นักการทูตสาวจากเมือง'ซัลมา' ต้องเข้าไปเชื่อมสัมพันธไมตรีกับรัฐใหญ่อย่าง'ซารียาส' แต่ภายใต้การเดินทางครั้งนี้เธอมีภารกิจอย่างอื่นที่เปิดเผยไม่ได้ "ฮันนา"จะทำงานนี้สำเร็จหรือไม่เมื่อมี "รียา" ผู้ปกครองสูงสุดของซารียาสเป็นกระดูกชิ้นใหญ่ที่คอยขัดขวาง
รัก,หญิง-หญิง,ครอบครัว,ยุคปัจจุบัน,ดราม่า,ฟินGL,ฟิน,หวาน,คลั่งรักขั้นสุด,รัฐ,ทะเลทราย,คลั่งรัก,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
นักการทูตสาวจากเมือง'ซัลมา' ต้องเข้าไปเชื่อมสัมพันธไมตรีกับรัฐใหญ่อย่าง'ซารียาส' แต่ภายใต้การเดินทางครั้งนี้เธอมีภารกิจอย่างอื่นที่เปิดเผยไม่ได้ "ฮันนา"จะทำงานนี้สำเร็จหรือไม่เมื่อมี "รียา" ผู้ปกครองสูงสุดของซารียาสเป็นกระดูกชิ้นใหญ่ที่คอยขัดขวาง
ผู้แต่ง
Number17
เรื่องย่อ
ดินแดนทะเลทรายอันไกลโพ้น มีรัฐอิสระที่แยกตัวออกมาปกครองตนเองอยู่สี่รัฐ ซารียาส อะมาลี ยาซีส และซัลมา
ซารียาส มีพื้นที่ใหญ่ที่สุดและอุดมไปด้วยทรัพยากรธรรมชาติที่ประเมินค่าไม่ได้ อย่างน้ำมันและทองคำ เป็นรัฐที่มั่งคั่งและร่ำรวย รัฐบาลมีการจัดการที่ดีให้ชาวเมืองได้รับสวัสดิการที่เหมาะสม ภูเขาสูงย่อมมีเหวลึก เมื่อมีซารียาสที่เป็นดั่งแดนสวรรค์ ซัลมา รัฐเล็กๆที่มีพื้นที่ติดต่อกับซารียาสก็เป็นดั่งเหวลึก รัฐบาลซัลมาภายใต้การปกครองในยุครัฐบาลปัจจุบันชาวเมืองห่างไกลคำว่าสุขสบายไปมาก ผู้คนชั้นแรงงานส่วนใหญ่อดอยาก จึงมีปัญหาแรงงานที่ล้นทะลักเข้าไปทำงานยังซารียาสอย่างผิดกฎหมายมากขึ้นทุกปี
ปัญหาเริ่มบานปลายเมื่อคนลักลอบไปทำงานมากขึ้นและเริ่มส่งผลต่อแรงงานของคนพื้นถิ่น เป็นเหตุให้รัฐบาลซารียาสต้องเร่งผลักดันพวกเขาออกไป แต่มันไม่ใช่แค่นั้นเมื่อบทกำหนดโทษของผู้กระทำความผิดตามกฎหมายของซารียาสนั้นแตกต่างออกไป นั่นก็คือการเฆี่ยนด้วยแส้ รวมถึงมีข่าวจากวงในว่าจะมีการปราบปราบแรงงานอย่างเข้มงวด
เป็นเหตุให้ ฮันนา หญิงสาวลูกครึ่งชาวซัลมา+อังกฤษที่ทำงานอยู่ในกระทรวงการต่างประเทศของซัลมาจะต้องหาวิธีเข้าไปช่วยแรงงานคนของรัฐให้กลับมาก่อนที่จะมีประกาศกวาดล้างอย่างจริงจัง
เธอตัดสินใจเข้าไปเป็นทูตเพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรีที่ไม่ดีนักของทั้งสองรัฐ เบื้องหลังเพื่อช่วยเหลือคนงานอย่างลับๆ แต่ทุกอย่างที่เธอทำอยู่ภายใต้การจับตามองของผู้ครองแคว้นสุดเข้มงวดอย่าง รียา ผู้ครองแคว้นลำดับที่สิบสามของซารียาส มีข่าวลือหนาหูออกมาว่าเธอเป็นพวกอนุรักษ์นิยมสุดโต่งและไม่ชอบชาวซัลมาอย่างมาก เพราะเหตุขัดแย้งเมื่อหลายสิบปีก่อน
สาวนักการทูตจากซัลมาจะทำภารกิจของเธอสำเร็จหรือไม่ การเชื่อมความสัมพันธ์ทั้งสองรัฐที่มีปัญหากันมายาวนานจะจบลงแบบไหน
หรือจะมีความสัมพันธ์แบบใหม่ที่คาดไม่ถึงเกิดขึ้นก็ไม่มีใครรู้ ร่วมเดินทางไปด้วยกันนะคะ
สวัสดีค่ะทุกคนเป็นนิยายเรื่องแรกที่ลองนำมาลงที่ Plotter ฝากติดตามด้วยนะคะ
ครั้งนี้เข้าบุกตะลุยดินแดนทะเลทรายกับบ้างที่รับรองว่าร้อนจริง จะเป็นเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างรัฐที่เขียนขึ้นมาเอง...ห่ะๆ ชื่อสถานที่ เมือง กฎหมายตั้งขึ้นตามใจไรต์นะคะ (เป็นเรื่องแต่งขึ้นตามจินตนาการของไรต์นะคะ) ที่จริงแล้วไรต์เองที่เป็นผู้ครองแคว้นตัวจริง
ฝากนิยายเรื่องนี้ไว้อีกสักเรื่องนะคะ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามกันมาตลอด ไรต์จะพยายามสร้างสรรค์ผลงานออกมาให้อ่านกันเรื่อยๆ เพราะเหงาอยากคุยกับนักอ่าน
คอมเม้นต์มาคุยกันได้ตลอดนะคะ รักทุกคนค่ะ
[Number17]
29
ทะเลทรายร้อน
"มีเพียงพี่รียาคนนี้ที่จะเป็นคนรักของฮันนาคนเดียวตลอดไป"
"ฮึก ฮือๆๆ พี่รียา" ฮันนาน้ำตาร่วงพรูเธอยื่นแขนออกไปกอดอีกฝ่ายเอาไว้ด้วยความดีใจ ไม่คิดว่าจะมีวันนี้มันที่เธอทั้งคู่จะได้ครองรักกันอย่างคู่รักธรรมดาเหมือนคนทั่วไป
"พี่ขอโทษที่แกล้ง ตอนนี้ให้พี่ได้หรือยังคะ พี่ทนไม่ไหวแล้วนะ"
"ค่ะ"
พูดจบรียาก็ประกบจูบหญิงสาวทันที รียากัดก้อนคล้ายลูกกวาดรสหวานในปากให้แตกออกแล้วจูบป้อนใช้ลิ้นส่งรสหวานในปากให้คนรักใต้ร่าง
"อื้ม อึก" ฮันนากลืนของเหลวรสหวานลงคอไปอึกหนึ่ง
"อะไรเหรอคะ"
"เป็นสมุนไพรของเผ่าฮีลา"
"สมุนไพร"
"ใช่ค่ะ"
"สมุนไพรอะไรเหรอคะ"
"สมุนไพรที่จะทำให้เรามีความสุขมากขึ้นไงคะ" พูดจบรียาก็ประกบจูบหญิงสาวอีกครั้ง ฮันนายังไม่เข้าใจว่าคืออะไร
เผ่าฮีลานั้นเชี่ยวชาญการปรุงสมุนไพรต่างๆไม่ว่าจะเป็นยาสลบที่ฮันนาโดนตอนที่มาครั้งแรก รวมไปถึงยาที่ช่วยเพิ่มอ่อนไหวให้กับร่างกายที่เธอกินไปเมื่อครู่
"อ๊าาา พี่รียาา อ่าา"
ฮันนาเพิ่งจะรับรู้ได้ว่าร่างกายของตัวเองมีความเปลี่ยนแปลงไป ไม่ว่าอีกฝ่ายจะสัมผัสตรงไหนเธอก็รู้สึกซ่าบซ่านยิ่งกว่าเดิม เพียงแต่รียาจูบเธอย้ำๆและสกิดที่ตุ่มไตสีหวานที่ตั้งชันอยู่เล็กน้อยเธอก็เสียวซ่านจนเสร็จไปได้ง่ายๆ
"พี่รียาพี่ทำอะไรกับร่างกายฮันนากันแน่"
คนพี่ยิ้มเจ้าเล่ห์ไม่ตอบคำถามแต่กลับสัมผัสร่างนั้นไม่หยุด ฮันนาร้องครวญครางราวกับจะขาดใจและสุขสมมากกว่าเดิมหลายเท่า เธอกำลังโดนมอมเมาจากอีกฝ่ายเป็นความสุขที่เธอไม่เคยเจอมาก่อน รียาก้มลงดูดเลียกลืนกินน้ำหวานที่ไหลออกมาไม่หยุด ยิ่งถูกลิ้นร้อนสัมผัสซ้ำๆก็ยิ่งเสร็จเร็วขึ้น
"พี่แกล้งฮันนา"
"ใช่! จะแกล้งให้ร้องไม่หยุดเลย"
อื้อ อ่าาา
"ชอบไหมคะ"
"ชะ ชอบค่ะ"
ร่างเปลือยเปล่าของคนสองคนกอดเกี่ยวกันอยู่ภายใต้กระโจมหลังใหญ่ ความรักและต้องการที่มีให้แก่กันเหมือนไม่มีวันเติมเต็ม
"พี่รักเธอนะฮันนา"
"ฉันก็รักพี่ค่ะพี่รียา"
เสียงพร่ำบอกรักต่อกันสลับกับเสียงครางดังขึ้นตลอดทั้งคืน บนรักแสนหวานบรรเลงต่อเนื่องจนทั้งคู่หมดแรงหลับไปในค่ำคืนนั้น
•••
รุ่งเช้า
ฮันนาลืมตาตื่นขึ้นมาในหัวของเธอโล่งแต่ร่างกายเมื่อยขบ รวมไปถึงจุดอ่อนไหวของร่างกายเสียวแปลบเมื่อขยับตัว มีร่างของคนข้างๆกอดเอาไว้ไม่ยอมปล่อย
หญิงสาวยื่นใบหน้าขึ้นไปจูบคนที่หลับอยู่เบาๆ
"ตื่นได้แล้วค่ะ"
รียายกยิ้มขึ้นน้อยๆทั้งที่ยังไม่ได้ลืมตาขึ้นมา นี่เป็นสิ่งที่เธอปรารถนามาตลอด การที่ได้ตื่นขึ้นมามีคนที่รักอยู่ในอ้อมแขนทุกๆวัน รียาลืมตาขึ้นช้าๆ แล้วจูบหน้าผากของคนสวยอีกครั้ง
"ไว้พี่จะไปหานะอีกสองสามวันทุกอย่างน่าจะเรียบร้อย ฮัคนัตจะประกาศทุกอย่าง อย่างเป็นทางการ ตอนนั้นพี่ก็ไม่มีอะไรต้องห่วงแล้ว"
"ค่ะ! ทุกคนกลับมาแล้วเหรอคะ"
"ใช่ค่ะ! มีน้องสาวสองคนที่ยังเรียนต่อแต่ทุกคนสามารถเข้าออกรัฐ กลับบ้านได้อย่างอิสระ จะไม่ต้องมีใครถูกเนรเทศไปที่ไหนอีก"
"ดีจังเลยนะคะ"
"แต่สำหรับบางคนอาจจะเฆี่ยนแล้วก็คุมขังไว้ที่ซารียาสเพราะลักลอบอาศัยอยู่ในรัฐเกินเวลา"
"ตายจริง!" ฮันนารีบคว้ากนะเป๋าสะพายของตัวเองมาแล้วเปิดดูหนังสือเดินทางแล้วก็ต้องถอนหายใจอย่างโล่งอกที่เธอยังสามารถอยู่ที่นี่ได้ต่ออีกหนึ่งวัน แต่ถึงยังไงเธอก็ต้องกลับไปซัลมาภายในวันพรุ่งนี้
"ไปส่งฮันนานะคะ"
รียายักไหล่ทำเป็นไม่ได้ยิน"
