รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
รัก,ตลก,ชาย-ชาย,ยุคปัจจุบัน,ไทย,รัก,รักวัยรุ่น,รักมหาลัย,รักโรแมนติก,ปลื้มเป็นต่อ,นิยายวาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลยรวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
เสียงกรี๊ดดังสนั่นไปทั่วพื้นที่บริเวณจัดงาน พลุกระดาษหลากสีปลิวว่อนอยู่ในอากาศหลังจากที่เพลงสุดท้ายของมินิคอนเสิร์ตจบลง ปืนและเพนเทอร์ยืนโพสท์ท่าพร้อมรอยยิ้มกว้างรับเสียงกรี๊ดและเสียงปรบมือที่พวกเขาโหยหามานาน เพราะปกติเวลาแข่งขันก็ได้แต่ถ่ายรายการอยู่ในสตูดิโอที่ไร้ซึ่งแฟนคลับเข้ามาเชียร์
งานเคาท์ดาวน์ปีแรกที่คนทั้งคู่ได้มีโอกาสออกงานอีเวนต์ด้วยกันและยังเป็นปีแรกที่ทั้งสองได้ใช้เวลานับถอยหลังทิ้งปีเก่าเข้าสู่วันปีใหม่อีกด้วย
ก็คงเรียกว่าเป็นการเริ่มต้นปีใหม่ที่ดีสำหรับทั้งสองคนได้ล่ะมั้ง...
เสียงฝีเท้าก้าวเดินฉับๆ อย่างว่องไวตามพี่การ์ดรักษาความปลอดภัยที่นำทางฝ่าฝูงชนที่มายืนรอพวกเขาเป็นแถวยาว เพนเทอร์ก้าวขาอย่างรวดเร็วเพื่อจะตามปืนและเพื่อนๆ ให้ทัน แต่ก็ไม่ลืมที่จะมอบรอยยิ้มให้แฟนคลับที่ยืนส่งอยู่ตามรายทางพร้อมโบกมือลาอย่างเป็นกันเอง
ติ๊ง!
เสียงลิฟต์ดังขึ้นเมื่อมาถึงชั้นที่เป็นห้องพัก แต่ละคนทยอยเดินออกมาจากลิฟต์โดยที่เพนเทอร์เดินก้มหน้าก้มตาออกมาก่อนแล้วมีปืนเดินประกบตามหลังก่อนจะชะงักเมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคยร้องทัก
“ปืน!”
เสียงเรียกทำเอาทั้งสองคนหันขวับไปมองหาทันที
“เอ้า! พี่สองพี่บีม หวัดดีครับ” ปืนเอ่ยทักเมื่อสายตาปรับโฟกัสไปยังบุคคลปลายทางว่าคือผู้จัดการของตัวเอง
“หวัดดีค้าบ” เสียงเจื้อยแจ้วของเพนเทอร์เอ่ยทักพร้อมยกไหว้
“มาถ่ายรูปกัน วันนี้พาพี่รอนมาด้วย” บีมกวักมือไหวๆ เรียกน้องทั้งสองเดินเข้าพร้อมทักทายเพื่อนอีกคนที่ทั้งปืนและเพนเทอร์ต่างก็เคยเห็นหน้าค่าตากันมาก่อนตามสตอรี่ไอจีของบีม
“หวัดดีค้าบพี่รอน” เพนเทอร์เอ่ยทักก่อนที่ปืนจะยกมือไหว้ตาม
“ถ่ายรูปกันก่อนเร็ว เดี๋ยวจะต้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอีก” สองพูดพร้อมควักมือถือออกจากกระเป๋ากางเกงมาเปิดกล้องรอ
ปืนและเพนเทอร์รีบเดินไปยืนเข้าที่เตรียมพร้อมสำหรับการถ่ายรูป ก่อนที่บีมจะวิ่งเข้าไปอยู่ตรงกลางเพื่อถ่ายรูปหมู่สามคน ตามด้วยรอนและสองตามลำดับ
สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้นอกจากจะเป็นความภาคภูมิใจของทั้งปืนและเพนเทอร์แล้ว มันยังเป็นความภาคภูมิใจของทุกคนที่เฝ้าติดตามน้องๆ มาโดยตลอด เป็นการเติบโตอีกก้าวที่ทั้งสอง บีม และรอนต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่ามันคือความตื้นตัน ให้ความรู้สึกเหมือนมาดูลูกขึ้นงานโรงเรียนยังไงยังงั้น
“น้องปืน น้องเพนเทอร์ เปลี่ยนชุดค่า!!!” เสียงทีมงานตะโกนเรียกเด็กๆ ให้ไปเปลี่ยนชุด
“แป๊บนะครับ เดี๋ยวผมมา” ปืนหันมาบอกพี่ๆ ทั้งสามคนก่อนจะยื่นมือไปสะกิดแขนเพนเทอร์ที่ยืนข้างๆ แล้วหันหลังเดินเข้าไปในห้องเปลี่ยนชุดด้วยกัน
...
