นักการทูตสาวจากเมือง'ซัลมา' ต้องเข้าไปเชื่อมสัมพันธไมตรีกับรัฐใหญ่อย่าง'ซารียาส' แต่ภายใต้การเดินทางครั้งนี้เธอมีภารกิจอย่างอื่นที่เปิดเผยไม่ได้ "ฮันนา"จะทำงานนี้สำเร็จหรือไม่เมื่อมี "รียา" ผู้ปกครองสูงสุดของซารียาสเป็นกระดูกชิ้นใหญ่ที่คอยขัดขวาง
รัก,หญิง-หญิง,ครอบครัว,ยุคปัจจุบัน,ดราม่า,ฟินGL,ฟิน,หวาน,คลั่งรักขั้นสุด,รัฐ,ทะเลทราย,คลั่งรัก,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
นักการทูตสาวจากเมือง'ซัลมา' ต้องเข้าไปเชื่อมสัมพันธไมตรีกับรัฐใหญ่อย่าง'ซารียาส' แต่ภายใต้การเดินทางครั้งนี้เธอมีภารกิจอย่างอื่นที่เปิดเผยไม่ได้ "ฮันนา"จะทำงานนี้สำเร็จหรือไม่เมื่อมี "รียา" ผู้ปกครองสูงสุดของซารียาสเป็นกระดูกชิ้นใหญ่ที่คอยขัดขวาง
ผู้แต่ง
Number17
เรื่องย่อ
ดินแดนทะเลทรายอันไกลโพ้น มีรัฐอิสระที่แยกตัวออกมาปกครองตนเองอยู่สี่รัฐ ซารียาส อะมาลี ยาซีส และซัลมา
ซารียาส มีพื้นที่ใหญ่ที่สุดและอุดมไปด้วยทรัพยากรธรรมชาติที่ประเมินค่าไม่ได้ อย่างน้ำมันและทองคำ เป็นรัฐที่มั่งคั่งและร่ำรวย รัฐบาลมีการจัดการที่ดีให้ชาวเมืองได้รับสวัสดิการที่เหมาะสม ภูเขาสูงย่อมมีเหวลึก เมื่อมีซารียาสที่เป็นดั่งแดนสวรรค์ ซัลมา รัฐเล็กๆที่มีพื้นที่ติดต่อกับซารียาสก็เป็นดั่งเหวลึก รัฐบาลซัลมาภายใต้การปกครองในยุครัฐบาลปัจจุบันชาวเมืองห่างไกลคำว่าสุขสบายไปมาก ผู้คนชั้นแรงงานส่วนใหญ่อดอยาก จึงมีปัญหาแรงงานที่ล้นทะลักเข้าไปทำงานยังซารียาสอย่างผิดกฎหมายมากขึ้นทุกปี
ปัญหาเริ่มบานปลายเมื่อคนลักลอบไปทำงานมากขึ้นและเริ่มส่งผลต่อแรงงานของคนพื้นถิ่น เป็นเหตุให้รัฐบาลซารียาสต้องเร่งผลักดันพวกเขาออกไป แต่มันไม่ใช่แค่นั้นเมื่อบทกำหนดโทษของผู้กระทำความผิดตามกฎหมายของซารียาสนั้นแตกต่างออกไป นั่นก็คือการเฆี่ยนด้วยแส้ รวมถึงมีข่าวจากวงในว่าจะมีการปราบปราบแรงงานอย่างเข้มงวด
เป็นเหตุให้ ฮันนา หญิงสาวลูกครึ่งชาวซัลมา+อังกฤษที่ทำงานอยู่ในกระทรวงการต่างประเทศของซัลมาจะต้องหาวิธีเข้าไปช่วยแรงงานคนของรัฐให้กลับมาก่อนที่จะมีประกาศกวาดล้างอย่างจริงจัง
เธอตัดสินใจเข้าไปเป็นทูตเพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรีที่ไม่ดีนักของทั้งสองรัฐ เบื้องหลังเพื่อช่วยเหลือคนงานอย่างลับๆ แต่ทุกอย่างที่เธอทำอยู่ภายใต้การจับตามองของผู้ครองแคว้นสุดเข้มงวดอย่าง รียา ผู้ครองแคว้นลำดับที่สิบสามของซารียาส มีข่าวลือหนาหูออกมาว่าเธอเป็นพวกอนุรักษ์นิยมสุดโต่งและไม่ชอบชาวซัลมาอย่างมาก เพราะเหตุขัดแย้งเมื่อหลายสิบปีก่อน
