จิตสุดท้ายที่ยังไม่ไปไหนทำให้ 'หัสวีร์' รับรู้อีกหนึ่งตัวตนว่าเขาเป็นลูกของมาเฟีย การย้อนเวลากลับมาครั้งนี้มันคงสนุกไม่น้อยเชียวล่ะ...
ชาย-ชาย,แฟนตาซี,แอคชั่น,ข้ามเวลา,ไทย,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
จิตสุดท้ายที่ยังไม่ไปไหนทำให้ 'หัสวีร์' รับรู้อีกหนึ่งตัวตนว่าเขาเป็นลูกของมาเฟีย การย้อนเวลากลับมาครั้งนี้มันคงสนุกไม่น้อยเชียวล่ะ...
ผู้แต่ง
สินปา
เรื่องย่อ
---------- มี Ebook ----------
https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTYyMDQyNCI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjM0MTYzOCI7fQ
เพราะรักคำเดียวทำให้ ‘หัสวีร์’ ถึงกับสูญสิ้นทุกอย่าง
พ่อแม่จากไปด้วยอุบัติเหตุ
ธุรกิจจากความรักของครอบครัวล้มละลาย
น้องสาวที่ปกป้องจนวินาทีสุดท้ายทั้งที่เขาเคยใจร้ายขนาดนั้น
เพราะรักที่มีให้ ‘สรัล’ เป็นได้แค่บันไดดอกไม้ให้เหยียบย่ำพยุงตัวไม่เหลือสักอย่างแม้กระทั่งลมหายใจ'
จิตสุดท้ายที่ยังไม่ไปไหนทำให้ได้รู้ว่าพ่อที่แม่เคยบอกว่าเสียตั้งแต่เขายังไม่เกิดเป็น 'มาเฟีย' แถมช่วยเหลือในฐานะคู่ค้ามาตลอด
เกิดชาติหน้าฉันใด ‘พุดซ้อน’ ดอกนี้ไม่ขอส่งกลิ่นหอมเพื่อใครและจะทำตนเยี่ยงต้นสลัดไดที่คุณมากมายแต่ก็ตายได้ถ้าไม่ระวัง
ด้วยแรงอธิษฐานหรือแรงแค้นก็ไม่ทราบได้ทำให้เขาย้อนเวลากลับมาจัดการเอาคืนให้สาสมกับสิ่งที่พวกมันเคยทำและการใช้อำนาจในฐานะลูกมาเฟียมันก็ไม่ได้แย่หรอกนะ
จิ๋นซี จิตรกร อัศวชุณหะ (อายุ 32 ปี ส่วนสูง 192 cm) /เจ้าของบริษัทนำเข้าและส่งออกอะไหล่ยนต์, เจ้าของสนามแข่งรถ Steed King
วิน หัสวีร์ วัชรอมรเมฆ (อายุ 27 ปี ส่วนสูง 180 cm. / เจ้าของบริษัทลักษิกาเจ็ม (Laksika Gem)
นัท มนัสวี วัชรอมรเมฆ (อายุ 26 ปี ส่วนสูง 175 cm.) / เจ้าของโรงเรียนศิลปะ WAM Gallery
รัน สรัล บูรณะโชติ (อายุ 30 ปี ส่วนสูง 187 cm.) / ?
เมษ เมธัส นิจอนันต์ (อายุ 29 ปี ส่วนสูง 170 cm.) / เจ้าของบริษัทนิทไดมอนด์ (NIT Diamond)
มาร์ติโน เฉิน (อายุ 55 ปี ส่วนสูง 195 cm.) / ?
