นักการทูตสาวจากเมือง'ซัลมา' ต้องเข้าไปเชื่อมสัมพันธไมตรีกับรัฐใหญ่อย่าง'ซารียาส' แต่ภายใต้การเดินทางครั้งนี้เธอมีภารกิจอย่างอื่นที่เปิดเผยไม่ได้ "ฮันนา"จะทำงานนี้สำเร็จหรือไม่เมื่อมี "รียา" ผู้ปกครองสูงสุดของซารียาสเป็นกระดูกชิ้นใหญ่ที่คอยขัดขวาง
รัก,หญิง-หญิง,ครอบครัว,ยุคปัจจุบัน,ดราม่า,ฟินGL,ฟิน,หวาน,คลั่งรักขั้นสุด,รัฐ,ทะเลทราย,คลั่งรัก,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
นักการทูตสาวจากเมือง'ซัลมา' ต้องเข้าไปเชื่อมสัมพันธไมตรีกับรัฐใหญ่อย่าง'ซารียาส' แต่ภายใต้การเดินทางครั้งนี้เธอมีภารกิจอย่างอื่นที่เปิดเผยไม่ได้ "ฮันนา"จะทำงานนี้สำเร็จหรือไม่เมื่อมี "รียา" ผู้ปกครองสูงสุดของซารียาสเป็นกระดูกชิ้นใหญ่ที่คอยขัดขวาง
ผู้แต่ง
Number17
เรื่องย่อ
ดินแดนทะเลทรายอันไกลโพ้น มีรัฐอิสระที่แยกตัวออกมาปกครองตนเองอยู่สี่รัฐ ซารียาส อะมาลี ยาซีส และซัลมา
ซารียาส มีพื้นที่ใหญ่ที่สุดและอุดมไปด้วยทรัพยากรธรรมชาติที่ประเมินค่าไม่ได้ อย่างน้ำมันและทองคำ เป็นรัฐที่มั่งคั่งและร่ำรวย รัฐบาลมีการจัดการที่ดีให้ชาวเมืองได้รับสวัสดิการที่เหมาะสม ภูเขาสูงย่อมมีเหวลึก เมื่อมีซารียาสที่เป็นดั่งแดนสวรรค์ ซัลมา รัฐเล็กๆที่มีพื้นที่ติดต่อกับซารียาสก็เป็นดั่งเหวลึก รัฐบาลซัลมาภายใต้การปกครองในยุครัฐบาลปัจจุบันชาวเมืองห่างไกลคำว่าสุขสบายไปมาก ผู้คนชั้นแรงงานส่วนใหญ่อดอยาก จึงมีปัญหาแรงงานที่ล้นทะลักเข้าไปทำงานยังซารียาสอย่างผิดกฎหมายมากขึ้นทุกปี
ปัญหาเริ่มบานปลายเมื่อคนลักลอบไปทำงานมากขึ้นและเริ่มส่งผลต่อแรงงานของคนพื้นถิ่น เป็นเหตุให้รัฐบาลซารียาสต้องเร่งผลักดันพวกเขาออกไป แต่มันไม่ใช่แค่นั้นเมื่อบทกำหนดโทษของผู้กระทำความผิดตามกฎหมายของซารียาสนั้นแตกต่างออกไป นั่นก็คือการเฆี่ยนด้วยแส้ รวมถึงมีข่าวจากวงในว่าจะมีการปราบปราบแรงงานอย่างเข้มงวด
เป็นเหตุให้ ฮันนา หญิงสาวลูกครึ่งชาวซัลมา+อังกฤษที่ทำงานอยู่ในกระทรวงการต่างประเทศของซัลมาจะต้องหาวิธีเข้าไปช่วยแรงงานคนของรัฐให้กลับมาก่อนที่จะมีประกาศกวาดล้างอย่างจริงจัง
