รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
ผู้แต่ง
Run_Kantheephopเรื่องย่อ
รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
รัก,ตลก,ชาย-ชาย,ยุคปัจจุบัน,ไทย,รัก,รักวัยรุ่น,รักมหาลัย,รักโรแมนติก,ปลื้มเป็นต่อ,นิยายวาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย
รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
นาฬิกาปลุกส่งเสียงเรียกแต่เช้าตรู่ทำเอาเพนเทอร์ที่นอนดึกต้องมีอันสะดุ้งตื่นอย่างสะลึมสะลือเพราะเช้านี้ดันนัดทำบุญวันเกิดเอาไว้กับพี่บีม ลำพังถ้าเป็นวันเกิดของคนอื่นก็คงไม่ได้อยากจะตื่นสักเท่าไหร่
มือเรียวเอื้อมมากดปิดเสียงก่อนจะค่อยๆ ลุกขึ้นนั่งตาปรือแบบยังไม่อยากจะตื่นแต่เพราะว่าเบี้ยวไม่ได้ก็เลยทำให้คนตัวเล็กต้องฝืนร่างกายที่อ่อนล้าพาตัวเองไปอาบน้ำเพื่อหวังว่าจะได้รู้สึกสดชื่นขึ้นมาได้
“กำลังไปนะแม่” เพนเทอร์เอ่ยบอกขณะที่กำลังยืนรอรถแท็กซี่ที่กดเรียกจากในแอพหลังจากที่อาบน้ำแต่งตัวจนเสร็จเรียบร้อยพร้อมที่จะไปวัด
(ค่อยๆ มา แม่กำลังไปเหมือนกัน)
“อาเค”
ไม่นานรถแท็กซี่คันที่คนตัวเล็กโดยสารมาก็ค่อยๆ ขับเข้ามาจอดที่ลานจอดรถหน้าวัดก่อนที่เขาจะจ่ายเงินแล้วก้าวลงรถก่อนจะเดินไปหาบีมที่ไปยืนรออยู่ที่หน้าโบสถ์
“แม่” เพนเทอร์เอ่ยเรียกเมื่อเดินมาถึง
“เอ้า มาๆๆ” บีมโบกมือเรียกแล้วเดินไปซื้อดอกไม้ธูปเทียนเพื่อนำไปไหว้พระด้านใน
เวลาในช่วงเช้าหมดไปกับการทำบุญเพื่อเสริมบารมีให้กับเจ้าของวันเกิดอย่างเพนเทอร์เพราะว่าบีมก็หวังจะให้หน้าที่การงานและการเงินของคนตัวเล็กเจริญก้าวหน้าไปมากกว่าที่เป็นอยู่ พอถึงวันเกิดทั้งทีก็เลยถือโอกาสพาตระเวนมูเตลูกันแบบจัดหนักจัดเต็ม
พอตกเย็นบีมก็ส่งข้อความหารอนทันทีว่าให้แวะออกมาข้างนอกเสียหน่อยเพราะเป็นวันเกิดของเพนเทอร์เผื่อจะได้กินข้าวเย็นด้วยกัน ซึ่งรอนก็รีบออกมาจากคอนโดทันทีพอมาถึงที่สยามก็ถึงจะได้รู้ว่าไม่ได้มีกันแค่สามคนเพราะยังมีปืนและสองตามมาด้วย
“ครบแก๊งเลยนะ” รอนเอ่ยแซว
“ก็วันเกิดน้องทั้งที” บีมบอกก่อนจะพาทุกคนเดินตรงเข้าไปยังส่วนของห้างเพื่อไปหาร้านอาหารสำหรับมื้อเย็น
“กินไรดีอะ” รอนถาม
“ผมกินอะไรก็ได้เลย” ปืนบอกก่อนจะหันไปมองเพนเทอร์ที่ยืนอยู่ข้างๆ “เธออยากกินไร”
“อืม... อาหารใต้มั้ย”
“ฮื่อออ พี่อยากกินด้วย” สองบอกด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
“งั้นเอาร้านนู้นละกัน เคยมากินกับเพื่อนอยู่ อร่อยนะ” บีมชี้ไปที่ร้านถัดไปพลางหันมองทุกคนเมื่อเห็นว่าตกลงจึงพากันเดินเข้าร้านนั้นไป
อาหารถูกนำมาเสิร์ฟจนเต็มโต๊ะเกินกว่าที่คนจำนวนห้าคนจะกินได้หมดแต่ก็เพราะเป็นวันเกิดของเพนเทอร์และอยากให้ทุกคนได้ลิ้มลองอาหารใต้สุดอร่อยบีมก็เลยสั่งเมนูเด็ดๆ ของร้านมาทั้งหมด มันก็เลยละลานตาจนเลือกกินไม่ถูกเลยทีเดียว
“ลองกินน้ำพริกอันนี้ดู อร่อยนะ” เพนเทอร์ที่นั่งอยู่ตรงข้ามปืนตักผักสดใส่จานอีกฝ่ายก่อนจะตามด้วยน้ำพริกราดลงไปบนนั้น
