รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
ผู้แต่ง
Run_Kantheephopเรื่องย่อ
รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
รัก,ตลก,ชาย-ชาย,ยุคปัจจุบัน,ไทย,รัก,รักวัยรุ่น,รักมหาลัย,รักโรแมนติก,ปลื้มเป็นต่อ,นิยายวาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย
รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
เสียงไอดังคลอตลอดทั้งคืนทำเอาเพนเทอร์และปืนไม่ได้หลับได้นอนเพราะอาการป่วยมีไข้สูงตั้งแต่เมื่อคืน ปืนจึงอาสามานอนเฝ้าไข้ที่คอนโดตลอดทั้งคืน
แต่ก็ไม่ได้นอนหลับนักหรอกเพราะเสียงไอของคนตัวเล็กนั่นแหละ
“เป็นไงบ้าง” ปืนเอ่ยถามเสียงนุ่มเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายค่อยๆ สะลึมสะลือตื่นขึ้นมา
“ก็ดีขึ้นนิดหนึ่ง” เสียงแหบแห้งเอ่ยตอบ
“งั้นเดี๋ยวนี่เอาน้ำกับผ้าไปเปลี่ยนก่อนนะ แล้วจะเอามาเช็ดตัวให้อีกรอบ” ปืนพูดจบก็ยกกะละมังใส่น้ำออกไปนอกห้องนอนไม่นานก็กลับเข้ามาใหม่แล้วเริ่มเช็ดตัวให้เพนเทอร์โดยเริ่มจากแขนทั้งสองข้างก่อนจะล้วงเข้าไปภายในเสื้อ
โครกกก...
เสียงท้องร้องดังขึ้นแทรกความเงียบของเช้านี้ทำเอาทั้งปืนและเพนเทอร์ต่างก็เผลอหัวเราะออกมาเบาๆ คนตัวเล็กแอบเขินเล็กน้อยที่จู่ๆ ท้องก็ร้องขึ้นมาต่อหน้าปืนแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะมันเกิดขึ้นไปแล้ว
“หิวเหรอ” ปืนถาม
“อื้อ”
“อยากกินอะไร เดี๋ยวลงไปซื้อให้”
“อยากกินอะไรง่ายๆ ร้อนๆ อะ แบบที่ซดได้คล่องคอ”
“ข้าวต้มหรอ” คนตัวสูงถามต่อ
“ไม่เอาอะ ไม่อยากกินข้าว” เพนเทอร์ส่ายหัวรัวๆ พร้อมใบหน้ายู่งอแง
“อ่าว แล้วเธออยากกินอะไร”
“อะไรก็ได้ ง่ายๆ”
“โอเคเลย” ปืนถึงกับถอนหายใจยาวเพราะรู้ตัวแล้วว่าไม่ควรจะถามอะไรไปมากกว่านี้เพราะอีกฝ่ายกำลังงอแงจากพิษไข้ เขาเลยตัดสินใจคว้ากระเป๋าเงินแล้วลงไปหาซื้ออะไรจากร้านอาหารริมทางที่อยู่ด้านล่างแทน
“เอาก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็กน้ำใสครับ” ปืนเอ่ยสั่งเมนูกับแม่ค้าร้านก๋วยเตี๋ยวที่อยู่ถัดออกมาจากคอนโดของเพนเทอร์ไม่ไกลนัก
“รอแป๊บนะหนุ่ม”
“ใส่ถุงนะครับ”
“จ้ะ”
ปืนสั่งเสร็จก็เดินไปนั่งรอที่เก้าอี้ภายในร้านแล้วหยิบมือถือขึ้นมาเล่นเพื่อรอเวลาก่อนจะได้รับอาหารที่ตัวเองได้สั่งไป ไม่นานแม่ค้าก็เดินเอาก๋วยเตี๋ยวใส่ถุงมายื่นให้ปืนก่อนที่เขาจะจ่ายเงินแล้วเดินออกมาจากร้านนั้น
พอขึ้นมาถึงห้องปืนก็จัดแจงแกะถุงก๋วยเตี๋ยวแล้วเทใส่ชามยกไปให้เพนเทอร์ทันทีเพราะอยากให้อีกฝ่ายได้กินก๋วยเตี๋ยวร้อนๆ จะได้ซดคล่องคอ
ซู้ดดดด
เสียงสูดเส้นก๋วยเตี๋ยวและน้ำซุปดังขึ้นทำเอาปืนอดที่จะยิ้มไม่ได้ ท่าทางของคนตัวเล็กที่ได้ลิ้มรสก๋วยเตี๋ยวน้ำใสนั้นมันช่างดูมีชีวิตชีวากว่าก่อนหน้านี้มาก
“อร่อยมั้ย” ปืนถาม
“อื้อ”
“งั้นก็กินเยอะๆ เดี๋ยวจะได้กินยาต่อ”
ปืนบอกพลางจะลุกขึ้นเดินไปเทน้ำและหยิบถุงยาที่แวะซื้อที่ร้านขายยาเมื่อคืนมาวางไว้ข้างๆ ชามก๋วยเตี๋ยว รอจนอีกฝ่ายกินจนอิ่มจึงเปิดถุงหยิบยามายื่นให้คนตัวเล็ก
“อะ กินยาด้วย”
“ขอบคุณนะ” เพนเทอร์เอ่ยบอกแล้วคว้ายาเข้าปากก่อนจะตามด้วยน้ำดื่มเข้าไปอึกใหญ่
“เก่งมากครับ” ปืนเอ่ยชมแล้วยกมือหนาขึ้นมาลูบหัวเพนเทอร์
“อื้อ”
“ชอบมั้ย?”
“หมายถึง?” เพนเทอร์ถามกลับอย่างสงสัย
“หมายถึงก๋วยเตี๋ยว ชอบมั้ย” ปืนถามย้ำอีกครั้งด้วยเสียงนุ่ม
“ชอบสิ ก๋วยเตี๋ยวน้ำใสที่เธอใส่ใจเป็นพิเศษ”
“เธอนี่ก็น้ำเน่าเหมือนกันนะ” คนตัวสูงเอ่ยแซวอีกฝ่ายที่กำลังยิ้มหวานส่งมาให้
----------------------------
#50ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย