ธนิดาถูกจับเป็นตัวประกันเพื่อใช้หนี้ให้มาเฟียอย่างนาวิน ความใกล้ชิดค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นความรัก ทว่าท่ามกลางอันตรายและความลับที่ปิดซ่อน นาวินต้องตัดสินใจปล่อยเธอไป แต่ธนิดาเลือกกลับมาเผชิญหน้ากับหัวใจตน
รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง,ยุคปัจจุบัน,ไทย,รักโรแมนติก,มาเฟีย,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เช้าวันใหม่มาพร้อมกับแสงแดดอ่อนๆ ที่ลอดผ่านผ้าม่านสีขาวบางเบาเข้ามาในห้องของธนิดา แม้ฝนจะหยุดตกไปแล้ว แต่ความเย็นจากอากาศชื้นยังคงหลงเหลืออยู่
ธนิดาลุกขึ้นจากเตียงหลังจากที่ใช้เวลาทั้งคืนคิดถึงสิ่งที่นาวินพูดเมื่อคืน เสียงของเขายังคงก้องอยู่ในหัว ราวกับเขากำลังท้าทายให้เธอสืบหาความลับที่เขาเก็บซ่อนไว้
ห้องนอนของธนิดาตกแต่งอย่างเรียบง่ายแต่หรูหรา พื้นที่กว้างขวางพอที่จะแสดงถึงความมั่งคั่งของเจ้าของบ้านได้อย่างชัดเจน เธอเดินไปที่กระจกบานใหญ่ มองตัวเองอย่างครุ่นคิด ผมยาวสยายของเธอดูยุ่งเหยิงเล็กน้อยหลังจากการนอน แม้จะเพียงเล็กน้อยก็ตาม แต่อีกไม่นานเธอจะต้องเตรียมตัวสำหรับวันใหม่ที่กำลังจะมาถึง
วันนี้เธอมีแผนจะไปพบภูมิอีกครั้ง หัวใจของธนิดาหนักอึ้งด้วยความกังวลและความสงสัย เธอต้องการคำตอบ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของนาวิน หรือความจริงที่ถูกซ่อนอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ในคฤหาสน์นี้ทั้งหมด
ขณะที่ธนิดากำลังเดินไปที่ห้องอาหารในตอนเช้า บรรยากาศในคฤหาสน์ดูเงียบกว่าปกติ ทางเดินที่ยาวเหยียดและหรูหรา ตกแต่งด้วยพรมสีแดงเข้มและแชนเดอเลียร์ส่องแสงระยิบระยับให้ความรู้สึกเย็นยะเยือก เธอรู้สึกได้ถึงความอึดอัดที่แฝงอยู่ในบรรยากาศ ราวกับว่ามีสายตาที่มองตามเธออยู่ตลอดเวลา
เมื่อมาถึงห้องอาหาร นาวินนั่งอยู่ที่หัวโต๊ะ ใบหน้าของเขายังคงสงบนิ่งและดูลึกลับเหมือนเช่นเคย เขากำลังจิบกาแฟที่ควันลอยขึ้นจากถ้วย มือข้างหนึ่งถือหนังสือพิมพ์ ธนิดายืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะตัดสินใจนั่งลงที่ฝั่งตรงข้าม
“เช้านี้ดูเงียบไปหน่อยนะ” นาวินพูดขึ้นโดยที่ยังไม่เงยหน้ามองเธอ น้ำเสียงของเขานุ่มนวลแต่แฝงไปด้วยความเฉียบคม
“ใช่ค่ะ” ธนิดาตอบสั้นๆ พลางมองไปรอบๆ ห้อง
ในขณะที่นาวินวางหนังสือพิมพ์ลง สายตาของเขาจับจ้องไปที่ธนิดา เขามองเธอด้วยสายตาที่ราวกับต้องการอ่านความคิดในใจของเธอ เธอรู้สึกอึดอัดแต่ก็พยายามจะคงความสงบนิ่งไว้
“เมื่อคืนฉันคิดหลายอย่างเกี่ยวกับสิ่งที่คุณพูด” ธนิดาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่พยายามจะมั่นคง
นาวินยิ้มเล็กน้อยที่มุมปาก “แล้วเธอคิดว่ายังไงล่ะ?”
