ซากหนูฟ้าในสภาผู้วิเศษ [A Blue Mouse in the House of Wonders] - บทนำ (2) Yellow in Dripping Red / เมื่อเหลืองโชกด้วยแดง โดย Maliwan T. @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แฟนตาซี,สืบสวนสอบสวน,อาชญากรรม,แอคชั่น,ไซไฟ

สืบสวนสอบสวน,พล็อตสร้างกระแส,แฟนตาซี,ดราม่า,เวทมนต์,อาชญากรรม

หลังสิ้นปฐมาจารย์สัตตะ เวทยสภาที่สูญเสียผู้นำจึงสั่นระฆังเรียกไสยกร-ผู้วิเศษทั้งหลายให้หวนกลับมาเพื่อผลัดสภา ท่ามกลางความวุ่นวาย เราพบศพของโนเวมเบอร์ในสถานที่โปรดของเธอ การไล่ล่าหาตัวฆาตกรจึงเริ่มขึ้น

ผู้แต่ง

Maliwan T.

เรื่องย่อ

หลังจากนอนพะงาบอยู่ในสภาพซากคนมาหลายปี ในที่สุดไพร์มเมกัสคนที่ 14 ‘สัตตะ’ ก็สิ้นใจจากไปด้วยโรคชรา หลังสิ้นปฐมาจารย์เฒ่าได้ไม่นาน ‘เวทยสภาหลวงฯ’ ที่เพิ่งสูญเสียผู้นำ จึงสั่นระฆังเรียกเหล่าไสยกร-ผู้วิเศษมีชื่อทั้งหลายให้หวนกลับมาที่ป้อมดำ เพื่อเปลี่ยนฉัตรและผลัดสภา การแย่งชิงตำแหน่งไพร์มเมกัสจึงเกิดขึ้นอีกครั้งในรอบ 70 ปี และสุดท้ายก็เป็นอย่างที่คาด 

 

ตลอดเดือนที่ผ่านมานี้มีรายงานการหายตัวไปของผู้วิเศษผุดขึ้นอย่างดาษดื่น บ้างไม่เหลืออะไรให้สืบพบ บ้างก็เหลือเพียงซากในปลักตม คราบและไอดำจากการใช้เวทลอยเกลื่อนคลุ้งไปทั่วที่เกิดเหตุ แต่ถึงอย่างนั้นพวกเราก็จะปล่อยให้พวกมันฆ่ากันเองต่อไป ตราบเท่าที่เรื่องนี้ไม่กระทบผู้บริสุทธิ์ แต่เราคิดผิด...

 

วันที่ 11 พฤษจิกายน 2080 ร่างไร้วิญญาณของโนเวมเบอร์ถูกพบในโรงแรมแห่งหนึ่ง ไสยวัตถุทรงพลังหลายชิ้นถูกขโมยไปจากศพของเธอ การไล่ล่าหาฆาตกรจึงเริ่มขึ้น

 

ซากหนูฟ้าในสภาผู้วิเศษ [A Blue Mouse in the House of Wonders]-คำนำ (ข้ามไปก็ได้ครับ),ซากหนูฟ้าในสภาผู้วิเศษ [A Blue Mouse in the House of Wonders]-บทนำ (1): Yellow in Dripping Red / เมื่อเหลืองโชกด้วยแดง,ซากหนูฟ้าในสภาผู้วิเศษ [A Blue Mouse in the House of Wonders]-บทนำ (2) Yellow in Dripping Red / เมื่อเหลืองโชกด้วยแดง,ซากหนูฟ้าในสภาผู้วิเศษ [A Blue Mouse in the House of Wonders]-บทนำ (3): Yellow in Dripping Red / เมื่อเหลืองโชกด้วยแดง

“เสียงพวกภูตกับเสียงกระทืบเท้าตอนสุดท้าย คงทำให้พวกนั้นรู้ตัวแล้วละครับหัวหน้า อุตส่าห์แกะรอยกับทำพิธีเงียบๆ มาทั้งคืน แหวกหญ้าให้งูตื่นตอนสุดท้ายจะคุ้มไหมครับเนี่ย”

 