...
...
“จะไปไหนกันต่อมั้ย” สองเอ่ยถามเมื่อปืนกับเพนเทอร์เดินออกมาจากห้องแต่งตัวหลังเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ
“ยังไม่รู้ครับ” ปืนตอบแล้วหยิบมือถือขึ้นมาดูเวลา “พี่ๆ จะไปไหนกันครับ”
“ยังไม่มีแพลนเหมือนกัน แต่อาจจะไปกินข้าวเพราะหิว”
“อ่อครับ” ปืนพยักหน้ารับก่อนจะหันไปหาเพนเทอร์ “เดี๋ยวเธอจะกลับเลยใช่ป่ะ”
“ช่าย แต่อาจจะแวะไปหาเพื่อนก่อนแป๊บนึง”
“อ่อ”
“แล้วเธออ่ะ จะไปกับพวกพี่สองหรอ”
“คงกลับเลยมั้ง เหนื่อยๆ อะ”
“เคๆ งั้นไว้ค่อยเจอกัน” เพนเทอร์เอ่ยตอบพลางยิ้มบาง
“งั้นกลับเลยละกันครับ” ปืนหันมาบอกสองแล้วคว้ากระเป๋าของตัวเองขึ้นสะพายข้าง
“เค เดี๋ยวพี่ไปส่งขึ้นรถ”
สอง บีม รอน และปืนเดินออกจากบริเวณห้องแต่งตัวและพาปืนลงมายังชั้นล่างสุดก่อนจะเดินออกไปที่หน้าศูนย์การค้าที่จัดงานเพื่อรอเรียกแท็กซี่ให้
“ถึงบ้านละบอกพี่ด้วยนะ”
“ครับ ขอบคุณมากพี่”
ปืนพูดพร้อมเปิดประตูรถแท็กซี่แล้วขึ้นไปนั่งก่อนที่จะรีบคว้ามือถือขึ้นมาเปิดแอพลิเคชั่นไลน์ทันที
Puen : เจอกัน The Street นะ
Pentor : เคร
ปืนเก็บมือถือลงหลังจากนัดหมายสถานที่ปลายทางเพื่อที่จะเจอกับเพนเทอร์แล้วฉลองปีใหม่ด้วยกัน ตอนแรกก็ตั้งใจว่าจะเคาท์ดาวน์ด้วยกันแต่เพราะติดงานเลยทำให้ทั้งสองคนต้องเปลี่ยนแพลนไปกินมื้อดึกกันแทน
จริงๆ ปืนและเพนเทอร์ก็แอบรู้สึกผิดกับสอง บีม และรอนอยู่ไม่น้อย แต่เพราะเขาสัญญากันไว้แล้วว่าจะใช้ช่วงเวลานี้กับคนสำคัญ จึงทำให้เขาเลือกที่จะแอบไปกันเองเพียงสองคนเสียมากกว่า
ติ๊ง!
เสียงแจ้งเตือนจากไลน์ดังขึ้น ปืนล้วงมือลงไปหยิบมือถือในกระเป๋ากางเกงออกมาเปิดอ่านดู
Pentor : ถึงแล้ว
Puen : อยู่ข้างหน้าเลย
เพนเทอร์ก้าวเท้าเดินจากบริเวณริมถนนผ่านตลาดคนเดินตอนกลางคืนที่อยู่ตรงด้านหน้าของห้าง ผู้คนบางตาเพราะเวลานี้ก็ล่วงมาจนเกินครึ่งคืนได้แล้ว หลายร้านเริ่มทยอยเก็บข้าวของเตรียมกลับบ้านแต่บางร้านก็ยังคงปักหลักอยู่ต่อจนกว่าลานเบียร์ที่อยู่ถัดไปจะเลิกให้บริการตอนเวลาตีสอง
“รอนานมั้ย” เพนเทอร์เอ่ยถามเมื่อพบหน้าปืนที่นั่งรออยู่ตรงบันได
“ไม่อะ เพิ่งมาถึงเหมือนกัน”
“กินไรดี”
“เธออยากกินไรอะ นี่ได้หมด” ปืนพูดก่อนจะลุกขึ้นยืน มือทั้งสองข้างปัดฝุ่นที่ติดกางเกงออก
“ร้านไหนก็ได้ที่ตอนนี้ยังเปิดอยู่” เพนเทอร์บอกแล้วเดินเข้าไปด้านในของห้างเดอะสตรีท
ในช่วงเวลาแบบนี้มีเพียงร้านอาหารโซนด้านล่างที่ยังคงเปิดอยู่ ทั้งสองคนเดินผ่านหลายร้านที่เปิดบริการแต่ก็ไม่ได้เลือกที่จะเข้าเพราะรู้สึกยังไม่ถูกใจก่อนที่ทั้งคู่จะเดินมาถึงหน้าฟู้ดแลนด์ที่เปิด 24 ชั่วโมง