สาวนักการทูตจากซัลมาจะทำภารกิจของเธอสำเร็จหรือไม่ การเชื่อมความสัมพันธ์ทั้งสองรัฐที่มีปัญหากันมายาวนานจะจบลงแบบไหน
หรือจะมีความสัมพันธ์แบบใหม่ที่คาดไม่ถึงเกิดขึ้นก็ไม่มีใครรู้ ร่วมเดินทางไปด้วยกันนะคะ
สวัสดีค่ะทุกคนเป็นนิยายเรื่องแรกที่ลองนำมาลงที่ Plotter ฝากติดตามด้วยนะคะ
ครั้งนี้เข้าบุกตะลุยดินแดนทะเลทรายกับบ้างที่รับรองว่าร้อนจริง จะเป็นเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างรัฐที่เขียนขึ้นมาเอง...ห่ะๆ ชื่อสถานที่ เมือง กฎหมายตั้งขึ้นตามใจไรต์นะคะ (เป็นเรื่องแต่งขึ้นตามจินตนาการของไรต์นะคะ) ที่จริงแล้วไรต์เองที่เป็นผู้ครองแคว้นตัวจริง
ฝากนิยายเรื่องนี้ไว้อีกสักเรื่องนะคะ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามกันมาตลอด ไรต์จะพยายามสร้างสรรค์ผลงานออกมาให้อ่านกันเรื่อยๆ เพราะเหงาอยากคุยกับนักอ่าน
คอมเม้นต์มาคุยกันได้ตลอดนะคะ รักทุกคนค่ะ
[Number17]
18
หวั่นไหว
รียาก้าวลงไปในอ่างน้ำอุ่นที่เตรียมเอาไว้แล้วฮันนานำฟองน้ำมาถูแขนให้กับรียาพยายามไม่ให้โดนแผล
"แผลปิดแล้วทำไมอยู่ดีๆถึงเลือดออกได้ละคะ"
"โมโห ขยับตัวแรงไปหน่อย"
"เรื่องงานเหรอคะ"
รียาหันไปมองใบหน้าของหญิงสาวที่นั่งอยู่นอกอ่างและกำลังขัดผิวให้กับเธอช้าๆ ขนตาของแม่สาวลูกครึ่งสะบัดขึ้นลงตอนที่เธอกระพริบตาเหมือนกับหางของนกยูงรำแพนที่กำลังโบกสะบัด ฮันนาเหลือบไปมองคนที่จ้องเธออยู่
"มีอะไรเหรอคะ ฉันทำแรงจนท่านเจ็บหรือเปล่า"
"เปล่า! เธอกับผู้ชายคนนั้นเป็นคู่รักกันเหรอ"
"รอบีสน่ะเหรอคะ เปล่าเลยค่ะเราเป็นเพื่อนร่วมงานกันเท่านั้น แล้วท่านล่ะคะ ใครกันที่เป็นคู่รักของท่านคุณโซเฟียหรือคุณราณา หรือทั้งสองคน" ฮันนาถามขึ้นน้ำเสียงปนหมั่นใส้นิดๆ
"หึ! ไม่มีใครทั้งนั้นแหละ ทุกคนต่างก็พอใจกับที่เป็นอยู่ ถ้ายังไม่แต่งตั้งอย่างเป็นทางการก็ไม่ใช่เรื่องผิดนี่"
"อ่อ! แสดงว่าถ้าท่านยังไม่แต่งงานก็จะนอนกับใครก็ได้อย่างนั้นเหรอคะ"
"ก็ขึ้นอยู่กับว่าพวกเขายินยอมไหมเราไม่ได้บังคับ เราให้อิสระกับทุกคนหากใครจะไปก็ได้แต่ก็ไม่มีใครไปเอง" รียาพูดพร้อมกับยักคิ้วด้วยท่าทางน่าหมั่นใส้จนฮันนาอดเบ้ปากนิดๆไม่ได้
"มั่นใจขนาดนั้น" หญิงสาวทำปากมุบมิบเพราะคิดว่ารียาไม่ได้ยิน
คนที่อยู่ในอ่างผุดลุกขึ้นแล้วดึงร่างขอฮันนาให้ลงไปในอ่างใบใหญ่นั่นด้วยกัน น้ำอุ่นที่มีกลิ่นหอมอ่อนๆของดอกไม้สดสาดกระเซ็นขึ้นสูง
ซ่า!