สาม สารัช อัศวชุณหะ (อายุ 34 ปี ส่วนสูง 193 cm.) / เจ้าของโรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้และป้องกันตัว Sarach Gym
เธียร เธียรวิชญ์ รัตนสาโรชน์ (อายุ 24 ปี ส่วนสูง 183 cm.) / เจ้าของบริษัททีอาร์ออแกไนซ์
การย้อนเวลากลับมาแก้แค้นได้เริ่มต้นแล้วเพราะหลัวที่ดีคือหลัวใหม่
ปล. การทำธุรกิจในเรื่องอาจไม่ตรงกับความเป็นจริง 100% แต่พยายามหาข้อมูลให้มากที่สุดบางเหตุการณ์แต่งขึ้นเองเพื่ออรรถรส
- TRIGGER WARNING -
มีเนื้อหาที่บรรยายถึงการใช้ความรุนแรงและการกระทำที่ไม่เหมาะสมเกิดจากจินตนาการเท่านั้นไม่ควรลอกเลียนแบบ
มีเหตุการณ์ที่ทำให้หดหู่หรือจิตตก
มีการบรรยายถึงบาดแผลและเลือด
Toxic relationship
เช้านี้ทุกสำนักข่าวทุกพื้นที่สื่อถูกนายอาทิตย์ บรรพ์เกียรติ เจ้าของผับหรูและบริษัทออแกไนซ์ชื่อดังพร้อมกับเพื่อนอีกสิบคนที่มีชื่อเสียงในแวดวงธุรกิจจนหมดในสภาพที่ดูไม่ได้
หน้าตาบวมช้ำ ร่างกายบาดเจ็บกระดูกแขนขาหักบางส่วนซึ่งไม่ได้จงใจเอาชีวิตรวมไปถึงอวัยวะเพศมีเลือดซึมจากรอยเข็มจิ้มอย่างรุนแรงตรวจสอบแล้วพบว่าถูกฉีดฮอร์โมนทำให้ฝ่อตัว ส่วนคนทำนั้นตามตัวไม่ได้ไร้ร่องรอยให้ติดตามราวภูติผียามค่ำคืน
ทั้งนี้ยังมีหลักฐานการกระทำความผิดในข้อหาค้ามนุษย์และค้ายาเสพติดรายใหญ่รวมไปถึงยาเสียสาวที่กำลังระบาดในช่วงนี้ ถูกส่งมอบมาให้ผู้กำกับธนภัทร ภูติสกุล ฉายามือปราบกังฉินผู้มีภูมิหลังที่ไม่ธรรมดา
“เอ๋? จำได้ว่านายอาทิตย์ต้องแต่งงานสิรินสิ้นปีนี้นี่นาแล้วใช้ชีวิตอย่างอู้ฟู่มีบ้านเล็กบ้านน้อยไปเรื่อยๆ ส่วนเมียหลวงก็ตามจิกเป็นไก่เช่นกัน”
หัสวีร์ในชุดเสื้อคอเต่าสีดำกางเกงสีซิลเวอร์เกรย์แบบเดียวกับสูทที่ถูกถอดพาดหลังเก้าอี้ตัวใหญ่ใบหูขวาประดับโอปอล์สีดำเม็ดจิ๋วตรงตำแหน่งอัพเปอร์โลบ (Upper lobe) สองชิ้นและแฟลต (Flat) หนึ่งชิ้นกำลังอ่านข่าวพลางพูดกับตัวเองด้วยความสงสัยหรือเพราะเขาย้อนเวลากลับมาเลยเกิดปรากฎการณ์ผีเสื้อขยับปีก (Butterfly Effect) กันนะ
ช่างเถอะไม่เกี่ยวกับเขาไหนๆ จะเปลี่ยนออแกไนซ์อยู่แล้วเกิดเหตุการณ์นี้ก็ดีเหมือนกัน
ติ๊ง
Manas_V : นัทเห็นข่าวแล้วนะวินจะใช้ออแกไนซ์เจ้าไหนแทน
Win.W : ยังไม่รู้เลยหรือนัทมีแนะนำไหม
Manas_V : มีๆ เป็นรุ่นน้องของนัทเองทีมเดียวกับที่จัดงานแกลอรี่นี่แหละงานเนี๊ยบ ความรับผิดชอบดี สนใจไหม
Win.W : เอาสินัทว่าดีวินก็โอเค ขอบคุณมากนะ
