ในโลกที่เคยรุ่งเรือง สงครามนิวเคลียร์ได้ทำลายทุกสิ่ง ทิ้งไว้เพียงซากปรักหักพังและความเงียบสงัด หลังจากเหตุการณ์ "โดมิโน่เอฟเฟกต์" ที่คร่าชีวิตผู้คนนับไม่ถ้วน โลกก็เข้าสู่ยุคแห่งความว่างเปล่า
แอคชั่น,ไซไฟ,ชาย-หญิง,ดาร์ค,ไทย,ดราม่า,ผจญภัย,ต่อสู้,เอาชีวิตรอด,วันสิ้นโลก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
Seed of Hope in the Wasteland : เมล็ดพันธุ์แห่งความหวังในดินแดนรกร้างในโลกที่เคยรุ่งเรือง สงครามนิวเคลียร์ได้ทำลายทุกสิ่ง ทิ้งไว้เพียงซากปรักหักพังและความเงียบสงัด หลังจากเหตุการณ์ "โดมิโน่เอฟเฟกต์" ที่คร่าชีวิตผู้คนนับไม่ถ้วน โลกก็เข้าสู่ยุคแห่งความว่างเปล่า
เรื่องย่อ
ในโลกที่เคยรุ่งเรือง สงครามนิวเคลียร์ได้ทำลายทุกสิ่ง ทิ้งไว้เพียงซากปรักหักพังและความเงียบสงัด หลังจากเหตุการณ์ "โดมิโน่เอฟเฟกต์" ที่คร่าชีวิตผู้คนนับไม่ถ้วน โลกก็เข้าสู่ยุคแห่งความว่างเปล่า
หนึ่งศตวรรษต่อมา ในโลกที่กำลังฟื้นตัว เด็กหนุ่มชื่อไคใช้ชีวิตอยู่กับปู่ท่ามกลางซากปรักหักพัง แต่โลกที่ดูสงบสุขกลับซ่อนเร้นอันตรายเอาไว้ เมื่อผู้คนเริ่มค้นพบพลังพิเศษในตัวเอง พลังที่แฝงมาด้วยคำสาปแห่งความตายก่อนอายุ 30 ปี
พลังพิเศษที่ปรากฏขึ้นมา กลายเป็นจุดเริ่มต้นของสงครามครั้งใหม่ ผู้คนที่มีพลังต่างแก่งแย่งอำนาจ และผู้นำที่กระหายอำนาจก็ปรากฏตัวขึ้น พวกเขาต้องการใช้พลังพิเศษเพื่อควบคุมโลกและสร้างความวุ่นวาย
ไค เด็กหนุ่มที่เพิ่งค้นพบพลังในตัวเอง ต้องเผชิญหน้ากับความจริงที่โหดร้าย เขาต้องเลือกเส้นทางของตัวเองว่าจะใช้พลังเพื่ออะไร จะเป็นเพียงผู้สังเกตการณ์ หรือจะเข้าไปมีส่วนร่วมในการต่อสู้เพื่ออนาคตของโลก
เรื่องราวของไคจะพาเราไปสำรวจโลกที่เต็มไปด้วยความขัดแย้ง ระหว่างความหวังและความสิ้นหวัง ระหว่างความดีและความชั่ว และการต่อสู้เพื่อความอยู่รอดของมนุษยชาติ
"ไคโบกมือลาเพื่อนๆ ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องพักส่วนตัวอย่างเงียบๆ แสงแดดยามเย็นส่องกระทบกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยเหงื่อผุดผ่อง เขาเตรียมตัวอย่างขะมักเขม้นสำหรับการมาเยือนของบุคคลสำคัญในวันพรุ่งนี้ 'ต้องทำทุกอย่างให้ดีที่สุด' ไคกระซิบกับตัวเองพลางกำหมัดแน่น ก่อนจะหันไปมองภาพถ่ายเก่าที่ตั้งอยู่บนโต๊ะทำงาน ภาพของปู่ที่ยิ้มแย้มแจ่มใสทำให้เขามีกำลังใจขึ้นมาเล็กน้อย 'รอก่อนนะปู่ ผมจะทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้ท่านผิดหวัง'"
