นักการทูตสาวจากเมือง'ซัลมา' ต้องเข้าไปเชื่อมสัมพันธไมตรีกับรัฐใหญ่อย่าง'ซารียาส' แต่ภายใต้การเดินทางครั้งนี้เธอมีภารกิจอย่างอื่นที่เปิดเผยไม่ได้ "ฮันนา"จะทำงานนี้สำเร็จหรือไม่เมื่อมี "รียา" ผู้ปกครองสูงสุดของซารียาสเป็นกระดูกชิ้นใหญ่ที่คอยขัดขวาง
รัก,หญิง-หญิง,ครอบครัว,ยุคปัจจุบัน,ดราม่า,ฟินGL,ฟิน,หวาน,คลั่งรักขั้นสุด,รัฐ,ทะเลทราย,คลั่งรัก,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
นักการทูตสาวจากเมือง'ซัลมา' ต้องเข้าไปเชื่อมสัมพันธไมตรีกับรัฐใหญ่อย่าง'ซารียาส' แต่ภายใต้การเดินทางครั้งนี้เธอมีภารกิจอย่างอื่นที่เปิดเผยไม่ได้ "ฮันนา"จะทำงานนี้สำเร็จหรือไม่เมื่อมี "รียา" ผู้ปกครองสูงสุดของซารียาสเป็นกระดูกชิ้นใหญ่ที่คอยขัดขวาง
ผู้แต่ง
Number17
เรื่องย่อ
ดินแดนทะเลทรายอันไกลโพ้น มีรัฐอิสระที่แยกตัวออกมาปกครองตนเองอยู่สี่รัฐ ซารียาส อะมาลี ยาซีส และซัลมา
ซารียาส มีพื้นที่ใหญ่ที่สุดและอุดมไปด้วยทรัพยากรธรรมชาติที่ประเมินค่าไม่ได้ อย่างน้ำมันและทองคำ เป็นรัฐที่มั่งคั่งและร่ำรวย รัฐบาลมีการจัดการที่ดีให้ชาวเมืองได้รับสวัสดิการที่เหมาะสม ภูเขาสูงย่อมมีเหวลึก เมื่อมีซารียาสที่เป็นดั่งแดนสวรรค์ ซัลมา รัฐเล็กๆที่มีพื้นที่ติดต่อกับซารียาสก็เป็นดั่งเหวลึก รัฐบาลซัลมาภายใต้การปกครองในยุครัฐบาลปัจจุบันชาวเมืองห่างไกลคำว่าสุขสบายไปมาก ผู้คนชั้นแรงงานส่วนใหญ่อดอยาก จึงมีปัญหาแรงงานที่ล้นทะลักเข้าไปทำงานยังซารียาสอย่างผิดกฎหมายมากขึ้นทุกปี
ปัญหาเริ่มบานปลายเมื่อคนลักลอบไปทำงานมากขึ้นและเริ่มส่งผลต่อแรงงานของคนพื้นถิ่น เป็นเหตุให้รัฐบาลซารียาสต้องเร่งผลักดันพวกเขาออกไป แต่มันไม่ใช่แค่นั้นเมื่อบทกำหนดโทษของผู้กระทำความผิดตามกฎหมายของซารียาสนั้นแตกต่างออกไป นั่นก็คือการเฆี่ยนด้วยแส้ รวมถึงมีข่าวจากวงในว่าจะมีการปราบปราบแรงงานอย่างเข้มงวด
เป็นเหตุให้ ฮันนา หญิงสาวลูกครึ่งชาวซัลมา+อังกฤษที่ทำงานอยู่ในกระทรวงการต่างประเทศของซัลมาจะต้องหาวิธีเข้าไปช่วยแรงงานคนของรัฐให้กลับมาก่อนที่จะมีประกาศกวาดล้างอย่างจริงจัง