"พี่รียา อย่าแกล้งสิคะ พรุ่งนี้วีซ่าฮันนาจะหมดแล้วถ้าโดนจับจะทำไง"
"ก็โดนเฆี่ยนไง พี่จะเป็นคนเฆี่ยนเอง"
"คนบ้า"
"ฮ่ะๆๆ" รียาหัวเราะอย่างมีความสุขแล้วดึงคนรักมาจูบหนักอีกหนึ่งครั้ง
"เฮ้อ! รักจังอยากอยู่ด้วยแบบนี้ตลอดเลย"
"ก็อยู่ด้วยทั้งคืนยังไม่พออีกเหรอคะ"
"ไม่พอ"
"แล้วไม่ต้องเอาอะไรมาให้ฮันนากินอีกนะคะ"
"ทำไม! ฮันนาก็บอกชอบไม่ใช่เหรอ"
"มันใจจะขาดนี่คะ มัน...เสียวมาก"
"ตอนนี้ยังเสียวอยู่ไหม"
ฮันนาพยักหน้าช้าๆ
"ไม่เชื่อ"
แล้วฮันนาก็ถูกพิสูจน์ความเสียวไปอีกหลายครั้งจนหนำใจ
ดินแดนทะเลทรายที่ร้อนระอุยังไม่ร้อนแรงเท่าคู่รักคู่นี้ในกระโจมของเผ่าฮีลา
ช่วงสายทั้งคู่ถึงได้ออกมาจากกระโจมหลังใหญ่หลังนั้น พอโดนแสงแดดฮันนาถึงกับต้องปรับสายตาอยู่ครู่หนึ่ง
"เราจะไปไหนกันเหรอคะ"
"ไปหาแม่เฒ่า"
"แม่เฒ่า! อ่อ! คนที่พี่รียามาพบตอนนั้น"
"ใช่ค่ะแม่เฒ่าทำนายแม่นมากนะลองดูไหม"
"ทำนาย"
"ใช่! รู้หรือเปล่าว่าวันแรกที่มาถึงแม่เฒ่าบอกกับพี่ว่ายังไง"
"ยังไงเหรอคะ"
แม่เฒ่าบอกว่า....
ผู้หญิงคนนี้จะเป็นคนที่ทำให้ซารียาสได้เปลี่ยนแปลงผู้ปกครอง..
"อ่อเพราะแบบนี้ใช่ไหมพี่ถึงได้ชอบแกล้งฮันนาอยู่เรื่อยแถมยังไม่ชอบหน้าเอามากๆ"
"ใครบอกล่ะ! พอเห็นหน้าของฮันนาพี่ถึงได้มั่นใจเรื่องที่จะสละการปกครองต่างหาก เพราะว่าพี่อยากจะอยู่กับฮันนาตลอดไป"
คำตอบที่ได้รับทำให้หญิงสาวถึงกับอึ้งไปเลยฮันนาดึงคนรักเข้ามาจูบอีกครั้งอย่างดูดดื่มเธอสัญญากับตัวเองว่าจะรักและอยู่เคียงข้างกับคนๆนี้ตลอดไป
•••
หลังจากนั้นสองวันซารียาสก็ประกาศ ผู้ปกครองรัฐคนใหม่คืออัคนัส ฮะซีฟ อัลฮาซอ น้องชายของรียานั่นเอง รวมถึงประกาศการใช้กฎหมายใหม่ในรัฐ หลักสำคัญคือยกเลิกการลงโทษด้วยการเฆี่ยนตีและการยกเลิกให้ครอบครัวของผู้ปกครองออกจากรัฐ แต่ให้ช่วยกันใช้ความสามารถพัฒนาประเทศให้เจริญรุ่งเรืองต่อไป
ส่วนรัฐมนตรีวาเฟียมีความผิดฐานฉ้อโกงติดสินให้จำคุกตามกฎหมายของรัฐ บรรดาลูกๆของวาเฟียที่ไม่มีส่วนรู้เห็นก็ได้ย้ายออกจากซารียาสไปเพราะความอับอายจากการกระทำของผู้เป็นบิดา
รัฐทั้งสี่ได้ยกเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างรัฐขึ้นมาคุยกันอีกครั้งหนึ่งเพื่อพื้นฟูความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันเหมือนครั้งในอดีต
•••
