไปได้
“เปล่าซะหน่อยยย ก็นี่ไง เดี๋ยวกำลังจะไปกินกับเธอไง”
“ไม่ต้องมาพูด”
“หายโกรธเหอะน้า... นะๆๆ ...” ปืนพยายามง้อด้วยท่าทางน่ารักทำเอาเพนเทอร์แอบอมยิ้มอยู่เหมือนกัน
“เออๆๆ หายงอนก็ด้ะ”
“เย่!!!”
“อย่าให้มีคราวหน้าละกัน! ไม่งั้นเธอจะอดกินอาหารใต้ไปตลอดชีวิต”
“นี่สัญญากับเธอ จะไม่มีอีก” ปืนชูนิ้วขึ้นมาเตรียมเกี่ยวก้อย
“ตอบมาก่อนว่าชอบอาหารเกาหลีหรืออาหารใต้มากกว่ากัน?” เพนเทอร์ยืนกอดอกถาม
“อาหารใต้ครับ” ปืนตอบเสียงอ่อน
“ดี! เพราะตัวนี่คือแกงใต้หรอยแรง! ถ้าเธอไม่เห็นค่านี่ ก็อดกินตลอดไป!!!!!!”
---------------------------------------------
ฝาก SF เรื่องนี้ไว้ด้วยนะค้าบบบบ ฟิคสั้นๆ จบในตอน มาเรื่อยๆ แล้วแต่โมเมนท์ช่วงนั้นงับ
ถ้ามีโมเม้นเยอะก็มีแรงมาเขียนต่อได้ไวค้าบ 55555
พูดคุยถึงเรื่องนี้ติดแท็ก #50ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ให้ด้วยนะค้าบ