รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
รัก,ตลก,ชาย-ชาย,ยุคปัจจุบัน,ไทย,รัก,รักวัยรุ่น,รักมหาลัย,รักโรแมนติก,ปลื้มเป็นต่อ,นิยายวาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลยรวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
ยามสายจนเกือบเที่ยงของวันหยุดที่นานๆ จะวนมาสักทีทำเอาเพนเทอร์รู้สึกว่างเปล่าอยู่เหมือนกันเพราะทุกครั้งจะต้องมีไอ้นู่นไอ้นี่ให้ทำอยู่ไม่ขาดมือ แต่วันนี้เป็นวันแรกที่เขาไม่ต้องทำอะไรเลยแบบที่ว่าว่างจนเปิดทุกแอพลิเคชั่นเล่นวนไปมาหลายรอบจนหน้าฟีดแต่ละแอพไม่มีอะไรอัพเดทอีกต่อไป
คนตัวเล็กถอนหายใจยาวออกมาเพราะเบื่อแสนเบื่อเต็มทีก่อนจะหันไปกดเปิดทีวีเพื่อหาอะไรดูในเน็ตฟลิกซ์ซึ่งโดยปกติเขาก็แทบจะเปิดทิ้งอยู่แล้วเวลาที่นั่งเคลียร์การบ้านส่งอาจารย์เพราะไม่เคยได้เงยหน้ามาดูเลยแม้แต่น้อย
“ดูอะไรดีวะ”
คนตัวเล็กบ่นอุบแต่มือก็ยังคงกดหารายชื่อหนังไปเรื่อยโดยเฉพาะหมวดคอมเมดี้เพราะเขาไม่อยากจะดูอะไรเครียดๆ อย่างน้อยวันหยุดแบบนี้ก็อยากจะปล่อยตัวปล่อยใจปล่อยสมองให้ไหลลงไปกองอยู่กับพื้นแบบไม่ต้องใช้คิดประมวลผลอะไร
ครืดดด...
เสียงมือถือสั่นเรียกให้เพนเทอร์หันมามองแล้วรีบหยิบมือถือขึ้นมากดรับทันทีเพราะรายชื่อที่โชว์ขึ้นมานั้นมันช่างประจวบเหมาะกับในเวลานี้เสียเหลือเกิน ทำอย่างกับรู้ว่าเขากำลังอยากจะหาคนคุยแก้เหงาอยู่พอดี
“ฮัลโหลว่าไง”
(ทำรายยย)
“ไม่ได้ทำไรอะ กำลังจะหาไรดู”
(เบื่ออะ ออกไปข้างนอกกันป้ะ)
“ไปไหนอะ”
(สยามมั้ย)
“สยามอีกแล้วอ่อ”
(งั้นไป MBK ก็ได้)
“MBK มีไรอะ”
(หาไรกินกัน)
“เคๆ เดี๋ยวออกไป”
(เจอกัน)
ความดี๊ด๊าหลังจากวางสายนั้นมันช่างแตกต่างจากตอนแรกที่เพนเทอร์นอนเซ็งอยู่ที่โซฟา คนตัวเล็กรีบกุลีกุจอพาร่างตัวเองไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อเตรียมจะออกไปเจอกับปืน ไอ้ที่ว่าจะเป็นวันว่างได้นอนอยู่ห้องเฉยๆ ก็เลยกลายเป็นวันออกไปเดท เอ้ย! ออกไปหาเพื่อนสนิทซะงั้น
สองขาของคนตัวเล็กจ้ำอ้าวเมื่อเข้ามายังภายในของ MBK เขาเดินไปตามจุดหมายอีกคนตัวสูงเอ่ยบอกเอาไว้ และทันทีที่เดินไปถึงด้านหน้าร้านเขาก็ต้องประหลาดใจเพราะไม่คิดว่าปืนจะนัดเข้ามากินข้าวที่ร้านนี้
“ปืน”
“ไป เข้าข้างในกัน”
“เดี๋ยวนะ” เพนเทอร์คว้าข้อมือปืนไว้แล้วเอ่ยถาม “นึกไงมาเมดคาเฟ่อะ”
“ก็ เธอเคยพูดว่าอยากมาไม่ใช่เหรอ”
“ช่าย แต่ไม่คิดว่าจะพามาวันนี้”
“อ่าว เปลี่ยนร้านก็ได้นะ” ปืนเอ่ยบอกเสียงอ่อน
“ไม่ใช่ๆๆ ถ้ารู้ก่อนว่าจะมาจะแต่งตัวให้น่ารักกว่านี้ไง แบบโมเอะๆ” คนตัวเล็กพูดพลางยิ้มกว้างเรียกความเอ็นดูในสายตาของปืนได้ไม่น้อย
“แค่นี้ก็น่ารักจะแย่แล้ว ไม่ต้องน่ารักไปมากกว่านี้ก็ได้” ปืนบอกพลางยกยิ้มมุมปาก
“ไอ้บ้า...”
ทั้งสองคนพากันเดินเข้าไปในร้านโดยมีพนักงานสาวน้อยน่ารักเสียงเล็กคอยต้อนรับอยู่อย่างเป็นกันเอง เมนูอาหารต่างๆ ถูกแนะนำพร้อมเงื่อนไขต่างๆ ในการสั่งที่ต้องทำเสียงเล็กเสียงน้อยตามสไตล์คอนเซปท์ของร้านซึ่งทั้งปืนและเพนเทอร์ต่างก็ดูจะชอบใจอยู่ไม่น้อย
ทันทีที่เมนูเครื่องดื่มและอาหารมาเสิร์ฟบนโต๊ะก่อนจะได้กินพนักงานสาวในชุดเมดของร้านก็แนะนำว่าจะต้องพูดอะไร ทำเสียงแบบไหน ทำท่าทางแบบไหนเพื่อเพิ่มความอร่อยให้กับเมนูจานนั้นๆ ซึ่งปืนและเพนเทอร์ก็ทำตามอย่างไม่เขินอาย ซึ่งดูจะเป็นคอนเซปท์ที่เข้ากันกับตัวของเพนเทอร์ได้เป็นอย่างดีจนทำเอาปืนอดที่จะหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายเก็บไว้ไม่ได้
“เธอถ่ายอะไรเนี่ย” คนตัวเล็กเอ่ยถาม
“ถ่ายคนน่ารักไง”
“เป็นอะไรเนี่ยวันนี้ ชมอยู่ได้”
“ไม่ได้เป็นอะไร ก็แค่พูดไปตามภาพที่เห็น” ปืนบอกเสียงนุ่ม
“อ่อ”
“วันนี้เธอน่ารักมากรู้ตัวมั้ย” คนตัวสูงเอ่ยพูดซ้ำทำเอาเพนเทอร์ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมามอง แต่ใบหูที่แดงกล่ำก็เป็นตัวบ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าคนตัวเล็กกำลังรู้สึกเขินมากขนาดไหน
“รีบกินได้แล้ว เดี๋ยวไอติมละลายหมด” เพนเทอร์เอ่ยบอกพลางรีบเอาช้อนตักไอศกรีมเข้าปากทันทีเพราะในเวลานี้คงไม่มีอะไรดีไปกว่าการเลี่ยงที่จะปะทะสายตากับอีกฝ่าย เพราะความแพรวพราวในแววตาของปืนมันช่างยั่วเย้าต่อหัวใจของเพนเทอร์เสียเหลือเกิน
-----------------------------
#50ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย