จากที่ไม่ค่อยชอบขี้หน้า ทำหน้าตาน่าหมั่นไส้ เห็นแล้วเป็นต้องคอยตามคอยแกล้ง พอไม่เห็นหน้าทำไมหัวใจมันร้อนรนอยู่ไม่ได้ต้องอยากเห็นหน้าตลอด หรือจะเป็นแบบที่โบราณว่าไม่เห็นหน้าเห็นหลังคาก็ยังดี
ดราม่า,ชาย-ชาย,ไทย,ครอบครัว,วัยว้าวุ่น,พระเอกหื่น,พ่อตาดุ,ท้องได้,ตามง้อ,นายเอกหนี,นายเอกท้อง,พระเอกปากหมา ,ดราม่า,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
จากที่ไม่ค่อยชอบขี้หน้า ทำหน้าตาน่าหมั่นไส้ เห็นแล้วเป็นต้องคอยตามคอยแกล้ง พอไม่เห็นหน้าทำไมหัวใจมันร้อนรนอยู่ไม่ได้ต้องอยากเห็นหน้าตลอด หรือจะเป็นแบบที่โบราณว่าไม่เห็นหน้าเห็นหลังคาก็ยังดี
ผู้แต่ง
กุหลาบดิน
เรื่องย่อ
บอม กิตติภพ เลิศธนาธีรกานต์
เดือนคณะแพทย์ หน้าตาหล่อละมุน พิมพ์เกาหลีนิยม ลูกชายคนเล็กของที่บ้านพ่อแม่หวงมาก ที่บ้านทำไร่ชาและรีสอร์ต
ไอ้คนบ้า ไอ้คนมักมาก เราไม่น่าไปรักคนอย่างนายเลย
พ่อจ๋าแม่จ๋าลูกขอโทษแทนที่ลูกจะหาสะใภ้เขาบ้านแต่กลับได้ลูกเขยแทน
โน้ต วรงกรณ์ โชติกุลวัฒนา
เดือนคณะวิศวะ และเดือนมหาวิทยาลัย หล่อทรงแบด ลูกคนกลางมีแฝดน้องเป็นผู้หญิง ที่บ้านทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์
โพเมียอย่างนาย เป็นผัวใครเขาไม่ได้หรอก นอกจากเป็นเมีย และต้องเป็นเมียวรงกรณ์เท่านั้น
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ก็จะทำเหมือนเดิม ขืนใจเอานายมาเป็นเมีย
หลังวันประกวดผ่านพ้นไป ทั้งดาวเดือนของทุกคณะที่ขึ้นประกวดก็เป็นที่รู้จักและจับตามองมากขึ้นไม่ว่าจะขยับไปทำกิจกรรมไหนๆ อย่างของวรงกรณ์ก็มีแต่สาวๆ และหนุ่มร่างบางสายรับทั้งหลายเข้าหาเข้ามาอยากสานสัมพันธ์มากมาย แต่คนที่เป็นข่าวด้วยบ่อยสุดคงหนีไม่พ้นดาวคณะคู่กันอย่างเชอร์รี่เพราะถือว่าเรียนด้วยกันและได้ใกล้ชิดหนุ่มหล่อมากกว่าใครๆ รวมถึงข่าวที่เกิดขึ้นส่วนมากเชอร์รี่เป็นคนส่งข่าวเองทั้งนั้นเพื่อที่จะสกัดดาวรุ่งคู่แข่งทั้งหลาย ซึ่งวรงกรณ์ก็รู้ดีแต่ไม่ได้ว่าอะไรเพื่อนถือว่าเอาไว้เป็นไม้กันหมาก็ยังดี เพราะเค้าก็ยังไม่ได้คิดจะรักใครคบใครสักคน