รียามองหมุนตัวอยู่หน้ากระจกเป็นนานสองนาน ตอนนี้เธออยู่ที่โรงแรมแห่งหนึ่งในรัฐซัลมา เธอมาที่นี่พร้อมกับนาดา เพื่อพบกับครอบครัวของฮันนาตามที่นัดกันไว้
"ชุดนี้ดูดีแล้วใช่ไหมนาดา"
"ถ้าพี่ไม่เชื่อช่างตัดชุดแล้วจะเชื่อใครละคะ"
"เธอนั่นแหละไม่น่าเชื่อที่สุด"
"สวยและดูดีแล้วค่ะ"
รียาสวมชุดสูทสบายๆแบบไม่เป็นทางการแต่ดูเรียบร้อย วันนี้พวกเธอจะไปทานข้าวที่บ้านของฮันนา
"เธอล่ะเสร็จหรือยัง"
"เสร็จแล้วค่ะ"
พอทั้งคู่แต่งตัวเรียบร้อยแล้วก็เดินลงไปที่ด้านหน้าโรงแรมขึ้นรถยนต์ของโรงแรมไปยังบ้านของหญิงสาวคนรัก
มาถึงที่บ้านของฮันนา พ่อกับแม่ของเธอเตรียมอาหารไว้รอรับเพื่อนของลูกสาวมากมาย โดยเฉพาะคุณราสจี นานๆจะมีแขกมาเยี่ยมถึงที่บ้านเธอจึงโชว์ฝีมือการทำอาหารของชาวซัลมาไว้ต้อนรับ
รียาดูประหม่าเล็กน้อย ถึงเธอจะเคยพบปะผู้คนมากมายแต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน
"พอเข้าไปพี่ต้องทักทายคุณพ่อคุณแม่ของคุณฮันนาด้วยนะคะ แล้วก็ต้องยิ้ม"
"เรารู้แล้วน่า"
นาดาเตือนอีกฝ่ายเพราะกลัวว่ารียาจะติดมาดของผู้ครองแคว้นจนเผลอเชิดหน้ากับครอบครัวของคนรัก พาลจะทำให้ผู้ใหญ่ไม่เอ็นดู
ประตูบ้านเปิดออกมาผู้ใหญ่ทั้งสองออกมาต้อนรับ พอทั้งคู่เห็นรียาต่างก็พากันย่อตัวตัวทำความเคารพจนหญิงสาวรีบพุ่งตัวไปรับแทบไม่ทัน
"ไม่ต้องๆค่ะ สวัสดีค่ะคุณโรเจอร์คุณราสจี"
"ยินดีต้อนรับค่ะท่านรียา คุณนาดา"
"เรียกรียาเฉยๆก็ได้ค่ะตอนนี้ดิฉันลงจากตำแหน่งแล้ว"
สองสามีภรรยามองหน้ากันก่อนจะยิ้มให้อีกฝ่ายพร้อมกับเชิญให้เข้าไปในบ้าน ภายในฮันนากำลังจัดเตรียมความเรียบร้อย พอหญิงสาวเห็นคนรักมาถึงก็เข้าไปทันทายพร้อมกับนาดาด้วย
"เชิญค่ะ"
ทั้งหมดนั่งที่โต๊ะอาหารเรียบร้อย บรรยากาศการพบปะในครั้งนี้เรียบง่ายและเป็นกันเอง ผู้ใหญ่ทั้งสองคนให้การต้อนรับฮันนาเป็นอย่างดี จากที่เธอเคยกังวลใจทึกอย่างดูจะคลี่คลายไปมาก
"เรามีเรื่องอยากจะบอกกับลูกพอดี วันนี้ถือโอกาสที่รียามาเยี่ยมจึงอยากจะบอกพร้อมกันเลย"
"มีอะไรเหรอคะ" ฮันนาถามผู้ใหญ่ทั้งสองเพราะสีหน้าสงสัย
"พ่อกับแม่คุยกันแล้วว่าจะย้ายไปอยู่ที่อังกฤษ"
คุณราสจีกุมมือของสามีเอาไว้แล้วบอกกับฮันนา
"พ่อเขาเสียสละเพื่อแม่มาครึ่งชีวิตแล้ว ครั้งสุดท้ายแม่อยากมอบความสบายใจกลับคืนให้พ่อบ้าง"