เธอตัดสินใจเข้าไปเป็นทูตเพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรีที่ไม่ดีนักของทั้งสองรัฐ เบื้องหลังเพื่อช่วยเหลือคนงานอย่างลับๆ แต่ทุกอย่างที่เธอทำอยู่ภายใต้การจับตามองของผู้ครองแคว้นสุดเข้มงวดอย่าง รียา ผู้ครองแคว้นลำดับที่สิบสามของซารียาส มีข่าวลือหนาหูออกมาว่าเธอเป็นพวกอนุรักษ์นิยมสุดโต่งและไม่ชอบชาวซัลมาอย่างมาก เพราะเหตุขัดแย้งเมื่อหลายสิบปีก่อน
สาวนักการทูตจากซัลมาจะทำภารกิจของเธอสำเร็จหรือไม่ การเชื่อมความสัมพันธ์ทั้งสองรัฐที่มีปัญหากันมายาวนานจะจบลงแบบไหน
หรือจะมีความสัมพันธ์แบบใหม่ที่คาดไม่ถึงเกิดขึ้นก็ไม่มีใครรู้ ร่วมเดินทางไปด้วยกันนะคะ
สวัสดีค่ะทุกคนเป็นนิยายเรื่องแรกที่ลองนำมาลงที่ Plotter ฝากติดตามด้วยนะคะ
ครั้งนี้เข้าบุกตะลุยดินแดนทะเลทรายกับบ้างที่รับรองว่าร้อนจริง จะเป็นเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างรัฐที่เขียนขึ้นมาเอง...ห่ะๆ ชื่อสถานที่ เมือง กฎหมายตั้งขึ้นตามใจไรต์นะคะ (เป็นเรื่องแต่งขึ้นตามจินตนาการของไรต์นะคะ) ที่จริงแล้วไรต์เองที่เป็นผู้ครองแคว้นตัวจริง
ฝากนิยายเรื่องนี้ไว้อีกสักเรื่องนะคะ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามกันมาตลอด ไรต์จะพยายามสร้างสรรค์ผลงานออกมาให้อ่านกันเรื่อยๆ เพราะเหงาอยากคุยกับนักอ่าน
คอมเม้นต์มาคุยกันได้ตลอดนะคะ รักทุกคนค่ะ
[Number17]
25
งานเลือกคู่
วันที่ทุกคนในซารียาสรอคอยก็มาถึง คงมีเพียงเจ้าของงานคนเดียวที่ไม่ต้องการให้วันนี้เกิดขึ้น งานในวันนี้จัดขึ้นที่ทำเนียบ ณ โถงใหญ่ที่บรรจุคนได้มากถึงหนึ่งพันคน แต่งานนี้ก็มีเพียงผู้ที่ถูกเชิญเท่านั้นที่มาได้
เหล่าบรรดาคหบดีผู้ร่ำรวยเป็นอันดับต้นๆของรัฐ รวมไปถึงขุนนางชั้นผู้ใหญ่ต่างก็มากันอย่างครบถ้วน ชายหนุ่มที่มีคุณสมบัติถูกส่งรายชื่อมาก่อนหน้านั้นแล้วและวันนี้จะเป็นวันที่จะได้มาดูตัวจริง เหมือนกับการนัดบอดของหนุ่มสาวปกติ พวกเขาจะได้พูดคุยแลกเปลี่ยนทัศนคติระหว่างกัน จากนั้นรียาจะเป็นผู้เลือกว่าใครจะได้เป็นสามีของเธอตามกฎหมาย
แค่คิดว่าจะมีผู้ชายมาป้วนเปี้ยนบนร่างกายเธอรียาก็แทบจะกลายเป็นบ้า เธอเคยเสนอเรื่องการทำเด็กหลอดแก้วก็แค่ทำการดูดไข่ออกมาผสมข้างนอกแล้วใช้แม่อุ้มบุญจะมีสักกี่สิบคนก็ตามแต่ใจของท่านคณะกรรมาธิการไปเลย แต่เรื่องนี้ยังไม่เป็นที่ยอมรับตามกฎหมายของซารียาส
