รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
รัก,ตลก,ชาย-ชาย,ยุคปัจจุบัน,ไทย,รัก,รักวัยรุ่น,รักมหาลัย,รักโรแมนติก,ปลื้มเป็นต่อ,นิยายวาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลยรวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
เพนเทอร์นั่งจดจ่อสมาธิอยู่กับหน้าจอไอแพดเพื่อเรียนออนไลน์ในขณะที่ปืนนั่งเล่นเกมส์รออยู่ข้างๆ ผู้คนขวักไขว่เดินไปมาในร้านกาแฟช่วงเย็นๆ ไม่ได้ทำให้ทั้งคู่ถูกรบกวนสักเท่าไหร่ เพราะต่างฝ่ายต่างก็ใส่หูฟังแล้วจดจ่อกับสิ่งที่ตัวเองกำลังทำอยู่ เพนเทอร์ถอนหายใจยาวก่อนจะค่อยๆ ถอดหูฟังออก
“เหนื่อยอะ” เพนเทอร์ปิดไอแพดแล้วซุกหัวลงที่ไหล่ของปืนก่อนจะบ่นเสียงอ้อน
“หื้ม?” ปืนที่เล่นเกมส์อยู่หันมามอง
“เหนื่อย เรียนไม่รู้เรื่องเลย”
“โอ๋ๆ แล้วให้นี่ทำไงอะ” ปืนเอ่ยถามเสียงซื่อ
“อยากกินหนมมมม”
“กินไรดี”
“อะไรก็ได้ หวานๆ” เพนเทอร์อ้อนเสียงเล็กเสียงน้อย
“กินนี่มั้ย?”
“ห้ะ?” คนตัวเล็กอุทานออกมาอย่างสงสัย
“กินนี่มั้ย นี่หวานนะ” ปืนพูดพลางทำสายตาเจ้าเล่ห์
“แหวะ!”
“โห่.. เสียใจนะเนี่ย”
“โอ๋ๆๆๆ ไอ้ยู้กหมางอนแล้วววว” เพนเทอร์ยกมือขึ้นบีบมือแล้วเอ่ยแซวพร้อมยิ้มกว้าง
“ไม่ได้งอนนนน”
“อ่อๆ”
“สรุปจะกินของหวานใช่ป้ะ” ปืนถามย้ำขณะเก็บมือถือลงกระเป๋ากางเกง
“อื้อ”
“ไป เดี๋ยวพาไปกินน้ำแข็งไส” ปืนพูดพลางคว้ากระเป๋าขึ้นสวมไหล่แล้วสะพายข้าง
“อาเคคค” เพนเทอร์ยิ้มแป้นแล้วลุกขึ้นคว้ากระเป่าขึ้นสะพายข้างแล้วเดินตามหลังปืนไปทันที
แท็กซี่ที่ทั้งคู่โบกเรียกแล้วกระโดดขึ้นโดยสารมาจากหน้าร้านกาแฟที่พวกเขานั่งปักหลักมาตลอดทั้งวันค่อยๆ เข้าจอดเทียบฟุตบาทบริเวณหน้าร้านน้ำแข็งไสเจ้าดังที่ไม่มีใครไม่รู้จัก
“เช็งซิมอี๊หรอ?” เพนเทอร์เอ่ยถามหลังจากก้าวลงจากรถแล้วหันไปเห็นหน้าร้าน
“อื้อ ไม่อยากกินหรอ?”
“หื้ม? กินได้ดิ ของหวานชอบอยู่แล้ว” เพนเทอร์ตอบแล้วเดินนำเข้าไปในนั่งโต๊ะว่างด้านในร้าน
“จะกินไรอะ เดี๋ยวเดินไปสั่งให้” ปืนเอ่ยบอกเมื่อนั่งลงฝั่งตรงข้ามคนตัวเล็ก
“อืม...” เพนเทอร์หันไปมองป้ายรูปเมนูบนผนังร้านแล้วหันมาสั่งปืนที่นั่งมองหน้าเขาอยู่ “เอาทับทิมกรอบ มะพร้าว แปะก๊วย ใส่น้ำแดง...”
“...”