“ฉันคิดว่าคุณมีอะไรบางอย่างที่ปิดบังฉัน” เธอพูดตรงไปตรงมา แม้ใจจะสั่น
นาวินหัวเราะเบาๆ น้ำเสียงของเขาเยือกเย็นแต่เต็มไปด้วยความสนุก “เธอกล้าดีที่คิดอย่างนั้น แต่บางครั้ง การไม่รู้ก็เป็นสิ่งที่ดีกว่า”
“แต่ฉันต้องการจะรู้ความลับนั้น” ธนิดายืนยัน สายตาของเธอเต็มไปด้วยความแน่วแน่
นาวินมองเธออยู่อีกครู่หนึ่งก่อนที่จะพยักหน้าเบาๆ “ถ้าเธอคิดว่าพร้อม ฉันจะไม่ห้ามเธอ แต่จำไว้ว่าความจริงที่เธอต้องการจะรู้อาจไม่ใช่สิ่งที่เธออยากจะได้ยิน”
ในช่วงบ่ายธนิดาเดินมาถึงห้องทำงานของภูมิที่ตั้งอยู่ปีกซ้ายของคฤหาสน์ ภายในห้องทำงานเงียบสงบ ตกแต่งด้วยไม้สีเข้มที่ให้ความรู้สึกหนักแน่นและมั่นคง แสงจากหน้าต่างใหญ่ด้านหลังโต๊ะทำงานส่องเข้ามา ทำให้บรรยากาศดูเคร่งขรึมมากขึ้น
ภูมิยืนอยู่ที่มุมห้อง ดูเหมือนว่าเขากำลังรอเธออยู่แล้ว เมื่อธนิดาเดินเข้าไปใกล้ เขาพยักหน้าให้เธอนั่งลงที่เก้าอี้หน้าโต๊ะทำงาน
“คุณดูเหมือนจะมีคำถามเยอะนะ” ภูมิเริ่มต้นการสนทนาด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
“คุณบอกว่าคุณนาวินปิดบังอะไรบางอย่าง แล้ววันนี้เขาก็ยืนยันกับฉันเอง” ธนิดาพูดตรงไปตรงมา ความกังวลในใจของเธอเริ่มก่อตัวขึ้นอีกครั้ง
ภูมิมองหน้าธนิดานิ่งๆ ก่อนที่จะถอนหายใจยาว “ใช่ครับ ผมคิดว่าถึงเวลาแล้วที่คุณจะต้องรู้ความจริง”
“ความจริงเรื่องอะไร?” ธนิดาถาม น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความสับสน
ภูมิพิงหลังกับโต๊ะทำงาน เขาดูเหนื่อยล้าและกดดัน “เรื่องของธุรกิจที่คุณนาวินทำ... มันไม่ได้ถูกต้องอย่างที่คุณคิด เขาไม่ได้เป็นแค่คนทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ธรรมดาๆ ธุรกิจของเขาเกี่ยวข้องกับสิ่งที่มืดมนและอันตรายมากกว่านั้น”
“ความจริงฉันก็พอจะทราบอยู่ค่ะ”
“
คำพูดของภูมิทำให้ธนิดารู้สึกเหมือนลมหายใจหยุดลง เธอไม่คาดคิดว่าจะได้ยินสิ่งนี้
“คุณหมายถึงอะไร?”
“คุณนาวิน... เขามีส่วนเกี่ยวข้องกับองค์กรใต้ดินใหญ่ที่ทำธุรกิจผิดกฎหมาย ไม่ว่าจะเป็นการฟอกเงินหรือการค้ายาเสพติด แว่วมาว่าคุณนาวินยังเกี่ยวข้องกับธุรกิจค้ามนุษย์ด้วย ทุกสิ่งที่เขาทำนั้นไม่ได้ถูกกฎหมายเลยสักนิด” ภูมิพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“แต่คุณเป็นผู้ช่วยคุณนาวินมานาน ไม่สงสัยอะไรมาก่อนหน้านี้เลยเหรอคะ”
“อันที่จริง คุณนาวินให้ผมดูแลเฉพาะในส่วนของบริษัทอสังหาฯ เท่านั้นครับ นอกเหนือจากนั้น พอหมดเวลางานคุณนาวินก็จะเปลี่ยนไปใช้งานพวกกลุ่มคนชุดดำครับ”
ธนิดาตกใจมากเกินกว่าที่จะพูดอะไรได้ เธอรู้สึกเหมือนโลกของเธอพังทลายลงต่อหน้า ใบหน้าของนาวินที่เธอเคยเห็นว่าเป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์และมั่นคง กลายเป็นใบหน้าของคนที่อันตรายและซ่อนความชั่วร้ายอยู่
“ฉัน... ฉันไม่อยากจะเชื่อ” ธนิดาพูดเสียงแผ่วเบา ความตกตะลึงของเธอแสดงออกทางสีหน้าอย่างชัดเจน
ภูมิพยักหน้าอย่างเข้าใจ “ผมรู้ว่ามันยากที่จะเชื่อ แต่คุณต้องรู้ความจริงเพื่อที่คุณจะได้ปกป้องตัวเอง”
ธนิดารู้สึกเหมือนโลกของเธอกำลังหมุน ความคิดของเธอสับสนวุ่นวาย เธอไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป สิ่งที่เธอเคยเชื่อเกี่ยวกับนาวินกลับกลายเป็นความลวงทั้งหมด
“แล้วฉันควรจะทำยังไง?” ธนิดาถามด้วยน้ำเสียงที่แฝงด้วยความสิ้นหวัง
ภูมิยิ้มเศร้า “ผมไม่อาจบอกคุณได้ว่าต้องทำอะไร แต่ผมจะอยู่ข้างๆ คุณ ผมสัญญา”
ธนิดาพยักหน้าเบาๆ แม้ในใจยังคงเต็มไปด้วยความสงสัย เธอรู้เพียงอย่างเดียวว่าตอนนี้เธอไม่มีทางถอยกลับไปแล้ว เธอต้องเดินหน้าต่อไปในความจริงที่น่ากลัวนี้... ไม่ว่าจะเจ็บปวดแค่ไหนก็ตาม
