Seed of Hope in the Wasteland : เมล็ดพันธุ์แห่งความหวังในดินแดนรกร้าง - ตอนที่ 4 พบ โดย Nyx Stellarion @Plotteller

ในโลกที่เคยรุ่งเรือง สงครามนิวเคลียร์ได้ทำลายทุกสิ่ง ทิ้งไว้เพียงซากปรักหักพังและความเงียบสงัด หลังจากเหตุการณ์ "โดมิโน่เอฟเฟกต์" ที่คร่าชีวิตผู้คนนับไม่ถ้วน โลกก็เข้าสู่ยุคแห่งความว่างเปล่า

Seed of Hope in the Wasteland : เมล็ดพันธุ์แห่งความหวังในดินแดนรกร้าง - ตอนที่ 4 พบ โดย Nyx Stellarion @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แอคชั่น,ไซไฟ,ชาย-หญิง,ดาร์ค,ไทย,ดราม่า,ผจญภัย,ต่อสู้,เอาชีวิตรอด,วันสิ้นโลก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รายละเอียด

ผู้แต่ง

Nyx Stellarion

เรื่องย่อ

เรื่องย่อ

หนึ่งศตวรรษต่อมา ในโลกที่กำลังฟื้นตัว เด็กหนุ่มชื่อไคใช้ชีวิตอยู่กับปู่ท่ามกลางซากปรักหักพัง แต่โลกที่ดูสงบสุขกลับซ่อนเร้นอันตรายเอาไว้ เมื่อผู้คนเริ่มค้นพบพลังพิเศษในตัวเอง พลังที่แฝงมาด้วยคำสาปแห่งความตายก่อนอายุ 30 ปี

พลังพิเศษที่ปรากฏขึ้นมา กลายเป็นจุดเริ่มต้นของสงครามครั้งใหม่ ผู้คนที่มีพลังต่างแก่งแย่งอำนาจ และผู้นำที่กระหายอำนาจก็ปรากฏตัวขึ้น พวกเขาต้องการใช้พลังพิเศษเพื่อควบคุมโลกและสร้างความวุ่นวาย

ไค เด็กหนุ่มที่เพิ่งค้นพบพลังในตัวเอง ต้องเผชิญหน้ากับความจริงที่โหดร้าย เขาต้องเลือกเส้นทางของตัวเองว่าจะใช้พลังเพื่ออะไร จะเป็นเพียงผู้สังเกตการณ์ หรือจะเข้าไปมีส่วนร่วมในการต่อสู้เพื่ออนาคตของโลก

เรื่องราวของไคจะพาเราไปสำรวจโลกที่เต็มไปด้วยความขัดแย้ง ระหว่างความหวังและความสิ้นหวัง ระหว่างความดีและความชั่ว และการต่อสู้เพื่อความอยู่รอดของมนุษยชาติ

สารบัญ

เนื้อหา

ตอนที่ 4 พบ

"ประตูเหล็กขนาดใหญ่บานหนักเปิดออก พร้อมกับเสียงฝีเท้าหนักๆ ของทหารสองนายที่เดินนำหน้ามาอย่างสง่างาม จอมพลและพลเอกเดินตามมาติดๆ ใบหน้าเคร่งขรึมของทั้งสองสะท้อนให้เห็นถึงความสำคัญของภารกิจในครั้งนี้ เมื่อมาหยุดอยู่ตรงหน้าไคและเคย์ จอมพลก็เอ่ยปากถามขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง "ห้องน้ำอยู่ทางไหนเหรอ?"

คำถามที่ไม่คาดคิดของจอมพลทำเอาไคถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ "ห๊ะ?" เขาตอบออกไปด้วยความงุนงง

"ฮ่าๆ โชคดีไปนะที่ไม่ราดตอนเดินมา" จอมพลเอเดนยืนพิงประตูห้องน้ำ พร้อมกับลูบหน้าผากเบาๆ "เกือบไปแล้วนะเนี่ย"

พลเอกบรูคส่ายหน้าเบาๆ "ใครใช้ให้กินน้ำเข้าไปตั้งสามขวดล่ะเนี่ย เอเดน แกนี่มันก็เกินไปจริงๆ"

"ก็มันกระหายน้ำนี่นา" เอเดนยกมือขึ้นป้องกัน "แต่เอาเถอะ รีบออกไปเตรียมของกันเถอะ พรุ่งนี้มีภารกิจสำคัญรออยู่"