Manas_V : เดี๋ยวส่งคอนแทรคให้หรือถ้าวินมีเวลาแวะมาคุยที่แกลอรี่ก็ได้พอดีเธียรมาช่วยสอนงานปั้นแทนพี่วาววาพอดี
Win.W : รุ่นน้องนัทนี่ทำตัวเหมือนว่างดีนะถ้าให้เดางานคงจะยุ่งแต่ก็อยากอู้มาทำอย่างอื่น ไว้แวะเข้าไป
Manas_V : มันเป็นแบบนี้มานานแล้วแหละแต่บริษัทก็โตเอาๆ เพราะระบบหลังบ้านดี
นั่นสินะเพราะเขาก็กำลังจัดการสิ่งปฏิกูลหลังบ้านเหมือนกัน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“เชิญครับ”
“เรื่องพนักงานดิฉันจัดการเรียบร้อยแล้วนะคะติดต่อได้ครบทุกคน พวกเขาดีใจกันมากเลยค่ะ”
“ขอบคุณที่เป็นธุระจัดการให้นะครับ”
“ยินดีมากเลยค่ะคุณวิน ส่วนนัดที่เลอฌาวันนี้กับคุณชัชชัยลงตารางไว้เป็นบ่ายสองค่ะห้องวีไอพีเดิม
หัสวีร์ส่งยิ้มขอบคุณเลขาคนสนิทด้วยใจจริง เขาจำได้ไม่เคยลืมเพราะเจ้าตัวอยู่ทำงานจนวันสุดท้ายที่บริษัทปิดตัวลงแม้ได้เงินชดเชยไปเรียบร้อยแล้ว
ส่วนคนที่ถูกรอยยิ้มพิฆาตกำลังเก็บอาการแบบสุดๆ วันนี้เจ้านายหล่อมากสไตล์การแต่งตัวเหมือนกับตอนแรกที่เธอมาทำงานที่นี่แต่หลังจากที่คบและแต่งงานกับคุณสรัลเลยเปลี่ยนเป็นแบบที่อีกฝ่ายชอบ ยิ่งเซตผมเปิดหน้าแม่อยากจะกรี๊ด
ด้อมมัมหมีน้องวินภูมิใจมาก
ทางด้านของสิรินเมื่อรู้ข่าวใหญ่ของวันนี้ก็ไม่มีใครเข้าหน้าติดกระวนกระวานเหมือนหนูติดจั่น
“มันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไงกันแล้วทำไมพี่รันถึงติดต่อไม่ได้เนี่ย”
ทั้งที่อยากจะอาละวาดกวาดเอกสารบนโต๊ะระบายความหงุดหงิดร้อนรนแต่ทำได้แค่พยายามนั่งสงบสติอารมณ์กัดเล็บตัวเองด้วยใจร้อนรน
เธอจะถูกซัดทอดหรือเปล่าไม่น่าหลวมตัวเชื่อคำพูดเห็นแก่เงินก้อนโตที่ได้มาจากพี่อาทิตย์เลย
.
.
.
ย้อนเหตุการณ์กลับไปเมื่อคืน
ณ ผับหรูใจกลางมหานคร
ห้อง VVIP (Red Zone)
โซนลับออกแบบพิเศษซ่อนตัวอย่างมิดชิดมาเนิ่นนานให้ผู้เป็นเจ้าของผับและบริษัทออแกไนซ์ชื่อดังอย่างอาทิตย์ไว้ใช้ทำเรื่องโสมมปกปิดสายตาของเจ้าหน้าที่บ้านเมืองมันเปรียบเสมือนห้องเชือดของใครหลายๆ คนที่หลงเข้ามา
ตอนนี้ปรากฎร่างชายฉกรรจ์สิบเอ็ดคนรวมผู้เป็นเจ้าของ หญิงสาวหน้าตาสะสวยสามคนและชายหนุ่มร่างบางหน้าตาจิ้มลิ้มหนึ่งคน บนโต๊ะนอกจากแอลกอฮอล์แล้วยังมีสิ่งเสพติดกับพวกถุงยางด้วย
โดยคนทั้งสี่นั่งตัวสั่นใช้มือปัดป้องร่างกายที่กำลังถูกคุกคามจากมือใหญ่ของคนพวกนั้น พวกเขาถูกหลอกจากบริษัทโมเดลลิ่งชื่อดังว่าวันนี้แคสงานเดินแบบ แค่อยากหาเงินส่งเสียตัวเองเรียนทำไมต้องเจอเหตุการณ์เลวร้ายแบบนี้ด้วย