ทางด้านกิตติภพก็มีข่าวทั้งกับสาวๆโดยเฉพาะกิ่งก้อยดาวคณะคู่กัน แต่ทุกคนหารู้ไม่ก่ิงก้อยนั่นไม่ได้ชอบผู้หญิงถึงแม้เธอจะหน้าหวานเหมือนนางในวรรณคดี แต่ใจจริงเธอกลับชอบผู้หญิงด้วยกันและตอนนี้กำลังตามจีบดาวมหาลัยอยู่ และคนที่กิตติภพเป็นข่าวด้วยบ่อยที่สุดคือเพื่อนสนิทของเขาอย่างพนัชกรทำเอาแม่ยกสายวายลงเรือลำนี้กันค่อนข้างมากกว่าเป็นข่าวกับกิ่งก้อยทั้งได้แรงเชียร์จากเพจคิ้วท์บอยลงข่าวเกือบทุกวัน คนที่ตามข่าวบ่อยๆก็เป็นใครไม่ได้นอกจากเนย วราภรณ์ เจ้าแม่สายวาย แต่ค่อนข้างที่จะไม่พอใจสักเท่าไหร่ที่ทางเพจเค้าชอบจับคู่กิตติภพคู่กับพู่กันเพื่อนรักเพราะสำหรับพู่กันเธอจองไว้ให้เป็นพี่สะใภ้คู่กับเฮียเนมของเธอเท่านั่น วราภรณ์จึงชอบเอาข่าวของพู่กันกับกิตติภพมาอ่านและบ่นให้ฝาแฝดตัวเองและคนในครอบครัวฟังเสมอ พลอยให้ร่างสูงของวรงกรณ์รับทราบข้อมูลและข่าวของกิตติภพตลอดจึงอดที่จะหมั่นไส้อีกคนไม่ได้มีข่าวทั้งผู้หญิงและผู้ชาย ถ้าจะมีกับใครก็มีไปห้ามมามีกับพู่กันว่าที่พี่สะใภ้ของเขา และเขาจะกีดกันจนถึงที่สุด
“พู่กันได้ยินข่าวว่าไม่เอารถมาเองใช่ไหม”
วันนี้วันเกิดของพี่ชายอย่างวรานนท์สองแฝดมีนัดกับพู่กันเพื่อนรักไปเดินห้างเพื่อหาซื้อของกัน วรงกรณ์เลยโทรไปหาเพื่อนหลังเลิกเรียน
“ใช่ ว่าจะให้บอมไปส่งหาโน้ตที่คณะวิศวะอยู่ โน้ตมีอะไรป๊ะ”
“รออยู่ที่คณะนั่นแหละ ไม่ต้องไปรบกวนคนอื่นเค้า เดี๋ยวโน้ตไปรับเอง วันนี้เรามีนัดกันไปหาซื้อของขวัญวันเกิดให้เฮียเนมลืมหรือยัง”
“ยัง นี่ไงถึงว่าจะให้บอมไปส่ง” เสียงเพื่อนรักตอบกลับมา ยิ่งมีข่าวกิ๊กกันบ่อยๆยังจะขยันไปไหนมาไหนด้วยกันให้เป็นข่าวอีกเพื่อนนะเพื่อน เดี๋ยวขอไปเยือนคณะแพทย์หน่อยแล้วกัน ไปดูหน้าคนที่จะแย่งพู่กันจากเฮียของเขา
“งั้นเดี๋ยวโน้ตไปรับแล้วเราไปซื้อที่ห้างด้วยกัน เพราะโน้ตโทรหายัยเนยแล้วเนยกำลังจะมาหาโน้ต อีกไม่เกินยี่สิบนาทีไปถึง”
“โอเค โอเค งั้นเดี๋ยวพู่กันนั่งรออยู่ที่โต๊ะหน้าคณะเหมือนเดิมนะ แล้วเจอกัน บ๊าย”
ใช้เวลาเพียงไม่นานวรงกรณ์ก็ขับรถมาจอดที่คณะแพทย์ที่เพื่อนรักเรียนอยู่ พอจอดรถสายตาคมก็มองเห็นภาพความสนิทสนมของสองหนุ่มหล่อคณะแพทย์ที่กำลังเกี่ยวก้อยกันเหมือนคู่รักกำลังกุ๊กกิ๊กกันอยู่ทำเอาเขาได้แต่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความไม่ชอบใจกับไอ้ตี๋หล่อเดือนคณะแพทย์ที่มาสนิทกับเพื่อนรักของเขามองจากดาวอังคารยังรู้เลยว่ามันคิดกับพู่กันคนซื่อเกินคำว่าเพื่อน