รียาเคยคิดเรื่องสละตำแหน่ง แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ เธอยังมีอีกสองสามเรื่องที่ต้องทำทั้งเรื่องการแก้กฎหมายและการตามหาคนๆหนึ่ง เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้นค่อยคิดถึงเรื่องนั้น เธอถึงได้พยายามยื้องานเลือกคู่นี้มาเรื่อยๆจนตอนนี้ทุกคนไม่ยอมแล้ว
เวลาหนึ่งทุ่มทุกคนมาถึงที่สถานที่จัดงาน และสองทุ่มจะเป็นการให้ชายหนุ่มทั้งหมดตามรายชื่อเข้าพูดคุยกับรียา ผู้ครองแคว้นสาวสวยนั่งอยู่บนบัลลังก์ทองคำด้วยความสง่างามแต่สีหน้าบึ้งตึงอย่างเห็นได้ชัด
"ทำสีหน้าให้ดูพอใจหน่อยท่านรียาวันนี้เป็นงานมงคลของท่าน"
"งั้นท่านก็เลือกเอาผู้ชายสักคนจากรายชื่อกลับไปด้วยไหมล่ะตาแก่" รียาตอบกลับนายพลฮารีสที่ยืนอยู่ข้างๆ
"ห่ะๆ ดีที่ผมไม่มีลูกชายไม่งั้นผมคงโดนท่านแกล้งด้วยการเลือกลูกผมแน่ๆ"
"หึ! ผิดแล้วท่านก็รู้ว่าเราชอบผู้หญิง พรุ่งนี้ส่งตัวลูกสาวท่านไปที่คฤหาสน์ของเราได้เลยนี่คือคำสั่ง" สองคนคู่กัดลับฝีปากกันเบาๆ เหมือนว่ายกนี้รียาจะชนะ ท่านนายพลฮารีสทำได้แค่เงียบไป
เสียงฮือฮาดังมาจากทางด้านหน้าเมื่อคนที่เดินเข้าประตูโถงมาเป็นนักการทูตสองคนจากซัลมา รอบีสเดินควงคู่เข้ามากับฮันนา รอบีสสวมชุดสูทจากร้านนาดาชุดนี้ส่งให้ชายหนุ่มหล่อเหลามีออร่ามาแต่ไกลเขาสวมคอนแทคเลนท์แทนแว่นตาหนาเตอะและเซ็ตผมมาอย่างเรียบร้อย สาวสวยที่ควงมาด้วยก็งดงามดูแล้วโดดเด่นจนเหมือนจะดึงความสนใจของเจ้าของงานไปได้มาก
รียามองหญิงสาวที่เดินเข้ามาใหม่ไม่วางตา หากจะมีใครสักคนที่เธอจะเลือกมาเป็นคู่ครอง เธอก็อยากจะให้เป็นสาวสวยคนนี้เท่านั้น
"ยังอยากจะให้ลูกสาวผมไปที่คฤหาสน์อยู่ไหมท่านรียา"
"หยุดพูดไปเลย" ในหัวของรียาคิดหาวิธีการที่หลุดออกไปจากงานนี้จนตาลายไปหมด
โซเฟียเดินเข้ามาหารียาใกล้ๆ
"ท่านรียาวันนี้พี่ชายของโซเฟียก็มีรายชื่อด้วย ครอบครัวเรารู้ดีว่าท่านรียาไม่ได้ชอบพอผู้ชายแต่ก็ต้องทำตามหน้าที่ ถ้าท่านเลือกฮุสบาน รับรองว่าเขาจะไม่ทำตัวยุ่งยาก อีกอย่างเขาก็รู้ดีว่าเราสองคน..."