“เผ็ดป่ะเนี่ย” ปืนถาม
“นิดหน่อย แต่เธอกินเผ็ดได้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ”
“ช่าย ก็ถามดูเฉยๆ” ปืนตอบก่อนจะตักข้าวพร้อมผักจิ้มน้ำพริกเข้าปาก ทันทีที่อาหารเข้าปากแววตาของคนตัวสูงก็เบิกโตขึ้นเพราะประหลาดใจกับความอร่อยนั้น
“อร่อยใช่มั้ยล่ะ”
“อื้อ อร่อยดิ”
“อร่อยก็กินเยอะๆ” เพนเทอร์บอกก่อนจะหันมาสนใจกับอาหารในจานของตัวเอง
เสียงพูดคุยเซ็งแซ่เฮฮาตลอดระยะเวลามื้ออาหารนั้นเพราะต่างคนต่างก็แย่งกันพูดไม่หยุดหลังจากที่ห่างหายไม่ได้เจอกันพร้อมหน้าพร้อมตาแบบนี้มานานมากแล้ว
อาหารบนโต๊ะถูกจัดการจนเรียบไม่เหลือแม้แต่ผักรองจานจนสองต้องแกล้งแซวว่ากินกันแบบนี้หมายังมีงอนเพราะไม่เหลือเศษอาหารไว้เลยแม้แต่นิดเดียว
“กินของหวานมั้ย” ปืนหันไปถามคนที่นั่งตรงข้าม
“กินที่นี่เหรอ หรือจะไปกินร้านอื่น” รอนถามขึ้นมาแบบไม่ได้รู้เรื่องก็เลยโดนบีมที่นั่งอยู่ตรงข้ามยกขามาถีบใต้โต๊ะเพื่อส่งสัญญาณว่าอย่าเพิ่งทำให้เสียเรื่อง
“กินที่นี่เลยครับ ผมไม่อยากเดินละ ให้มันจบที่นี่ไปเลย” ปืนบอกก่อนจะหันไปมองพนักงานที่ตัวเองได้แอบเตี๊ยมเอาไว้ตอนที่บอกว่าจะออกไปห้องน้ำก่อนหน้านี้
“งั้นขอสั่งลอดช่องน้ำกะทิได้มั้ย” คนตัวเล็กเอ่ยบอกหลังจากที่บีมหยิบเมนูมาเปิดให้ดู
“ได้ๆ สั่งเลย” ปืนบอกพลางยกมือเรียกพนักงานเป็นสัญญาณ
ไม่นานพนักงานก็ถือเค้กที่จุดเทียนสว่างจ้าเดินตรงมาที่โต๊ะของปืน พอเดินมาถึงปืนก็เริ่มร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์ทันทีโดยมีพี่ๆ คนอื่นในโต๊ะช่วยร้องเป็นลูกคู่ให้ ฝ่ายเพนเทอร์พอเห็นแบบนั้นก็ยิ้มแก้มแตกเขินจนบิดม้วนไปมา
เมื่อเพลงจบลงเค้กก็ถูกวางตั้งลงบนโต๊ะโดยมีปืนมองจ้องหน้าเพนเทอร์ด้วยแววตาที่เป็นประกาย ทำเอาคนตัวเล็กที่มองอยู่ต้องแอบหลบตาเพราะทนต่อสายตาของคนตัวสูงไม่ไหว
“อธิษฐานเร็ว” ปืนบอกพลางยิ้มกว้าง
เพนเทอร์พยักหน้าแล้วหลับตาลงพลางกุมมืออธิษฐานในสิ่งซึ่งไม่มีใครล่วงรู้ได้ แม้ว่าแต่ละคนจะอยากรู้มากแค่ไหนก็ตาม ดวงตาของคนตัวเล็กค่อยๆ เปิดขึ้นพร้อมกับปากจู๋เป่าลมออกมาเพื่อดับเทียน
“เธอขออะไร” ปืนถามขึ้นท่ามกลางความอยากรู้อยากเห็นของคนรอบข้าง
“ไม่บอก เดี๋ยวไม่เป็นจริง”
“ไม่อยากรู้แล้วก็ได้” ปืนตอบพลางหันไปหยิบของบางอย่างในถุงที่มาด้วยยื่นให้กับเพนเทอร์ “สุขสันต์วันเกิดนะ”
“อะไรอะ” คนตัวเล็กเอ่ยถามด้วยความตื่นเต้น
“อยากรู้ก็เปิดดูดิ”
“แกล้งกันป่ะเนี่ย” เพนเทอร์พูดพลางหยิบกล่องในถุงกระดาษมาเปิดออกดู “เสื้อ?”
“อื้อ” คนตัวสูงพยักหน้า
“ขอบคุณนะ”
“แต่ไม่ได้มีตัวเดียวนะ ของนี่ก็มีอีกตัวนึง”
“หมายความว่าไง” คนตัวเล็กเอ่ยถามอย่างสงสัย
“ก็...เสื้อคู่ไง ไว้ใส่คู่กัน”
“แหมมมมมมม” สองรีบโวยวายออกมาดังลั่นเรียกเอาเสียงหัวเราะจากคนทั้งโต๊ะได้เป็นอย่างดี
“มันเหม็นความรักเนอะ” บีมบอกก่อนจะยกมือขึ้นบีบจมูก
---------------------------------
#50ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย