รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
ผู้แต่ง
Run_Kantheephopเรื่องย่อ
รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
รัก,ตลก,ชาย-ชาย,ยุคปัจจุบัน,ไทย,รัก,รักวัยรุ่น,รักมหาลัย,รักโรแมนติก,ปลื้มเป็นต่อ,นิยายวาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย
รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
“อยู่ไหน” เพนเทอร์เอ่ยเสียงถามทันทีที่ปืนรับสาย
(บ้าน มีไรเปล่า)
“นี่เบื่อ...”
(งั้นออกไปข้างนอกกันมั้ย)
“ไปทำไรอ่ะ”
(ไม่รู้ ก็เธอเบื่อเลยชวนออกข้างนอกไง)
“อ่อ..”
(งั้นออกไปเจอกันก่อนมั้ย แล้วจะทำไรค่อยคิดอีกที)
“อื้อ งั้นเจอกันสยามนะ”
(สยามอ่อ)
“ทำไม หรือจะที่อื่น”
(สยามก็ได้ เดี๋ยวนี่ขับรถไป)
“อาเค เจอกัน”
(อื้อ)
หลังจากวางสายต่างฝ่ายก็รีบผุดลุกไปเตรียมตัวให้พร้อมก่อนจะออกไปข้างนอก แต่ละคนก็เลือกหยิบชุดที่คิดว่าตัวเองใส่แล้วจะดูดีที่สุดจนอีกฝ่ายเห็นจะต้องตาค้าง ไอ้ที่ว่าจะออกไปเดินเล่นแก้เซ็งดูเหมือนจะไม่เป็นแบบนั้นซะแล้ว เพราะดูจากการเตรียมความพร้อมทั้งเสื้อผ้าหน้าผมของทั้งปืนและเพนเทอร์ออกจะเหมือนว่าไปเดทกันเสียมากกว่า
มองแบบชิปเปอร์ก็คงต้องยอมรับแหละว่ามันเป็นแบบนั้น...
เวลาไม่นานทั้งปืนและเพนเทอร์ก็เดินทางมาถึงสยามสถานที่นัดพบของคนทั้งคู่ เพนเทอร์เดินออกจากสถานีรถไฟฟ้าแล้วตรงเข้าสู่ลานน้ำพุของพารากอน คนตัวเล็กหยิบมือถือขึ้นมาส่งไลน์ไปหาอีกฝ่าย
Pentor: ถึงแล้วนะ
Peun : กำลังหาที่จอดรถ
Pentor : รอลานน้ำพุเน้อ
ไม่ถึงสิบนาทีที่เพนเทอร์ต้องยืนรอหลบแสงแดดจ้าอยู่ตรงนั้นสายตายืนมองจอ LED ที่วิ่งวนสลับหน้าจอโฆษณาของหลากหลายแบรนด์ไปเรื่อยๆ คนตัวสูงในชุดหล่อเท่ก็เดินตรงเข้ามาทัก
“รอนานมั้ย”
“...” เพนเทอร์ส่ายหัวตอบ
“ไปไหนดี” ปืนเอ่ยถามพลางมองไปรอบๆ เพราะตัวเขาเองก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปที่ไหนดี
“อยากกินตี๋น้อยอะ” คนตัวเล็กเอ่ยบอกเสียงอ้อน
“แต่แถวนี้มันไม่มีนะ”
“ก็หาสาขาที่ใกล้ที่สุดไง...” เพนเทอร์พูดเสียงอ่อนหน้างอลงอย่างเห็นได้ชัด เมื่อรู้สึกว่าปืนกำลังจะปฏิเสธในสิ่งที่เขาอยากกิน
“อ่า... งั้นที่ไหนล่ะ” ปืนถามต่อ ใช่ว่าเขาจะไม่อยากพาไปหรอกนะ แต่เขาไม่รู้ต่างหากว่าไอ้ร้านสุกี้ตี๋น้อยสาขาที่ใกล้สยามที่สุดมันคือตรงไหน
“ไม่รู้ เธอก็ลองเสิร์ชดูดิ” น้ำเสียงของเพนเทอร์แข็งขึ้นจนผิดสังเกตทำเอาปืนที่ได้ฟังถึงกับแอบอมยิ้มออกมา
“นี่เธอหิวใช่มั้ย”
“อือ..”
