ในโลกที่เคยรุ่งเรือง สงครามนิวเคลียร์ได้ทำลายทุกสิ่ง ทิ้งไว้เพียงซากปรักหักพังและความเงียบสงัด หลังจากเหตุการณ์ "โดมิโน่เอฟเฟกต์" ที่คร่าชีวิตผู้คนนับไม่ถ้วน โลกก็เข้าสู่ยุคแห่งความว่างเปล่า
แอคชั่น,ไซไฟ,ชาย-หญิง,ดาร์ค,ไทย,ดราม่า,ผจญภัย,ต่อสู้,เอาชีวิตรอด,วันสิ้นโลก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
Seed of Hope in the Wasteland : เมล็ดพันธุ์แห่งความหวังในดินแดนรกร้างในโลกที่เคยรุ่งเรือง สงครามนิวเคลียร์ได้ทำลายทุกสิ่ง ทิ้งไว้เพียงซากปรักหักพังและความเงียบสงัด หลังจากเหตุการณ์ "โดมิโน่เอฟเฟกต์" ที่คร่าชีวิตผู้คนนับไม่ถ้วน โลกก็เข้าสู่ยุคแห่งความว่างเปล่า
เรื่องย่อ
ในโลกที่เคยรุ่งเรือง สงครามนิวเคลียร์ได้ทำลายทุกสิ่ง ทิ้งไว้เพียงซากปรักหักพังและความเงียบสงัด หลังจากเหตุการณ์ "โดมิโน่เอฟเฟกต์" ที่คร่าชีวิตผู้คนนับไม่ถ้วน โลกก็เข้าสู่ยุคแห่งความว่างเปล่า
หนึ่งศตวรรษต่อมา ในโลกที่กำลังฟื้นตัว เด็กหนุ่มชื่อไคใช้ชีวิตอยู่กับปู่ท่ามกลางซากปรักหักพัง แต่โลกที่ดูสงบสุขกลับซ่อนเร้นอันตรายเอาไว้ เมื่อผู้คนเริ่มค้นพบพลังพิเศษในตัวเอง พลังที่แฝงมาด้วยคำสาปแห่งความตายก่อนอายุ 30 ปี
พลังพิเศษที่ปรากฏขึ้นมา กลายเป็นจุดเริ่มต้นของสงครามครั้งใหม่ ผู้คนที่มีพลังต่างแก่งแย่งอำนาจ และผู้นำที่กระหายอำนาจก็ปรากฏตัวขึ้น พวกเขาต้องการใช้พลังพิเศษเพื่อควบคุมโลกและสร้างความวุ่นวาย
ไค เด็กหนุ่มที่เพิ่งค้นพบพลังในตัวเอง ต้องเผชิญหน้ากับความจริงที่โหดร้าย เขาต้องเลือกเส้นทางของตัวเองว่าจะใช้พลังเพื่ออะไร จะเป็นเพียงผู้สังเกตการณ์ หรือจะเข้าไปมีส่วนร่วมในการต่อสู้เพื่ออนาคตของโลก
เรื่องราวของไคจะพาเราไปสำรวจโลกที่เต็มไปด้วยความขัดแย้ง ระหว่างความหวังและความสิ้นหวัง ระหว่างความดีและความชั่ว และการต่อสู้เพื่อความอยู่รอดของมนุษยชาติ
"การแข่งขันอันดุเดือดได้สิ้นสุดลงแล้ว ผลการสอบปรากฏว่า ไค คว้าคะแนนสูงสุดไปครองด้วยคะแนนทิ้งห่างคู่แข่งถึง 3,000,000 คะแนน! เป็นการแสดงให้เห็นถึงความสามารถที่เหนือชั้นของเขาอย่างแท้จริง รองลงมาคือ อีเลน ที่ตามมาติดๆ ด้วยคะแนน 2,999,999 คะแนน เกมนี้สูสีกันมากจนนาทีสุดท้ายเลยทีเดียว ตามมาด้วย อาริสา ที่ทำคะแนนได้ 1,500,000 คะแนน, เคย์ 1,000,000 คะแนน และ อาเรีย 999,999 คะแนน ตามลำดับ"
"พวกเขาทั้งห้าต่างนั่งลงบนพื้นหญ้าสีเขียวขจี หายใจหอบหนัก หลังจากการฝึกฝนที่หนักหน่วง ไคยื่นขวดน้ำให้ทุกคนอย่างรวดเร็ว "ดื่มน้ำกันหน่อยนะ" เขาพูดพลางยิ้มให้เพื่อนๆ แต่เมื่อมองไปที่ใบหน้าที่เปื้อนเหงื่อและหายใจหอบของพวกเขา ไคกลับรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย "พวกนายเหนื่อยกันมากเลยเหรอ?"
