รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
ผู้แต่ง
Run_Kantheephopเรื่องย่อ
รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
รัก,ตลก,ชาย-ชาย,ยุคปัจจุบัน,ไทย,รัก,รักวัยรุ่น,รักมหาลัย,รักโรแมนติก,ปลื้มเป็นต่อ,นิยายวาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย
รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
“อิ่มจัง” เพนเทอร์เอนตัวพิงเข้ากับพนักเก้าอี้แล้วยกมือขึ้นมาลูบพุงป้อยๆ
“งั้นก็กินของหวานต่อไม่ได้แล้วดิ” ปืนแกล้งแซวคนข้างๆ เพราะรู้ว่าพูดถึงของหวานเป็นไม่ได้ ต่อให้อิ่มจนท้องจะแตกเพนเทอร์จะไม่ยอมปล่อยผ่านไปอย่างแน่นอน
“แต่นี่ว่าได้” คนตัวเล็กตาโตแล้วผุดลุกขึ้นมานั่งตัวตรงทันทีเมื่อได้ยินแบบนั้น
“เธอตลกมากเลยเมื่อกี๊”
“อะไรเล่า”
“หน้าเธอเด๋อมากตอนได้ยินคำว่าของหวาน” ปืนหยิบกระเป๋าของตัวเองขึ้นมาสะพายก่อนจะคว้ากระเป๋าของคนข้างๆ มาถือไว้ให้ “ไปกันเลยมั้ย”
“อื้อ” เพนเทอร์พยักหน้ารัวๆ
“ขอบคุณมากครับพี่ปลา ที่อุตส่าห์พามาเลี้ยงข้าว” ปืนยกมือไหว้พี่ของตัวเอง คนข้างๆ อย่างเพนเทอร์ก็เลยยิ้มแล้วไหว้ขอบคุณตามไปด้วย
“ไม่เป็นไรหรอก แค่อยากมาเจอน้องเพนเทอร์แค่นั้นแหละ”
“เจอแล้วเป็นไงบ้างครับ” ปืนถามต่อ
“สบายใจละ” ปลายิ้มให้คนทั้งคู่ก่อนจะขอตัวลากลับบ้านไปเพราะแฟนโทรมาตามไม่หยุด
“เอาไงต่อ” ปืนเอ่ยถามหลังจากที่เขาทั้งคู่เดินไปส่งพี่ปลาที่ประตูทางออกลานจอดรถ
“อยากกินขนมมมมม” เพนเทอร์บอกเสียงอ้อน
“อยากกินอะไรอ่า เดี๋ยวนี่เลี้ยงเอง” ปืนบอกแล้วเดินตรงกลับเข้าไปในบริเวณห้างที่เต็มไปด้วยโซนร้านขนม
ทั้งเพนเทอร์และปืนต่างเดินเลือกร้านขนมโดยรอบบริเวณนั้นอยู่นาน เพราะอะไรๆ ก็ดูน่ากินไปหมดแต่การจะเลือกสักร้านเพื่อเข้าไปนั่งกินให้สบายใจก็อาจจะต้องใช้เวลานานสักหน่อยในวันหยุดที่มีผู้คนออกมาเที่ยวเล่นกันมหาศาลขนาดนี้
“คนเยอะจัง” คนตัวเล็กบ่นขณะที่เดินมายืนมองร้านน้ำแข็งไสชื่อดัง
“เธอจะกินเปล่า ถ้ากินนี่รอได้” ปืนหันไปบอกด้วยเสียงนุ่ม
“ลองถามก่อนละกัน” เพนเทอร์เดินเข้าไปหาพนักงานร้านที่ยืนรันคิวอยู่ด้านหน้าก่อนจะเอ่ยถาม “รอกี่คิวอ่าครับ”
“ตอนนี้มีอยู่ 10 คิวค่ะลูกค้า”
“ขอบคุณครับ”
เพนเทอร์เดินออกมาหาปืนที่ยืนรออยู่ด้านนอกด้วยสีหน้าที่แอบผิดหวังเล็กน้อยจนปืนที่มองเห็นต้องขมวดคิ้วอย่างสงสัย
“คิวเยอะหรอ” ปืนเอ่ยถาม
“ช่ายยยย”
“รอมั้ย นี่รอได้นะ หรือเธออยากไปร้านอื่น”
“ร้านอื่นดีกว่า”
“ไอติมมั้ย? สเวนเซ่นมีที่ว่างอยู่นะ ตอนเดินผ่านเมื่อกี๊” ปืนบอกก่อนจะคว้ามือเพนเทอร์ให้หลบคนที่กำลังเดินสวนมาด้วยความรวดเร็วและมีท่าทีไม่ได้มองเลยว่ามีใครอยู่ตรงหน้าบ้าง
“อื้อ ถ้าเลี้ยงก็ได้แหละ” เพนเทอร์ยิ้มกริ่มตอบเสียงอ่อน
“ก็นี่บอกแต่แรกแล้วว่าจะเลี้ยง” ปืนตอบแล้วดึงมือของคนตัวเล็กให้เดินตามมา
“เลี้ยงแค่ไอติมหรอ...”