"ท่านรียาท่านทำอะไร เดี่ยวแผลก็โดนน้ำหรอกค่ะ"
ฮันนามัวแต่เป็นห่วงแผลของอีกฝ่ายจนลืมว่าตอนนี้ตัวเองนอนทับอยู่บนร่างของผู้ครองแคว้นทั้งตัวชุดนอนตัวบางที่เธอใส่ไว้เตรียมเข้านอนเมื่อโดนน้ำแล้วก็แนบลู่ไปกับเรือนร่างจนเห็นชุดชั้นใน
รียามองแล้วเผลอกลืนน้ำลายเฮือก เธอพอจะรู้ว่าหญิงสาวนั้นหน้าอกหน้าใจมีพอสมควรแต่จริงๆแล้วมีมากกว่าสองเท่าที่เธอคิดเอาไว้ในหัว
"ไม่ลองดูหน่อยเหรอว่าทำไมสาวๆพวกนั้นจึงไม่ยอมไปไหน"
"ไม่ค่ะ" ฮันนาพยายยามปฏิเสธแต่ร่างกายที่บดเบียดกันอยู่ใต้น้ำตอนนี้ทำให้เธอร้อนจนแทบบ้า คนนี้อันตราย ฮันนาอย่า เสียงเตือนในหัวของหญิงสาวดังขึ้น เร่าร้อนเหลือเกิน อยากลองจูบดูอีกสักครั้ง อีกเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นไม่ยอมกัน
มือเรียวของรียาลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของของหญิงสาวความเจนสนามทั้งสนามรบสนามรักของรียาทำไมจะดูอาการของลูกแกะน้อยตรงหน้าไม่ออก สัมผัสร้อนที่ลูบไปตามร่างกายสาวเป็นกำลังเสริมให้ตัวร้ายในหัวของฮันนาชนะศึกครั้งนี้ แล้วแม่สาวน้อยก็ทนความต้องการของตัวเองไม่ไหว เธอก้มลงประกบริมฝีปากเล็กลงอย่างเงะงะ
รียายิ้มขึ้นน้อยๆก่อนจะตอบรับจูบของหญิงสาว พร้อมจะสอนประสบการณ์รักให้อย่างเต็มใจ รียาค่อยๆบดเบียดริมฝีปากเล็กอย่างแผ่วเบา ก่อนจะแทรกลิ้นร้อนเข้ากวัดเกี่ยวภายในโพรงปากนิ่ม แขนของฮันนาเหมือนไร้เรี่ยวแรงเธอเกาะไหล่ของคนใต้ร่างเอาไว้เพื่อพยุงตัวเอง
"อื้ม อื้อ"
ในหัวของฮันนาว่างเปล่าเหมือนโดนควบคุมเอาไว้ทั้งหมด รียายกตัวขึ้นให้ฮันนานั่งอยู่บนตักของเธอก่อนที่มือเรียวจะปลดกระดุมชุดนอนที่เปียกชุ่มนั้นออก บราลูกไม้สีขาวโชว์หรา โอบอุ้มเต้าสวยอยู่ตรงหน้าเต็มสองตา รียาหัวใจเต้นแรงอยากจะครอบครองร่างสวยตรงหน้าจนแทบจะทนไม่ไหว
เธอไม่อยากจะรุนแรงกับหญิงสาวตรงหน้าในตอนนี้ เดี๋ยวจะทำให้ตกใจเตลิดไปก่อน รียาคว้าเอวคอดเข้ามาใกล้ๆแล้วจูบเนินอกขาวเนียนแผ่วเบาพร้อมกับลากลิ้นเลียสัมผัสไปด้วย ฮันนาตัวสั่นสะท้านเมื่อลิ้นร้อนนั้นลากผ่านผิวของเธอ
"หอมจัง หวานไปหมด"
"อื้อ! ท่านรียา ฉัน..."