ในขณะเดียวกัน ณ จุดที่มืดมิดแห่งหนึ่ง เคย์ยืนอยู่ท่ามกลางเครื่องจักรกลที่ซับซ้อน เขาจับจ้องไปที่อุปกรณ์สื่อสารในมือด้วยสายตาที่มุ่งมั่น "ท่านครับ เกือบจะถึงเวลาแล้วครับ ทุกอย่างพร้อมแล้ว" เสียงของเขาเย็นชาและเต็มไปด้วยความมั่นใจ "ผมจะไม่ทำให้ท่านผิดหวัง" เขาพูดจบแล้วกดปุ่มบนอุปกรณ์สื่อสาร ก่อนจะเฝ้ารอคำสั่งต่อไปด้วยความใจจดใจจ่อ
"แสงอาทิตย์ยามเช้าสาดส่องเข้ามาทางหน้าต่างห้องของไค เขาขยี้ตาเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นจากเตียง หาวออกมาหนึ่งที แล้วเดินตรงไปยังห้องน้ำทันที เสียงน้ำไหลกระทบผนังห้องดังเจี๊ยงๆ เป็นสัญญาณบอกว่าวันใหม่ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว วันนี้เป็นวันหยุดฝึก เขาจึงมีอิสระที่จะทำอะไรก็ได้ตามใจชอบ"
"หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ไคก็เดินตรงไปยังตู้เสื้อผ้าบานใหญ่ เปิดออกเผยให้เห็นชุดลายพรางทหารเรียงรายกันอยู่เต็มตู้ เขาเลือกชุดที่ดูสะอาดที่สุดก่อนจะสวมใส่ จากนั้นก็เดินออกจากห้องไปยังลานฝึกที่กว้างขวาง"
"สายตากวาดมองไปทั่วลานฝึก ไคก็พบว่าเคย์กำลังวิ่งออกกำลังกายอยู่ แต่ดูเหมือนว่าวันนี้เคย์จะมีอุปกรณ์พิเศษติดอยู่ที่ขา ทำให้การวิ่งของเขาดูรวดเร็วและคล่องตัวผิดปกติ ไคขมวดคิ้วด้วยความสงสัยพลางเดินเข้าไปหาเคย์"
"ไคเดินตรงไปยังโต๊ะที่เคย์นั่งอยู่ข้างสนามฝึก เขายื่นขวดน้ำให้เพื่อนรักพร้อมรอยยิ้ม "เหนื่อยน่าดูเลยนะเนี่ย มาพักบ้างสิ" ไคพูดพลางตบบ่าเพื่อนเบาๆ
เคย์รับขวดน้ำมาดื่มอย่างรวดเร็ว ก่อนจะวางมันลงบนโต๊ะ "ขอบคุณ" เขาตอบรับพลางถอนหายใจยาวๆ "รู้สึกเหมือนจะวิ่งได้อีกทั้งวันเลย"
ภาพในอดีตฉายชัดขึ้นมาในหัวของเคย์ชั่วครู่ คำพูดของพ่อที่ว่า "จงทำให้สำเร็จ แล้วครอบครัวเราจะได้ปลอดภายนะลูก" ดังก้องอยู่ในหู เขาเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะส่ายหัวไล่ความคิดเหล่านั้นออกไป
ไคสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงในแววตาของเพื่อน เขาถามด้วยความเป็นห่วง "เป็นอะไรไปหรือเปล่า" เขาเว้นวรรคเล็กน้อยก่อนจะพูดต่อ "นายดูเหนื่อยมากเลยนะ"
"จะว่าไปแล้ว พวกนั้นยังไม่ตื่นกันอีกเหรอ" เคย์เอ่ยขึ้นพร้อมกับยืดตัวขณะมองออกไปนอกหน้าต่างรถตู้ เสียงเครื่องยนต์คำรามเบาๆ ดังเป็นจังหวะกับหัวใจที่เต้นรัวของเขา "พวกมันขี้เซาจะตาย พอได้ยินว่าเป็นวันหยุด ไม่ต้องมาฝึกซ้อม ก็ตื่นเต้นกันใหญ่" ไคหัวเราะเบาๆ ก่อนจะหันไปมอง เคย์
ไม่นาน รถตู้และรถขนของก็แล่นเข้ามาจอดเทียบท่าที่ค่ายฝึกขนาดใหญ่ ประตูรถเปิดออกพร้อมกับเสียงฝีเท้าของทหารสองนายที่เดินตรงมาหาพวกเขาด้วยท่าทางเคร่งขรึม
to be continued....