ฮันนายิ้มขึ้นเต็มใบหน้าน้ำตาของเธอคลอดเบ้า เรื่องนี้คงทำให้คุณโรเจอร์พ่อของเธอมีความสุขที่สุด ถึงพ่อจะไม่ได้พูดออกมาแต่หญิงสาวรู้ดี เธอโผเข้าไปกอดคนทั้งสองเอาไว้
"ของให้พ่อกับแม่มีความสุขนะคะ"
พอเห็นภาพตรงหน้ารียาก็อดที่จะอบอุ่นใขไปด้วยไม่ได้ ภาพที่เธอพยายามทำให้มันเกิดขค้นกับครอบครัวของเธอ และตอนนี้รียาเองก็ทำได้แล้ว เธอได้กอดแม่และพี่น้องของเธออีกครัเงเช่นกัน
"เอ่อ! แล้วฮันนาจะไปด้วยไหมคะ" พอนึกขึ้นได้หญิงสาวก็กังวลกลัวว่าคนรักของตัวเองจะไปด้วย
ฮันนาหันมายิ้มให้กันคนถาม
"จะไปได้ยังไงละคะ คนรักของฮันนาอยู่ที่นี่"
รียาผุดลุกขึ้นอย่างลืมตัว ฮันนาอ้าแขนรับเธอ คนที่รออยู่ก่อนแล้วเดินเข้สไปกอดกันอย่างมีความสุข นาดายิ้มกว้างขึ้นอย่างอื่มเอมหัวใจ
ภาพตรงหน้าคือความสุขอย่างแท้จริง
•••
ฮันนาย้ายไปที่ซารียาสและใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับรียาที่นั่น บ้านของเธอที่ซัลมาปิดเอาไว้และกรรมสิทธิ์ถูกส่งต่อให้กับโยนาชลูกชายคนเล็ก
ฮันนายังจำคำพูดของพ่อที่บอกเอาไว้ได้ สถานที่ใดๆก็ตามที่มีคนรักอยู่เคียงข้างที่นั่นก็คือ บ้าน และตอนนี้เธอก็มีบ้านของเธอเอง นั่นก็คือรียา รียาฮันนาตลอดไป
จบ...
•••
แนวป่าทางใต้เผ่าฮีลา
หญิงสาวคนหนึ่งเดินทางเข้ามาในป่าเป้าหมายของเธอกระโจมของแม่เฒ่าผู้้นำเผ่า เธอได้ยินกิติศัพท์การทำนายที่แม่นยำของแม่เฒ่าจากรียา จึงอยากจะมาพิสูจน์สักหน่อย
ทางไปกระท่อมแม่เฒ่าอยู่ลึกห่างออกไปจากกลุ่มพอสมควรเนื่องจากแม่เฒ่าต้องการความสงบ พอมาถึงด้านหน้าเธอก็แจ้งชื่อของตนเองออกไป
"ดิฉันนาดาค่ะ มาขอพบแม่เฒ่า"
แคร่กๆ
เสียงของประตูไม้ที่ทำขึ้นจากใบปาล์มครูดกับพื้นเปิดออกมา นาดามองเข้าไปด้านในแทบจะไม่เห็นอะไรเลยทั้งที่ด้านนอกนั่นแสงสว่างจ้าในเวลากลางวัน แต่ภายในกระโจมกลับมืดจนน่ากลัว หญิงสาวหวั่นๆแต่ก็ทำใจสู้
เธอเดินเข้าไป แสงเทียนสว่างวาบขึ้นมาทันที เสียงของหญิงชราที่ไม่อาจเดาอายุได้พูดขึ้นดังก้องภายในกระโจมนั้น
"เจ้าจะได้เป็นชายาของผู้ครองแคว้น และยุคต่อไปจะก้าวเข้าสู้ความมืดมิดและการนองเลือด"
...........................
จบแล้วนะคะ นิยายยูริ #ประกันรักดินแดนเถื่อน ขอบคุณสำหรับการติดตามนะคะ ขอให้นักอ่านทุกท่านมีความสุขมากๆค่ะ
รักจากใจ
Number17