มันช่างไม่รู้อะไรเลยว่าพู่กันคนงามนั่นรักมั่นในเฮียเนมของเขาเท่านั้นปล่อยให้มันอกหักไปเลย สมน้ำหน้ามันที่วันประกวดเดือนมหาวิทยาลัยมันแพ้เขา ด้วยความหมั่นไส้คนขับรถรูปหล่อเลยบีบแตรเรียกเพื่อนรักที่นั่งรออยู่นี่ม้าหิน แต่มันดังจนเป็นจุดสนใจให้ทุกคนหันมามองรถยุโรปคันหรูราคาแพงที่เพิ่งขับเข้ามาจอดและเจ้าของรถรูปหล่อดีกรีเดือนคณะวิศวะและเดือนมหาวิทยาลัยเดินลงจากรถมาหาสองคนที่นั่งอยู่ก่อนที่จะเข้าไปกอดคอพู่กันอย่างสนิทสนม แม่ยกสายวายทั้งหลายกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่แอบถ่ายรูปรัวๆความหล่อกินกันไม่ลง ไม่รู้จะเลือกใครดี ระหว่างหล่อลูกครึ่งกับหล่อสายเกา หรือว่าจะเป็นศึกชิงนายเอก เกิดเป็นพนัชกรนี่ดีจริงๆมีแต่หนุ่มหล่อหน้าตาดีมาเกี่ยวพันล้อมหน้าล้อมหลังเพราะตัวพู่กันเองก็หน้าตาดีแต่ดีแบบไทป์เมีย คนที่จะเข้ามาเลยต้องเป็นผู้ชายเท่านั้นถึงจะเหมาะสมไม่งั้นจะถูกพู่กันชิงตำแหน่งความสวยไปกินแน่นอน
“ไงครับที่รักรอเค้านานไหม ป่ะกลับบ้านกัน” ร่างสูงของวรกรณ์พูดกับพู่กันเพื่อนรักพร้อมกับใช้แขนแกร่งคล้องคอเพื่อนอย่างที่ชอบทำ
“ป่ะ เราไปก่อนนะบอม ขอบคุณที่มานั่งเป็นเพื่อนนะ ขับรถกลับบ้านดีๆล่ะ เจอกันพรุ่งนี้ บ๊าย”
“อ้าว ลืมมอง นึกว่าใครเดือนคณะแพทย์นี่เอง หวัดดีบอมบอม เรากลับกันเถอะที่รัก ไปนะสุดหล่อ”
วรงกรณ์แกล้งทำเป็นเพิ่งจะมองเห็นคนหล่อที่นั่งอยู่กับพู่กันเพื่อนรัก ก่อนจะยักคิ้วทักทายแบบกวนๆ ในมุมมองของกิตติภพก็คือกวนบาทามากกว่า
“เค เดี๋ยวเจอกันพรุ่งนี้นะพู่กัน เราไปก่อนนะ หวัดดีเพื่อนวัยเด็กของพู่กัน”
กิตติภพกวนกับไปบ้าง ก่อนที่จะมองคนหล่อทรงแบดอย่างโน้ต วรงกรณ์ ไม่รู้ว่าเขาคิดไปเองหรือเปล่าที่คิดว่าอีกฝ่ายไม่ค่อยชอบขี้หน้าเขาหรืออาจจะเป็นเพราะเรื่องของเพื่อนซี้เมื่อสักครู่ถึงเขาจะรู้สึกดีกับพู่กัน แต่เขาก็ต้องพยายามตัดใจจากพู่กันแล้วล่ะเพราะพู่กันบอกว่ารักใครไม่ได้อีกแล้วนอกจากพี่ชายของคนกวนๆเมื่อสักครู่