แพทย์สนาม ตัวสูงร่างสันทัดในเสื้อคลุมกันฝนสีน้ำเงินปรัสเซียน เดินเข้ามาจากด้านหลังพลางพูดกับผม สองมือถือแก้วกระดาษกลิ่นหอมควันฉุย ปกติแล้ว ซี เป็นคนนิ่งและสุขุม แต่คราวนี้กลับแสดงสีหน้ากังวลอย่างผิดวิสัย ก่อนจะยิ้มอ่อนและยื่นแก้วจากมือขวามาให้ผม

 

“อ่าขอบคุณครับ….ทำไงได้ ก็ขั้นสุดท้ายก่อนเสร็จพิธียังไงก็ต้องเสียงดัง ทางนั้นละเป็นไงบ้าง? พิธีเรียบร้อยแล้วใช่ไหมครับหมอ” ผมรับแก้วกาแฟมาดื่มให้กำซาบคอก่อนจะพูดอะไรต่อไป

 

“พิธีทางผมก็เรียบร้อยดีครับ ลงเสากางสาย ล้อมอาคารเป้าหมายไว้ในรัศมี 1000 เมตรตามแผนครับ ขึงสายสิญจน์ไว้ยาวเฟื้อยแต่ขึงในระดับต่ำแทบติดพื้น หลักไม้หอมก็ตอกไว้อยู่ในดงหญ้าสูง ทุกส่วนถูกซ่อนไว้อับสายตาต้องตั้งใจมองมากๆ ถึงจะเห็น ถึงพวกมันจะรู้ตัวว่าโดนล้อมจากเสียงเมื่อกี้ แต่ก็ไม่รู้อยู่ดีว่าเสาหลักพิธีถูกปักไว้ตรงไหน ทำทุกขั้นตอนตามที่หัวหน้าบอกไว้ครับ” ซีตอบและกลับมาทำหน้ากังวลอีกครั้ง พร้อมเงยหน้าขึ้นมองฟ้า

 

“พยากรณ์ฯ รายงานว่าฝนจะมีโอกาสตกหนัก 90% อาคารเป้าหมายอยู่ในที่ราบลุ่ม สภาพร้างขนาดนั้นระบบระบายน้ำข้างในคงแย่มาก น้ำน่าจะท่วมเข้าไปในอาคาร เราน่าจะต้องรีบหน่อยแล้วละครับหัวหน้า” กลิ่นกาแฟจากแก้วของซีเคล้าคลุ้งรวมกับกลิ่นอายฝนคาวดินที่พัดมากับลม เป็นสัญญาณว่าฝนเริ่มตกในบริเวณใกล้ ๆ แล้ว

 

“เราต้องรอแผนผังอาคารจากเอมก่อน แล้วน่าจะเข้าไปช่วยเป้าหมายตรงๆ ไม่ได้ด้วย ไอดำสูงระดับ 4.2 แสดงว่ามีไสยกรคนอื่นนอกจากเป้าหมายอยู่ด้วย พวกไร้วิชาอย่างเราเดินดุ่มๆ เข้าไปสู้พวกมันตรงๆ ในที่ปิดก็เหมือนฆ่าตัวตาย ต้องรอไสยกรจากเวทยสภามาก่อนถึงจะเข้าไปข้างในได้ ที่สำคัญคือตอนนี้เราต้องโฟกัสกับการปิดล้อมอาคาร ต้องระวังไม่ให้ใครมาตลบหลังเราตอนเผลอ”

 

“เรื่องระวังหลัง เอมส่งหน่วยลาดตระเวนเข้าไปเฝ้าอยู่ในป่ารอบนอกไว้แล้วครับ ส่งไปพร้อมกับเครื่องวัดไอดำ ไม่ว่าคนธรรมดาหรือผู้วิเศษ ถ้าพวกมันจะมาตลบหลังเราตอนเราทำงาน… เรารู้ตัวก่อนแน่ เรื่องปิดล้อมก็ส่งคนไปซุ่มล้อมทางเข้า-ออกอาคารทั้งหมดไว้แล้ว ล้อมไว้ทุกด้าน เน้นที่ประตูทั้ง 2 แห่งครับ ทีมซุ่มล้อมส่วนใหญ่เป็นเจ้าหน้าที่ใหม่ไฟแรงตั้งใจมาก ทำตามแผนที่หัวหน้าให้ไว้ทุกอย่างครับ แต่ถ้า….” 