รียาถอดชุดของหญิงสาวออกอย่างชำนาญจนตอนนี้เหลือเพียงชั้นในเท่านั้น เธอสัมผัสไปทั่วร่างของฮันนาไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายได้ตั้งตัว ไม่นานร่างกายของหญิงสาวก็เปลือยเปล่าภายใต้อ่างน้ำใบใหญ่ รียาช้อนร่างของเธอขึ้นมาก่อนจะเดินไปที่เตียง ผิวขาวสะท้อนแสงไฟสลัวภายในห้องราวกับภาพวาดที่งดงาม
ท่านรียาที่หลายคนขนานนามว่าผู้ครองแคว้นในตอนนี้เธอต้องการครองครอบครองพื้นที่ทุกตารางของเรือนร่างสาวที่อยู่ตรงหน้า เธอจัดการกับอาภรณ์ของตัวเองจนเปลือยเปล่าไปด้วยเช่นกัน
ฮันนาลอบมองด้วยสายตาหวาดหวั่น คำพูดของรียาที่บอกว่าเธอจะถอดเฉพาะตอนร่วมรัก ดังขึ้นมาในหัวและตอนนี้ทั้งสองคนก็กำลังจะทำแบบนั้นจริงๆ เธอกำลังจะร่วมรักกับผู้ครองแคว้นแห่งซารียาส
"อย่ากลัวเธอไม่ได้ทำอะไรผิด เราแค่ทำตามความปรารถนาของตัวเอง ทุกคนก็มีไม่ใช่เหรอความต้องการ"
รียากระชิบแผ่วเบาข้างหูของฮันนาปลอบโยนเมื่อเห็นแววตาหวาดหวั่นนั่นก่อนจะจูบปลอบประโลมเธออีกครั้ง ฮันนารับรู้ได้ถึงความอ่อนโยนจากสัมผัสนั้น ร่างอุ่นทาบทับบนตัวเธอเคลื่อนไหวแนบชิด ไปทุกส่วนริมฝีปากบดเบียดมอบความหวานให้แก่กัน
•••
เสียงหายใจหอบกระเส่าดังขึ้นเมื่อร่างกายของทั้งคู่สัมผัสกันแนบแน่น รียาพรมจูบไปทั่วทุกส่วนเรื่อยไปจนจุดอ่อนไหว
"อ่ะ! อ๊า ท่านรียา.."