พอรถคันหรูขับพ้นไปกิตติภพก็เลยเดินไปที่รถของตัวเองบ้างเพื่อที่จะขับกลับไปที่คอนโดหรูใกล้มหาวิทยาลัย ที่จริงกิตติภพอยากอยู่หอธรรมดาเหมือนคนอื่นทั่วไปแต่แม่่เลี้ยงกานดากับพ่อเลี้ยงธนาผู้เป็นพ่อกับแม่ไม่ยอมเพราะห่วงความปลอดภัยของลูกชายเป็นที่สุดเลยถึงกับมาดูถึงที่และซื้อให้ลูกชายเองเลย ถ้ากิตติภพไม่ยอมอยู่ที่นี่ก็จะไม่ได้เรียนแพทย์ที่นี่ด้วยเหมือนกันกิตติภพเลยต้องจำยอมตามใจพ่อกับแม่เพื่อที่จะแลกกับการออกจากบ้านมาเรียนแพทย์ที่นี่และลองใช้ชีวิตอยู่เองทำอะไรเองคนเดียว
“ครับ ว่าไงครับคนสวย” กิตติภพรับโทรศัพท์พอเห็นสายจากมารดาตัวเอง เขาเพิ่งเปิดประตูห้องเข้ามาแม่่เลี้ยงกานดาก็โทรเข้ามาพอดี
“ทำอะไรอยู่ลูก บอมบอมของแม่กินเข้าวหรือยัง”
“บอมเพิ่งเลิกเรียนครับ เพิ่งถึงห้องเลยยังไม่ได้สั่งอะไรมากินเลย”
“เรียนหนักไหมลูก เหนื่อยไหม แม่ว่าบอมบอมของแม่เหมือนซูบลงนะเนี่ย กลับมาเรียนใกล้บ้านเราไหมลูกแม่จะได้ทำกับข้าวไปให้บ่อยๆ” แม่เลี้ยงกานดายังกล่อมลูกชายให้ไปอยู่ใกล้ๆด้วยความคิดถึงและเป็นห่วง
“โธ่ แม่ บอมอยากเรียนที่นี่ครับ ถ้าแม่กลัวบอมผอมแม่เลี้ยงก็ส่งของกินมาให้บอมเลย บอมจะได้เอาแช่ตู้เย็นไว้เวฟกินเอา”
“แล้วนี่แอบซุกใครไว้หรือเปล่าลูก แพลนกล้องให้แม่ดูหน่อยซิจะดูหน้าลูกสะใภ้แม่” แม่เลี้ยงกานดายังหวงลูกชายเสมอ เผื่อมีใครมีจีบลูกชายเธอ
“เห็นหรือยังครับว่าบอมอยู่คนเดียว บอมรักนวลสงวนตัวจะตาย” กิตติภพหันกล้องหลังให้มารดาเห็นภายในห้องเพื่อความสบายใจ
“ดีแล้วค่ะคุณลูก แม่กลัวจะมีลูกสะใภ้แถมหลานก่อนวัยอันควร ว่าแต่เจองูตัวนั้นยังคะลูก”
“งูอะไรครับ” กิตติภพทำหน้างง เพราะไม่รู้แม่เลี้ยงกานดาพูดเรื่องอะไร
“ก็งูที่แม่ฝันไง น่าจะเป็นเนื้อคู่ของบอมบอม แม่ก็ลืมดูว่าเป็นงูตัวผู้หรือตัวเมีย เดี๋ยวลูกแม่มีเมียเป็นผู้ชาย” แม่เลี้ยงบอกลูกชาย
“ไม่แน่นะแม่ บอมอาจจะมีผัวแทนมีเมีย มีลูกเขยไปให้แม่แทนก็ได้”
“ว้าย ลูกชายขาไม่เอาไม่พูด ถ้าจะเอาผัวจริงๆต้องหล่อกว่าบอมบอมและรวยกว่าเท่านั้นนะคะแม่ถึงจะยอม”
“บอมล้อเล่นครับ บอมยังไม่อยากมีแฟนยังอยากเกาะพ่อกับแม่ไปอีกนานๆ” ลูกชายรีบอ้อนผู้เป็นแม่ทันที
“อยู่กับพ่อกับแม่ไปตลอดเลยยิ่งดีลูก แม่หวงเดี๋ยวแม่จะวางแล้วนะอย่าลืมกินข้าวนะลูก เดี๋ยวแม่จะทำกับข้าวส่งไปให้ พักผ่อนเถอะแม่รักบอมบอมนะครับเด็กดีของแม่ บ๊ายบายลูก”
“บอมก็รักแม่ครับ หวัดดีครับคนสวยของลูก” หลังจากวางสายจากแม่ กิตติภพก็สั่งกับข้าวจากแอปพลิเคชั่นให้เขาเอาส่งไว้ที่นิติ ก่อนที่จะเดินไปอาบน้ำต่อ