“เธอ” เพนเทอร์เอ่ยเรียกเมื่อเห็นอีกฝ่ายมองหน้าเขานิ่ง
“ห้ะ?” ปืนสะดุ้งเล็กน้อยก่อนยิ้มบางๆ ให้
“ได้ยินป่ะเนี่ยว่าสั่งอะไร”
“ขออีกทีได้มั้ย” ปืนยิ้มแหยๆ ก่อนจะคว้าเอามือถือขึ้นมาเปิดโน้ตเตรียมจด
“ทับทิมกรอบ มะพร้าว แล้วก็แปะก๊วย ใส่น้ำแดง”
“โอเคครับ!” ปืนรีบพิมพ์รัวๆ ใส่โน้ตแล้วตอบรับเสียงใสก่อนจะลุกจากไปที่หน้าร้านเพื่อสั่งขนมหวานให้ทั้งตัวเองและคนตัวเล็กที่นั่งยิ้มหวานอยู่ที่โต๊ะ
มือเรียวแอบเปิดมือถือขึ้นมาแล้วกดถ่ายรูปก่อนกดส่งเข้าไปในไลน์ของพี่สาวคนสนิทอย่างบีม
Pentor : เป็นไงแม่ แฟนหนูน่ารักมั้ย ไปต่อคิวซื้อหนมให้ด้วย
Mama Beam : ยัยหนู!!!มันขนาดนั้นเลยนะ!!!!เดี๋ยวแม่จะตี
Mama Beam : คลั่งรักไม่ไหว งงมากกกกก
Pentor : นานๆ ทีแม่
Mama Beam : ขอให้มีความสุขจ้า!!
Pentor : ^_^
“นั่งยิ้มอะไรอยู่คนเดียว” ปืนเอ่ยทักขณะที่เดินกลับมาที่โต๊ะ ในมือข้างหนึ่งถือถ้วยขนมหวานของคนตัวเล็กที่กำลังนั่งยิ้มแป้นแล้นอยู่ตรงนั้น ส่วนมืออีกข้างก็ถือถ้วยลอดช่องน้ำกะทิของตัวเอง
“คุยกับพี่บีมอยู่”
“เมาท์นี่กันอยู่ล่ะสิ” ปืนเอ่ยบอกพลางยิ้มมุมปากก่อนจะค่อยๆ หย่อนตัวนั่งลง
“บ้า ไม่ได้เมาท์ แค่ชมให้พี่บีมฟังว่าเธอน่ารัก!” เพนเทอร์พูดจบก็เหมือนจะนึกอะไรขึ้นได้ เขานั่งนิ่งตาค้างเมื่อรู้สึกว่าตัวเองหลุดปากพูดความรู้สึกที่ซ่อนในใจออกมา
“แน่ะ!” ปืนยิ้มกวน
“ว้าววว น่ากินจังเลยยย” คนตัวเล็กรีบเปลี่ยนเรื่องแล้วยื่นมือไปคว้าถ้วยขนมหวานมากินทันที
ปืนมองหน้าคนตัวเล็กที่ก้มหน้าก้มตากินทับทิมกรอบในถ้วยด้วยใบหูแดงกร่ำก็อดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ ความน่ารักสดใสที่เขาเห็นอยู่บ่อยๆ นั้นคงไม่อาจทำให้เขาใจสั่นได้เท่ากับในเวลานี้
เพราะอะไรน่ะเหรอ?
ก็เพราะว่าเขาเพิ่งจะได้ยินเพนเทอร์ชมเขาว่าน่ารักออกมาตรงหน้าน่ะสิ!
ไอ้ความหวานจากขนมหวานที่ว่าแน่ก็ไม่อาจทำให้เขารู้สึกใจเต้นแรงได้เท่ากับคนหน้าหวานที่นั่งอยู่ตรงข้าม ปืนตักลอดช่องเข้าปากไปสองคำก่อนจะล้วงมือถือของตัวเองขึ้นมากดเปิดกล้องแล้วถ่ายรูปของอีกฝ่ายเอาไว้
เพนเทอร์เงยหน้าขึ้นมามองปืนเห็นแบบนั้นก็สะดุ้งเล็กน้อยเพราะไม่ทันได้ตั้งตัวว่าอีกฝ่ายจะไหวตัวทัน คนตัวเล็กอมยิ้มเล็กน้อยแล้วเอ่ยพูด “แอบถ่ายเหรอ นี่น่ารักล่ะสิ”
“อือ น่ารัก”
“...” เพนเทอร์นิ่งไปเมื่อได้ยินคำพูดนั้นจากปากปืน ด้วยน้ำเสียงทุ้มที่ฟังดูอบอุ่นจึงทำให้มันเด่นชัดในความรู้สึกของเพนเทอร์เป็นอย่างมาก
“ทำไม เขินหรอ” ปืนถามพลางยิ้มเบาๆ
“ใครจะไปเขิน”
“แต่หูแดงมากเลยนะรู้ตัวป่ะเนี่ย” ปืนบอกแล้วขำออกมาน้อยๆ
-------------------------------------
พูดคุยถึงนิยายฝากติดแท็ก #50ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ด้วยนะค้าบบบ จะได้ตามไปอ่านฟีดแบ็คครับ ถึงแม้จะเขียนนิยายให้หวานสู้โมเมนท์จริงไม่ได้ แต่ก็จะฝืนต่อไปไม่ยอมแพ้หรอจ้ะ ฮื่ออออ T^T