“เฮ้ยไอ้อาทิตย์รอบนี้มีแต่แจ่มๆ นี่หว่าลองงานก่อนได้เปล่าวะ”
“เอาสิ นี่ของเล่นใหม่ไร้สีไร้กลิ่นตรวจสอบยากไม่ทิ้งร่องรอย”
ชายหนุ่มยื่นขวดสีชาขนาดเท่ายาหยอดตาข้างในมีน้ำสีใสบรรจุอยู่ให้คนตรงข้ามที่ส่งสายตาวาววับถูกใจ
“เจ๋งว่ะ”
“ห้ามเกินสองหยดนะมึงเดี๋ยวตายห่าขึ้นมากูไม่มีของส่ง”
“รู้แล้วน่า แล้วน้องเขาจะไม่ช้ำเหรอวะ”
ปากว่าแบบนั้นแต่สายตากลับจ้องมองเหยื่ออย่างหื่นกระหายมือไม้เกาะเกี่ยวเอวลูบไล้ร่างบางในชุดเดรสดำเกาะอกสั้นไม่หยุดยิ่งอีกฝ่ายตัวสั่นพยายามปัดป้องมือใหญ่ที่จ้องจะล้วงเข้ามาทั้งเบี่ยงตัวหลบจมูกปากที่สูดดมความหอมจากกายสาวไปด้วยก็ยิ่งปลุกไฟราคะให้โหมกระพือ
“ก็แค่ไม่ขัดขืนนอนอ้าขากว้างๆ กับครางดังๆ ตอนโดนเอาก็พอแล้วเปล่าวะ”
“ฮ่า ฮ่า เออว่ะเดี๋ยวไปที่เกาะก็ต้องรับแขกเป็นร้อยเป็นพันอยู่แล้วสี่ต่อสิบแค่นี้เองสบายๆ ใช่ไหมจ๊ะคนสวย ดื่มสิจะได้มาสนุกกัน หึหึ”
แก้วเหล้าใส่ยาถูกยื่นไปตรงหน้าหญิงสาว
“กรี๊ดดดดดดด”
“อยู่นิ่งๆ สิครับแค่บีบเบาๆ เองแม่กระต่ายน้อยตัวหอม อา น่ากินฉิบหายเลยว่ะ”
เสียงกรีดร้องจากอีกมุมหนึ่งของโซฟาหลังสาวสวยเดรสขาวใส่หูกระต่ายถูกมุดล้วงไปขยำปทุมคู่งามโดยไม่ทันตั้งตัวจากผู้ชายสองคนดิ้นรนอย่างสิ้นหวังน้ำตาไหลอาบแก้มนวลก่อนจะถูกอุ้มไปนั่งบนตักหนึ่งในนั้นพร้อมแก้วเหล้าจ่อปากบังคับดื่ม
“กูต่อคิวแม่กระต่ายน้อยนะเว้ย ฮ่า ฮ่า”
ในมุมที่ไม่ไกลกันสองร่างบางของหนึ่งสาวหนึ่งหนุ่มกำลังสะอื้นไห้หลบการปล้ำจูบโดยที่คนทำยิ่งชอบใจเมื่อเห็นการดิ้นรนขัดขืน
“ฮึก ไม่!”
ตุ่มไตสีชมพูหวานบนอกเรียบถูกบี้บีบลิ้นร้อนชอนไชหูเล็กงับเบาๆ ตัวสั่นเทาน้ำตานองหน้ายิ่งดิ้นรนยิ่งถูกฟอนเฟ้นจากมือใหญ่ของชายทั้งสาม
“อย่า!กรี๊ด”
เดรสสีแดงถูกกระชากออกจนขาดวิ่นเผยอกอิ่มกับบราเซียตัวน้อยปกปิดไว้อย่างหมิ่นเหม่ด้วยแรงของคนตัวโตที่กำลังแลบลิ้นเลียมุมปากอย่างชอบใจ
“ร้องอีก ร้องดังกว่านี้สิ พี่ชอบ ฮ่า ฮ่า”
เหยื่อตัวน้อยทั้งสี่คนที่น่าสงสารกำลังจะเผชิญชะตากรรมที่แสนเลวร้ายโดยที่ไม่มีใครสักคนได้ยินเสียงวิงวอนร้องขอความช่วยเหลือ ความสิ้นหวังบังเกิดขึ้นในจิตใจจนอยากฆ่าตัวตายไปให้พ้นๆ ก่อนที่ร่างกายจะถูกพวกเดรัจฉานในคราบมนุษย์ย่ำยี ไม่อยากรู้สึก ไม่อยากรับรู้ และไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไป
ผลั๊วะ ปึง!!!
ประตูห้องถูกถีบกระแทกเปิดกระทันหันอย่างแรงจากด้านนอกมีแค่อาทิตย์คนเดียวที่ตื่นตัวเมื่อเห็นผู้บุกรุกแปลกหน้าสี่คน
“พวกมึงเป็นใคร!”