ซีหยุดพูดเมื่อได้ยินเสียงหอบและเสียงย่ำเท้าเดินเข้ามาใกล้

 

“อาจารย์ครับ” ชายร่างผอมในเสื้อกันฝนสีเบจ ขานเรียกผมระหว่างที่วิ่งเข้ามาหาพวกเรา มือซ้ายประคองแท็บเล็ต มือขวาถือม้วนแผนผัง ละเหี่ยหอบพยายามตักอากาศเข้าปอด พร้อมกับความระส่ำที่เห็นได้ชัดบนหว่างคิ้ว สีหน้ากังวลแบบเดียวกับหมอซีเพียงแต่ดวงตากลมโตในแว่นหนาทำให้ทุกอย่างดูร้ายแรงมากกว่า กลิ่นกาแฟ คาวฝน และกลิ่นความฉิบหายกำลังคลุ้งเข้ากัน เพราะตัวเขาไม่ควรมาอยู่ตรงนี้...

 

“ว่าไง…เอม?”

 

“แผนผังอาคารเสร็จแล้วครับ…แต่...แต่ไสยกรที่สภาฯ ส่งมาช่วยเราพวกเขา… พวกเขาตายแล้วครับ ทั้งหมดเลย ศพถูกพบเมื่อชั่วโมงที่แล้ว เหมือนภายในเวทยสภาเกิดอะไรขึ้นบางอย่าง พระกับพราหมณ์ที่มาทำพิธีให้เราก็เดินก้มหน้ารีบกลับทันที ไม่สบตาไม่ตอบคำถาม ดูแล้วกลิ่นไม่ดีเอาซะเลย ผมติดต่อใครไม่ได้อีก มันเงียบมาก เงียบจนไม่น่าไว้ใจ” เมื่อสิ้นเสียงหอบ ทุกอย่างก็เงียบสงัด ลมหยุดพัด ใบไม้หยุดสั่น พวกภูตหยุดร้อง เหลือแต่ฟ้าครึ้มสีดำกับป่าเขาที่ไร้เสียง

 

“ถ้าพวกมันกลับไปแล้ว ก็จะไม่มีไสยกรคอยคุมพิธี พวกภูตที่เราต้อนไว้คงอยู่กับที่ได้ไม่นาน เราต้องรีบจริงๆ แล้วละครับหัวหน้า” ซีพูดพร้อมพยายามเงี่ยหูฟังเสียงพวกภูตในอากาศ

 

“เรามีอาวุธอยู่เท่าไหร่บ้างเอม?”

 

“พวกเราไม่ได้อยู่ในวาระ แถมออกมาในนามภารกิจค้นหา อาวุธที่เบิกได้มีน้อยมากครับ ปืนไม่พอจำนวนคน ที่เหลือเป็นอาวุธประชิด”

 

….

 

ผมกางแผนผังดูในความเงียบสงัด ฝนหยาดแรกตกลงกลางแผ่นกระดาษ เมื่อพินิจดูเม็ดฝนไหลกลิ้งบนแผนผังแล้ว ทำให้ผมนึกอะไรบางอย่างออก… ใช่แล้ว…เราน่าจะมีโอกาสอยู่

 

“เราต้องไล่หนูออกมาจากรู…. เอมสั่งยกเลิกการบุกเข้าอาคาร เราจะไม่เอาคนเข้าไปเสี่ยงสู้กับพวกมันในที่ปิด อาคารเป้าหมายมีทางเข้า-ออกอยู่ 2 ทาง ประตูทิศใต้ติดกับถนนหลัก ย้ายทีมบุกไปประจำตรงนั้นพร้อมอาวุธที่ไม่ใช่ปืน ไปยืนออกันให้มากพร้อมอุปกรณ์กำบัง ใช้เสียงให้ดังเข้าไว้ ทำเหมือนกับว่าเราจะบุกเข้าไปทางนั้น แต่ไม่ต้องบุกเข้าไปจริง แค่หลอกว่าเราทุ่มกำลังอยู่ตรงนั้น”

“ส่วนประตูทิศเหนือเป็นประตูหนีไฟ ประตูเล็กทางเดินแคบ ถ้าเดินออกมาจะเป็นที่ลุ่มน้ำท่วมขังติดกับชายป่า ถ้าฝนตกแบบนี้ดินตรงนั้นคงเหลวเป็นโคลนทำให้ยากที่จะวิ่งหนีและก็จะเห็นรอยเท้าถ้าพวกมันใช้คาถาบังตาด้วย

