รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
ผู้แต่ง
Run_Kantheephopเรื่องย่อ
รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
รัก,ตลก,ชาย-ชาย,ยุคปัจจุบัน,ไทย,รัก,รักวัยรุ่น,รักมหาลัย,รักโรแมนติก,ปลื้มเป็นต่อ,นิยายวาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย
รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
เพนเทอร์ทิ้งตัวลงนั่งกับพื้นเมื่อเพลงจบลง เสียงหายใจหอบแฮ่กดังไม่หยุดเพราะความเหนื่อยอ่อนจากการที่ซ้อมเต้นต่อเนื่องมาอย่างยาวนานตลอดทั้งวัน เม็ดเหงื่อผุดขึ้นมาตามรูขุมขนจนชุ่มทั่วทุกพื้นที่ผิวหนัง เสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ก็เปียกชื้นเป็นรอยเหงื่อจนเห็นได้ชัด คนตัวเล็กยกมือขึ้นปัดไรผมแฉะที่ปรกใบหน้าใสอยู่ออกเพื่อลดความรำคาญ
“ไหวมั้ย” ปืนเดินเข้ามาถามพร้อมยืนขวดน้ำเปล่าให้เพนเทอร์
“ได้อยู่”
“ได้อยู่เท่ากับ?”
“เท่ากับได้ไง” คนตัวเล็กหัวเราะเบาๆ ก่อนจะคว้าเอาน้ำดื่มที่อีกคนยื่นให้มาดื่มเข้าไปอึกใหญ่
“เสร็จแล้วเธอไปไหนต่อป่ะ?” ปืนเอ่ยถามขณะที่รับขวดน้ำคืนมาจากอีกฝ่ายแล้วยกขึ้นดื่มต่อ
“อืม หาไรกินมั้ง หิวอะ”
“งั้นไปกินด้วยกันมั้ย”
“อื้อ” เพนเทอร์พยักหน้ารับก่อนจะเอ่ยถาม “เธอจะกินไรอะ”
“ยากเลยอะ เธออยากกินไร นี่ได้หมด”
“งั้นเดี๋ยวเดินไปห้างแถวนี้ละกัน เจออะไรก็กินอันนั้นแหละ”
“โอเคครับ” ปืนตอบรับแล้วยื่นมือให้คนตัวเล็กที่นั่งอยู่จับแล้วดึงให้อีกฝ่ายลุกขึ้นยืน “จะเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนมั้ย”
“อื้อ”
ทั้งสองคนพากันคว้ากระเป๋าแล้วเดินออกไปจากห้องซ้อมเพื่อตรงไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องน้ำ กระเป๋าใบโตที่เพนเทอร์สะพายอยู่ข้างตัวถูกปืนเปิดออกขณะที่เดินเข้ามาในห้องน้ำ
“อ่าว เธอไม่ได้เอาเสื้อแจ๊คเก็ตมาเหรอ” ปืนถามเมื่อเห็นว่ามีเพียงแค่เสื้อยืดโปโลคอปกแขนยาวกับกางเกงสีดำอยู่ในนั้น
“ตัวไหนอ่า”
“ก็ตัวที่เธอยืมไปใส่เมื่อวันก่อนอะ”
“adidas สีดำอะหรอ” เพนเทอร์เอ่ยบอกเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเสื้อที่อีกฝ่ายถามถึงอยู่ที่ไหน
“ช่าย”
“นี่เอาไปซักอ่ะ เดี๋ยวแห้งแล้วเอามาคืน”
“เคครับ”
ปืนตอบรับแล้วเดินถือเสื้อกับกางเกงเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำ เพนเทอร์เมื่อเห็นแบบนั้นก็พาตัวเองเข้าไปเปลี่ยนเครื่องแต่งกายด้วยเหมือนกัน ไม่นานทั้งคู่ก็ออกมาพร้อมเสื้อผ้าชุดใหม่ที่ไม่ได้เปียกเหงื่อเหมือนก่อนหน้านี้
“ไปกันเถอะ หิวแล้ว” ปืนบอกพร้อมยัดเสื้อที่ใส่ซ้อมเต้นลงกระเป๋าของเพนเทอร์แล้วใช้นิ้วกระตุกสายกระเป๋าเบาๆ “มา เดี๋ยวถือให้”
เพนเทอร์ปลดสายกระเป๋าออกจากไหล่ของตัวเองแล้วส่งต่อให้คนตัวสูงไปถือ ก่อนจะเดินนำไปที่ลิฟท์เพื่อลงไปด้านล่างของตึก เสียงท้องร้องดังขึ้นในระหว่างที่ลิฟท์กำลังเคลื่อนตัวลงไปยังชั้นล่างสุด คนตัวเล็กหันมามองคนข้างๆ ที่กำลังยืนทำหน้างอเอามือลูบท้องอยู่ก็ได้แต่ขำออกมาเบาๆ
“งอแงซะแล้วคุณปืนนน” เพนเทอร์เอ่ยแซว
“ก็หิวอ่า”