เธอตัดสินใจเข้าไปเป็นทูตเพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรีที่ไม่ดีนักของทั้งสองรัฐ เบื้องหลังเพื่อช่วยเหลือคนงานอย่างลับๆ แต่ทุกอย่างที่เธอทำอยู่ภายใต้การจับตามองของผู้ครองแคว้นสุดเข้มงวดอย่าง รียา ผู้ครองแคว้นลำดับที่สิบสามของซารียาส มีข่าวลือหนาหูออกมาว่าเธอเป็นพวกอนุรักษ์นิยมสุดโต่งและไม่ชอบชาวซัลมาอย่างมาก เพราะเหตุขัดแย้งเมื่อหลายสิบปีก่อน
สาวนักการทูตจากซัลมาจะทำภารกิจของเธอสำเร็จหรือไม่ การเชื่อมความสัมพันธ์ทั้งสองรัฐที่มีปัญหากันมายาวนานจะจบลงแบบไหน
หรือจะมีความสัมพันธ์แบบใหม่ที่คาดไม่ถึงเกิดขึ้นก็ไม่มีใครรู้ ร่วมเดินทางไปด้วยกันนะคะ
สวัสดีค่ะทุกคนเป็นนิยายเรื่องแรกที่ลองนำมาลงที่ Plotter ฝากติดตามด้วยนะคะ
ครั้งนี้เข้าบุกตะลุยดินแดนทะเลทรายกับบ้างที่รับรองว่าร้อนจริง จะเป็นเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างรัฐที่เขียนขึ้นมาเอง...ห่ะๆ ชื่อสถานที่ เมือง กฎหมายตั้งขึ้นตามใจไรต์นะคะ (เป็นเรื่องแต่งขึ้นตามจินตนาการของไรต์นะคะ) ที่จริงแล้วไรต์เองที่เป็นผู้ครองแคว้นตัวจริง
ฝากนิยายเรื่องนี้ไว้อีกสักเรื่องนะคะ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามกันมาตลอด ไรต์จะพยายามสร้างสรรค์ผลงานออกมาให้อ่านกันเรื่อยๆ เพราะเหงาอยากคุยกับนักอ่าน
คอมเม้นต์มาคุยกันได้ตลอดนะคะ รักทุกคนค่ะ
[Number17]
1
รัฐอิสระ
ดินแดนอีกฝั่งหนึ่งของทะเลทรายอันไกลโพ้นมีรัฐอิสระสี่รัฐ ที่แยกตัวออกมาปกครองตนเอง ด้วยระยะทางทำให้ดินแดนแห่งนี้เหมือนกับจะตัดขาดจากโลกภายนอกโดยสิ้นเชิง แต่ใครจะรู้ว่าที่นี่เป็นเหมือนกับกระเปาะพลังงานเล็กๆที่อัดแน่นไปด้วยอำนาจที่สามารถชี้ชะตาโลกทั้งโลกได้ด้วยซ้ำ รัฐทั้งสี่ประกอบไปด้วย ซารียาส อะมาลี ยาซีส และซัลมา
ซารียาส รัฐอิสระในดินแดนตะวันออกไกล เป็นที่โจษจันกันว่าเป็นรัฐที่มั่นคงและมั่งคั่งที่สุดในขณะนี้ ด้วยทรัพยากรที่มีมากมายไม่ว่าจะเป็นน้ำมันและสินแร่ทองคำ กระจายอยู่ทั่วทุกพื้นที่ในเขตภูเขาของซารียาส จนผู้คนขนานนามเมืองนี้อีกชื่อหนึ่งว่า ดินแดนหุบเขาทองคำ
เมื่อร่ำรวยและอุดมไปด้วยทรัพยากรย่อมแน่นอนว่าความเข้มงวดด้านการปกครองของรัฐจะต้องตามมาด้วย ที่นี่ปกครองโดยระบอบเบ็ดเสร็จเด็ดขาดจากตระกูล อัลฮาซอ มาเป็นระยะเวลาเกือบห้าร้อยปีตั้งแต่มีการแยกออกมาเป็นรัฐอิสระ