“เราต้องใช้อะไรบางอย่างต้อนพวกมันให้วิ่งออกมาทางนั้น แล้วดักพลซุ่มพร้อมปืนไว้ที่ชายป่าไม่ให้พวกมันเห็น เมื่อพวกมันวิ่งออกมาติดที่ปลักโคลน พวกมันจะมองไม่เห็นเรา ตอนนี้พวกเราได้เปรียบเรื่องจำนวน การสู้ในที่เปิดโล่งจะสร้างโอกาสให้เรามากกว่า"

“และสำหรับตัวพระอาจารย์เสก ถ้าเขาสำคัญกับพวกมันพวกมันก็น่าจะพาเขาออกมาด้วยแต่ถ้าไม่ เราก็ค่อยเข้าไปหาตัวในอาคารหลังจากที่พวกมันออกมาแล้ว เราต้องคำนึงถึงความปลอดภัยของพวกเราก่อน ตัวเป้าหมายจะอยู่ในสภาพเป็นหรือตายก็ค่อยว่ากัน เราจะไม่เสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยไสยกร”

“แล้วเราจะใช้อะไรต้อนพวกมันออกมาทางประตูทิศเหนือดีละครับหัวหน้า?” ซีถามพร้อมพยักหน้าอย่างสนใจ

“ตอนแรกผมกะว่าจะเผาอาคารเริ่มจากประตูทิศใต้ ต้อนให้พวกมันออกมา แต่ฝนตกแบบนี้น่าจะไม่ไหวแถม ผมอยากรักษาสภาพอาคารไว้ตรวจสอบว่าพวกมันทำอะไรกันข้างในด้วย แก๊สน้ำตาละเป็นไง? เริ่มยิงเข้าไปทางประตูทิศใต้นั้นแหละ พวกมันจะได้ไม่วิ่งไปที่ทิศใต้ และออกมาทางทิศเหนือแทน พอจะจัดการเรื่องแก๊สให้ผมได้ไหมซี”

“ได้ครับหัวหน้า เราจะยิงกระบอกแก๊สเข้าไปทางหน้าต่าง และช่องระบายอากาศที่หลังคาด้วย การใช้ในที่ปิดนั้นอันตราย อย่าให้พวกเราบุกเข้าไปนะดีแล้ว” ซีตอบอย่างไม่ลังเล ถึงจะเป็นหมอแต่ก็ไม่ทักท้วงเรื่องความปลอดภัยของตัวเป้าหมายแม้แต่น้อย ความไม่อิดออดทางศีลธรรมนี้ คือเหตุผลที่ผมให้เขาดูแลส่วนนี้

 

“ตัวผมจะไปประจำที่ฝั่งประตูทิศเหนือรออยู่บนเนินดักซุ่มพวกมัน ผมจะดูแลตรงนั้นเอง ซีดูแลเรื่องแก๊สและประจำที่รถพยาบาล เอมอยู่ในรถประสานงาน คอยประสานงานผ่านวิทยุเหมือนเดิม สำคัญที่สุดคือต้องคอยระวังหลังตอนที่พวกเราปิดล้อมไว้ให้ดี ผมไม่อยากให้ใครมาตีท้ายครัวตอนเราดักตีหนูที่ออกมาจากท่อ คอยประสานงานกับทีมลาดตระเวนไว้ให้ดี ทุกคนมีอะไรจะเสนอเพิ่มเติมหรือแย้งไหม? บอกมาได้ผมอาจจะพลาดอะไรไป”

“ไม่มีครับ” เอมและซีตอบอย่างมั่นใจ บรรยากาศเหมือนจะดูดีขึ้น

“เยี่ยม ถ่ายทอดคำสั่งออกไป เน้นย้ำเรื่องชุดกับอุปกรณ์ให้พร้อมด้วย บอกทุกคนเลิกสนใจเรื่องช่วยเหลือเป้าหมาย ถ้าเขาจะตายเพราะแก๊สก็คงต้องทำ ให้เน้นความปลอดภัยของตัวเอง เราจะจัดการงานนี้แบบไม่เสียเลือดให้พวกมันแม้แต่หยดเดียว”