พอลิฟท์เปิดออกคนทั้งคู่ก็รีบจ้ำอ้าวเพื่อตรงไปยังห้างที่อยู่ข้างๆ ทันที ตอนแรกก็มีแอบเลือกไม่ถูกกันอยู่นิดหน่อยเพราะแถวนี้ก็มีอยู่หลายห้างเลยทีเดียวที่มีร้านอาหารให้เลือกหลากหลาย หันซ้ายทีขวาทีก่อนจะตัดสินเลือกเดินไปทางขวาเพราะคิดว่าคนน่าจะน้อยกว่าห้างใหญ่ที่ตั้งอยู่ทางฝั่งซ้าย
“ตกลงกินไรดี” ปืนเอ่ยถามเมื่อเดินเข้ามาถึงโซนร้านอาหารด้านใน
“อาหารเกาหลีมั้ย”
“นี่ได้หมด”
“อยากกินไก่ทอดเกาหลีง่ะ” เพนเทอร์หันไปพูดพร้อมทำหน้าอ้อนใส่
“งั้นก็ร้านนี้แหละ มันมีเมนูอื่นด้วยหนิ” ปืนเอื้อมมือไปเปิดเมนูที่วางอยู่หน้าร้านอาหารเกาหลีที่เพิ่งจะเดินมาถึงเมื่อครู่
“ลูกค้ากี่ท่านคะ” พนักงานที่อยู่ประจำหน้าร้านเอ่ยถามเมื่อปืนและเพนเทอร์เดินเข้าไปภายในร้าน
“สองครับ” คนตัวสูงตอบพร้อมชูสองนิ้วแล้วเดินตามพนักงานเข้าไปนั่งโต๊ะตัวที่ว่างอยู่
พนักงานสาวส่งเมนูให้กับทั้งคู่ แต่ด้วยความหิวก็เลยใช้เวลาไม่นานในการเลือกเมนูเพราะทั้งปืนและเพนเทอร์ได้เลือกเมนูที่อยากกินตั้งแต่ตอนยืนดูที่หน้าร้านแล้ว
“ไก่ทอดไซส์ L ครับ” เพนเทอร์เอ่ยปากสั่งทันทีที่เห็นพนักงานหยิบสมุดและปากกาขึ้นมาเตรียมจด
“แล้วก็บูเดจิเกครับ น้ำอัดลมหนึ่ง น้ำแข็งสองครับ” ปืนสั่งยาวรวบรัดให้ในคราวเดียวเพื่อที่อีกฝ่ายจะได้ไม่ต้องสั่งเพิ่มเติมอีก
ไม่นานอาหารที่สั่งไปก็ถูกยกมาเสิร์ฟบนโต๊ะและก็เป็นอีกครั้งราวกับว่าเป็นธรรมเนียมที่เพนเทอร์จะต้องหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปแล้วอัพลงสตอรี่ไอจีของตัวเอง
“อร่อยสร้างภาพหรอ” ปืนเอ่ยแซว
“ช่ายยย” คนตัวเล็กตอบกลับก่อนจะกดล็อกหน้าจอแล้ววางมือถือลงหยิบช้อนและตะเกียบเตรียมตักอาหารเข้าปาก
“เธอถ่ายติดนี่รึเปล่า”
“ไม่บอกหรอก อยากรู้ก็เปิดดูเองดิ” เพนเทอร์ตอบด้วยหน้าตายียวนแล้วก้มลงไปสนใจอาหารบนโต๊ะแทนคนที่นั่งฝั่งตรงข้าม
ปืนหรี่ตามองคนตัวเล็กแล้วหยิบมือถือของตัวเองขึ้นมาเปิดไอจีของอีกฝ่ายเพื่อดูรูปในสตอรี่ “ค่อยยังชั่วหน่อย เห็นแค่แขนกับนาฬิกานี่ก็ยังดี”
“เพ้อเจ้อ” เพนเทอร์ยิ้มเอ็นดูแล้วส่ายหัวเบาๆ ให้อีกฝ่าย
“ก็แค่อยากให้คนรู้ว่ามาด้วยกัน...” ปืนเอ่ยพูดเสียงอ่อน
“แล้วทำไมเธอไม่ถ่ายเอง”
“ก็นี่รู้อยู่แล้วว่ายังไงเธอก็ต้องถ่ายไง วันหลังก็แท็กบ้าง”
“ไม่อาววว”
“แล้วนี่เธอจะนับทุกร้านที่ไปกินด้วยกันจริงๆ หรอ” ปืนเอ่ยถามอย่างสงสัย ไม่ใช่ว่าเขาจำไม่ได้ว่าเคยคุยอะไรกันไว้ เพียงแต่เขาไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะทำอย่างจริงจังขนาดนี้ต่างหาก
“ก็เธอเคยถามคำถามทิ้งไว้ไม่ใช่เหรอ” เพนเทอร์ละสายตาจากอาหารมาจ้องตาอีกฝ่ายนิ่ง
“อื้ม”
“แล้วนี่ก็บอกว่าให้เธอพาไปกินข้าวให้ครบ 50 ร้านก่อนแล้วจะให้คำตอบ”
“จำได้ๆ” ปืนพยักหน้าหงึกๆ
“ก็นั่นแหละ เลยต้องลงไว้จะได้จำได้”
“แล้วถ้าครบขึ้นมาจริงๆ เธอจะให้คำตอบแน่รึเปล่า...”
“รอครบ 50 ร้านก็รู้เองแหละน่า!”
-------------------------------------------------------
#50ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย
หายไปหลายวันเนื่องด้วยงานหลักที่ทำอยู่ แต่โมเม้นวันนี้คืออยู่ไม่ได้แล้ววววว เลยต้องมาอัพสักหน่อย