ทรัพย์สินของอัลฮาซอนั้นไม่มีใครรู้มูลค่าที่แน่นอนได้ ด้วยเพราะที่นี่แยกตัวออกมาจากสังคมโลกไม่ได้ให้บุคคลภายนอกเข้ามายุ่มย่ามได้ง่ายๆ แต่หากจะเสนอชื่อตระกูลฮัลฮาซอเข้าร่วมจัดอันดับมหาเศรษฐีของโลกเรียกได้ว่าคงไม่ตกจากสิบอันดับแรก เรื่องของความร่ำรวยก็อีกส่วนหนึ่งแต่สิ่งสำคัญคืออำนาจ
อำนาจด้านการปครองชี้เป็นชี้ตายเศรษฐกิจของดินแดนฝั่งนี้ล้วนมาจากตระกูลอัลฮาซอจากซารียาส
สูงสุดฟ้าก็ย่อมมีเหวลึก ซัลมา ดินแดนเล็กๆที่ติดอยู่ฝั่งชายแดนทางใต้ของซารียาสมีประชากรอยู่สองล้านคนเศษ ที่ทั้งอดอยากและยากจนเป็นรัฐที่มีเปอร์เซ็นผู้สูงอายุกว่ายี่สิบเปอร์เซ็นต์ของประชากร ทั้งอ่อนแอและขี้โรค ไร้สวัสดิการที่เพียงพอต่อการดำรงชีพ แรงงานหนุ่มสาวจากรัฐซัลมามักจะหาโอกาสข้ามแดนมาทำงานที่ซารียาสกันเป็นจำนวนมาก ซึ่งก็เพื่อปากท้องของครอบครัวและการดำรงชีพของตนเอง
ฝั่งผู้ปกครองรัฐซัลมานั้นเป็นคู่แค้นกับตระกูลอัลฮาซอมาช้านาน การดูแลช่วยเหลือจากรัฐใหญ่อย่างซารียาสก็น้อยลงตามไปด้วย ปลาใหญ่ย่อมกินปลาเล็ก ทางฝั่งรัฐใหญ่ที่มีอำนาจก็ย่อมต้องกดดันให้ฝ่ายที่เล็กกว่าต้องยอมศิโรราบ
ผู้ปกครองรัฐซารียาสคนปัจจุบันจากตระกูลอัลฮาซอก็คือ รียา ฮะซีฟ อัลฮาซอ เธอเป็นผู้ครองแคว้นที่เด็ดขาดมาก ทั้งเข้มงวดและยึดกฎระเบียบเป็นที่สุด ชาตินิยมสุดขั้ว รียาเข้าฝึกทหารตั้งแต่อายุสิบห้าปีตั้งแต่รู้ว่าตัวเองจะต้องขึ้นปกครองรัฐต่อจากบิดา เธอมีความชำนาญทั้งการใช้อาวุธและการวางแผนด้านการปกครองที่เป็นเลิศ
รียามีน้องอีกห้าคนเป็นผู้หญิงสองคนและชายอีกสามคนและแน่นอนว่าหลังจากที่เธอขึ้นปกครองรัฐพี่น้องทั้งห้าจะต้องออกจากดินแดนนี้ทันทีตามกฎหมายแต่ทางรัฐจะจัดสรรค์ค่าใช้จ่ายให้ตามสมควรซึ่งเป็นจำนวนมหาศาลเช่นกัน อีกทั้งห้ามเข้ามาในรัฐตลอดชีวิตของพวกเขา
นอกจากว่ารียาจะเสียชีวิตโดยไม่มีทายาท น้องคนถัดจากเธอจึงจะต้องเดินทางเข้ามาเพื่อรับช่วงปกครองต่อ
โถงใหญ่ของศาลาว่าการแห่งรัฐซารียาสที่มีนายทหารชั้นสูงกำลังทำการประชุมกันอยู่เกี่ยวกับปัญหาแรงงานที่ลักลอบเข้ามาทำงานอย่างผิดกฎหมายระหว่างรัฐ ที่เพิ่มจำนวนมากขึ้นทุกๆปีจนกลายเป็นปัญหาที่ต้องนำมาถกกันในรัฐสภาตอนนี้
"ปีนี้เกือบสามหมื่นคนที่เราจับได้และส่งกลับไปที่ยังอยู่ไม่รู้อีกเท่าไหร่"
ท่านนายพลฮารีส ผู้บัญชาการด้านความมั่นคงระหว่างรัฐที่ตอนนี้นั่งหัวโต๊ะกำลังดูรายงานหนาเกือบเก้าร้อยหน้าด้วยความเคร่งเครียด
