รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
ผู้แต่ง
Run_Kantheephopเรื่องย่อ
รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
รัก,ตลก,ชาย-ชาย,ยุคปัจจุบัน,ไทย,รัก,รักวัยรุ่น,รักมหาลัย,รักโรแมนติก,ปลื้มเป็นต่อ,นิยายวาย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย
รวมฟิคสั้น ชุด 50 ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย ฟิคสั้นจบในตอน แต่บางตอนก็อาจจะต่อกัน แล้วแต่โมเมนท์ในช่วงนั้น 5555
เสียงวิ่งตึงตังดังไปทั่วห้องออกกำลังกายของคอนโดเพราะเช้านี้ไม่รู้ว่าเพนเทอร์นึกฟิตอะไรรีบตื่นแต่เช้าลงมาออกกำลังกายโดยไม่มีอิดออกเลยแม้แต่น้อย
คนตัวเล็กหอบหายใจเหนื่อยแต่ก็ยังฮึดสู้เพราะว่าตั้งใจจะวิ่งต่ออีกสักหน่อย ที่ผ่านมาเขาเอ็นจอยกับการกินมากเกินไปเสียจนน้ำหนักพุ่งขึ้นไม่หยุด นี่อาจจะเป็นอีกเหตุผลที่เช้านี้เขามุ่งมั่นกับการออกกำลังกายเป็นอย่างมากล่ะมั้ง
ครืดดด ครืดดดด...
โทรศัพท์ของเพนเทอร์สั่นแรงอยู่หลายรอบแต่คนตัวเล็กไม่ได้ยินเพราะเสียงวิ่งของตัวเองดังกลบเสียหมดแต่ก็ยังโชคดีที่สายตาของเขาพลันเหลือบไปมองที่หน้าจอมือถือพอดีก็เลยได้เห็นว่าปืนโทรเข้ามาหา
“ฮะ...ฮัล... โหล” เพนเทอร์กดรับสายพร้อมตอบด้วยน้ำเสียงหอบ
(เธอเป็นไรปะเนี่ย)
“ปะ...เปล่า”
(แต่เสียงเธอดูไม่ปกตินะ)
“อะ..อ่อ”
(เธอทำไรอยู่เนี่ย แปลกๆ นะ)
“วะ..วิ่งอยู่”
(อ่อ โล่งอก)
“ทะลึ่ง คิดไรอยู่” เพนเทอร์รีบกดลดความเร็วของลู่วิ่งทันทีเมื่อเริ่มรู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่
(ปะ..เปล๊า!!)
“เสียงสูงเลยนะ ละโทรมามีไร”
(จะชวนไปกินข้าว)
“อีกละ นี่อุตส่าห์จะลดความอ้วน เลยมาวิ่งเนี่ย”
(อ่าว ก็อยากเจอเธอไง เลยมาชวน) ปืนเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงอ้อน
“ก็ได้...” เพียงได้ยินคำนั้นเสียงของเพนเทอร์ก็อ่อนลงทันที เวลาพวกผู้ชายมันอ้อนเนี่ยใครจะไปสู้ไหวล่ะ
นิ้วเรียวกดหยุดลู่วิ่งทันทีแล้วเดินลงคว้ากระเป๋าผ้าก่อนจะเดินออกจากฟิตเนสทันทีตรงขึ้นห้องจากนั้นจึงรีบอาบน้ำแต่งตัวเตรียมออกไปเจอปืนที่ชวนกินข้าว แม้จะยังไม่รู้ว่ากินอะไรแต่ก็ขอให้ได้ออกไปก่อนเพราะคนที่ชวนนั้นเป็นปัจจัยที่สำคัญกว่ามื้ออาหารเสมอ
“ปืน” เพนเทอร์เอ่ยเรียกเมื่อเดินมาถึงจุดที่คนตัวสูงนัดหมายเอาไว้
“ไปเหอะ หิวละ” ปืนคว้าข้อมือของอีกฝ่ายแล้วพาออกเดินทันทีแต่ก็ต้องชะงักเมื่อคนตัวเล็กหยุดยืนนิ่งไม่ยอมเดินตาม
“กินไรอะ”
“พิซซ่า”
“ห้ะ? เลยเหรอ?” เพนเทอร์ถามด้วยความตกใจ อุตส่าห์แพลนว่าจะลดน้ำหนักซะหน่อย
“ทำไมอะ ไม่อยากกินเหรอ” คนตัวสูงเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ
“เปล่า.. พอดีว่าจะลดน้ำหนัก”
“อ่อ.. งั้นกินแบบบางกรอบไง”
“...” เพนเทอร์เงียบไม่ตอบอะไร
“นะครับ นะๆๆๆๆ” ปืนใช้ท่าไม้ตายรอยยิ้มไอ้ลูกหมาพร้อมเข้าไปกอดแขนคนตัวเล็กแน่น
แล้วแบบนี้เพนเทอร์จะไปไหนรอด...
“ก็ได้ๆ” คนตัวเล็กถอนหายใจให้ตัวเองที่ไม่เคยอดทนลูกอ้อนจากอีกฝ่ายได้เลยสักครั้ง
“เย่!”
“แต่ขอเป็นพิซซ่าบางกรอบนะ”
“ได้ดิ แค่เธอยอมมากินด้วยก็โอเคแล้ว” ปืนเอ่ยบอกพร้อมยืนกว้างก่อนจะโอบเอวคนตัวเล็กเข้าไปใกล้แล้วพากันเดินไป ทำเอาคนที่ถูกโอบกอดไว้มีอาการหัวใจเต้นแรงแบบไม่ทันได้ตั้งตัว
------------------------------
#50ร้านปั๊บจะรับรักเธอเลย