ไม่มีคำตอบใดเอ่ยกลับมาส่วนที่เหลือกำลังจะเล่นสนุกกับเหยื่อตัวน้อยประกอบกับฤทธิ์ยาที่เพิ่งเสพเลยเพิกเฉยต่อเสียงดังเอะอะที่เกิดขึ้น
“เฮ้ย ไอ้พวกข้างนอก”
“นี่น่ะเหรอ”
ร่างใหญ่ของพวกลูกน้องมือดีสองคนจากสิบคนที่เฝ้าทางออกถูกโยนมากองกลางห้องในสภาพปางตาย
จากนั้นเหล่าชายฉกรรจ์ทั้งหลายโดนกระชากปลิวลงมาที่พื้นอย่างแรงถูกเตะอัดเสยคางแบบไร้ความปราณีแบบไม่ทันได้ตั้งตัว
อาทิตย์คว้าปืนที่เหน็บข้างกายหมายจัดการยิงคนที่คาดว่าเป็นหัวหน้าก่อนจะถูกอีกฝ่ายสวนยิงข้อมือที่จับปืนกับต้นขาฝั่งเดียวกัน
“อ๊ากกกกกกกก”
เสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดของอาทิตย์ที่ทรุดตัวลงเลือดสีแดงฉานไหลนองราวประติมากรรมสีชาด ใบหน้าหล่อเหลาของผู้กระทำมองอย่างถูกใจก่อนนั่งลงที่โซฟาตัวใหญ่ตรงหน้า
ดวงตาสีรัตติการหันไปมองเหยื่อทั้งสี่ที่ขดตัวสะอื้นตื่นกลัวเบียดกันอยู่มุมห้องอย่างเย็นชา ก่อนสั่งการลูกน้องให้ถอดเสื้อผ้าไอ้พวกเดนสังคมส่งให้ทั้งสี่คนคลุมกาย
“ไปได้แล้วต่อไปอย่าไว้ใจใครง่ายๆ อีกเพราะมันจะไม่โชคดีเหมือนวันนี้”
จากนั้นให้ลูกน้องพาออกไปช่องทางประตูลับด้านหลังผับเพื่อส่งแต่ละคนกลับบ้านอย่างปลอดภัย
“อึก กูไม่รู้จักพวกมึงทำแบบนี้ทำไมหรือเป็นสายตำรวจ”
เจ้าของผับหรูกัดฟันข่มความเจ็บปวดเงยหน้าถามอย่างใจกล้า
ร่างสูงกระตุกยิ้มราวกับมัจจุราชก่อนไล้ปลายกระบอกปืนไปกับใบหน้าซีดเผือดเหงื่อซึมจากการเสียเลือดและสั่นกลัวที่อยู่ๆ วัตถุเย็นเยียบถูกลากจากกลางหน้าผาก ขมับ โหนกแก้ม มาจบที่ปลายคางจ่อค้างบังคับให้เงยหน้าขึ้นเพื่อฟังคำตอบ ทั้งที่ใจนั้นไม่อยากได้ยินแล้วเขาไม่น่าถามขึ้นมาเลย
“เช็คบิลย้อนหลังส่วนดอกเบี้ยจะตามไปเก็บอีกที”
ก่อนฟาดด้ามปืนไปที่ขมับขวาจนร่างอาทิตย์ทรุดไปกองกับพื้นสลบทันทีทั้งที่ยังคาใจเพราะเขาไม่เคยมีเรื่องกันคนๆ นี้เลย
“หักแขนหักขา ฉีดยาให้ฝ่อแล้วโยนพวกมันไว้หน้าสถานีตำรวจพร้อมหลักฐาน”
“ครับ”
ทั้งที่ใจอยากเฉือนของพวกมันทิ้งแต่กลัวจะเสียเลือดจนใจเสาะตายง่ายไปเสียก่อนยังทรมานไม่สาสมเลย อีกอย่างร่างสูงก็ไม่อยากให้มือเปื้อนเลือดสกปรกของเดนมนุษย์พวกนี้ด้วย
ลักลอบค้ามนุษย์และผู้ค้ายาเสพติดรายใหญ่ของนายอาทิตย์ บรรพ์เกียรติ จึงส่งต่อให้เป็นหน้าที่ของนายตำรวจตำแหน่งผู้กำกับเจ้าของฉายามือปราบกังฉินใช้กฎหมายจัดการ
.
.
“บอสครับมีคนชิงลงมือก่อนที่พวกเราจะไปถึงให้ตามต่อไหมครับ”
“ไม่ต้อง เก็บกวาดให้ดี”
“ครับ”
TBC.