"ส่งเจ้าหน้าที่ไปประจำตะเข็บชายแดนและตรวจตราให้เข้มงวดขึ้น เรื่องนี้จะต้องแก้ไขให้เร็วที่สุดเดือนหน้าจะต้องรายงานปัญหาประจำไตรมาสกับท่านรียาแล้ว ถ้าเกิดท่านติดใจเรื่องนี้ขึ้นมาปัญหาใหญ่ตามมาแน่ๆ" ท่านนายพลสั่งการลูกน้องลงไป อย่าที่ทราบกันดีว่าผู้ครองแคว้นซารียาสเป็นพวกชาตินิยม
การลักลอบเข้ามาในรัฐโดยผิดกฎหมายเป็นการริดรอนสิทธิแรงงานของชาวเมืองของนางไป และยิ่งบอกว่ามาจากรัฐซัลมาที่เป็นคู่อริมานานยิ่งไม่ต้องนึกถึงผลที่จะตามมา การสนับสนุนตามหลักมนุษยธรรมที่ต่ำเตี้ยเรี่ยดินอยู่แล้วของซารียาสที่ส่งให้ซัลมา อาจจะโดนระงับไปด้วยก็ได้ และสิ่งที่ซัลมาต้องการจากซารียาสมากที่สุดก็คือยารักษาโรคอาจจะโดนระงับไปด้วย
"ฉันอาจจะต้องให้คนส่งหนังสือไปที่รัฐมนตรีโรเจอร์ของซัลมาแล้วล่ะ" นายพลฮารีสยังถือว่ามีความเมตตาอยู่บ้าง เขาพยายามช่วยเหลือทางซัลมาอยู่ห่างๆ เพราะถ้าหากจะออกหน้าเกินไปคนที่เดือดร้อนก็จะเป็นเขาเอง
นายพลฮารีสเคยเป็นเพื่อนสมัยเรียนของรัฐมนตรีระหว่างประเทศ โรเจอร์ เคนเดิล ของซัลมาเขาเป็นชายชาวอังกฤษที่มาตกหลุมรักสาวชาวซัลมาและแต่งงานกันเมื่อสามสิบปีก่อนจนได้รับสัญชาติตามภรรยา และหลังจากนั้นก็มีบทบาทสำคัญในการเมืองของซัลมาจนได้เป็นรัฐมนตรีว่าการต่างประเทศ ติดต่อด้านงานความสัมพันธ์ระหว่างรัฐอยู่ในขณะนี้
"ผมคิดว่ารัฐมนตรี วาเฟีย คงไม่ปล่อยประเด็นนี้ง่ายๆแน่ๆครับ"
"ฉันก็ต้องเตรียมตัวรับมือให้ดี ส่งข้อมูลทั้งหมดมาฉันจะต้องหาแนวทางป้องกันเอาไว้"
"ครับท่านนายพล"
รัฐมนตรีวาเฟีย เป็นผู้บริหารฝั่งเศรษฐกิจของรัฐ การบริหารทรัพยากรต่างๆจะมีเขาที่เป็นคนนำเสนอแนวคิดโครงการใหญ่ๆของรัฐล้วนอยู่ในการดูแลของเขา นายพลฮารีสไม่ค่อยชอบวาเฟียสักเท่าไหร่เพราะนิสัยที่พูดมากของเขา
ตามวิสัยของทหารและนักธุรกิจอยู่แล้วที่มีแนวทางปฏิบัติต่างกันอยู่แล้ว
ท่านนายพลส่งอีเมล์ไปยังท่านรัฐมนตรีโรเจอร์เพื่อกล่าวย้ำเตือนให้ซัลมาเข้มงวดกับประชาชนของตน เกี่ยวกับการลักลอบเข้าเมืองอย่าผิดกฎหมาย เพราะหากทางซัลมายังควบคุมไม่ได้ สิ่งที่จะตามมาย่อมส่งผลกระทบอย่างแน่นอน
•••
🏷 Haris Countal :To; Rogerkendel571@gmail.com > 17/11📎
Dear MR. ROGER KENDEL....
..........
..........
FROM : HARIS ....
