รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
ผู้แต่ง
Run_Kantheephopเรื่องย่อ
รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
รัก,ตลก,ชาย-ชาย,ยุคปัจจุบัน,ไทย,รัก,รักวัยรุ่น,รักมหาลัย,รักโรแมนติก,ปลื้มเป็นต่อ,นิยายวาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย
รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
Puen : เธอครับ
Puen : ตื่นรึยัง?
โทรศัพท์ของเพนเทอร์สั่นครืดใหญ่เรียกเอาเจ้าตัวที่กำลังเกลี่ยรองพื้นบนใบหน้าสะดุ้งแล้วหันมามองแจ้งเตือนที่ปรากฏชัดบนหน้าจอ แต่เขาก็ไม่ได้รีบหยิบขึ้นมาอ่านในทันทีเพราะยังติดพันกับการแต่งหน้าอยู่
มือเรียวเร่งความเร็วในการตบรองพื้นจนทั่วใบหน้าในเวลาไม่กี่นาทีก่อนจะตามด้วยการเขียนคิ้วปัดแก้มอ่อนๆ แล้วเติมลิปสติกจากนั้นก็ปัดแป้งฝุ่นตบท้ายด้วยการฉีดเสปรย์เพื่อล็อกเครื่องสำอาง แล้วรีบดึงกระดาษทิชชู่มาเช็ดทำความสะอาดมือก่อนจะคว้าเอาโทรศัพท์มือถือมาเปิดแอพลิเคชั่นไลน์เพื่อตอบข้อความที่เด้งมาเมื่อครู่
Pentor : กำลังแต่งตัว
Pentor : ใกล้เสร็จละ
Puen : เออ มีเรื่องจะบอกด้วย
Puen : จริงๆ วันนี้นี่มีนัดกับเพื่อนที่มหาลัยแหละ
Puen : แต่ลืม ก็เลยมานัดเธอ
Pentor : อ่าว
Pentor : ละเอาไงอะ
Puen : ไม่เอาไง ก็ไปกับเธอเหมือนเดิม
Puen : ก็ชวนแล้ว จะเทเธอได้ไงล่ะ
Pentor : อาเคร ออกมารับเลยก็ได้นะ
Pentor : แต่งตัวใกล้เสร็จละ
Puen : โอเคครับ
เพนเทอร์วางมือถือแล้วหยิบไดร์มาเป่าผมที่หมาดๆ อยู่ให้แห้งสนิทจากนั้นก็คว้าเอาที่หนีบผมมารีดผมไปทิศทางต่างๆ ให้ได้ทรงผมตามที่ตัวเองต้องการก่อนจะหยิบแวกซ์แต่งผมมาจัดให้อยู่ทรง แล้วปิดจบด้วยเสปรย์ล็อกทรงผมแล้วเชิ่ดหน้าเดินลงไปที่ลอบบี้คอนโด
วันนี้ก็ต้องเชิ่ดสักหน่อยล่ะนะ เพื่อนสนิทจะมารับทั้งที...
คนตัวเล็กเดินมานั่งรออยู่ที่โซฟาได้เพียงไม่นานโทรศัพท์มือถือของเขาก็สั่นครืด เขาหยิบขึ้นมารับสายทันทีก็ได้รู้ว่าปลายสายเป็นคนที่เขากำลังเฝ้ารออยู่นั่นเอง
“ฮัลโหล”
(จะถึงแล้ว) ปลายสายตอบกลับมาเรียกเอารอยยิ้มของเพนเทอร์ฉายเด่นชัดบนใบหน้า
“อะเค”
พอวางสายปุ๊บรถยนต์คันที่คุ้นตาก็ขับเข้ามาจอดที่ด้านหน้าประตูปั๊บ เพนเทอร์รีบกระชับสายกระเป๋าที่สะพายข้างแน่นแล้วก้าวเท้าอย่างฉับไวเดินออกไปทันที
“มาไวมากก” คนตัวเล็กเอ่ยทักอีกฝ่ายขณะเปิดประตูแล้วก้าวขึ้นไปนั่งบนรถ
“รถไม่ติดอะ”
“อ่อ”
“เธอกินอะไรยัง” ปืนเอ่ยถามเมื่อรถเคลื่อนตัวออกจากคอนโดของเพนเทอร์มาได้แป๊บนึง
“ยังเลยอะ”
“หิวมั้ย”
“นิดนึง” คนตัวเล็กเอ่ยตอบพลางเอามือลูบท้องเล็กน้อย
“จะแวะหาไรกินก่อนมั้ย”
“อืม...” เพนเทอร์นั่งนึก “ไว้ไปแวะตอนใกล้ๆ ถึงดรีมเวิลด์ก็ได้”
“แน่นะ”
“อื้อ” คนตัวเล็กพยักหน้ารับ
ปืนกดฝีเท้าที่คันเร่งรถยนต์เพื่อส่งความเร็วในการขับเคลื่อนให้เพิ่มขึ้น ใจหนึ่งก็อยากจะให้ถึงสถานที่ปลายทางไวๆ แต่อีกใจเขาก็ไม่อยากจะปล่อยให้คนที่นั่งอยู่ข้างๆ ต้องนั่งทนหิวไปมากกว่านี้