"โซเฟียขอเราอยู่คนเดียวเงียบๆก่อน ขอบใจเธอมากนะ"
หญิงสาวหน้าเสียเมื่อโดนปฏิเสธไปแบบนั้น เธอหันไปมองตามจุดสายตาที่รียามองอยู่เป็นทูตสาวจากซัลมา เห็นทีว่าเรื่องนี้เธอจะเฉยต่อไปอีกไม่ได้แล้ว
ฝ่ายฮันนาที่ยืนอยู่มุมหนึ่งกับรอบีส ชายหนุ่มแอบเล่าเรื่องของท่านลัยลาป้าของรียาให้หญิงสาวฟังด้วย ชายหนุ่มแอบขอโทษนาดาอยู่ในใจเขาคิดว่าที่เธอเล่าให้ฟังส่วนหนึ่งก็เพราะต้องการให้เขามาเตือนฮันนา
ทูตสาวจากซัลมามองขึ้นไปบังบัลลังก์ทองด้านบน เธอสบสายตากับคนบนนั้นที่มองมาอยู่ตลอด เข้าใจรียาทุกอย่าง เธอบอกกับตัวเองจะไม่มีวันทำให้รียาเดือดร้อนไม่ว่าเรื่องอะไร
งานเลี้ยงวันนั้นเต็มไปด้วยความชื่นมื่นแต่ละตระกูลต่างก็หวังว่าบุตรชายของตนจะถูกใจรียาเพราะนั่นหมายถึงความมั่งคั่งและมั่นคงของตระกูล ทรัพย์สมบัติของรัฐซารียาสนั้นทั่วโลกก็รู้ดีว่ามีมากมายมหาศาลแค่ไหน
พอถึงเวลารียาก็ขึ้นไปยังห้องส่วนตัวของเธอเพื่อให้ชายหนุ่มแต่ละคนเข้าพบฮุสบานเป็นคนแรกชายหนุ่มรู้ดีว่ารียาไม่ได้ชื่นชอบผู้ชายเข้ามาครั้งแรกเขาก็เปิดเรื่องข้อตกลงที่จะทำร่วมกันเฉพาะตามหน้าที่เท่านั้น รียาเป็นประเภทที่ไม่ชอบคนที่มายื่นข้อเสนอให้เธออยู่ด้วย ฮุสบานจึงไม่เป็นที่ถูกใจสักเท่าไหร่
ครอบครัวของเขาเป็นครอบครัวของนักธุรกิจคิดเฉพาะผลประโยชน์กำไรขาดทุน เหมือนเรื่องพวกนั้นมันอยู่ในสายเลือดไปแล้ว
เวลาผ่านไปรียาได้พูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดกับชายหนุ่มไปแล้วห้าคนเธอฟุบหน้าลงบนโต๊ะทำงานรู้สึกเหนื่อยล้าเป็นที่สุด เหนื่อยมากกว่าการไปจับโจรหรือไปตรวจงานในเหมืองเสียอีก หากเลือกได้ไม่ต้องเดาเลยว่าเธอจะเลือกอะไร บางทีรียาก็มานั่งคิดว่าการมาทำอะไรแบบนี้มันเป็นเรื่องไร้สาระจริงๆ
"ดื่มน้ำผึ้งอุ่นๆก่อนไหมคะ"
เสียงของหญิงสาวที่เดินเข้ามาในห้องเงียบๆทำให้รียาเงยหน้าขึ้น ฮันนาเดินถือแก้วน้ำผึ้งผสมน้ำอุ่นเดินเข้ามาวางไว้ให้
"ท่านลุงให้ฮันนานำมาให้คิดว่าท่านคงต้องการ"
"ต้องการ ต้องการมากเลยด้วย" รียาคว้าข้อมือเล็กของฮันนาให้ลงมานั่งที่ตัก ตอนนี้เธออยากจะมอบทองคำร้อยก้อนให้กับนายพลฮารีส ถือว่าตาแก่นั่นยังเป็นคนที่มีน้ำใจอยู่บ้าง
ฮันนาก้มหน้าลงหน้าผากของทั้งคู่สัมผัสกันรียาหลับตาพริ้มราวกับรับพลังจากหญิงสาว ก่อนจะค่อยเงยหน้าขึ้นประกบริมฝีปากจูบซับลงไปอย่างโหยหา ฮันนาเผยอรับจูบนั่นเช่นกัน