โรเจอร์เปิดอ่านอีเมล์ที่ส่งมาจากนายพลฮารีส ทั้งในนามของรัฐมนตรีความมั่นคงและในฐานะเพื่อนด้วยอีกทางหนึ่ง กล่าวถึงปัญหาที่ทางซารียาสตรวจสอบพบในตอนนี้ ชายชายยุโรปพลัดถิ่นอายุห้าสิบปีที่ตอนนี้ทั้งหนวดเคราและผมเผ้ามีสีเทาแซมขึ้นมากกว่าปีที่แล้ว เพราะช่วงวัยและความเครียดในงานที่ต้องรับผิดชอบ
เขารับรู้ปัญหานี้มาสักระยะหนึ่งแล้วเรื่องของแรงงานที่ลักลอบเข้าไปทำงานอย่างผิดกฏหมายจากทางรัฐของตน เรื่องนี้คุณโรเจอร์เคยนำปัญหาเข้าถกกับทางสภาของรัฐซัลมาก่อนหน้านี้แล้ว แต่ก็ไม่ได้รับการแก้ไข เขาเสนอนโยบายการเจรจาทางการทูตเพื่อขอการสนับสนุนด้านการจ้างงานระหว่างรัฐเพื่อลดปัญหาเหล่านี้ลง แต่ทางรัฐบาลไม่เห็นด้วยที่ซัลมาจะต้องขอร้องซารียาสเพราะความทนงตัว ทั้งที่ประชาชนของตนกำลังจะอดตายกันหมด
เสียงเคาะประตูดังขึ้นเบาๆสองสามครั้ง ใบหน้าเคร่งเมื่อครู่เงยขึ้นมองตามเสียง
"ขอหนูเข้าไปได้ไหมคะ"
"ได้สิลูก"
หญิงสาวรูปร่างเพรียวใบหน้าสวยหวาน สิ่งที่ฉายชัดอยู่บนนั้นคงจะเป็นความผสมผสานระหว่างสองสายเลือดจากชนพื้นเมืองกับสายเลือดทางฝั่งยุโรปจากชายผู้ที่เธอเดินเข้ามาพบ เธอเก็บเอาความโดดเด่นจากทั้งบิดามารดามาครบความสูงที่ทะลุร้อยเจ็ดสิบ ผมตรงยาว ผิวขาวจัด และโดยเฉพาะดวงตากลมโตสีเทาอ่อนจากมารดาที่ทำให้หนุ่มชาวยุโรปต้องแปรสัญชาติมาอยู่ที่นี่ถึงสามสิบปี
"คุณพ่อจะกลับหรือยังคะ รถจอดรออยู่ด้านล่างแล้วค่ะ"
"อ่อได้! พอดีพ่อได้รับอีเมล์จากลุงฮารีสเลยช้าหน่อย"
คุณโรเจอร์ปิดคอมพิวเตอร์บนโต๊ะทำงานของตัวเองก่อนจะเก็บเอกสารบนโต๊ะ หญิงสาวเดินเข้าไปรับกระเป๋าจากบิดามาถือเอาไว้ให้ผู้สูงวัยเก็บโต๊ะทำงานได้สะดวก
"มีเรื่องด่วนเหรอคะ"
"ก็ปัญหาเดิมๆ และตอนนี้เหมือนจะรุนแรงกว่าเดิมลุงฮาริสบอกว่าทางเราจะต้องจัดการให้เข้มงวดกว่านี้ไม่อย่างนั้นเขาคงยื้อเวลาเอาไว้ไม่ได้อีกแล้วจะต้องได้นำเรื่องเข้าสภาของซารียาส ตอนนั้นไม่รู้ว่าผู้ครองแคว้นจะมีมาตรการออกมายังไง แต่คงไม่ดีสำหรับเราแน่"
"ร้ายแรงมากเหรอคะ"
คุณโรเจอร์ยืดตัวขึ้นเต็มความสูงร้อยเก้าสิบของตนแล้วหันไปมองลูกสาว เขาถอนหายใจหนักๆหนึ่งครั้งก่อนจะตอบคำถาม
"พ่อคิดว่าประชากรของซัลมาคงจะลดลงเกือบยี่สิบเปอร์เซ็นเพราะเป็นไปได้ว่าทางซารียาสจะลดการสนับสนุนบุคลากรและเวชภัณฑ์ทางการแพทย์ และที่สำคัญการเดินทางระหว่างรัฐจะยากขึ้นอีกเป็นเท่าตัว