“ถึงว่าดูหงุดหงิดเชียว” ปืนเอ่ยพร้อมอมยิ้มก่อนจะคว้าเอามือถือตัวเองขึ้นกดค้นหาร้านสุกี้ตี๋น้อยสาขาที่ใกล้ที่สุด “มีสาขาอนุสาวรีย์ฯ ใกล้สุดแค่ 2 กิโลไปมั้ย”
“นี่ได้หมดเลยเพราะหิวแล้ว”
“งั้นไปขึ้นรถเลย ไม่อยากให้เธอโมโหหิว น่ากลัว” ปืนทำหน้าตาล้อเลียนใส่อีกฝ่ายที่ยืนหน้าบึ้งอยู่ตรงนั้นก่อนจะคว้ามือบางของเพนเทอร์ให้เดินตามไปขึ้นรถด้วยกัน
ใช้เวลาเพียงไม่นานรถยนต์ของปืนก็ขับมาถึงบริเวณอนุสาวรีย์ชัยฯ เขาวนรถไปจนถึงหน้าห้างเซ็นเตอร์วันเพื่อหาที่จอดรถ แต่แล้วก็ต้องถอดใจเมื่อเห็นว่าทางเข้าไปยังอาคารจอดรถมีขนาดเล็กมากแถมยังมีรถมอเตอร์ไซค์จอดข้างทางอยู่เต็มไปหมดจนทำให้ถนนนั้นแคบลงไปอีก
“เธอ เปลี่ยนสาขากันมั้ย” ปืนหันไปถามเพนเทอร์ที่นั่งอยู่เบาะข้างๆ
“ทำไมอ่ะ”
“มันจอดรถยากอ่ะ”
“งั้นก็ไปที่อื่น” เพนเทอร์เอ่ยบอกเสียงนิ่งพลางเล่นโทรศัพท์มือถือไปด้วย
“จัดให้ตามคำบัญชาเลยครับ”
ปืนรีบหักพวงมาลัยออกทันที รถเคลื่อนไปตามถนนสายหลักก่อนที่คนตัวสูงจะหยิบมือถือขึ้นมากดหาสาขาที่เขาไปกินอยู่ประจำแล้วขับตามเส้นทางที่แผนที่บอก
สาขาพหลโยธิน 19
“สาขานี้ร้านใหญ่มากกก” เพนเทอร์บอกเมื่อทั้งคู่ได้เข้ามานั่งภายในร้านเรียบร้อยแล้ว
“ช่าย ไม่ต้องรอนานด้วย” ปืนตอบพลางหยิบจานชามช้อนและตะเกียบที่พนักงานเอามาให้ไปวางไว้ตรงหน้าเพนเทอร์
“จริง ตอนแรกเห็นคิวก่อนหน้า 20 คิวก็นึกว่าจะต้องรอนาน”
“ไม่นานหรอก ที่นี่ร้านใหญ่อะ เลยรันคิวเร็ว”
“สั่งเลยเนอะ” เพนเทอร์หยิบกระดาษรายการอาหารกับปากกามาจดรัวๆ โดยไม่ถามปืนสักคำว่าอยากกินอะไรมั้ย
“เธอไม่ถามนี่หน่อยหรอว่าอยากกินอะไรอะ” ปืนเอ่ยถามขณะมองเพนเทอร์ก้มหน้าจดยิกๆ
“ไม่เห็นต้องถามเลยก็จำได้หมดว่าเธอชอบกินหรือไม่ชอบกินอะไร”
“เก่งมาก” ปืนยิ้มพลางยื่นมือไปลูบหัวอีกฝ่ายเบาๆ
“ก็ปกตินะ”
“น่ารักจัง” จู่ๆ ปืนก็เอ่ยพูดขึ้นมาดื้อๆ ทำเอาเพนเทอร์ที่ได้ยินก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน
“เป็นไรอะ งง” คนตัวเล็กเลิ่กลั่กก่อนจะคว้าธงสีแดงมาชูแล้วโบกเพื่อให้พนักงานมารับออเดอร์ไป
“หิวมั้ง เลยเพ้อเจ้อ”
“เธอก็เพ้อเจ้อตลอดอยู่แล้วป้ะ” เพนเทอร์พูดพลางหัวเราะเบาๆ
“เพ้อเจ้อแล้วชอบมั้ยล่ะ”
“...”
“ไม่ตอบ แสดงว่าไม่ชอบ...” ปืนบอกพลางหันหน้ามองไปทางอื่นด้วยสีหน้าที่แสร้งว่างอน
เพนเทอร์ยื่นมือออกไปจับใบหน้าของอีกฝ่ายให้หันมามองตรงเพื่อให้สายตาของทั้งตัวเองและของปืนได้สบกันก่อนจะเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงติดตลก “ก็ถ้าไม่ชอบ จะยอมไปกินข้าวด้วยกันบ่อยๆ แบบนี้มั้ยล่ะ!”
------------------------------------------
#50ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย
ห่างหายไปนานหลายวันเพราะติดพันกับการเขียนบทให้ซีรีส์เรื่องใหม่บวกกับต้องออกกองถ่ายด้วย เลยไม่ค่อยมีเวลามาอัพเดทค้าบบบ แต่วันนี้ว่างๆ เลยเข้ามาอัพสักหน่อยด้วยความคิดถึงโมเมนท์ของเด็กๆ 555555
ฝากคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ด้วยนะค้าบบบบ