"เมื่อไหร่เรื่องพวกนี้มันจะจบลงสักที บางทีเราเองก็อยากจะหนีไปให้พ้นๆเหมือนกับท่านป้าลัยลา อยากอยู่กับเธอแค่สองคนฮันนายอดรัก
•••
"ท่านรียาดิฉันต้องไปแล้ว อื้อ อ่าา"
"รออีกหน่อยน่า อีกนิดเดียว"
"เดี๋ยวคนจะมาเห็นนะคะ"
รียาจูบไล้ตามซอกคอขาวของหญิงที่เธอปรารถนานิ้วเรียวสอดลึกเข้าไปใต้กระโปรงตัวยาวของฮันนาอย่างซุกซน ไม่คิดว่ารียาจะกลายเป็นคนแบบนี้ไปได้
"ท่านรียาทำไมเป็นคนแบบนี้คะ"
"เราก็เป็นแบบนี้มาตลอดยิ่งเจอเธอเรายิ่งหยุดตัวเองไม่ได้"
"อ่าาา อย่าสอดเข้าไปนะคะ อ๊าา"
"เร็วเข้าฮันนาขยับให้เสร็จอีกไม่กี่นาทีเราก็จะได้ดูตัวอันน่าเบื่อนั่นอีกแล้วเราอยากเห็นเธอเสร็จ"
ฮันหน้าใบหน้าเห่อร้อนไม่คิดว่าการนำน้ำผึ้งมาส่งจะต้องมาโดนรีดน้ำผึ้งเสียเองตอนนี้นิ้วเรียวของรียาสอดลึกอยู่ภายในช่องทางของเธอถึงสองนิ้ว อีกฝ่ายไม่ยอมขยับแต่กลับสั่งให้เธอขย่มเอง หญิงสาวเกาะไหล่ของรียาเอาไว้แล้วเริ่มโยกตัว ใบหน้าบิดเบี้ยวไปเพราะความเสียว
"อ๊าา อ่าา"
"อย่างนั้นแหละที่รัก" รียาจูบริมฝากสวยที่ครวญครางไปด้วยเมื่อสะโพกของเธอเคลื่อนไหวรับรู้ได้ถึงการบีบรัดที่นิ้วมือ เมื่อฮันนาขยับเร็วขึ้นรียาก็สวนนิ้วช่วยตามจังหวะจนหญิงสาวเสร็จสมนิ้วเรียวของรียาตอนนี้ชุ่มฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำผึ้งสีใส ฮันนาหอบหายใจแรงก่อนจะซบหน้าลงบนไหล่ของรียาค่อยๆปรับการหายใจให้ปกติ
"ท่านเป็นคนอันตราย"
"หึหึ! แล้วชอบไหม"
"ดิฉันต้องไปแล้วค่ะ"
รียาจูบหญิงสาวอีกครั้งอย่างอาวรณ์ก่อนจะปล่อยให้เธอกลับไป
"ฝากบอกท่านนายพลว่าขอบคุณสำหรับน้ำผึ้งอุ่นๆหวานถูกใจเรามาก" รียายกนิ้วขึ้นมาเลียลิ้มรสพร้อมกับมองฮันนาด้วยสายตาร้ายๆ หญิงสาวรีบวิ่งออกไปจากห้องทันทีเพราะทนดูภาพนั้นไม่ไหว
•••
ในห้องโถงด้านล่างรอบีสเจอกับนาดาที่มาร่วมงานด้วย ชายหนุ่มดีใจมากในใจลึกๆก็คิดว่าเธอคงจะมาร่วมงาน แต่ไม่นึกว่าจะได้เจอกันเพราะคนที่มาวันนี้ดูแล้วเกือบสามร้อยคนได้ เขาเองไม่กล้าที่จะขยับเดินไปไหนด้วย
"เต้นรำกับผมสักเพลงนะครับ"
รอบีสรวบรวมความกล้า หลังจากวันนี้เขาก็ไม่รู้จะหาเหตุผลอะไรที่จะไปพบกับเธอได้อีก ชายหนุ่มจึงตัดสินใจขอออกไปแบบนั้น นาดายิ้มขึ้นอย่างอ่อนโยนก่อนจะย่อลงเล็กน้อยแล้วส่งมือให้ คนที่มองอยู่ก็แปลกใจว่าสองคนนี้ไปรู้จักกันตอนไหน
นาดาเองเป็นหญิงสาวที่หนุ่มๆหมายปองมากมายเช่นกัน ปกติแล้วเธอค่อนข้างเก็บตัว ตระกูลของเธอถึงจะไม่ได้ทำงานในรัฐบาลแต่ทุกคนก็รู้ว่ามีความใกล้ชิดกับตระกูลผู้ปกครองรัฐมาอย่างยาวนานพอๆกับนายพลฮารีส