หญิงสาวยกมือทาบอกอ้าปากค้างนั่นเป็นเรื่องใหญ่มาก เธอกับพ่อต่อสู้กันมายาวนานเพื่อสวัสดิการที่ดีของผู้คนภายในรัฐ แต่ดูเหมือนยิ่งทำก็ยิ่งถอยหลัง รัฐไม่ได้ให้ความสำคัญกับประชาชนของตนเท่าที่ควร เห็นแค่ประโยชน์ของคนบางกลุ่มเท่านั้น ซึ่งตอนนี้ความช่วยเหลือจากภายนอกที่ส่งเข้ามาถึงซัลมาหลักๆก็มาจากความสัมพันธ์อันดีของพ่อเธอที่ทำมาตลอดสามสิบปี
หลังจากนี้หากรัฐยังละเลยอยู่อย่างที่เป็นทุกอย่างก็เป็นเรื่องยากขึ้นแล้ว
ฮันนา อามาดีน เคนเดิล ลูกครึ่งสาวอายุยี่สิบหกปีคุณแม่ของเธอเป็นทนายความชาวซัลมาและคุณพ่อก็คือคุณโรเจอร์เป็นชาวอังกฤษ ทั้งคู่เจอกันที่อังกฤษแม่ของฮันนาไปเรียนกฎหมายที่นั่น ก่อนที่หนุ่มตาน้ำข้าวจะตกลงติดตามสาวคนรักมาปักหลักที่นี่
ครอบครัวฝั่งแม่ของฮันนามีเส้นสายทางรัฐบาลอยู่บ้างลูกเขยต่างชาติของครอบครัวจึงได้รับการสนับสนุนให้ได้รับตำแหน่งทางการเมืองแม้จะเป็นคนนอก แต่ก็อย่างที่รู้ถึงแม้ว่าคุณโรเจอร์จะได้ชื่อว่าเป็นประชาชนชาวซัลมาคนหนึ่ง ลึกๆแล้วการแบ่งแยกคนในคนนอกก็ยังคงมีให้เห็นจากคนพื้นที่คนเก่าๆที่อยู่มานาน
นโยบายสำคัญๆหลายอย่างที่คุณโรเจอร์เสนอกับทางรัฐสภาจึงค่อนข้างยากที่จะผ่านมติ แต่เขาก็ไม่เคยย่อท้อ เพราะชีวิตอุทิศตนให้กับชาวเมืองไปแล้ว
"เราพอจะมีทางแก้ไขไหมคะ"
"พ่อต้องปรึกษากับลุงฮารีสก่อน เรื่องนี้ลำพังแค่พ่อคงทำอะไรได้ไม่มาก" ผู้สูงวัยกว่ายิ้มขึ้นบางๆไม่อยากให้บุตรสาวต้องมากังวลไปด้วย ทั้งที่รู้ดีว่าฮันนานั้นก็เหมือนเขา เธอรักชาวเมืองซัลมาและทุ่มเทตัวเองมาโดยตลอด ส่วนหนึ่งก็เพราะเธออยู่ข้างกายเขามาตั้งแต่เด็ก ได้เห็นการทำงานของผู้เป็นพ่อ และค่อยๆซึมซับมาเรื่อยๆ
ฮันนาเรียนจบจากมหาวิทยาลัยที่อังกฤษที่เดียวกับพ่อแม่และเลือกเรียนรัฐศาสตร์ด้านความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ และเข้ามาทำงานที่กระทรวงตามรอยผู้เป็นบิดาตอนนี้รับตำแหน่งเป็นผู้ช่วยรัฐมนตรี ถึงจะอายุน้อยแต่เรื่องความสามารถของเธอนั้นก็เป็นที่ยอมรับในวงกว้าง
ทั้งคู่เดินออกมาจากห้องทำงานแล้วเดินลงมาจากตึกสีขาวที่ทำงานของเพื่อเดินทางกลับบ้าน หลังจากนี้คงมีอีกหลายอย่างให้สองพ่อลูกได้คิดและตัดสินใจ
........................