เคย์ซับเหงื่อที่หน้าผากพลางตอบ "ก็พอสมควรแหละ เหงื่อออกจนตัวเปียกไปหมดเลย"
อาริสาพยักหน้าเห็นด้วย "ใช่ แล้วก็รู้สึกเมื่อยล้าไปทั้งตัว"
ไคเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา "แปลกนะ ทำไมฉันถึงไม่รู้สึกเหนื่อยเลยสักนิด"
"ภายในห้องรับรองอันเงียบสงบ จอมพลเอเดนนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงาน ใบหน้าคมสันขมวดคิ้วเล็กน้อยขณะพิจารณาเอกสารในมือ รายชื่อของไค, อาริสา, อาเรีย, เคย์ และอีเลน ถูกขีดเส้นใต้ด้วยปากกาสีแดงอย่างชัดเจน คะแนนที่ปรากฏตรงข้ามชื่อแต่ละคนทำให้เขายิ้มมุมปากอย่างพอใจ
พลเอกบรูคที่ยืนอยู่ข้างๆสังเกตเห็นรอยยิ้มนั้น "มีอะไรให้ท่านยิ้มอย่างนั้นหรือครับ" เขาถามด้วยความสงสัย
จอมพลเอเดนวางเอกสารลงบนโต๊ะ ก่อนจะหันมามองพลเอกบรูคด้วยสายตาที่ลึกล้ำ "เกมกำลังจะเริ่มต้นแล้ว บรูค" เสียงของเขาเรียบนิ่งแต่แฝงไปด้วยความมั่นใจ "เจ้าพวกนั้นกำลังจะเผยให้เห็นถึงศักยภาพที่แท้จริงของตัวเอง"
"ไคทิ้งตัวลงนอนบนเตียงอย่างหมดแรง สายตามองเพดานห้องด้วยความกังวลใจ 'ฉันจะได้เข้าไปในเมืองหลวงจริงๆ เหรอ?' เขาถามตัวเองเบาๆ ความตื่นเต้นและความหวาดกลัวผสมปนกันไปหมด"
"ไม่สิ! เราต้องทำได้แน่ๆ" เขาพูดกับตัวเองเสียงดังขึ้น กำปั้นทั้งสองข้างกระแทกเบาๆ บนเตียง "คะแนนของเราสูงสุดนี่นา ไม่มีทางพลาดแน่"
ทันใดนั้น เสียงแจ้งเตือนจากโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น ไครีบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาดูด้วยความใจจดใจจ่อ รายชื่อที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอทำให้เขายิ้มออกมาอย่างมีความสุข ชื่อของอาริสา อาเรีย เคย์ และอีเลนปรากฏอยู่พร้อมหน้าพร้อมตา "เย้! เราจะได้ไปด้วยกันแล้ว" เขาโผตัวล้มลงบนเตียงอีกครั้ง รอยยิ้มแห่งความสุขแผ่ซ่านไปทั่วใบหน้า
"แสงอาทิตย์ยามเช้าส่องเข้ามากระทบใบหน้าของทุกคนในห้อง อาริสา เคย์ และอีเลนค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาพร้อมกับสีหน้าที่ง่วงนอน แต่ไคกลับดูสดใสผิดกับคนอื่นราวกับไม่ได้นอนมาทั้งคืน"
อาริสาเอามือป้องตาพลางถาม "ไค นายไม่เหนื่อยบ้างเลยเหรอ?"
เคย์พยักหน้าเห็นด้วย "ใช่ แล้วนายทำได้ยังไงเนี่ย"
ไคยิ้มเล็กน้อย "ก็ฉันมีพลังในการฟื้นฟูร่างกายไวไง เอาล่ะ ไปกันเลยดีกว่า เข้าเมืองหลวงกัน!"
to be continued....