“แล้วเธอจะให้เลี้ยงอะไรอีก”
“เลี้ยงนี่ไปตลอดชีวิตเลยไง” เพนเทอร์พูดจบก็เขินจนหน้าแดง ฝ่ายปืนก็ได้แต่ยิ้มๆ ไม่พูดอะไรจนเดินไปถึงร้านไอศกรีมที่คุยกันไว้
ทั้งคู่เดินตรงเข้าไปนั่งยังที่มุมในสุดของร้าน เพราะอยากได้มุมที่มันค่อนข้างสงบสักหน่อย ถึงแม้ว่าโต๊ะที่อยู่ในสุดของร้านจะอยู่ติดกับผนังร้านที่เป็นกระจกใสก็ตาม
“เมนูค่ะ ถ้าพร้อมสั่งแล้วเรียกพนักงานได้เลยนะคะ” พนักงานสาวสวยเอ่ยบอกพร้อมรอยยิ้มก่อนจะเดินถอยออกไป
“อันนี้น่ากินนะ” ปืนชี้ไปที่เมนูช็อกโกแลตซันเดย์ให้เพนเทอร์ดู
“อุ๊ย! ไอติมป๊อกกาแลตตต”
“เป็นหนูรัตน์เหรอ” ปืนถามแซวพร้อมเสียงหัวเราะเบาๆ ในลำคอ
“เป็นอะไรก็ได้โตแล้ว” เพนเทอร์ตอบพร้อมทำหน้าทำตายียวนใส่อีกฝ่าย
“จริงป่าววว”
“จริงงง”
“งั้นก็เป็นของนี่ได้ดิ” ปืนถามโพล่งออกมาแบบติดตลก
“...”
“เอ่า เงียบเลย ฮ่าๆ” คนตัวโตพยายามขำกลบเกลื่อนเพราะไม่รู้ว่าสิ่งที่ถามไปจะได้คำตอบแบบไหนกลับมา
“...” เพนเทอร์ยังคงไม่ตอบ เพียงแต่นั่งนิ่งอมยิ้มใบหน้าและใบหูแดงก่ำเพียงเท่านั้น
“โถ่.. ไหนบอกโตแล้วเป็นอะไรก็ได้ไง” ปืนแกล้งบ่นเสียงอ่อน
“กะ...ก็ไม่ได้บอกว่าไม่ได้สักหน่อย”
“เห้ย เอาจริงดิ” ปืนตกใจในคำตอบที่หลุดออกมาจากปากของอีกฝ่าย
“แต่ไม่ใช่ตอนนี้ไงงงง”
“อ่อ...”
“ขอนี่ดูพฤติกรรมเธอก่อน” เพนเทอร์บอกก่อนจะยกมือเรียกพนักงานให้มารับออเดอร์
ทันทีที่ไอศกรีมมาเสิร์ฟคนตัวเล็กก็ไม่ลืมที่จะหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปเพื่ออัพสตอรี่ราวกับว่ามันเป็นธรรมเนียมยังไงยังงั้น จนปืนที่นั่งอยู่ข้างๆ อดไม่ได้ที่จะหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปเก็บเอาไว้
แม้จะไม่ได้อัพลงโซเชียล แต่ก็ขอเก็บเอาไว้ในเครื่องแล้วกันเนอะ
“แอบถ่ายนี่เหรอ” เพนเทอร์ถามเมื่อเงยหน้ามาเห็นว่าอีกฝ่ายหันหน้ากล้องมาที่ตัวเอง
“ช่าย”
“จ่ายเงินมาเลย”
“ก็เดี๋ยวนี่เลี้ยงไอติมเธอไง”
“ก็ด้ะ” เพนเทอร์บอกก่อนจะก้มไปหยิบช้อนมาตักไอติมเข้าปาก “จะถ่ายก็บอกกันดีๆ ก็ได้”
“ก็เมื่อกี๊... เธอน่ารักอะ”
“นี่ก็น่ารักตลอดอยู่แล้วป้ะ”
“ก็จริง...” ปืนบอกพร้อมมองจ้องไปที่ใบหน้าหวานของอีกฝ่ายที่เผลอเงยหน้าขึ้นมาสบตาพอดี
“...”
“...”
ต่างฝ่ายต่างเงียบเมื่อสายตาทั้งสองสอดประสานกันในห้วงเวลานั้น บรรยากาศภายนอกที่ขวักไขว่และวุ่นวายด้วยผู้คนก็ไม่อาจทำลายความรู้สึกที่ทั้งคู่กำลังตกอยู่ในภวังค์นั้นได้ ไม่มีใครล่วงรู้ว่าภายในใจของแต่ละฝ่ายกำลังรู้สึกอย่างไร แต่ที่มั่นใจได้อย่างชัดเจนก็คือ มันไม่ใช่ความรู้สึกเดิมแบบในวันแรกที่พวกเขาได้รู้จักกันแน่ๆ
-------------------------------------------
#50ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย
เจ็บตัวเพราะมีดตกใส่มือ เจาะนิ้วไปเต็มๆ แต่แลกมาด้วยโมเม้นของปปต ก็ถือว่าชดเชยความเจ็บปวดได้นิดหน่อยงับ 55555 ใจอยากจะเขียนเยอะๆ แต่ก็โมเม้นจริงมันบั่บบบบ เกินหน้าเกินตาไปมากทีเดียว บ่าไหวแน้วววว เราจะตายกันหมดดดดดดด
พูดคุยถึงนิยายอย่าลืมติดแท็ก #50ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ให้ด้วยนะค้าบ