ทั้งคู่เต้นรำกันอย่างสนุกสนานค่ำคืนแห่งการเลือกคู่ผ่านพ้นไป ภายในหนึ่งสัปดาห์รียาจะต้องเลือกว่าใครจะเป็นคู่ครองของเธอ หลังจากจบงานเลี้ยงรียาชวนน้องสาวที่สนิทอย่างนาดาอยู่ต่อ รวมไปถึงสองทูตจากซัลมาด้วย
โซเฟียถูกท่านรัฐมนตรีวาเฟียเรียกตัวกลับบ้านตั้งแต่เสร็จงานแล้วเธอจึงไม่ได้ร่วมงานเลี้ยงเล็กๆในครั้งนี้แต่รียาก็ไม่อยากให้เธอมาด้วยสักเท่าไหร่ ตอนนี้ในสายตาของผู้ครองแคว้นมองเห็นเพียงสาวงามตรงหน้า
"ไม่คิดว่าเธอจะสนิทกับคุณรอบีสด้วย" รียาเอ่ยแซวนาดา
"รู้จักกันตอนไปตัดสูทมางานท่านนี่แหละค่ะ"
"เธอไม่เคยตอบรับเต้นรำกับใครง่ายๆ" คนพี่ยังคงถามไล่หญิงสาวผู้น้องอยากจะให้จนมุม
"ดิฉันก็ทำงานช่วยท่านไงคะ เห็นว่าท่านรียาให้ความสำคัญกับการเชื่อมสัมพันธไมตรีกับซัลมาในครั้งนี้เป็นพิเศษ"
พอโดนตอบกลับแบบนี้รียาก็เหมือนจะเข้าตัว ทำไมช่วงนี้เขาถึงเถียงใครไม่ชนะ ไล่ใครไม่จนมุมสักที เพราะว่าเขามีจุดอ่อนแล้วสินะ รียาหันมาที่สาวสวยที่นั่งเงียบอยู่ข้างๆ ทำเป็นยกเครื่องดื่มดื่มแก้เขิน รียาหันไปทางเป้าหมายคนใหม่คือรอบีส เธอสังเกตเห็นจี้อันหนึ่งที่โผล่ออกมาจากเสื้อสูทของชายหนุ่ม คงจะเป็นตอนที่เขาเต้นรำจังหวะแทงโก้กับนาดาจึงทำให้จี้ล็อคเก็ตของเขาโผล่ออกมา
"คุณรอบีสใส่ล็อคเก็ตอะไรเหรอ"
ชายหนุ่มก้มลงมองก็เลิกคิ้ว
"ก็เป็นล็อกเก็ตที่พ่อของผมให้ไว้ตั้งแต่เกิดเลยครับ"
รียาย่นคิ้วสงสัยเพราะมันดูคุ้นตาของเธอมากเหมือนว่าจะเคยเห็นที่ไหน
"ฉันขอดูได้ไหม มันดูคุ้นตาดี"
"ได้ครับ! ข้างในเป็นรูปแม่ของผมเองผมไม่เคยเจอเธอเพราะพ่อบอกว่าเธอเสียตอนที่คลอดผม"
"โอ้! เสียใจด้วยนะคะ"
สองสาวที่นั่งฟังอยู่ข้างๆก็หันไปมองรอบีสพร้อมกัน ฮันนาเองก็ไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน รู้แค่ว่าตอนนี้รอบีสอาศัยอยู่คนเดียวหลังจากที่พ่อของเขาเสียไปเมื่อสองปีที่แล้ว
รียารับล็อกเก็ตนั้นมาแล้วค่อยๆเปิดออกช้าๆ พอเธอเห็นภาพภายในเหมือนว่าสีหน้าของรียาจะถอดสีไปเลย จนทุกคนในที่นั้นรู้สึกได้
"คุณว่าผู้หญิงในรูปนี้เป็นอะไรกับคุณนะ"
"คุณพ่อบอกว่าเป็นแม่ของผมครับ"
รียาตกตลึงเธอมองหน้าของรอบีสชัดๆอีกครั้งอย่างไม่น่าเชื่อ ตอนแรกที่เธอเห็นชายคนนี้เธอก็รู้สึกคุ้นตาแปลกๆ ตอนนี้รียารู้แล้วว่าเพราะอะไร
รอยยิ้มจางๆผุดขึ้นที่ริมฝีปากของรียา เธอเริ่มมีความหวังตอนนี้ภายในใจของเธอตื่นเต้นที่สุด
................................