"ใช่แล้ว! พรุ่งนี้เราจะได้คัดเลือกกันแล้ว!" บรูคตบบ่าเพื่อนด้วยความตื่นเต้น

"จอมพลเอเดนและพลเอกบรูคเดินตรวจตราบริเวณค่ายฝึกอย่างตั้งใจ พวกเขาสังเกตเห็นทหารกำลังเตรียมพื้นที่สำหรับการคัดเลือกผู้มีพลังพิเศษเข้าสู่เมืองหลวง 'ดูเหมือนว่าการเตรียมการจะเสร็จสิ้นเร็วกว่าที่คาดไว้' พลเอกบรูคกล่าวพลางมองไปยังกลุ่มทหารที่กำลังวุ่นวายอยู่

ทันใดนั้น ครูฝึกของค่ายก็เดินตรงเข้ามาหาทั้งสอง "ยินดีต้อนรับท่านทั้งสองเข้าสู่ค่ายฝึกของเราครับ" ครูฝึกกล่าวทักทายด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร "ผมไม่ได้คาดคิดว่าท่านจะมาถึงเร็วขนาดนี้"

จอมพลเอเดนพยักหน้ารับ "ทางผู้นำประเทศต้องการเร่งดำเนินการคัดเลือกให้เร็วที่สุด เพราะเมืองหลวงขาดแคลนผู้ที่มีพลังพิเศษเป็นอย่างมาก"

พลเอกบรูคเสริม "และผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่าผู้ที่ผ่านการฝึกของท่านจะสามารถตอบสนองภารกิจครั้งนี้ได้เป็นอย่างดีนะครับ"

"วันสอบคัดเลือกผู้ที่มีพลังพิเศษเพื่อเข้าร่วมกับเมืองหลวงได้เริ่มขึ้นแล้ว บรรยากาศเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและความกดดัน ไค อาริสา อาเรีย เคย์ และอีเลน ต่างเตรียมพร้อมอย่างเต็มที่เพื่อพิสูจน์ความสามารถของตนเอง

รอบแรกของการทดสอบคือการต่อสู้กับหุ่นยนต์เพื่อเก็บสะสมคะแนน ผู้เข้าแข่งขันต้องใช้พลังพิเศษของตนเองเพื่อเอาชนะหุ่นยนต์ที่ถูกออกแบบมาให้มีความแข็งแกร่งและทนทานเป็นพิเศษ

ไค อาริสา อาเรีย เคย์ และอีเลน ต่างก็เข้าร่วมการแข่งขันอย่างเต็มที่ ไคแสดงให้เห็นถึงพละกำลังอันมหาศาลของเขาและสามารถทำคะแนนนำได้อย่างรวดเร็ว แต่แล้ว อีเลนก็ใช้พลังควบคุมธาตุดินสร้างกำแพงดินขนาดใหญ่ขึ้นมาเพื่อป้องกันตัว และใช้โอกาสนี้โจมตีหุ่นยนต์หลายตัวพร้อมกัน ทำให้คะแนนของเธอพุ่งสูงขึ้นมาเป็นอันดับสองรองจากไค

ขณะที่ทั้งสองกำลังแข่งขันกันอย่างดุเดือด อาเรียก็สังเกตเห็นหุ่นยนต์กลุ่มหนึ่งกำลังเคลื่อนที่เข้ามาใกล้ เธอจึงใช้พลังควบคุมเวลาเร่งเวลาให้หุ่นยนต์เหล่านั้นเสื่อมสภาพลงอย่างรวดเร็ว"

กล้องตัดกลับมาที่จอมพลเอเดนและพลเอกบรูคที่ยืนมองเหล่าผู้เข้าแข่งขันจากระเบียงชมวิว พลเอกบรูคหรี่ตามองลงไปยังสนามสอบคัดเลือก ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง "ดูท่าปีนี้พวกเขาจะฝึกฝนกันมาอย่างหนักเลยนะ" จอมพลเอเดนพยักหน้าเห็นด้วยพลางพึมพำเบาๆ "ใช่... แต่ก็ยังมีบางคนที่โดดเด่นกว่าใคร"

ดวงตาของพวกเขาฉายแววของความคาดหวังและการประเมินผล พลเอกบรูคเอ่ยขึ้นอีกครั้งด้วยน้ำเสียงจริงจัง "เราจะได้รู้กันแล้วว่าใครจะเป็นผู้ที่เหมาะสมที่สุดกับตำแหน่งนี้" จอมพลเอเดนพยักหน้ารับคำ ก่อนจะหันไปมองพลเอกบรูคด้วยสายตาที่ลึกซึ้ง "ใช่... ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดเท่านั้นที่จะอยู่รอดได้ในโลกใบนี้ได้"
to be continued....