“หรือจะกินที่นี่ดี” ปืนหยุดยืนที่หน้าฟู้ดแลนด์แล้วชี้นิ้วเข้าไป
“ได้นะ ง่ายๆ ดี”
“เค”
ปืนเดินนำเข้าไปในฟู้ดแลนด์ตรงโซนร้านอาหารก่อนจะเลือกนั่งที่โต๊ะริมสุดที่ว่างอยู่โดยมีเพนเทอร์เดินตามมาด้านหลัง ทั้งคู่สั่งเมนูง่ายๆ เพราะหิวเกินกว่าจะต้องนั่งรอนานๆ
“ระวังร้อนนะ” ปืนเอ่ยทักเมื่อพนักงานยกอาหารมาเสิร์ฟพร้อมควันที่ลอยตัวอยู่เหนือเมนูจานนั้น
“อื้อ”
เพนเทอร์ตอบพลางหยิบมือถือขึ้นมาเพื่อจะถ่ายรูปเก็บไว้อัพสตอรี่อย่างที่เคยเป็นมาแต่ก็ต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงคนที่นั่งตรงข้ามเอ่ยทัก
“เธออย่าเพิ่งอัพนะ”
“ทำไมอะ นี่จะอัพลงโคลสเฟรนด์ ในนั้นไม่มีพวกพี่สองอยู่ กดออกไปเมื่อกี๊เลย” เพนเทอร์พูดแล้วเปิดรายชื่อของเพื่อนที่อยู่ในโคลสเฟรนด์ให้ปืนดูเพื่อความสบายใจ
“อ๋อหรอออออ” เสียงหนึ่งดังขึ้นทั้งปืนและเพนเทอร์จึงหันไปดูก่อนจะตกใจออกมาเสียงดัง
“พี่สองงง!!!!!!”
“หึ!” สองยิ้มมุมปากมองหางตาแบบแกล้งๆ หมั่นไส้ “ที่ไม่มากับพวกชั้นเพราะจะมาสวีทกันสองคนสินะ”
“จริงง” บีมสมทบ
“ขอโทษนะพี่สอง” ปืนเอ่ยพูดขึ้นด้วยความรู้สึกผิด ใจจริงก็ไม่ได้อยากแอบมากันสองคน แต่ด้วยโอกาสพิเศษแบบนี้ก็เลยคิดว่าควรจะต้องมีช่วงเวลาให้ได้จดจำสักหน่อย
“โอ๊ย! ชั้นไม่ได้อะไรหรอก ไม่ต้องซีเรียส แซวเฉยๆ”
“...” ทั้งปืนและเพนเทอร์นั่งมองหน้ากันตาปริบๆ
“เอาเถอะ ชั้นเข้าใจ วันพิเศษแบบนี้ก็คงอยากจะอยู่กับคนพิเศษแหละเนอะ!!!” สองพูดแซวก่อนจะหันมายิ้มกับบีมและรอนชาวหมู่บ้านชิปเปอร์
“ก็ไม่ขนาดนั้นพี่” ปืนตอบด้วยคำพูดที่ไม่เต็มเสียงนัก
“ช่าย....” เพนเทอร์กล่าวเสริมด้วยใบหน้าที่ไม่ว่าใครก็มองออกว่ากำลังรู้สึกอย่างไร
“เขินล่ะสิที่โป๊ะ” สองใช้มือผลักเบาๆ ที่ไหล่บางของเพนเทอร์เพราะอดที่จะหยอกล้อไม่ได้
“เปล่าพี่ ไม่ได้เขินนนนน”
“จริงงงงงง หนูแค่ยิ้มเฉยๆ แหละ ไม่ได้เขินพวกพี่หรอก” บีมกับรอนช่วยเสริมทัพ ลูกเราต้องไม่ผิด
“ไปกันเถอะพี่สอง เผื่อเขาจะอยากอยู่กันสองคน” รอนเอื้อมมือไปสะกิดสองที่ยืนด้านหน้าเยื้องเขาไปนิดหนึ่ง
“เออ ไปเหอะ อยู่นานกลัวมดกัด” สองทำท่าปัดมดที่ไต่ตามตัวก่อนจะหันไปพูดกับปืนและเพนเทอร์ “ดูแลกันดีๆ ล่ะ ดึกแล้ว บายยย”
“เดี๋ยวผมดูแลอย่างดีเลยพี่ ไม่ต้องห่วง” ปืนรับปากอย่างหนักแน่นแล้วหันไปยักคิ้วให้เพนเทอร์ด้วยสีหน้าแพรวพราว
-------------------------
ช่วงนี้จะอัพ #50ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย แบบช้าถึงช้ามากนะครับ เนื่องจากงานค่อนข้างยุ่งแต่จะพยายามหาเวลามาอัพนะค้าบบบบบ ฝากคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