รถบนถนนในวันนี้ไม่ได้คราคร่ำจนแน่นขนัดเหมือนดังเช่นในทุกวัน ทำให้คนทั้งคู่เดินทางมาได้อย่างรวดเร็วไม่มีติดขัด ขณะที่ปืนกำลังขับรถอยู่สายตาของเขาก็พยายามมองหาร้านก๋วยเตี๋ยวเจ้าประจำที่เขาและครอบครัวชอบมาแวะกินบ่อยๆ เวลามาเที่ยวสวนสนุกด้วยกัน
“เธอมองหาไรอะ” เพนเทอร์เอ่ยถาม
“ร้านก๋วยเตี๋ยวเรือ”
“ชื่อร้านไร จะได้ช่วยดู”
“จำไม่ได้เหมือนกัน แต่อยู่แถวๆ นี้แหละ มากินกับที่บ้านบ่อยเวลามาดรีมเวิลด์” ปืนพูดพลางค่อยๆ หักพวงมาลัยเพื่อให้รถย้ายไปอยู่เลนซ้ายสุดของถนนแล้วชะลอความเร็วของรถลง “นู่นไง”
“ไหนอะ มีตั้งสองร้าน”
“ตรงนั้นไง” ปืนยื่นมือชี้ตรงไปยังจุดที่ร้านตั้งอยู่ แต่เพนเทอร์ก็พยายามจะมองไปตามทางที่คนตัวสูงข้างๆ บอก แต่ตรงนั้นมีร้านก๋วยเตี๋ยวอยู่ข้างกันตั้งสองร้าน คนตัวเล็กก็เลยพยายามจะขยับเข้าไปให้อยู่ในระดับสายตาเดียวกันกับปืนจนเขาเองก็ลืมที่จะระวังตัวทำให้ใบหน้าเขาเข้าไปใกล้กับปืนมากไปหน่อยกว่าจะรู้ตัวอีกก็ตอนที่แก้มของทั้งคู่แนบสัมผัสกันเสียแล้ว
“อุ้ย” เพนเทอร์สะดุ้งแล้วรีบผละออกมา
“ขอโทษที” ปืนบอกแล้วพ่นลมหายใจออกมาแรงเสียจนได้ยินเสียงชัดแจ๋ว
“ไม่เป็นไรๆ หาที่จอดรถแล้วไปกินเตี๋ยวกันเหอะ หิวแล้ว” คนตัวเล็กบอกเสียงอ่อนแอบอมยิ้มเล็กๆ มุมปากพร้อมใบหูที่แดงระเรื่อขึ้นเรื่อยๆ
“เคๆ” ปืนขยับรถไปข้างหน้าอีกนิดหน่อยก็พบที่ว่างริมถนนใกล้ๆ หน้าร้านที่พอจะให้รถของเขาจอดเอาไว้ได้
ทั้งคู่ก้าวลงจากรถแล้วตรงเข้าไปในร้านทันที เพนเทอร์บอกให้ปืนช่วยสั่งเมนูก๋วยเตี๋ยวเรือในแบบที่ปืนชอบมาให้หน่อยเพราะตัวเองขี้เกียจเลือก ซึ่งคนตัวสูงก็เต็มใจเลือกให้เป็นอย่างดี
ก๋วยเตี๋ยวเพิ่มเส้นขนาดพิเศษจำนวนสองชามถูกนำมาเสิร์ฟตรงหน้าปืนและเพนเทอร์ในเวลาไม่นาน กลิ่นหอมลอยเตะจมูกคนทั้งคู่จนทำให้ต้องคว้าช้อนกับตะเกียบมาจ้วงลงในชามเพื่อพามันเข้าปากทันที
“ระวังร้อนนะ” ปืนเอ่ยบอกก่อนที่เพนเทอร์จะอ้าปากงับ
“หือออ” คนตัวเล็กร้องดังในลำคอทันทีในขณะที่ปากกำลังเคี้ยวตุ้ยๆ
“อร่อยใช่ป้ะ”
“อือ อร่อยมากเลยอะ”
“บอกแล้ว” ปืนตอบพลางยิ้มบาง
“ไม่แปลกใจละว่าทำไมเธอกับครอบครัวถึงชอบมาแวะกินบ่อยๆ” เพนเทอร์พูดต่อก่อนจะตั้งหน้าตั้งตากินก๋วยเตี๋ยวที่เหลือในชามอย่างเอร็ดอร่อย
“ถ้าอร่อยไว้จะพามากินบ่อยๆ”
“หื้ม?”
“ไว้จะพาเธอมากินบ่อยๆ” ปืนพูดย้ำ
“ขนาดนั้นเลยนะ สวนสนุกก็ไม่ได้มีอะไรให้ทำมากขนาดนั้นซะหน่อย จะพามาบ่อยๆ ทำไม” เพนเทอร์เอ่ยตอบแล้วส่ายหัวอมยิ้มก่อนจะก้มลงไปสนใจของกินต่ออีกครั้ง
“ก็มันมีไว้พาแฟนมาเดทไม่ใช่เหรอ...”
“...” คนตัวเล็กสะอึกจนแทบจะสำลักเมื่อได้ยินคำพูดของอีกฝ่ายที่นั่งยิ้มด้วยใบหน้าหล่ออยู่ตรงข้ามเขา “เมื่อกี๊พูดว่าอะไรนะ”
“บอกว่าสวนสนุกเขาก็มีไว้พาแฟนมาเดทไม่ใช่เหรอ”
“แต่เราไม่ได้เป็นแฟนกันซะหน่อย” เพนเทอร์เอ่ยพูดเสียงอ่อน แม้จะรู้สึกเขินแต่คนตัวเล็กก็ยังพยายามจะสู้สายตาอีกฝ่ายอย่างมุ่งมั่น
“งั้นก็เป็นซะสิ”
“ม่ายย”
“แล้วจะเป็นเมื่อไหร่”
“ก็รอให้ครบ 50 ร้านก่อนสิ!”
------------------------------------------------
#50ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย
ท่ามกลางความขมแต่นี่จะช่วยชงหวานให้เอง ฮื่อออออ เป็นกำลังใจให้นะทุกโค้นนนนน!!!