รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
ผู้แต่ง
Run_Kantheephopเรื่องย่อ
รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
รัก,ตลก,ชาย-ชาย,ยุคปัจจุบัน,ไทย,รัก,รักวัยรุ่น,รักมหาลัย,รักโรแมนติก,ปลื้มเป็นต่อ,นิยายวาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย
รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
การเดินทางท่องเที่ยวออกต่างจังหวัดด้วยกันทริปแรกเริ่มต้นตั้งแต่หัววัน ปืน เพนเทอร์ บีม และรอนมารวมตัวกันที่สนามบินตั้งแต่เช้ามืดเพื่อให้ทันไฟลท์บินตอนเช้าตรู่
ทั้งหมดเดินทางมาถึงสนามบินภูเก็ตในเวลาเช้าแบบง่วงเหงาหาวนอนกันสุดๆ ระหว่างที่อยู่บนเครื่องแต่ละคนต่างก็หลับเอาแรงมากันตลอดทาง เพราะเมื่อมาถึงจะต้องเร่งทำตามแพลนเที่ยวที่บีมลิสต์เอาไว้ยาวเหยียดให้ได้ครบทั้งหมด
ก็มันมีแต่ที่น่าเที่ยวทั้งนั้น...
“หิวเหมือนกันนะเนี่ย” รอนเอ่ยพูดลอยๆ ขณะเดินลงจากเครื่องบิน
“เดี๋ยวก็ได้กินแล้วรอแป๊บ” บีมเอ่ยบอกก่อนจะหันไปเห็นห้องน้ำ “ขอแวะเข้าห้องน้ำแป๊บนะ”
“อือ”
ทั้งสี่คนก็เลยพากันแยกย้ายกันไปเข้าห้องน้ำหลังจากนั่งเครื่องมาชั่วโมงหนึ่ง ต่างฝ่ายต่างช่วยกันย้ำเตือนว่าให้ล้างมือให้สะอาดเพื่อจะได้ไม่ต้องติดเชื้อไวรัสที่กำลังระบาดอยู่ในขณะนี้
รอนเสร็จเป็นคนแรกเลยเดินออกมายืนรอที่ด้านหน้าแล้วคว้ามือถือขึ้นมาเสิร์ชหาร้านอาหารเด็ดๆ ในภูเก็ตเพื่อที่จะได้หาโลเคชั่นเอาไว้ก่อน
ปืน กับเพนเทอร์เดินตามออกมาจากห้องน้ำด้วยใบหน้าที่ยังเหมือนจะไม่ตื่นดีนักแต่ก็สู้ชีวิตฝืนร่างกายให้ยืนหยัดอยู่ได้ในเวลานี้
“เรียบร้อย ไปกันเถอะ”
บีมเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วมุ่งหน้าตรงไปยังสายพานลำเลียงกระเป๋าเพื่อรับเอาสัมภาระแล้วเดินออกไปโดยมีปืน เพนเทอร์ และรอนเดินตามหลังออกไป
“เดี๋ยวเราจะเข้าเมืองกันยังไงอะ” รอนเอ่ยถามเมื่อเดินออกมาถึงด้านหน้าของสนามบินภูเก็ต
“เดี๋ยวแม่หนูมารับ” เพนเทอร์เอ่ยบอกพลางเดินนำหน้าไปแล้วชะโงกมองหาแม่ของตัวเอง
“ไหนอะ” ปืนหันมองตามไปทางที่คนตัวเล็กมอง
เพนเทอร์ไม่ได้ตอบแต่เดินตรงเข้าไปกอดผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนยิ้มอยู่ไม่ไกลจากบริเวณที่พวกเขายืนอยู่ ปืน บีม และรอนเดินตามเข้าไปโดยไม่ลืมที่จะยกมือขึ้นไหว้สวัสดีอีกฝ่าย
“นี่แม่หนูเอง” เพนเทอร์แนะนำแม่ให้เพื่อนๆ รู้จัก
“ไปๆ เอาของไปขึ้นรถก่อน มันจอดนานไม่ได้” แม่เพนเทอร์เอ่ยบอกก่อนจะเดินนำหน้าไป โดยมีเด็กๆ เดินตามหลัง
พอทุกคนเดินมาถึงที่รถก็ได้เจอกับคุณลุงของเพนเทอร์ที่อาสาขับรถพาแม่มารับทุกคน เด็กๆ พากันช่วยยกกระเป๋าสัมภาระขึ้นไว้ที่ส่วนของหลังรถแล้วพากันเดินขึ้นไปจับจองที่นั่งในรถ โชคดีที่เป็นรถตู้ก็เลยมีขนาดใหญ่พอจะให้ทุกคนได้นั่งกันแบบสบายๆ ปืนกระโดดขึ้นไปนั่งที่เบาะแถวหลังสุดคู่กับเพนเทอร์ ส่วนบีมกับรอนนั่งคู่กันในแถวถัดมาที่อยู่ด้านหน้า คุณลุงขับรถและคุณแม่นั่งอยู่เบาะด้านข้างคนขับ
“แล้วกินข้าวกันมาหรือยัง หิวมั้ย” แม่ของเพนเทอร์เอ่ยถาม
“ยังเลย”
“ใช่ค่ะแม่ออกมากันแต่เช้า” บีมเอ่ยบอกด้วยท่าทีเรียบร้อย
“งั้นแวะกินข้าวก่อนมั้ย แล้วค่อยเข้าบ้าน” แม่หันมาถามทุกคน
“แวะก่อนดีกว่า” คนตัวเล็กบอกเสียงอ้อน
“แล้วลูกอยากกินอะไรกัน”
“ติ่มซำครับ” ปืนตะโกนบอกจากทางด้านหลัง
“เอ้อ ใช่ๆ มาภูเก็ตก็ต้องไปลองกินติ่มซำเนอะ” แม่ของเพนเทอร์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสดใส
“ไปร้านนั้นไงม้า โชคชัยติ่มซำอะ”
“น้องอยากกินใช่มั้ย คนจะเยอะมั้ยไม่รู้นะ แต่ลองไปก่อนก็ได้” คุณแม่เอ่ยบอกก่อนจะสั่งให้คุณลุงเลี้ยวรถทันทีเพื่อตรงไปยังร้านนั้น
อาจจะเป็นโชคดีของเหล่าบรรดาแขกผู้มาเยือนเพราะว่าร้านโชคชัยติ่มซำในเช้าวันนี้คนไม่ได้เยอะแบบที่เคยเป็นมา แม้จะมีลูกค้าอยู่ประมาณหนึ่งแต่ก็ยังพอมีที่ว่างให้นั่งได้อยู่ ส่วนใหญ่เป็นนักเรียนทั้งหญิงและชายจนทุกคนอดสงสัยไม่ได้ว่าสายป่านนี้แล้วทำไมถึงยังมานั่งกินติ่มซำกันอยู่ไม่ไปเข้าเรียนกันเหรอ ทันทีที่เดินเข้าไปในร้านพนักงานก็รีบต่อโต๊ะให้เพื่อที่ทุกคนจะได้นั่งกันอย่างสบายไม่เบียดเสียดกันจนเกินไป
“นี่เมนูจ้ะ” คุณแม่ยื่นเมนูมาให้ทุกคนดู
“ผมเอาข้าวต้มหมูสับครับ” รอนรีบสั่งเมื่อเห็นรูปในเมนู
“แล้วคนอื่นล่ะ”
“เดี๋ยวหนูกินติ่มซำอย่างเดียวค่ะ” บีมหันไปยิ้มแล้วเอ่ยตอบคุณแม่
“ผมด้วย” ปืนบอก
“เหมือนกัน งั้นไปหยิบติ่มซำเลยมั้ย เดี๋ยวหนูพาไป” เพนเทอร์เอ่ยบอกแล้วลุกขึ้นยืนทันทีก่อนจะเดินนำหน้าไป โดยมีปืน บีม และรอนเดินตามไปไม่ห่าง