ฮันนารู้สึกเสียวแปลบจนเผลอครางออกมาอย่างทนไม่ไหว ความรู้สึกวาบหวามอย่างประหลาดมันพุ่งขึ้นสูงจนแทบหายใจไม่ทันเมื่อปลายลิ้นตวัดรัวเร็วที่จุดกลางอ่อนไหว
"ฉันใจจะขาดแล้ว...อ่ะ อ่าาา"
ยิ่งเห็นว่าอีกฝ่ายทรมานก็เหมือนอยากแกล้งรียาดูดเม้มเม็ดสีสวยแรงขึ้น ฮันนายกสะโพกขึ้นเพราะความเสียวก่อนที่เธอจะกระตุกเกร็งถึงความสุขจุดสุดยอดเป็นครั้งแรก สาวสวยอ้าปากสูดเอาอากาศเข้าปอดจนหน้าอกโตกระเพื่อมไหว
"ดีหรือเปล่า"
"คะ ค่ะ"
รียาจูบหญิงสาวตรงหน้าอีกครั้งพร้อมทั้งเหมือนว่าทุกอย่างมันจะไม่ได้จบลงง่ายๆ ฮันนาผู้ไม่มีประสบการณ์ไม่รู้ว่ารียาจะจบตอนไหนเธอปล่อยให้ฮันนาพักหายใจชั่วครู่เท่านั้นก็เริ่มสัมผัสอีกครั้ง
"ท่านรียา..."
"ปล่อยตามใจเถอะฮันนาเรารู้ว่าเธอต้องการ"
มือเรียวลูบไล้ไปที่เนินนั่นอีกครั้งนิ้วเรียวกดลงร่องกลางจนกลีบสาวสีสวยแยกออกสัมผัสได้ถึงความเฉะแฉะจากการเสร็จสมเมื่อครู่รียาสอดนิ้วยาวเข้าไปในช่องทางที่บีบรัดแน่น
"อ่าาา"
ผิวนุ่มด้านในบีบรัดนิ้วเรียวของรียาเอาไว้
"อย่าเกร็งสิคะ" รียาจูบไปตามซอกคอขาวให้อีกฝ่ายผ่อนคลาย ฮันนาเรียนรู้ไปด้วยกับสัมผัสของคนเก่งกาจ รียาขยับนิ้วเรียวเข้าออกช้าๆความซาบซ่านเข้าโจมตีสาวน้อยจากซัลมาอีกครั้ง หากทำศึกกันก็คงรู้ผลตั้งแต่ยกแรก ตอนนี้ฮันนาแพ้ราบคาบ
หญิงสาวครางสั่นไม่เป็นภาษา สัมผัสย้ำๆนั่นทำให้เธอร้อนรุ่มไปหมดจนสุดท้ายก็เสร็จต่อๆกันอีกหลายครั้ง จุดอ่อนไหวของของทั้งคู่แนบชิดกันจนความสุขพุ่งสูง คืนนั้นยาวนานเร่าร้อนจนร่างของฮันนาแทบหลอมลลาย หลับไปบนเตียงกว้างของผู้ครองแคว้นซารียาส
รียาจูบลงไปที่หน้าผากของหญิงสาวในอ้อมกอด เธอยอมรับว่าค่ำคืนนี้ถูกใจเธอมากเป็นพิเศษ เรียกว่าดีกว่าสาวๆคนอื่นๆที่ผ่านมาด้วยซ้ำ แต่สิ่งที่ติดอยู่ในใจของรียา คือทำไมต้องเป็นผู้หญิงคนนี้ คนที่รียารู้ว่าสักวันหนึ่งเธอจะต้องจากไป
ก๊อกๆๆ
เสียงเคาะประตูดังขึ้นกลางดึก
"ใคร"
"โซเฟียเองค่ะ โซเฟียขอโทษด้วยนะคะพี่รียาพอดีติดงานด่วนเลยกลับมาดึก เห็นเด็กบอกว่าพี่รียาให้โซเฟียมาพบถ้ากลับมาแล้ว"
"เอ่อ! ไม่มีอะไรแล้วโซเฟียกลับไปพักเถอะ"
หญิงสาวที่ยืนอยู่นอกห้องนิ่วหน้ารู้สึกเจ็บใจตัวเองที่มีงานสำคัญวันนี้ เธอเดินกระแทกเท้าหงุดหงิดเดินกลับห้องของตัวเองไป
รียาก้มลงมามองในคนที่หลับอยู่อีกครั้งแล้วยิ้มขึ้นนิดๆ ฮันนายังคงหลับสนิทไม่รู้เรื่อง
"คงจะเหนื่อยมากสินะ" พูดจบรียาก็เอนตัวลงนอนข้างๆหญิงสาวและหลับไปด้วยกัน
•••
เช้ามืดฮันนาขยับร่างกายรู้สึกเหมือนว่ามีอะไรหนักๆทับตัวอยู่พอรู้สึกตัวถึงได้รู้ว่าเป็นรียา ภาพเมื่อคืนไหลเข้ามาในหัวเป็นฉากๆ หญิงสาวยกมือขึ้นปิดหน้าตัวเอง พลางคิดว่าทำอะไรลงไป
รียาขยับตัวไปด้วยเธอรู้สึกตัวเร็วอยู่แล้วตามสัญชาตญาณทหาร พอรู้ว่าหญิงสาวในอ้อมกอดรู้สึกตัวเธอก็คว้าเอวเล็กดึงเข้ามาใกล้
"ท่านรียาปล่อยค่ะ ดิฉันจะกลับแล้ว"
"ยังไม่เช้าเลยนอนต่ออีกหน่อยสิ"
ฮันนาสังเกตว่าแขนข้างที่รียาดึงเธอไปกอดนั้นเป็นข้างที่มีแผล
"ท่านไม่เจ็บแผลแล้วเหรอคะ"
รียาเหลือบไปมองแขนตัวเองแล้วก็ไม่สนใจยังคงดึงร่างขาวเข้าไปกอด
"ท่านรียา..."
"ทำไมเหรอ"
"ไม่อยากอยู่ด้วยแล้วหรือไง"
ฮันนามองคนที่นอนอยู่ข้างๆแล้วเม้มปากแน่นเธอไม่รู้ว่าหลังจากนี้จะเป็นยังไง แต่เธอไม่ใช่เด็กที่จะมานอนร้องไห้เพราะความสัมพันธ์ และเรื่องเมื่อคืนเธอก็เต็มใจและมีความสุขมาก สิ่งที่เธอกลัวคือความรู้สึกของตัวเองมากกว่า กลัวว่าจะติดใจ กับสัมผัสอันตราย
"พรุ่งนี้ท่านจะไปที่ทำเนียบไหมคะ"
"ใครเขาพูดเรื่องงานบนเตียงกัน ฉันไม่สงสัยเลยว่าทำไม่เธอถึงยังไม่เคยเรื่องแบบนี้"
"อะไรกัน ใครบอกละคะ"
"ทำไมจะต้องมีใครบอกฉันด้วย คิดว่าเรื่องแค่นี้ฉันจะไม่รู้หรือไง ฮึ!"
ฮันนาก้มหน้างุด ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตบตาผู้ครองแคว้นซารียาสคนนี้ไม่ได้จริงๆ
"ไหนๆก็ตื่นแล้วมาทำกันอีกสักรอบดีไหม.." น้ำเสียงกระเส่าเรียกร้องจากอีกฝ่ายดังข้างๆหูของฮันนา และไม่ทันรอฟังคำตอบริมฝีปากร้อนก็ประกบจูบรุกล้ำหญิงสาวทันที ฮันนาไม่อาจปฏิเสธได้เลยสักครั้ง
จ๊วบ! อ่าา
มือเรียวยาวบีบขยำเต้าสวยของฮันนาซ้ำๆ จุกสีสวยตั้งชูชันขึ้นตามอารมณ์อันพลุ้งพล่านของเธอ มือเรียวเลื้อยลงไปส่วนล่างและเริ่มรุกล้ำอีกครั้ง
"ชอบจังแตะนิดเดียวก็แฉะแล้ว" คำพูดห่ามๆของรียายิ่งกระตุ้นอารมณ์ของฮันนามากขึ้น แล้วกิจกรรมรักกันแสนหฤหรรษ์ก็บรรเลงขึ้นจนสมใจทั้งสองฝ่าย ต่างคนต่างลุ่มหลงในรสสัมผัสของกันและกันจนไม่อาจถอนตัว
...............................