ทุกคนตรงไปต่อแถวหยิบติ่มซำกันแบบมันมือ มีกี่เมนูก็พากันหยิบทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นเมนูนึ่ง ทอด ต้ม จนเต็มถาดไปหมด
“อย่าหยิบอาหารตอนหิวววว” บีมเอ่ยทักเมื่อเห็นปืนและเพนเทอร์ช่วยกันหยิบติ่มซำจนมือแทบจะพันกัน
“หนูหยิบไปเผื่อไงแม่ แบ่งๆ กันกินนน” คนตัวเล็กเอ่ยบอก
“แบ่งใครกินเอ่ยยย” บีมเอ่ยแซว
“แบ่งไอ้ยูกหมากิน”
“เห้อ ไปกันเถอะมึง เราหยิบแต่ส่วนของเราละกันเนอะ” บีมหันไปคุยกับรอนก่อนทั้งคู่จะหันไปเบ้ปากมองบนใส่เพนเทอร์
ติ่มซำจำนวนหลายตะกร้าถูกวางจนเต็มโต๊ะ แม่กับลุงถึงกับตกใจเพราะไม่คิดว่าเด็กๆ จะหิวโหยกันขนาดนี้ เพนเทอร์กับปืนไม่ลืมที่จะหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปเพื่อลงสตอรี่ในไอจีเหมือนกับที่เคยเป็นมา ส่วนรอนก็เอร็ดอร่อยกับข้าวต้มหมูสับที่สั่งมาก่อนหน้านี้ไปพร้อมกับการค่อยๆ ชิมติ่มซำแต่ละเมนูไปด้วย บีมเองก็คีบเข้าปากแต่ทีละน้อยเพราะบ่นว่ารู้สึกปวดท้องหน่อยๆ เลยกินอะไรไม่ค่อยลง
“อร่อยมั้ย” คนตัวเล็กเอ่ยถามคนที่นั่งอยู่ตรงข้าม
“อือ อร่อยดิ”
“ค่อยยังชั่ว”
“ทำไมอะ” ปืนถามอย่างสงสัย
“ก็กลัวไม่ชอบ”
“อ่อ ชอบดิ”
“ชอบติ่มซำ?” เพนเทอร์พูดพลางอมยิ้มมุมปาก
“ชอบเธอมั้ง อยากให้ตอบงี้อะดิ” ปืนตอบพลางหัวเราะเล็กๆ
“โอ้ยยยยยยยย ลำไย!!!!!” ทั้งรอนทั้งบีมต่างก็พากันบ่นลั่นออกมาเสียงดังทำเอา แม่ ลุง รวมถึงไอ้เจ้าตัวต้นเรื่องหัวเราะกันทั่วทั้งโต๊ะ
“เกรงใจคุณแม่เขาบ้างเนอะ มาจีบลูกเขาต่อหน้าต่อตาขนาดนี้” บีมแกล้งแซว
“ผมยังไม่ได้จีบเลยพี่บีม ก็เพนเทอร์เขาชงมาให้ผมแบบนั้นอะ” ปืนรีบแก้ต่าง
“อ่อๆ อืมๆ” คนตัวเล็กได้ยินก็เลยทำหน้าทำตาประชดประชันใส่ จนทำให้รุ่นพี่ทั้งสองคนที่นั่งอยู่ข้างๆ เผลอเบะปากใส่ไปอีกรอบ
“ไม่ ก็หมายถึงว่าเธอชงมุกมาไง นี่ก็เลยตอบเธอกลับไปแบบนั้น” คนตัวสูงรีบแก้ตัวแต่ก็ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ช่วยอะไรนัก
“ก็ไม่ได้ว่าอะไร ไม่ได้คิดว่าเธอจะมาบอกชอบนี่จริงๆ ซะหน่อย”
“แต่ก็อยากได้ยินใช่มั้ยล่ะ” ปืนเอ่ยถามพลางจ้องตามองอย่างเจ้าเล่ห์
“หยุดนะการกระทำ!”
-------------------------------------------
#50ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย
เอาล่ะ มาละนะ ภูเก็ตภูใจทริป ในตำนาน 55555555